Beynəlxalq sənədlərdə din azadlığının əhatəsi məsələsi
189
BEYNƏLXALQ SƏNƏDLƏRDƏ DİN
AZADLIĞININ ƏHATƏSİ MƏSƏLƏSİ
i.f.d. Elnurə Əzizova
Xəzər Universiteti
Açar sözlər: insan hüquqları, din azadlığı
Key words: human rights, religious freedom
İnsan hüquqları ilə din/inanc azadlığı arasındakı münasibət son onilliklərdə
getdikcə artan maraqla tədqiqat obyekti olma aktuallığını qoruyan mövzulardan
biridir. Mövzunun çoxşaxəli olması səbəbi ilə ənənəvi olaraq onu dini, fəlsəfi və
əxlaqi zəmində tədqiq edən dinşünas və filosoflar ordusuna demokratiya və pluralist
cəmiyyət arasındakı münasibətlər, dövlət və konstitusiya modelləri, milli və qlobal
təhlükəsizlik, beynəlxalq münasibətlər və diplomatiya nöqteyi-nəzərindən tədqiq
edən hüquqşünas və politoloqlar da qoşulmuşdur.
Xüsusilə ötən əsrin sonlarından etibarən nüfuzlu tədqiqat qurumlarının
öndərliyində aparılan araşdırmaların nəticələri mövzunun müxtəlif perspektivlərdən
tədqiqi üçün yeni üfüqlər açmışdır. Religious Human Rights in Global Perspective:
Legal Perspectives (1996 – John Witte Jr., Johan D. van der Vyver) və Religious
Human Rights in Global Perspective: Religious Perspectives (1996 – John Witte Jr.,
Johan D. van der Vyver), Religious Liberty and International Law in Europe (1997 –
Malcolm D. Evans), Freedom of Religion and Belief: A World Report (1997 – Tad
Stahnke və J. Paul Martin), Religion and Human Rights: Basic Documents (1998 –
Kevin Boyle və Juliet Sheen), Religion, Beliefs and International Human Rights
(2000 – Natan Lerner), Human Rights and the World’s Major Religions (2005 -
Muddathir Abd al-Rahim, Harold Coward vd.), Religion and Human Rights: An
Introduction (2011 – John Witte), Religion and the Global Politics of Human Rights
(2011- Thomas Banchoff və Robert Wuthnow) və Religion and Human Rights elmi
jurnalı (2006-cı ildən etibarən - Brill nəşriyyatı) bu sahədə yayınlanmış əhəmiyyətli
nəşrlərə nümunə olaraq göstərilə bilər. Digər tərəfdən Şimali Amerika və Qərbi
Avropada bir çox universitetin nəzdində din azadlığı və insan hüquqları adlı tədqiqat
mərkəzləri təsis olunması və bir çox mərkəzdə “Hüquq və Din” adlı elmi jurnalların
Elnurə Əzizova
190
nəşr olunması mövzunun aktuallığını qoruduğunun göstəricisi olmaqla yanaşı, yaxın
gələcəkdə mövzuya dair beynəlxalq tədqiqatların və nəşrlərin sayının daha da
artacağını xəbər verir.
A.D.Hertzke problemin aktuallığının səbəbini mövcud şəraitdə din azadlığının
müxtəlif milli və beynəlxalq səviyyəli maneələrlə qarşı-qarşıya qalması ilə
əlaqələndirir: “...məhz din azadlığının dəyərinin yüksəldiyi bu dövrdə onun avtorirar
rejimlərin hücumları, teokratik hərəkatların həmlələri, aqressiv dünyəvi siyasətlərin
təcavüzləri, artan elit düşmənçilik və cəhalət ilə aşındırılması din azadlığının
arxasındakı beynəlxalq konsensusun zəifləməsinə gətirib çıxardır...” (A. D. Hertzke,
The Future of Religious Freedom. Global Challenges, Oxford: Oxford University
Press, 2013, s. 3)
İnsan hüquqları perspektivindən din azadlığının gələcəyinə dair proqnozlar
verilə bilməsi onun beynəlxalq hüquq sahəsindəki təşəkkül prosesini müxtəlif
cəhətlərdən tədqiq və təhlil etmək və bu istiqamətdə doğru metodologiya təyin
etməklə mümkündür. Şübhəsiz ki, insan hüquqlarının beynəlxalq müstəvidə
müzakirəsindən danışarkən müraciət olunan ilk mühüm beynəlxalq sənəd BMT-nin
1948-ci ildə qəbul etdiyi İnsan Hüquqları Haqqında Ümumi Bəyannamədir. Tədricən
əlaqədar ədəbiyyatda “18-ci Maddə” kimi qeyd olunan Bəyannamənin 18-ci
maddəsində hər bir şəxsin fikir, vicdan və din azadlığı hüququna malik olduğu
bildirir və bu hüquqa daxil olan azadlıqları öz dinini və etiqadını dəyişmək azadlığı,
öz dininə və əqidəsinə təhsil, dua, dini ayin və mərasimlər zamanı təklikdə və ya
başqaları ilə birlikdə, aşkar və ya fərdi şəkildə etiqad etmə azadlığını daxil edilir.
Bəyannamənin digər maddələrində də din azadlığı ilə əlaqədar ifadələr mövcuddur.
Məsələn 2-ci maddədə dini diskriminasiya da daxil olmaqla diskriminasiyanın bütün
növlərinin qadağan olunduğu, 26-cı maddədə təhsil huququnun sahəsinə dini qruplar
da daxil edilmiş, 29-cu maddədə hüquqların tətbiq sahəsinin məhdudiyyətində mövzu
ilə əlaqəli hüquqlar da əhatə olunmuşdur. (bxn. www.un.org/en/documents/uhdr/)
Birləşmiş Millətlər Bəyannaməsinin “dinin” aydın və təfərrüatlı tərifini
vermədiyi, dini etiqadını yalnız və ya toplu şəkildə izhar etməkdə “topluluğun” açıq
tərifinin verilmədiyi və digər tənqid nöqtələrinə baxmayaraq, bu sənədin XX əsrin
ikinci yarısından etibarən hüquqi və siyasi fəlsəfənin formalaşmasında böyük rol
oynadığı mübahisə mövzusu olmaqdan uzaqdır. Bu sənəd həmçinin müasir
beynəlxalq hüquqda və milli qanunvericilikdə mühüm rol oynamaqdadır. (bxn.
Lerner, “Religious Human Rights Under the United Nations, Religious Human
Rights in Global Perspective: Legal Perspectives, s. 88 vd)
Beynəlxalq sənədlərdə din azadlığının əhatəsi məsələsi
191
İnsan hüquqları kontekstində din azadlığı mövzusundaki digər mühüm sənəd
1950-ci ildə Romada imzalanan İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi
haqqında Avropa Konvensiyasıdır. Konvensiyanın fikir, vicdan və din azadlığına
ayrılmış adlı 9-cu maddəsində hər kəsin fikir, vicdan və din azadlığı hüququnun
olduğu ifadə edilir. Məzmun baxımından iki fərqli mövzunu ehtiva edən maddədənin
birinci hissəsində bu hüquqa öz dinini və ya əqidəsini dəyişmə azadlığı, öz dininə və
ya əqidəsinə həm təkbaşına, həm də başqaları ilə birlikdə etiqad etmək və açıq,
yaxud şəxsi qaydada ibadəti, təlimləri, dini və mərasim ayinlərini yerinə yetirmək
azadlığı daxil edilmişdir. Maddənin ikinci hissəsində isə öz dininə və baxışlarına
etiqad etmək azadlığının yalnız ictimai asayiş maraqları naminə, ictimai qaydanı,
sağlamlığı, yaxud mənəviyyatı qorumaq üçün və ya digər şəxslərin hüquq və
azadlıqlarını müdafiə etmək üçün qanunla nəzərdə tutulmuş və demokratik
cəmiyyətdə zəruri olan məhdudiyyətlərə məruz qala biləcəyi qeyd olunur. (bxn.
www.echr.coe.int/Documents/Convention/ENG.pdf)
Din azadlığı haqqındaki beynəlxalq sənədlərdən bir digəri BMT-nin 1966-cı ildə
qəbul etdiyi Mülki və Siyasi Hüquqlar haqqında Sazişdir. 18, 20 və 27-ci maddələri
din azadlığı və dini hüquqlarla əlaqəli olan sazişin 18-ci maddəsində hər bir insanın
fikir, vicdan və din azadlığı hüququ olduğu ifadə edilir və bu hüquqa özünün seçdiyi
dinə və əqidəyə malik olmaq, öz dininə və əqidəsinə istər təklikdə, istərsə də
başqaları ilə birgə, açıq, yaxud xüsusi qaydada, ibadətdə, dini ayin və mərasimlərin
icrasında və təlimdə etiqad bəsləmək azadlıqlarının daxil olduğu qeyd olunur.
Maddədə eyni zamanda heç kimin dinə, yaxud əqidəyə malik olmaq və ya onları öz
istəyi ilə qəbul etmək azadlığına xələl gətirən məcburiyyətə məruz qalmamalı olduğu
ifadə olunur. Maddənin üçüncü qismində din, yaxud əqidə azadlığının yalnız qanunla
qoyulmuş və ictimai təhlükəsizliyin, asayişin, sağlamlığın və əxlaqın, eləcə də başqa
şəxslərin əsas hüquq və azadlıqlarının qorunması üçün zəruri olduğu qədər
məhdudlaşdırılmalı olduğu qeyd olunur. Son olaraq maddədə Sazişdə iştirak edən
dövlətlərin valideynlərin və müvafiq hallarda qanuni qəyyumların uşaqlarının öz
şəxsi əqidələrinə uyğun dini və mənəvi tərbiyə almasını təmin etmək azadlığına
hörmət etməyi öhdələrinə götürdükləri ifadə olunur. 20-ci maddədə dini ayrıseçkilik
daxil olmaqla diskriminasiyanın bütün növlərinin qadağan olunduğu, 27-ci maddədə
digər azlıqlar da daxil olmaqla dini azlıqların hüquqlarının qorunması qeyd olunur.
(bxn. https://treaties.un.org/doc/Treaties )
Mülki və siyasi hüquqlar haqqında saziş din ilə əlaqəli tətbiq olunması ölçülə bilən
(measures of implementation) yeganə qlobal insan hüquqları anlaşması olaraq dəyər-
ləndirilir. (Lerner, “Religious Human Rights Under the United Nations”, s. 98-99)
Dostları ilə paylaş: |