118
hekayə təxminə elə bu şəkildə, amma müxtəlif
tərzlərdə qeyd olun-
muşdur. Amma Quranda Həzrət Harunun (ə) belə nalayiq hərəkət et-
məsi qeyd olunmamış və O Həzrətin belə səhv addımlardan uzaq ol-
ması bildirilmişdir. Qurani-Kərimdə inəyi duzəldən insanın adı “Sa-
miri” kimi qeyd olunmuşdur.
“Harun isə bundan (Musa Tur dağından qayıtmamışdan) əvvəl
onlara belə demişdi: “Ey ümmətim! Siz bununla (hansınızın əqidəcə
möhkəm, hansınızın şəkkak olduğunu ayırd etmək məqsədilə Allah tə-
rəfindən) yalnız imtahana çəkildiniz. Sizin Rəbbiniz, şübhəsiz ki, Rəh-
mandır. Mənə tabe olub əmrimə itaət edin!” (Taha surəsi, ayə 90)
Kitab əhli Qurani-Kərimdə qeyd olunmuş Samiri adına etiraz et-
dilər və belə bir insanın mövcud olmamasını bildirdilər. Çünki, Sami-
ri Fələstindəki Samirə şəhərinə aiddir və həmin şəhəri Həzrət Musa-
dan (ə) əsrlər öncə yaşamış Umri adlı padşah yaratmışdı. (Padşahla-
rın birinci kitabı 16:24)
Mərhum Şeyx Muhəmməd Cəvad Bəlaği (r)
cavab olaraq bu
sözləri bildirmişdi ki, Bəni-İsraildə Şəmrun ibn Yəssakar ibn Yəqub
adlı şəxs var idi və onun ailəsi Şəmruni adlandırılırdı (Yaranış 46:13
və Ədədlər 26:24). Şəmruni Ərəb dilində Samiri kimi tələffüz edilir.
1
Tövratda belə yazılmışdır ki, Həzrət Musaya (ə) yeni nəsihət-
lərini qeyd etmək üçün qabaqkı lövhələrə bənzər iki daş lövhə hazır-
lamağı əmr etdi. Qurani-Kərimdə də bu məsələyə işarə olunmuşdur:
“Musanın qəzəbi yatanda lövhələri götürdü. Onların birində:
“Rəbbindən qorxanlar doğru yola və mərhəmətə nail olacaqlar!” -
(deyə yazılmışdı).” Əl-Əraf surəsi, ayə 154)
5-6. Həzrət Musanın (ə) vəfatı
Həzrət Musa (ə) Bəni-İsraili azad etdikdən sonra onların işlərini
qaydasına qoydu, onları kafirlərlə mübarizəyə hazırladı və onlara
Allahın əhkamını öyrətdi. O Həzrət Sina səhrasında dövlət yaratdı və
həyatının sonuna qədər qövmünün dini və siyasi liderliyini öhdəsində
1
Əl
Huda ilə dinil Mustafa, cild 1, səh 98-99
119
saxıadı. Bu hadisələrin geniş açıqlanması Tövrat kitabında mövcud-
dur.
Həzrət Musa (ə) Bəni-İsrailə bərəkət bəxş etdi və ömrünün 120-
ci ilində Ölü dənizin ətrafında yerləşən Muab adlı yerdə dünyasını
dəyişdi. Bəni-İsrail onun üçün otuz gün yas və əzadarlıq mərasimi
keçirtdilər. Bu hadisə Tövratın “Təsniyə” bölümündə qeyd olun-
muşdur və Tövrat bununla başa çatmışdır:
“
Allahın bəndəsi Musa orada Muab adlanan yerdə Allahın kə-
lamlarına uyğun olaraq öldü və onu Muab adlı məkanda Beyti Fəur
adlanan yerin qarşısındakı dərədə dəfn etdilər.
1
Bu günə kimi heç
kim onun yerini bilmir. Musa vəfat edəndə onun yüz iyirmi yaşı var
idi, amma nə gözü zəifləmişdi, nə də beli bükülmüşdü. Bəni-İsrail
Musa üçün Muabda otuz gün matəm saxladılar. Musanın matəm gün-
ləri başa çatdı. Yuşə ibn Nun hikmət ruhuna görə tanınırdı. Çünki,
Musa əlini onun üzərinə qoymuşdu və buna görə də Bəni İsrail ona
itaət etdilər və Allahın Musaya buyurduqlarına uyğun olaraq əməl
etməyə başladılar. Bəni israil arasında Musa kimi Allahın üz-üzə
tanıdığı kimsə olmayıb. Allahın ona bəxş etdiyi bütün nişanə və mö-
cüzələri Misirdə Firona və onun bəndələrinə, eləcə də bütün Misirə
göstərdi. Elə buna görə, də Musanın güclü əli və bütün əzəmətləri
Bəni-İsraillilər üçün qalacaqdır.” (Təsniyə, 34:5-12)
6. Bəni-İsrailin tarixi
Həzrət Musadan (ə) sonra Allahın əmri ilə Həzrət Yuşə ibn
Nun(ə) qövmün rəhbəri və lideri oldu. O, Fələstinin şimalından cənu-
buna qədər uzanan İordaniya çayını keçdi, Kənan torpaqlarını və
onun ətrafındakı əraziləri fəth etdi. Əhdi-Ətiqdə qeyd olunduğuna
görə bu ərazilərin yerli əhalisi qətliam edildilər və həmin ərazilər
1
Dəfn edən məlum deyil və bəzilərinin nəzərinə əsasən məqsəd Allahdır.
120
Bəni İsrailə aid oldu. Bu müharibələrin hamısı Əhdi Ətiqdin altıncı
kitabında “Yuşənin səhifəsi” adlı bölümdə mövcuddur.
Həzrət Yuşədən (ə) sonra Bəni-İsraildən olan böyük şəxsiyyətlər
insanlara rəhbərlik etdilər və bu mərhələni Bəni-İsrail dövranı adlan-
dırdılar. Onlar şah deyildilər və yalnız Bəni-İsrailin daxili çəkişmə-
lərini həll edirdilər. Bu liderlərin tarixi “Hakimlər”
bölümündə qeyd
olunmuşdur.
6-1. Padşahların dövrü
Bəni-İsrailin sonuncu hakimi Həzrət Samuelin (ə) iki oğlu var
idi və onların heç birisi hakimlik üçün yararlı deyildilər. Digər tərəf-
dən Bəni-İsrailin o zamanlar onları bir yerə toplaya və qonşularının
hücumları qarşısında cəmləşdirə bilən padşahı yox idi.
1
Elə bu sə-
bəbdən də dövrün peyğəmbəri olan Samuelin yanına getdilər və onlar
üçün bir şah təyin etməsini xahiş etdilər:
“Onların bu təklifi Samuelin xoşuna gəlmədi. Çünki, onlar is-
təklərini belə bildirdilər: “Bizə bizim üzərimizdə hakimlik edəcək bir
şah təyin et. Samuel Allaha dua etdi və Allah Samuelə dedi: “Qövmü-
nün hər barədə dediyi sözləri eşit, çünki səni tərk etmədilər, əksinə
onlara hakimlik etməməm üçünməni tərk etdilər. Onları Misirdən
çıxardığım gündən indiyədək etdikləri bütün əməllər onların məni
tərk edərək başqa Tanrılara ibadət etmələrini göstərdi. Beləliklə,
səninlə də belə davranırlar. İndi onların səslərini eşit, amma onlara
təkidlə şəhadət ver və onlara hakimlik edəcək şahların şahlıq tərzləri
barədə xəbərdar et.” (Samuelin kitabının əvvəli, 8:6-9)
O, buna əsaslanaraq padşahlığın ağır
adət və ənənələrini öz qöv-
mü üçün açıqladı, amma onlar öz istəklərindən əl çəkmədilər. Elə bu-
na görə də, Şaul (Talut) adlı bir gənci onların padşahı təyin etdi və
onu müqəddəs yağla məhs etdi. Bu məhsdən sonra o ilahi hakim oldu
1
Hicaz əhlinin də İslam dinin meydana çıxdığı zamana qədər şahı yoxu idi və Hicaz-
lıların
nüfuzlu şəxsiyyətləri, o cümlədən Əbu Cəhl, Əbu Ləhəb, Əbu Süfyan şah sa-
yılmırdılar. Halbuki o zamanlar və daha öncə belə Romada, İranda və dünyanın bir
çox yerlərində şah və padşah anlayışı mövcud idi.