Bəyannamənin preambulasında (giriş hissəsində) insan hüquq və azadlıqlarının
əhəmiyyəti aşağıdakı şəkildə ifadə olunur:
“Fransız xalqının nümayəndələri Milli Assambleya yaradaraq və nadanlığın,
insan hüquqlarının unudulmasının və ya onlara biganəliyin ictimai bəlaların və
hökumətlərin əxlaqsızlaşmasının yeganə səbəbi olduğuna əsaslanaraq, insanın
təbii, əvəzedilməz və müqəddəs hüquqlarını təntənəli bir Bəyannamə ilə
açıqlamağı qərara aldılar...”
10. Bəyannamədə azadlığın tərifi verilmiş və qanun ilə lüzumundan çox
məhdudlaşdırılmaması üçün ayrıca maddə də daxil edilmişdir. Əlaqədar
maddələr belədir:
Maddə 4. Azadlıq başqasına zərər verməyən hər şeyi etmək imkanından
ibarətdir. Beləliklə, hər bir insanın təbii hüquqlarının həyata keçirilməsi yalnız
cəmiyyətin digər üzvlərinin uyğun hüquqlardan istifadəsini təmin edən hədlərlə
məhdudlaşır. Bu hədlər yalnız qanunla müəyyənləşdirilə bilər.
Maddə 5. Qanun yalnız cəmiyyətə zərərli olan hərəkətləri qadağan edə bilər.
Qanunla qadağan olunmayan hər şeyə icazə verilir və heç kəsi qanunla nəzərdə
tutulmayan bir işi görməyə məcbur etmək olmaz.
11. Türkiyə qanunvericiliyində qüvvədə olan rəsmi sənədlərə görə də laisizm
dinə qarşı deyildir. Konstitusiyanın 2-ci maddəsində deyilir:
“Türkiyə Respublikası cəmiyyətin rahatlığı, milli həmrəylik və ədalət anlayışına
əsaslanan, insan hüquqlarına hörmət bəsləyən, Atatürk millətçiliyinə bağlı olan,
başlanğıc hissəsində şərh edilmiş əsas prinsiplərə söykənən, demokratik, laik
(düyəvi) və sosial hüquqi dövlətdir”.
12. Beləliklə, laisizm Türkiyə dövlətinin bir xüsusiyyətidir.
8
Dövlətin bir başqa
xüsusiyyəti də insan haqlarına hörmətlə yanaşmasıdır.
Konstitusiyanın 24-cü maddəsi hər bir vətəndaşın vicdan, dini etiqad və əqidə
azadlığına malik olduğunu təsdiqləyir. Başqa sözlə, Konstitusiya laisizmin
dövlətin bir xüsusiyyəti olduğunu, vətəndaşın isə dindar olmaq hüququnu qəbul
etmişdir.
13. Konstitusiyanın 26-cı maddəsi də fikri açıqlamaq və yaymaq azadlığını
təsdiq edir. Sözügedən maddənin ilk cümləsi belədir:
“Hər kəs fikir və əqidəsini söz, yazı, rəsm vasitəsilə və ya başqa yollarla
təkbaşına və ya başqaları ilə birlikdə açıqlamaq və yaymaq hüququna
malikdir...”
Konstitusiyanın belə olması təbiidir. İnsan və Vətəndaş Hüquqları
Bəyannaməsinin 16-cı maddəsində də deyilir:
“Hüquqların təminatının mövcud olmadığı və hakimiyyətin bölüşdürülmədiyi
cəmiyyətdə Konstitusiya yoxdur”.
14. 1948-ci ildə BMT Baş Məclisi tərəfindən qəbul edilən Ümumdünya İnsan
Hüquqları Bəyannaməsi də düşüncə, vicdan və din azadlıqlarını təsdiqləmişdir.
Bəyannamənin müvafiq maddəsi dini nə sosial, nə ictimai, nə də bir başqa həyat
sahəsindən təcrid etmir. Bu, ümumiyyətlə, ağlasığmazdır. Dindar insan dininin
tələbini bir kənara qoyaraq başqa insanların tələblərini icra edə bilməz. İcra
etmək məcburiyyətində qalsa da, buna ya gizli, ya da açıq şəkildə qarşı çıxar. Bu
da öz növbəsində İnsan və Vətəndaş Hüquqları Bəyannaməsinin giriş
bölümündə bildirildiyi kimi “…ictimai bəlalara və hakimiyyətlərin
8
Azərbaycan da laik (dünyəvi) bir dövlət olduğu üçün bu keyfiyyətləri pratikdə həyata keçirməsi ölkəmiz və
vətəndaşları üçün zəruridir. İnsanlara dininin tələb etdiyi qaydalara maneə törətmək, təzyiq göstərmək nə
dövlətin hüzur və mənafeyinə nə də birlik və tərəqqisinə fayda saxlamaz. Əksinə zərər verir.
korlanmasına...” səbəb olur. Ümumdünya İnsan Hüquqları Bəyannaməsinin 18-
ci maddəsi belədir:
“Hər kəs düşüncə, vicdan və din azadlığına malikdir; buna hər kəs üçün tək
başına, yaxud başqaları ilə birlikdə, istər ictimai, istərsə fərdi qaydada təhsil,
tədbir, ibadət, ya da dini mükəlləfiyyətləri həyata keçirərək dinini, yaxud
əqidəsini ifadə etmək azadlığı da daxildir”.
9
15. Türkiyə Konstitusiyasının Başlanğıcında da “...laiklik prinsipinin tələb etdiyi
kimi, müqəddəs dini duyğuların Dövlət işlərinə və siyasətə qətiyyən qarışdırıla
bilməyəcəyi...” ifadəsinə yer verilmişdir. Demək ki, vətəndaşlara xidmətdə dini
inanclarına görə fərq qoyula bilməz.
16. Bu İslamda onsuz da vardır. Bu mövzuda nöqsanı olmayan bir dinin
mənsubuyuq. Dinimiz insanlarla münasibətdə onların əqidələrindən
qaynaqlanan bir diskriminasiyaya icazə vermir.
17. Bütün bunlar onu göstərir ki, laisizm dinə qarşı deyil, dövlətin dini
təşkilatların hakimiyyəti altında olmasına qarşıdır.
İslamda dövləti hakimiyyəti altına alacaq bir dini təşkilat yoxdur. Fransada
kilsəyə qarşı aparılan laisizm mücadiləsi bir neçə əsr sürmüş və çox qanlı
hadisələr meydana gəlmişdir. Ancaq Türkiyə Cümhuriyyəti laisizmi qəbul
edərkən heç bir dini quruluşun etirazı ilə üzləşməmişdir. Çünki İslamda həm
dövləti hakimiyyəti altına alacaq bir dini təşkilat yoxdur, həm də laisizm üçün
qeyd edilən təriflərin İslama zidd bir yönü yoxdur.
Əlavə olaraq İslamda rahiblər sinifi də yoxdur. Heç kim bu dindən, insanlar
üzərində nüfuz, mənfəət əldə etmək vasitəsi kimi istifadə edə bilməz. Məscidlər
də kilsə təşkilatı kimi deyildir.
10
9
Böyük Larousse Ansiklopediyası, insan maddəsi.İst. 1986.
10
Şeyxulislamlığı bir dini təşkilat sayanlar ola bilir. Şeyxulislamlıq kilisə kimi bir dini hal deyildir. Bunun
Qurana vəya sünnəyə dayandırılan bir tərəfi yoxdur. O, ehtiyac duyulduğu üçün ortaya çıxarılmış olan elmi və