Microsoft Word Cavid Veliyev kitap sonn doc



Yüklə 1,76 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə3/61
tarix22.07.2018
ölçüsü1,76 Mb.
#58305
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   61

İREVAN ŞEHRİ 
 
11 
GİRİŞ
Her bir Azerbaycan Türkü için eski Bakü, Gence, Berde,
Şeki,  Derbent,  Nahçıvan,  Tebriz,  Erdebil  şehirleri  ne  kadar
önemliyse,  İrevan  kenti  de  bir  o  kadar  değerli  ve  yakındır.
İrevan  şehrinin  bulunduğu  topraklar  Urartu,  Sasani,  Arap
Hilafeti, Saciler, Şeddadiler, Selçuklular, Eldenizler, İlhanlılar,
Timurlular,  Karakoyunlu,  Akkoyunlu,  Safevi,  Afşarlar,
Kacarlar  ve  Çarlık  Rusyası  devletlerinin  yönetiminde  olmuş‐
tur.
Eskiden sadece Azerbaycan Türklerinin yerleşik olduğu
bu  şehrin  adı  Ortaçağ  yazılı  kaynaklarında  Revan,  İrevan,
İrivan gibi kaydedilmiştir. XIX. yüzyılın başlarında Rus birlik‐
lerinin  işgalinden  sonra  şehrin  adı  İrevan  (Эривань)  olarak
yazılmış,  daha  sonraları,  XX.  yüzyılda  tarihte  ilk  kez  Ermeni
devletinin  başkentine  dönüştürüldükten  sonra  Yerevan  ola‐
rak  adlandırılmıştır.  Ermeni  tarihçileri  şu  anda  Yerevan  ola‐
rak adlandırdıkları şehrin adını Urartu Kralı I. Argiştin’in dö‐
neminde  (e.  E.  782  yılında)  kurulmuş  olan  Erebuni  (İrpuni)
Kalesi’nin adı ile ilişkilendirmeye çalışıyorlar. Erebuni Kalesi
sadece askeri istihkam amacıyla inşa edilmiş ve onun etrafın‐
da hiç şehir altyapısı oluşmamıştır. Urartuluların Ermenilere
hiçbir  benzerliği  olmadığı  gibi,  eski  Erebuni  Kalesi’nin  de
şimdiki  İrevan  şehri  ile  mekansal  ve  tarihsel  açıdan  ilişkisi
bulunmamaktadır. Eski yerleşim birimi olan, ortaçağda şehir
olarak kurulan İrevan yerleşim birimi ile 1950 yılında arkeo‐
lojik kazılarda ortaya çıkan Erebunu Kalesi arasında bir bağlı‐
lık  bulunmamaktadır.  Yalnız  XX.  yüzyılın  ikinci  yarısından
Erebuni  Kalesi’nin  bulunduğu  Kanlı  tepe  de  şehir  sınırları
içine dahil edilmiştir. Urartululara ait bulunan çivi yazılardan
da anlaşılmıştır ki, M.Ö. VIII. yüzyılın ilk çeyreğinde Ağrı vadi‐
si (Aras nehrinin sol sahili ve Arpaçay’ın aşağı kısmı) Urartu‐
NAZİM MUSTAFA 
 
12
lular  tarafından  fethedilene  kadar  aynı  arazi  Aza  halkının
ülkesi olarak adlandırılmıştır.
İrevan  şehri  ve  çevresindeki  hidronimlerin  (çay,  göl,
kaynak  vb.),  oronimlerin  (dağ,  dere,  aşırım,  ova  vb.),
oykonimlerin  (yerleşim  birimleri,  sokaklar,  mahalleler  vb.)
çoğunluğunun Azerbaycan Türkçesinde olması bu toprakların
Azerbaycan  Türklerinin  eski  yerleşim  yerlerinden  olduğunu
kanıtlamaktadır.  İrevan’da  yapılan  kazılarda  ortaya  çıkan
maddi  kültür  örnekleri  içerisinde  şimdiye  kadar  Ermenilere
ait  olanına  rastlanmamıştır.  Urartuluların  çöküşünden  Arap
hilafetinin kurulmasına kadar olan yaklaşık 1200 yıl boyunca
hiçbir  kaynakta  bu  yerleşim  biriminin  adı  geçmiyor.  Bu  dü‐
şünceyi bazı objektif Ermeni tarihçileri de itiraf ediyor.
Ticaret yollarının üzerinde bulunan ve şehir olarak or‐
taçağda  şekillenen,  sadece  Azerbaycan  Türklerinin  yaşadığı
bu  kale‐şehir,  aynı  zamanda  Azerbaycan'ın  zengin  kültür
merkezlerinden biri olmuştur. İrevan şehri bir merkez olarak,
Çukurca‐Seed  Beylerbeyliği  ve  İrevan  Hanlığı  dönemlerinde
sosyal‐ekonomik açıdan hızla gelişmiştir.
Zengi  (Hrazdan  olarak  değiştirilmiş)  ve  Geder  nehirle‐
rinin  arasında  bulunan  İrevan  şehrinin  ortaçağda  kuzey‐
batısı ve kuzey‐doğusu dağlarla ve tepelerle, güney ve güney‐
batısı ekin için yararlı vadi ile çevrilmişti. İrevan Kalesi Zengi
nehrinin  sol  kıyısındaki  sarp  tepenin  üzerinde  başlamıştı.
Coğrafi  açıdan  stratejik  önem  arz  ettiği  için  İrevan  şehri  sü‐
rekli  savaşlar  meydanına  dönüşmüş  ve  defalarca  el  değiştir‐
miştir. Savaşlar ve depremler sonucu büyük yıkımlara maruz
kalan  şehir,  her  defasında  kısa  sürede  yeniden  restore  edil‐
miştir. İrevan Kalesi ve bahçeleri kente gelen tüm gezginlerin
ilgi odağı olmuş, onlar hakkında detaylı bilgiler verilmiştir.


İREVAN ŞEHRİ 
 
13 
İrevan bağları ve bahçeleri İrevan hanlarının çeşitli dö‐
nemlerde Zengi ve Geder nehirlerinden çektirdikleri kanallar‐
la sulanmıştır. Zengi nehrinden şehirdeki ve çevredeki bağları
sulamak için Mamre, Abuheyat, Delme ve Tezekend kanalları
çekilmişti. Kentin güneyindeki bağlar ise Kırkbulağ nehrinden
çekilen  kanal  ve  arklarla  sulanıyordu.  İrevan  topraklarından
yılda 2‐3 kez ürün alınıyordu.  XX. yüzyılın başlarında İrevan
şehri için 4 kaynaktan ‐ Zenginehri, Söyüdlük denilen bölge‐
deki  yaylalardan,  Geder  (Kırkbulağ)  nehrinin  şehir  bağların‐
dan geçen bölümünde inşa edilen barajdan ve çeşitli yerlerde
kazılan  artezyen  kuyusundan  içme  suyu  sağlanıyordu.  XX.
yüzyılın  başında  İrevan'dan  yaklaşık  19  km  uzaklıkta  Geder
nehrinin kaynağından (Kırkbulağ) şehre su kemeri çekilmişti.
Bu  kemerin  çekilmesinde  şehrin  varlıklı  Azerbaycanlıları
önemli rol oynamışlardı.
Hanlıklar  döneminde  İrevan  şehri  dört  mahalleden  ‐
Kale, Şehir (Şehri), Tepebaşı ve Demirbulağ  mahallelerinden
oluşmuştur. Sayıca çok az olan Ermeniler sadece şehrin çev‐
resindeki  bazı  kasabalarda  yaşıyorlardı.  Şehir  (Şehri)  yerle‐
şim bölgesi İrevan'ın en  eski yeri olmuştur. Şehrin batısında
bulunan Tepebaşı yerleşim bölgesinde (şu anda Konda deni‐
yor)  Hindistan'dan  gelen  50'ye  yakın  Ermeni  Çingen  ailesi
yerleşmiştir.  Tepebaşı  mahallesini  Şehir  mahallesinden
İrevan'ın  varlıklı  insanlarının  sayısız  bahçeleri  ayırıyordu.
Kentin  güneyinde  bulunan  Demirbulağ  yerleşim  bölgesinde
(şu  anda  Karanki  Tağ  deniyor)  sadece  Azerbaycanlılar  yaşı‐
yorlardı. İrevan Kalesi’nde ise Fransız gezginler J.Tavernye ve
J.Şarden’in belirttikleri gibi, sadece  Müslümanlar (yani Azer‐
baycanlılar) yaşıyorlardı.
Modern İrevan kentinde Ermenilere ait yaşı 200 yılı aş‐
kın hiçbir tarihi‐mimari anıt bulunmamaktadır. Çünkü Erme‐
niler  İrevan  kentinde  XIX.  yüzyılın  başlarında  Rusya'nın
NAZİM MUSTAFA 
 
14
İrevan  Hanlığı’nı  işgalinden  sonra  İran  ve  Türkiye'den  göç
ettirilerek  yerleşmişlerdir.  İrevan'daki  tarihi‐mimari  anıtlar
Doğu mimarisi tarzında inşa edilmişti. Gezginler ve tarihçiler
eserlerinde  İrevan’ı  tipik  Müslüman  şehri  olarak  tarif  etmiş‐
lerdir.
İrevan şehri kervan yollarının kesiştiği yerde bulundu‐
ğu için burada çok sayıda kervansaraylar ve ticaret meydan‐
ları kurulmuştu. Taştan  örülmüş, ortasında kare  şekilli mey‐
danlar, su havuzları olan kervansaraylar İrevan'ın güzel yapı‐
ları olarak bilinirdi. XIX. yüzyılın başlarında İrevan’da 8 ker‐
vansaray vardı. Culfa, Gürcü, Zerrabi Han (Serrafhana), Tahir,
Sulu,  Susuz,  Avşar,  Hacı  Ali  Kervansarayları`nda  851  köşk
mevcut olmuştur.
Şehrin  merkezi  kısmında  eni  ve  uzunluğu  400  m  olan
Büyük Meydan bulunuyordu. Ağır yükleri çekmek için Kantar
terazisi, hafif yükleri çekmek için Mizan terazisi bu meydanda
bulunuyordu.  Diğer  meydanlar  Han  bağı,  Zal  Han,  Hüseynali
Han,  Fahle  (Amele)
 pazarı  meydanı  olarak  adlandırılıyordu.
Penah  Han  Makinski  köşkünün  bulunduğu  bölge  ise  son  dö‐
nemlere kadar Penah Han Meydanı olarak biliniyordu.
İrevan'da  Doğu  mimari  tarzında  8  hamam  ‐  Şehir,  Zal
Han, Şeyhülislam, Mehdi Bey, Hacı Beyim (son İrevan hanının
kardeşi  Hasan  Han'ın  kızı),  Tepebaşı,  Hacı  Ali,  Hacı  Feteli,
Kerim Bey hamamları bulunmaktaydı. Hazırda İrevan'ın mer‐
kezindeki  Cumhuriyet  meydanının  bulunduğu  yerde  bir  za‐
manlar  mevcut  olan  Zal  Han  hamamında  yeraltı  kahvene  ile
birlikte, muğam meclisleri için özel oda ayrılmıştı.
XIX. yüzyılın sonları, XX yüzyılın başlarında İrevan ken‐
tinde isimleri Türkçe olan onlarca sokak bulunmaktaydı. Eski
İrevan'da bu sokak isimleri yaygındı: Şeriat, Karvansara, Kale,
Sultan,  Çölmekçi,  Nahçıvan,  Pazar,  Taşlı,  Paşa  Han,  Garipler


Yüklə 1,76 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   61




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə