Mübariz Camalov
56
üstünlüyün millətə yaxud inanc qruplarına görə deyil, bu hidayət yolundakı məqama
görə müəyyənləşəcəyini elan etmişdir.
15
Bunun zəruri nəticəsi kimi Qur`anın gətirdi-
yi iman anlayışına görə bütün peyğəmbərlərə inanmaq şərtdir.
16
Fəzlur Rəhman İslamın digər dinlərə münasibətini göstərmək üçün Həcc
surəsinin 40-cı ayəsinə diqqət çəkir:
`O kəslər ki, haqsız yerə, ancaq “Rəbbimiz
Allahdır” - dediklərinə görə yurdlarından (Məkkədən) çıxarıldılar. Əgər Allah in-
sanların bir qismini digər qismi ilə (müşrikləri möminlərlə) dəf etməsəydi, sözsüz ki,
içərisində Allahın adı çox zikr olunan soməələr (rahiblərin yaşadığı monastırlar),
kilsələr, məbədlər (yəhudi məbədləri) və məscidlər dağılıb gedərdi (darmadağın edi-
lərdi). Allah Ona (öz dininə) yardım edənlərə, şübhəsiz ki, yardım edər. Həqiqətən,
Allah yenilməz qüvvət, qüdrət sahibidir!`. Bu ayədə Allaha ibadət edilən məkanların
bir yerdə sadalanması və hamısının qorunmağa layiq olduğunun bildirilməsi dinlər-
arası münasibətlər və xüsusilə, azlıq haqları baxımından əhəmiyyətlidir. Azlıqların
digər əsas haqları ilə birlikdə din seçmə haqları da Qur`an tərəfindən mühafizə altına
alınmışdır.
Yeri gəlmişkən, Fəzlur Rəhman dini azlıq haqlarından bəhs edərkən mə-
sələni beş təməl haqq çərçivəsində də ələ alır. Məlum olduğu kimi bu beş əsas haqq
can, din, mal, namus/nəsil və ağıldır.
17
Tomas Mişel öz məqaləsində azlıq haqları ilə bağlı çox sayda problem qeyd etsə
də
18
Fəzlur Rəhman İslam cəmiyyətlərində yaşayan qeyri-müsəlman azlıq haqları ilə
bağlı bu tənqidləri altı sərlövhədə cəmləşdirir. Bunlar əhli-kitabın statusu, dini qay-
da-qanunların tətbiqi olunması, nəzəriyyə ilə praktika arasındakı uçurum, ayrıseç-
kilik, ibadət azadlığı və din təbliğidir.
Əhli-kitab. İslam cəmiyyətlərində yaşayan əhli-kitabın hüquqlarından danışı-
landa ilk ağla gələn məsələ cizyə vergisidir. Çünki bir çox qərbli tədqiqatçı əhli-
15
“Ey insanlar! Biz sizi bir kişi və bir qadından yaratdıq. Sonra bir-birinizi tanıyasınız deyə,
sizi xalqlara və qəbilələrə ayırdıq. Allah yanında ən hörmətli olanınız Allahdan ən çox qorxa-
nınızdır. Həqiqətən, Allah (hər şeyi) biləndir, (hər şeydən) xəbərdardır.” əl-Hucurat, 49/13.
16
“Hər kim Allaha, onun mələklərinə və peyğəmbərlərinə, Cəbrailə və Mikailə düşməndirsə,
şübhəsiz, Allah da (belə) kafirlərə düşməndir.” əl-Bəqərə, 2/98; “Allahı və peyğəmbərlərini
inkar edənlər, Allahı peyğəmbərlərindən ayırmaq istəyənlər. “Biz peyğəmbərlərdən bəzisi-
nə inanır, bəzilərinə isə inanmırıq”, - deyənlər və bunun (iman ilə küfr) arasında bir yol
tapmaq istəyənlər. Bütün bunlar, həqiqətən, kafirdirlər. Biz (axirətdə)
kafirlərdən ötrü al-
çaldıcı əzab hazırlamışıq!” ən-Nisa, 4/150-151.
17
Rahman F. İslam Toplumunda Gayrimüslim Azınlıklar, s. 272.
18
Mişel T. İslamda Gayrimüslimlerin Hakları, (tərcümə: Öztürk L. – Kamacı F.) // İstem,
Konya: 2003, № 2.
Fəzlur Rəhmana görə İslam hüququnda tolerantlıq və dini azlıq haqları
57
kitabdan alınan cizyə vergisini, ümumilikdə, insan hüququları, xüsusilə də din
azadlığı baxımından tənqid edir. Əvvəlcə qeyd etmək lazımdır ki, cizyə müasir
dövrdə qüvvədə olmayan bir qanundur. Bununla birlikdə,
tarixi gerçəkliyi və dini
əsasları sabitdir. Cizyəni bir vergi növü kimi qiymətləndirmək lazımdır. Tarix bo-
yunca müxtəlif formalarda vergilər mövcud olmuşdur. İslamdan əvvəl Bizans, Roma
və Sasani imperiyalarında müxtəlif adlarda cizyəyə bənzər (tribitum capitus-baş
vergisi) vergilər qoyulurdu. İslamda cizyə ilk dəfə Mədinə dövrünün son illərində
tətbiq olunmuşdur. Mədinə şəhər dövləti qurulduğu zaman burada müsəlmanlarla
birgə az miqdarda xristiyan və çox sayda yəhudi yaşayırdı. Mədinə müqaviləsində
bunların dini, siyasi və iqtisadi bərabərhüquqluluqları haqqında maddələr qoyulmuş-
du. Yəhudilərin Mədinədən sürgün edilməsinə qədər də cizyə vergisi
tətbiq olunma-
mışdı. Cizyə vergisinin Məkkənin fəthindən sonrakı dəvət məktublarında qeyd edil-
diyini görürük. Bununla birlikdə, cizyə vergisinin ilk tətbiq olunma tarixi dəqiq mə-
lum olmasa da, xüsusilə, Təbuk səfəri ərəfəsində və sonrasında İslamı qəbul etməyib
müsəlmanların himayəsini qəbul edənlərdən cizyə alınmışdır.
Burada əsas məsələ
cizyə vergisinin nəyin qarşılığında alınmasıdır. Bəzi alimlərə görə cizyə qeyri-mü-
səlman vətəndaşların İslam dinini qəbul etməmələri səbəbilə onlara verilən bir növ
cəzadır. Bu anlayışın əsas səbəbi kimi müsəlmanlarla qeyri-müsəlmanlar arasındakı
müəyyən dövrlərdəki gərginlik göstərilir
19
. Bununla əlaqədar Tövbə surəsinin 29-cu
ayəsinin məsələ ilə bağlı sərt ifadələri də diqqəti cəlb edir: `
Kitab əhlindən Allaha və
qiyamət gününə iman gətirməyən, Allahın və Peyğəmbərinin haram buyurduqlarını
haram bilməyən və haqq dini (islamı) qəbul etməyənlərlə zəlil vəziyyətə düşüb öz
əlləri ilə cizyə verincəyə qədər vuruşun`. Cizyənin Qur`andakı dəlili
kimi qəbul
olunan bu ayədə `zəlil vəziyyətə düşüb` ifadəsi cizyə vergisinin məcburi və qarşı
tərəfi alçaldan xüsusiyyətini göstərir. Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır bu ayəni
təfsir edərkən buradakı əhli-kitabın haqqa qarşı çıxan, tərbiyəsiz, təcavüzkar kimi
xüsusiyyətlərinə diqqət çəkir.
20
Bakuvi isə həmin ayənin təfsirində cizyə vergisinin
müsəlmanlarla əhd bağladıqları halda bu əhdi pozub xəyanət edən əhli-kitaba aid
olduğunu qeyd edir: `
Allah-Təalaya və axirət gününə iman gətirməyib, Allah-
Təalanın və onun peyğəmbərinin haram etdiyi şeyləri haram etməyib müsəlman
olmayan şəxslərlə cihad edin. Əhli-kitabdan olan bu şəxslər o şəxslərdir ki, sizinlə
19
Güner O. Bir Muafiyet Vergisi Olarak Cizye: Tarihsel ve Kavramsal Bir Okuma // Ondokuz
Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2006, № 22, s. 60-62.
20
Elmalılı M.H.Y. Hak dini Kur`an dili: 10 cilddə, IV c., İstanbul: Azim Dağıtım, s. 313.