344
İnsanların törətdikləri əməllərin savabı və cəzası barəsində din-
lərdə üç müxtəlif düşüncə tərzi mövcuddur:
1. Dünya nemətlərini əldə etmək yolu ilə savab və dünya ne-
mətlərini özündən uzaqlaşdırmaqla günah qazanmaq. Belə düşüncə
tərzi Tövratda təsniyə bölümünün 28-ci babında müqəddəs kitabın ən
uzun fəslində, eləcə də Levilər bölümünün 26-cı babında qeyd olun-
muşdur. Bu əqidə cüzi şəkildə də olsa İbrahimi dinlərdə gözə çarpır
və məad məsələsi ilə heç bir əlaqəsi yoxdur.
1
2. Ölümdən və ölülərin başqa dünyada yenidən dirilməsindən
sonra savab və günahın qarşılığının alınması. Belə dini yanaşma zər-
düştlükdə, yəhudilikdə, xristyanlıqda və İslamda mövcuddur. Vədə
verilmiş xilaskarın zühuru ilə rəcət və qiyamət arasındakı vaxt, eləcə
də, bu iki hadisə
2
arasındakı digər məsələlər adları çəkilən hər dörd
dində mübahisəli məsələlərdən biri olaraq qalmaqdadır. Dinlə əlaqəsi
olmayan bir qrup tədqiqatçıların nəzərincə ölülərin yenidən dirilməsi
və qiyamət xilaskarın intizarından yaranan məsələlərdəndir.
3. Günahın və savabın qarşılığının ölümdən sonra elə bu dünya-
da alınması. Bu yanaşma tərzi təsadüf nəticəsində yuxarıda qeyd etdi-
yimiz iki yanaşmanın tərkibindən əmələ gəlmişdir və Tənasux-Yeni
şəklə salma (Reincarnation) adlandırılır. Daha öncə diqqətinizə çat-
dırdığımız kimi Hindularda belə bir əqidə mövcuddur və onu “Sam-
sara” adlandırırlar. Bunun başqa formaları Buddizmdə, Caynizmdə,
Sikhizmdə, bəzi yəhudi, xristyan və islam firqələrində gözə çarpır.
1
Tövratdan əlavə İncil də dünyada baş verən bəlaların və fəlakətlərin insanların gü-
nahları üzündən meydana çıxmasını bildirir (Luka 13:1-9). Qurani Kərimdə də bu
ayəni oxuyuruq:
ﺎَﻤِﺒَﻓ ٍﺔَﺒﻴِﺼﱡﻣ ﻦﱢﻣ ﻢُﻜَﺑﺎَﺻَأ ﺎَﻣَو
ٍﺮﻴِﺜَآ ﻦَﻋ ﻮُﻔْﻌَﻳَو ْﻢُﻜﻳِﺪْﻳَأ ْﺖَﺒَﺴَآ
“Sizə üz verən hər bir müsibət öz əllərinizlə qazandığınız günahların (et-
diyiniz əməllərin) ucbatındandır! (Bütün bunlara baxmayaraq) Allah (günahlarınızın)
çoxunu əfv edər.” (Şura surəsi, ayə 30) Qeyd etmək lazımdır ki, Qurani Kərim bə-
laların imtahan xarakteri daşımasını da vurğulayır və İslam mənbələri onların
arasındakı fərqləri dəqiqliklə araşdırır.
2
Bu hadisələrin hər ikisinin cismani və ruhi olması və onların bütün insanlara, yaxud
bəzi insanlara aid olması və bundan başqa bütün heyvanların və canlıların həşri
Qurani-Kərimdə qeyd olunmuşdur. (Ənam surəsi, 38 və Təkvir surəsi, ayə 5)
345
İslamdakı bəzi firqələr arasında Tənasux mərhələləri Kəvr və Dəvr
adlandırılır.
1
Bu firqələrin davamçıları məad barəsində buyurulmuş
ayələri Tənasux kimi yozurlar.
Bu yanaşmaya əsasən insan öldükdən sonra başqa bir yerdə ye-
nidən dünyaya gəlir. O başqadığı yeni həyatında keçmiş həyatında et-
diyi əməllərin cəzasını çəkir və yaxud mükafatını alır. İnsanların xoş-
bəxt və bədbəxt olmalarının səbəbi də elə bidir. Onun hal-hazırda hə-
yata keçirtdiyi əməllər də onun gələcəyini müəyyənləşdirir və yeni-
dən dünyasını dəyişdikdən sonra onun nəticəsini görür. İnsanlarda
mövcud olan əxlaqi pozğunluq da elə bu düşüncə tərzindən qaynaq-
lanır.
14. Radikal və Plüral dinlər
Dinlərin radikallığı və plürallığı arasında olan fərqlər də müx-
təlifdir. Məsələn, Əhli-sünnətin İmamlarından olan İmam Əzəm fiqhi
məsələlərdə Plüral və İmam Şafei Radikal idi. Şiyə alimləri arasında
da belə radikallıq və plürallıq mövcuddur. Bəzi dinlərin davamçıları
dinlərinin radikal və bəziləri dinlərinin plüral olması ilə fəxr edirlər.
İslam dini radikal din deyildir və İslam şəriəti plürallığa daha
çox meyillidir. Müsəlmanlar İlahi təlimləri əllərində rəhbər tutaraq
Allahdan onları unutqanlıqlarına, etdikləri səhvlərə görə bağışlanıl-
maqlarını və cəzalanmamalarını, onlardan öncəkilərin çiynlərinə qoy-
duğu ağır yükü onların çiynlərinə qoymamalarını istəyirlər. (Bəqərə
surəsi, 286) Həzrət Muhəmməddən (s) nəql olunmuş hədisə istinadən
O Həzrətin ümmətindən olan şəxslər üçün 9 şey günaha yazılmaya-
caqdır: Xəta, unutqanlıq, bilmədiyi işlər, dözə bilmədiyi şeylər, çarə-
sizlikdən və ehtiyacdan yaranan məsələlər, məcbur olunmuş işlər,
bədgümanlıq, yaranışın necəliyi barəsindəki düşüncələrin vəsvəsəsi-
nə düşmək, dildə və əldə görsənməyən qibtəyə görə.
2
1
Biharul Ənvar, cild 53, səhifə 13
2
Üsuli Kafi, cild 2, səhifə 463
346
Bəli, bu azadlıq İslam ümmətinə aiddir. Amma başqa dinlərdə
məsələlər belə asanlıqla həll olunmur. Yəhudilik olduqca radikal və
çətindir. Xristyanlıqda günahı qərara almaq belə günahdır və təqiyyə
(Canının xətərə düşəcəyi təqdirdə dinini və məzhəbini gizlətmək)
haramdır. Hind və Çin dinlərində insanlar özlərinə dözülməz işkən-
cələr verirlər. Belə işkəncələrdən ən asanı insanın daxili təmizliyi
üçün inəyin sidiyini içməsi və peyinini yeməsidir.
İslam dinində günahların əksəriyyəti üçün dünyada heç bir cəza
nəzərdə tutulmamışdır. Az bir günahlar üçün nəzərdə tutulmuş cəza-
ları həyata keçirmək üçün isə bütün şərtlər qorunub saxlanılmalıdır
və günah sahəsində yaranmış hər hansı bir şübhə cəzanın ləğv olun-
ması ilə nəticələnir.
İslamda məsələlərə daha asan yanaşmanın olmasından əlavə Al-
lah insanlar üçün daha asanını istəyir və insanları çətinliklərə salmaq
istəmir (Bəqərə surəsi, 185). Dində insanlar üçün onları taqətdən sa-
lacaq heç nə yoxdur (Həcc surəsi, 78). İslam dini praktik və əməli cə-
hətdən də olduqca asandır. Məsələn, İslamda və Qurani-Kərimdə mü-
qəddəs üçlüyün və Həzrət İsanın (ə) ilahilyi qəbul olunmasa da (Mai-
də surəsi, ayə 17, 72, 73) xristyanları öz pənahında saxlayır və on-
ların ictimai hüquqlarını qoruyur.
İslam cəmiyyətində hakim olan məsələlərə asan yanaşma düşün-
cə tərzinə görə münafiq və müsəlman ata və anadan dünyaya gəlmiş
uşaq da İslam cəmiyyətinin bir üzvü kimi qəbul olunur. Ona müsəl-
man adı vermək olar və onun başqa bir müsəlmanla ailə qurması
mümkündür, kəsdiyi heyvan halaldır və dünyasını dəyişdikdə onu
müsəlman kimi dəfn etmək lazımdır. Yəni, ona meyid qüslü vermək,
kəfənləmək, meyid namazı qılmaq və müsəlman adət-ənənəsinə uy-
ğun olaraq dəfn etmək vacibdir.
Dostları ilə paylaş: |