10
kütlə üzərinə mənfi təsir etməkdədir. Büdcə kəsirlərini bağlayıb inflyasiyanı aşağı
endirmək məqsədiylə önə sürülən sərt pul və maliyə siyasətləri ya da BVF-nın
struktural uyğunluq proqramları, dövlət xərclərinin azaldılması bir cox inişaf etməkdə
olan ölkələrdə iqtisadiyyatın daralmasını və yoxsulluğu yaratmışdır. Qloballaşmanın
ə
n cox tənqid edilən digər bir təsiri unitar dövlətlərin iqtiadi siyasətləri ilə bağlı qəbul
edəcəkləri qərarların beynəlxalq qurumlara dövr edilməsidir.
Dünyada ilk qloballaşma prossesinin sənaye inqilabının ardından başladığını və
I Dunya müharibəsinə qədər davam etdiyi qəbul edilməkdədir. ki dünya müharibəsi
arasındakı dövrdən sonra müstəmləkələrin müstəqiliyinə qovuşması ilə rifah dövlətini
hədəfləyən iqtisadi siyasətlər tətbiq olunmuşdur. kinci qloballaşma prossesi 1980-ci
illərdən başlayaraq günümüzə qədər davam etməkdədir.
lk qloballaşma dalağası deyə biləcəyimiz 1870-1914 illər dövrünün təməl
özəlliyi maliyyə bazarlarında, ticarət münasibətlərində qızıl standardının norma
olaraq qəbul edilməsidir. XIX əsr ticarəti XX əsr ticarətinə görə daha nizamlı qəliblər
icində gercəkləşmişdir. Qabaqda gedən sənaye ölkələri əsasən hazır məhsul istehsal
edən, bunun qarşılığında az inkişaf etmiş daha cox təməl qida məhsulları və tropik
xammallar idxal edən bir ticarət sistemi formalaşdırmışdılar. XX əsrdə isə dünya
ticarət sistemi mürəkkəbləşmişdir. 15 trilyon dollara catan ticarət həcmi əsasən
bənzər faktor ehtiyatlarına sahib sənayeləşmiş olkələr arasında gercəkləşməkdədir.
ki dünya muharibəsi qlobal inteqrasiyanı tərsinə cevirmiş, dünya ticarəti illik
1.8% artımdan 1.3%-ə enmişdir.
Beynəlxalq ticarət həcminə baxdıqda dünyanın 100 il öncə ciddi bir inteqrasiya
içində olduğunu görməkdəyik. ki qloballaşma dalğası arsındakı ən önəmli fərqlərdən
biri 1990-cı illərdə fiskal sərmayə axımlarının artmasıdır. Qısa müddətdə asan
qazanc gətirən spekulyativ sərmayə, qeyri-sabit quruluşu səbəbiylə güclu maliyyə
sistemləri olmayan inkişaf etməkdə olan ölkələri riskli vəziyyətə gətirmişdir.
XIX əsrin sonundan 20-ci əsrin əvvələrinə qədər mərkəzdən çevrə olkələrinə
sərmayə ixracı olmuşdur. Xarici sərmayə idxal edən ucuncu dunya olkələrinə baxsaq
1974-1984-cu illər dovrundə xalis xarici sərmayə girişinin umumi sabit sərmayəyə
nisbəti 10-20% arasındadır. 1920-ci illərdə sərmayə axımları azalmış, Boyuk
11
Böhrandan etibarən inkişaf etməkdə olan ölkələrə məhdud sərmayə girmişdir. 1945-
1972-ci illər arasında ixrac edilən sərmayə əsasən dövlət və beynəlxalq şirkət
investisiyaları şəklində olmuşdur. 1972-ci illərdən sonra qlobal sərmayə böyuk önəm
qazanmağa başlamışdır. 1990-1997-ci illər arasında isə birbaşa xarici investisiyalar
5.7 milyard dollardan 59.5 milyard dollara yuksəlmişdir.
Qloballaşma indi bütün dünyanı ağuşuna almış mürəkkəb bir proses kimi
qiymətləndirilməkdədir. Dünya kapitalist sisteminin yeni tarixi mərhələsini ifadə
edən qloballaşma sanıldığı kimi heç də, bir formalı proses deyil. qtisadi
qloballaşmanın ön plana çıxması ilə birlikdə, kapitalist sistemini hərtərəfli əhatə edən
qloballaşma əsasən üç sahədə bir-birini tamamlayaraq genişlənməkdədir. Bunlar
iqtisadi, siyasi və mədəni sahələrdir. Bu sahələr
3
adlarına müvafiq olaraq
qloballaşmanın bir-biri ilə əlaqəli olan 3 əsas formasını təşkil edir. Lakin sözün
həqiqi mənasında iqtisadi qloballaşma hazırda onun başlıca forması olaraq
qalmaqdadır. Belə ki, qloballaşmanın özündə ehtiva etdiyi ideoloji mahiyyət əsasən
iqtisadi qloballaşmanı ön plana çəkir. qtisadi qloballaşma milli iqtisadi sistemlərin
vahid bir iqtisadi sistem halında birləşməsi, onların qarşılıqlı asılı vəziyyətə gəlməsi
və bununla da ölkələr arasındakı bütün iqtisadi münasibətlərin liberallaşmasıdır.Belə
bir düşüncə mövcuddur ki, milli dövlətlər arasında hər cür maliyyə, iqtisadi və
informasiya sərhədləri götürülməli, azad iqtisadiyyat və ticarət, azad rəqabət,
maksimum sərbəstlik üçün münbit şərait yaradılmalıdır. Qloballaşmanın həqiqi
mahiyyəti əslində elə bundan ibarətdir. O, iqtisadi inteqrasiya ideyalarının həyata
keçirilməsinin yeni və daha da təkmilləşdirilmiş formasını müəyyənləşdirir. Lakin
hətta ən inkişaf etmiş dövlətlərin özündə belə qloballaşmadan ehtiyatlananların, bu
ideyanın millətlərin özünəməxsus tarixi nailiyyətlərini, milli və mənəvi dəyərlərini
məhv edəcəyini düşünənlərin olmasına baxmayaraq, qloballaşmanın əsas
üstünlüklərindən biri də məhz elə bundan ibarətdir ki, o dünyəvi inteqrasiyanı hər bir
xalqın milli maraqları kontekstində təsəvvür etməyə imkan verir.
Qloballaşma prosesinin əsas forması olan iqtisadi qloballaşmanın özəyini
ölkələrin qarşılıqlı iqtisadi inteqrasiyası təşkil edir. qtisadi inteqrasiya dövlətlərin
3
Əliyev H.Ə., "Azərbaycan XXI əsrin və üçüncü minilliyin ayrıcında", Bakı—2001, s.5
12
təsərrüfat və siyasi cəhətdən elə birləşməsidir ki, bu birləşmədə milli təsərrüfatlar
arasındakı əmək bölgüsü müxtəlif səviyyələrdə həyata keçirilir. Belə iqtisadi
ə
məkdaşlıq müxtəlif ölkələr arasında müstəqillik, bərabərlik prinsipi ilə bir-birinin
daxili işlərinə qarışmadan bu ölkələrin qarşılıqlı səmərə prinsipi əsasında iqtisadi və
elmi-texniki əlaqələrinin birlikdə razılaşdırılaraq həyata keçirilməsindən ibarətdir ki,
bunun da özəyində beynəlxalq əmək bölgüsünün dərinləşməsi durur. Beynəlxalq
iqtisadi inteqrasiya əmtəə və xidmətlərin sərbəst hərəkəti, kapital və işçi qüvvəsinin
beynəlxalq hərəkəti, birgə iqtisadi, valyuta-maliyyə, elmi-texniki, sosial, xarici və
hərbi siyasətin razılıq ilə həyata keçirilməsinə əsaslanır. Dünya dövlətləri bu yolla öz
istehsal güclərinin, istehsalın səmərəliliyinin artırılmasına nail olur və bunların
məntiqi göstəricisi kimi əhalinin rifah səviyyəsinin yüksəlməsinə cəhd edilirlər.
Qloballaşmanı iqtisadi rakursdan seyr etdikdə, siyasətdən fərqli olaraq sadə
insanlar üçün daha açıq görünən halları sadalamaq olar. Sadə insanlar üçün
qloballaşma - «Coca-Cola», «Adidas», «Nokia», «Panasonic», «Mersedes» və sair bu
kimi
ticarət
nişanlarıdır.
Doğrudan
da,
informasiya-kommunikasiya
texnologiyalarının son onilliklər ərzində sürətli sıçrayışı qlobal ticarət nişanlarına
malik olan transmilli şirkətlərin (TMŞ) fəaliyyətini xeyli aktivləşdirib. Artıq okeanın
o tayında oturub Avropa, Asiya, Afrika, Avstraliyadakı bazarlara asanlıqla daxil olub
öz məhsulunu satmaq imkanı yaranıb. Lokal bazar və müştəri uğrunda əsrlərlə gedən
mübarizə artıq beynəlxalq səviyyədə aparılır. Bütün bunlar iqtisadi qloballaşmanın ən
başlıca təzahürləridir. Qloballaşmış iqtisadiyyatın mahiyyətcə fərqi ondadır ki, ən
müasir texnologiyaya yol demokratikləşib, asanlaşıb.
Qloballaşmanın 2 əsas komponenti var:
1)
qlobal bazarın yaranması;
2)
istehsalın qloballaşması.
Qlobal bazar tarixən bir-birindən ayrı olan milli bazarların bir yerə cəmləşdiyi
nəhəng çətirdir. Yuxarıda sadalanan ticarət nişanlarının bütün dünyada istehlak
məhsulu kimi qəbul olunması qlobal bazarın ən bariz nümunəsidir. Müxtəlif milli
zövq və seçimlər qloballaşmaya ən böyük maneə kimi görünsə də, artıq qloballaşma
dünyada xüsusi vahid zövq, dəb və seçim meydana gətirmişdir. Qlobal bazarın ən
Dostları ilə paylaş: |