dövrlərlə əlaqələndirib onları qüvvədən düşmüş sayırlar, bir qismini də fərqli
şəkildə izah edirlər.
Quranı özünə uyğunlaşdırmağa çalışmağın doğru olmadığını onlar da bildiyi
üçün özlərini arxayınlaşdırmaq məqsədilə dəstəkçilər axtarırlar. Özlərinə yaxın
hesab etdikləri şəxsləri önə çıxarır, digərlərini isə diqqət mərkəzindən uzaqda
tutmağa çalışırlar. Dövləti, yaxud hər hansı bir təşkilat və ya quruluşu təmsil
etdiklərini iddia edərək güclü görünmək istəyirlər. Bu səhv istiqamətdir. Çünki
din mövzusunda kim danışırsa danışsın, şəxsi mövqeyini ifadə etmiş olur.
Din dövləti ifadəsi doğru olmadığı kimi, dinsiz dövlət ifadəsi də doğru deyildir.
Dindarlıq və ya dinsizlik sadəcə fərdlərlə bağlı bir anlayışdır. Bu səbəblə heç
kim din mövzusunda dövlətə aid bir təşkilat və ya qurumun adından danışa
bilməz. Çünki bu təşkilat və qurumlar eyni inanca mənsub insanlardan təşkil
olunmuş bir dini cəmiyyət deyildir. Hər hansı bir dini mövzuda həmin
qurumların adından (onları təmsil etmək iddiası ilə tərc.) danışan şəxs öz
inancını, rəyini o qurumlarda fəaliyyət göstərən bütün şəxslərin inancı, rəyi kimi
göstərmiş olur ki, buna da heç kimin haqqı yoxdur.
Dinlə bağlı hər bir müsəlmanı əlaqədar edən şeylər Quran ayələri, səhih (doğru)
hədislər və icma ilə müəyyən edilmiş şeylərdir. İcma eyni dövrdə yaşayan İslam
alimlərinin hamısının dinlə əlaqədar bir mövzuda yekdil mövqeyə gəlməsidir.
4. Din azadlığının təminatçısı Qurandır. Uca Allah bu barədə buyurur:
“Rəbbin istəsəydi, yer üzərində olanların hamısı inanardı. Elə isə, insanları
inanmağa sənmi məcbur edəcəksən?” (Yunus 10/99)
İnsanın xarici aləmi də daxili kimi azad olmalıdır. Məhz o zaman həqiqi
şəxsiyyət qazanmış olar.
5. Dövlətin vətəndaşı ilə münasibətləri dini və ya ideoloji müstəvidə deyil,
ədalət müstəvisində tənzimlənməlidir. Dövlətin əsas vəzifəsi ədalətin bərpası,
daxili və xarici təhlükəsizliyin təmin edilməsi, vətəndaşların əsas hüquq və
azadlıqlarının həyata keçirilməsinə mane olan səbəbləri ortadan qaldırmaqdır.
Dövlətin təzyiqi ilə iman gətirmiş görünənlər orqanizmin daxilinə qəbul etdiyi
mikroba bənzəyir, güclənər-güclənməz xəstəlik törədirlər.
İnanclarına təzyiq edilməyənlər isə vücuda vurulmuş peyvənd kimi ölkəni
qoruma vəzifəsini öz üzərlərinə götürürlər. Osmanlı dövlətindəki dini azlıqların
özlərini dini azlıq deyil, dövlətin şərəfli bir vətəndaşı sayması çox mühüm bir
məsələ idi.
Dövlət günəş kimi olmalıdır. Günəş necə müsəlman, xristian, yəhudi, zəngin,
yoxsul arasında fərq qoymadan, dini, etnik, irqi, sosial və s. Diskriminasiyaya
yol vermədən hər kəsə eyni məsafədə durursa, dövlət də vətəndaşlarına qarşı
həmişə eyni məsafədə durmalıdır.
2-LAİSİZM
6. Laisizm
2
Fransada meydana gəlmişdir. Fransız dilində dini quruluşların
hakimiyyətindən asılı olmayan təşkilata laik (laic və ya laique) qurum deyilir.
3
Bu ölkədə dini quruluş deyərkən Katolik kilsəsi başa düşülür. Laisizm
mübarizəsi xristianlığa qarşı deyil, kilsəyə qarşı aparılmışdır.
7. Kilsə ilahi hakimiyyət adı altında hərəkət etdiyini irəli sürərək kralın,
hökümətlərin tərkibinin və əyalətlərin icra hakimiyyəti başçılarının seçilməsi və
vəzifəyə təyin edilməsi ilə əlaqədar səlahiyyətlərə malik olduğunu iddia edir
4
.
!
2
Burada “Laiqlik”dedikdə, sizin eşitdiyiniz və gördüyünüz şəkliylə və ya Türkiyədə pratik
yönüylə tətbiq
edilən laiqlik qəsd edilmir. Türkiyədə laiqlərin Atatürk ilkələri (əsasları) adıyla yeritmək istədikləri, elə
teokratiyanın bir tərzidir. Mən teorikdəki laiqlikdən, insanları dini və ideoloji təzyiqlərdən xilas edib, sərbəst
buraxan bir təşkilatdan bəhs edirəm. Fransada laiqlik dinə yəni xristianlığa qarşı deyil, kilisə hakimiyyətinin
təzyiqinə qarşı ortaya çıxmışdır. Çox təəssüf ki, Türkiyədə bu məfhum istismar edilərək, dinə qarşı bir mübarizə
tərzində əks etdirilmişdir.
Kimsə də bizim laiqliyi mənimsədiyimizi düşünməsin. Məqsədimiz sadəcə həqiqətdə bir şeyin nə olduğunu,
insanların bu məfhumları istismar edərək parçalanmamalarını saxlamaqdır. Niyyətimiz hər kəsin inanc və
düşüncələrində sərbəst olduğunu, fərqli düşünə biləcəyini və buna baxmayaraq bir arada yaşamaları lazım
olduğunu bildirməkdən ibarətdir.
3
Böyük Larousse Ensiklopediyası, “Laic” başlıqlı məqalə.
4
Tümer, Küçük, e.q.ə. s.256.
Dövrümüzdə seçki üsulu ilə dövlət hakimiyyətində yer alan dövlət, hökümət
başçısı və ya dövlət məmurlarına vəzifə icrasına başlayarkən and içdirməklə bu
səlahiyyətlərini az da olsa sürdürməkdədir. Fransa tarixi kilsəyə qarşı aparılmış
mübarizələrlə zəngindir. Kilsənin dövlət üzərindəki hakimiyyətini aradan
qaldırmaq cəhdləri XIV əsrdə başlamışdır.
5
8. Laisizm mübarizəsinin dinə qarşı aparılmadığının ən bariz sübutu Fransada
Müəssislər Məclisinin üzvləri tərəfindən hazırlanan və Avqust 1789-cu ilin
avqust ayında qəbul edilən İnsan və Vətəndaş Hüquqları Bəyannaməsinin 10 və
11-ci maddələridir. Sözügedən maddələrdə deyilir:
Maddə 10. Heç kim baxışlarına, hətta dini baxışlarına görə belə təzyiqə məruz
qalmamalıdır, bu şərtlə ki, onların ifadə edilməsi qanunla bərqərar edilmiş
ictimai asayişi pozmasın.
Maddə 11. Fikir və mövqelərin azad şəkildə ifadəsi insanın ən dəyərli
hüquqlarından biridir; hər bir vətəndaş öz fikirlərini azad şəkildə ifadə edə,
yaza və dərc etdirə bilər; bu azadlıqdan sui-istifadə edilməsinə görə ancaq
qanunla müəyyən edilmiş hallarda məsuliyyət daşıyır.
9. Bu bəyannamə 1791-ci ildə qəbul edilən Fransa Konstitusiyasının Giriş
hissəsini təşkil etmişdi.
6
Sözügedən konstitusiya katolik kilsənin imtiyazlarına
son qoymağı, protestant, yəhudi və ya dini mənsubiyyəti olmayan vətəndaşların
hüquq bərabərliyinin bərpasını, xüsusilə din və vicdan azadlığı ilə əlaqədar
istənilən növ dini görüşə bərabərhüquqlu yanaşmanı qarşısına məqsəd
qoymuşdu
7
. Çünki əks təqdirdə kilsə bir başqa din mənsubuna yaşamaq hüququ
tanımazdı.
5
Böyük Larousse Ensiklopediyası, “Laic” başlıqlı məqalə.
6
Böyük Larousse Ensiklopediyası, “Laic” başlıqlı məqalə.
7
GRIC (Groupe de Rechercehes İslamo-Chretien = İslam-Xristiyan Araşdırmaları birliyi), Din və Dövlət,
İslamochristana, 12, Roma, 1986, s. 49-72. Tərcümə M.Səid Xətiboğlu, İslami araşdırmalar jurnalı, c. III, 3-cü
say, Ankara, 1989, s. 102.