Dr. Asaf Ganbarov
348
Hükumetin temel görevinin diğer devletler tarafından Azerbaycan’ın bağımsızlığının
tanınması olacağı vurgulandı. Aynı zamanda bu bildiride, din ve milliyet farkı
gözetmeden ülkede yaşayan tüm halkların ve azınlıkların eşitliği ve özgürlüyü
güvence altına alınmakta idi. Müsavata göre, tüm dini ve milli azınlıklar eşit
Azerbaycan vatandaşı olmakla beraber, milli ve kültürel öz yönetim şeklinde
örgütlene bilirdi.
15
Resulzade’nin bu konuşması aslında Müsavatın güncelleştirilmiş
programının ana hatlarından ibaretti. Demokratik dönemin başlamasından
sonra da
Müsavat Partisi, milliyetçilik ve federalizm ilkelerini savunmayı sürdürmekteydi.
Fakat Müsavatın milliyetçilik anlayışı Pan-İslamizm ve Pan-Türkizmden farklı idi.
Buna göre Azerbaycan halkı, geniş müslüman türk ailesinin bir üyesi olmakla beraber
kendi başına bağımsız bir ulustur.
16
Resulzade ve diğer müsavatçı aydınlar tarafından
geliştirilen Azerbaycan Ulusu ideali, Azerbaycan halkının oluşması yolunda atılan en
önemli adım olmuştur.
Sosyalist parlemento grubu Müslüman Sosyalistleri Bloku, Sosyal Demokratik
İşçi Partisi, Hümmet ve Menşeviklerden oluşmakta idi.
Sosyalistler diğer milli
partilerle beraber Azerbaycan Halk Cumhuriyeti’nin bağımsızlığının korunmasını
milli Hükumetin temel görevi olarak görmekteydiler. Sosyalist grubu, Hükumetin
koalisyon yapısında olmasını talep etmekte ve demokratik ilkere dayanmasını ileri
sürmekte idi. Yeni kurulmuş Ehrar Partisi ise Müsavatın yakın müttefikiydi. Ehrar
milliyetçilik ve dinle ilgili siyasi görüşlerinde Müsavata çok yakındı ve daha çok
sünni toplulukları temsil ediyordu.
17
İttihat partisi, İslam ideolojisine dayanan ve bağımsızlık önçesi İttihadi-İslam
ülküsü taraftarı olan aydınları bünyesinde birleştiren siyasi teşkilatların en önemlisi
olmuştur. Bu parti 1918 yılının Ocak ayında daha Çarlık Rusyası döneminde
kurulan
(1917) “Rusyada Müslümanlık” partisi ile Gence’de faaliyette bulunan “İttihadi-
İslam” siyasi hareketinin birleşmesi sonucunda oluşturuldu. Rusyada Müslümanlık
partisinin Bakü’deki teşkilat komitesine üye olanlar ileri görüşlü din bilginleri ve
aydınlardı. Bunların arasında ünlü eğitimci Sultanmecit Ganizade, Mir Yakub
Mehdiyev, doktor Kerim ağa Sultanov, Ahund Molla Alekber Abbaskuluzade, Ahund
Molla Hanife ve başkaları da vardı. İttihadi-İslam cemiyetinin başında ise eski “Difai
partisinin” başkanlarından biri ve çok ünlü bir dini lider Şeyhul-İslam Molla
Muhammed Pişnamazzade bulunmaktaydı. Bu iki dini-siyasi yönelimli
kuruluşlar
ortak ana hedefler ve siyasi program dolayısıyla birleşerek, önce “İttihadi-İslam
Rusyada Müslümanlık” partisi adlandırıldı. Daha sonralar ise sadece İttihad partisi
olarak anılmağa başlamıştır.
18
Şeyhul-İslam Pişnamazzade daha sonra Azerbaycan
Halk Cumhuriyeti döneminde “Meşyehati İslamiyye” kurumunun ilk başkanı
makamına getirilmiştir.
15
Azerbaycan Tarihi, C. V, s. 289.
16
Swietochowski,
Müslüman Cemaatten Ulusal Kimliye Rus Azerbaycanı, ss. 195-196.
17
Swietochowski,
a.g.e., s. 195.
18
“AHC” Ensiklopediyası, C. II, ss. 72-73.
Azerbaycan Halk Cumhuriyeti’nde Din ve devlet İlişkileri (1918-1920)
349
1918 yılı Mayıs ayının 28’inde Azerbaycan Halk Cumhuriyeti’nin
bağımsızlığının ilan edilmesinden sonra İttihat partisinde büyük gelişme yaşandı. Bu
gelişme doktor Kara bey Karabeylinin parti başkanı seçildiği dönemde daha da ivme
kazanmıştır. Onun çabaları sonucunda İttihat
güçlü bir partiye, Azerbaycan
Parlementosunda “Müsavat” partisinden sonra en büyük fraksiyona dönüşmüştür.
İttihat Partisi’nin ayrıca Azerbaycan ve Rus dillerinde “İttihat” adlı gazetesi
yayınlanmağa başladı.
İttihat Partisi’nin siyasi ideolojileri arasında partinin temel prensiplerinden olan
İslam evrenselliğine geniş yer verildiğinden, müsluman halk arasında büyük rağbete
sahipti. Bunların arasında çeşitli müslüman azınlıklar; talışlar,
lezgiler ve kürtler de
vardı. Aynı zamanda köylüler ve ordu arasında da İttihat partisine rağbet vardı.
Partinin çekirdek grubunu ise İslamcı aydınlar, dindar burjuvazi ve Dini liderler
oluşturmaktaydı.
1918-1920 yılları arasında İttihat partisi esas faaliyetlerini Azerbaycan Halk
Cumhuriyeti Parlamentosunda sürdürmüştür. İttihat Partisi, 1920 senesinde kendi
millet vekili sayısını 11’den 13’e çıkarmış ve bazı Bakanların ittihatçılardan
atanmasını sağlamıştı.
19
Bunların arasında Maarif ve Dini İtikat Bakanı H.
Şahtahtinski, daha sonra bu görevi üstlenen diger ittihatçı N. Şahsurarov ve Devlet
Müfettişi H. Mammadbeyov de vardı.
20
İttihatçılar parlamentonun ilk
günlerinden
başlayarak ana fraksiyonu oluşturan Müsavata aşırı mühalefet oluşturmuşlar. Fetheli
bey Hoyksinin kurduğu ilk Hükumete açık itimatsızlığını ileri sürmüşler. Bunun
sonucunda ilk Azerbaycan Hükumeti sadece iki ay devam ede bilmiştir. İttihat
partisinin Müsavatın iç ve dış politikasına karşı devamlı ve sert mühalefeti bundan
böyle Hükumet krizlerinin temelini oluşturdu.
İttihadın parti programına baktığımızda Rus islamçı partilerden olan Eserler ve
Kadetlerden farklı olarak Azerbaycanın bağımsızlığını tanımakta ve bağımsız
Azerbaycan ideolojisini partinin amaçları arasında görmekteydiler. Rus islamçı
partiler ise tek ve bölünmüz Rusya idealini savunmakta ve bunun tüm Rusya
müslümanlarının yararına olacağı kanaatini ileri sürmekteydiler.
İttihat Partisi başkanı Karabeyli tarafından parlamentoya sunulan parti
bildirisinde, “egemenliğin şartsız millete ait olması”
ilkesinin gerçekleştirilmesi
müslümanların (ümmetin) kendi hürriyetleri için verdikleri mücadelenin nihai amaçı
olduğunu ilan etmekte idi. Buna göre de, bu ilkenin kısmen da olsa milli bağımsız
devlet çerçevesinde gerçekleşmesini İttihat partisi memnuniyyetle karşılamış ve
egemenliğin Azerbaycan halkı tarafından tam elde edilmesi için tüm kuvvetiyle
çalışacağına taahhüt ettiğini bildirmiştir. Bildiride aynı zamanda Azerbaycanda
19
“AHC” Ensiklopediyası, C. II, ss. 72-73.
20
Azerbaycan Halk Cumhuriyyeti-90 (1918-1920), (Haz. Şehla Nagiyeva), Bakı: Azerbaycan
Respublikası Medeniyyet
ve Turizm Nazirliyi, 2008, s. 13.