Hilmi Ziya Ülkən ibn Sinanın yaradıcılıq irsi haqqında
281
mənalar məcrasında
axan kəlmələri ehtiva edir, yığcam ibarələrə dair ecazkar bə-
yanatları, maraqlı sözlərlə gözəl olan xülasələri özündə toplayır”.
Azərbaycan filosofu “İşarələr və qeydlər” kitabına şərh yazmağın ondan xahiş
edildiyini göstərmişdir: “Himmət sahibləri onun mənalarını qiymətləndirmək,
üzərində dayanmağı məndən xahiş etdilər. Onun mənaları ilə tanış olmadan onların
istəklərinin yerinə yetirilməsini qənaətbəxş saymıram”. Nəsirəddin Tusi Fəxrəddin
Razinin şərhinə münasibət bildirməklə özünün dəyərli şərhini yazmışdır.
Mütəfəkkir əsərləri şərh edərkən obyektiv və mənəvi məsuliyyət hissi ilə
yanaşmağı tövsiyə etmişdir: “Şərhçilərin şərtlərindəndir ki, şərhini öz üzərinə
götürmüş olduğu əsər üçün imkan və bacarıq daxilində əllərindən
gələn köməyi
əsirgəməyələr, naqis şərhçilər və inkarçı təfsirçilər olmamaq üçün həmin sənət
sahibinin müdafiə üsulu ilə izahını öz üzərinə götürmüş olduğu işi müdafiə edərlər.
Hərgah onlar ifadəsi dürüst şəkildə mümkün olmayan bir şeyə rast gəlsələr, o
zaman ədalət və insaf yolunu tutub, haqsızlıq və təhqirdən saqınıb genişləndirməklə,
yaxud aydınlaşdırmaqla onun üzərinə diqqət yönəltməlidirlər”.
Müsəlman Şərqi ölkələrində XIII əsrdə və sonrakı dövrlərdə ideoloji mübarizə
ortodoksal islam ideoloqları ilə dünyəvi elmlərin nümayəndələri arasında
kəskinləşmişdi. Təəssübkeş islam ideoloqları İbn Sina məktəbinin nümayəndələrinə,
o cümlədən Nəsirəddin Tusiyə mənfi münasibət bəsləyirdilər.
Məntiq və
təbiətşünaslıqla məşğul olan filosoflar isə İbn Sinanın ardıcıllarına ehtiramla yanaşır,
onların əsərlərinə dolğun şərhlər və haşiyələr yazırdılar.
Elmi fəlsəfənin qüdrətli müdafiəçisi Nəsirəddin Tusi öz sələflərinin ideyalarını
yaradıcılıqla davam etdirmişdir. Azərbaycan filosofu “İşarələr və qeydlər” kitabına
yazdığı şərhdə İbn Sinanın mütərəqqi fəlsəfi fikirlərini ortodoksal islam ideoloqlarının
hücumlarından cəsarətlə qorunmuş, inkişaf etdirilmişdir. Bu şərh sonrakı filosoflar
üçün örnək olmuşdur [7, 17].
Hilmi Ziya Ülkən Şərqin elmi-mədəni irsinin Qərbdə yayılması məsələlərini
araşdırmaqla yanaşı, müsəlman Şərqinə məxsus fəlsəfi təlimlərin də Qərb ölkələrinə
nüfuz etdiyini göstərmişdir. Türkiyəli alim İbn Sinanın Qərb aləminə təsirinin daha
böyük olduğunu, tərcümə dövründə filosofun əsərlərindən bir çoxunu qərblilərin
tanıdığını qeyd etmişdir. Mütəfəkkir İbn Sinanın ən böyük əsəri olan “Şəfa”nın
latıncaya
tərcümə olunduğunu, XVI əsrin əvvəlində nəşr edildiyini bildirmişdir.
Həmin əsər 1912-ci ildə Maks Horten tərəfindən alman dilinə çevrilmişdir. Filosofun
sistemini xülasə edən ikinci əsəri “Nicat” latıncaya N.Karame tərəfindən çevrilmiş və
Romada 1926-cı ildə nəşr edilmişdir. “İşarat” 1951-ci ildə fransızcaya çevrilmişdir.
İbn Sinanın “Nəfs” əsərini lanıncaya 1546-cı ildə Andrea Alpaqo tərcümə etmiş,
həmin əsəri ingilis dilinə E.H. von Dayak çevirmiş, 1906-cı ildə isə çapdan çıxmışdır.
Mütəfəkkir İbn Sinanın əsərlərinin Avropada çapı haqqında faktları göstərməklə
yanaşı, ensiklopedik alimin XII əsrdən etibarən Avropada tanınmağa başladığını
bildirmişdir. Alim yazmışdır ki, XI əsrdə Şərq ilə Qərbi bağlayan bir yəhudi filosofu
yetişdi.
Bu da yeni əflatunçu olub, əsərini ərəbcə yazdığı hlda sonra ibranicə və
latıncaya Fons Vitae deyə çevrilmiş olan Solomon ibn Qabirol idi. İbn Sina təsirlərini
Aytək Zakirqızı (Məmmədova)
282
(Avicenna) Qərbə ilk ötürən başlıca bu şəxs oldu. Bu təsir sonradan Tomasın hü-
cumuna uğradı. Fəqət Duns Skot tərəfindən müdafiə edildi. XII əsrin əvvəllərində
latınca tərcümə hərəkəti başlamışdı [1, 313].
Qeyd etmək lazımdır ki, Hilmi Ziya Ülkən yəhudi filosoflarının,
mütəfəkkirlərinin İslam aləminin elm və mədəniyyətinə təsiri məsələsindən də bəhs
etmişdir. İslam aləminin fəlsəfəsinin yaranışında (süryani dilindən ərəb dilinə
tərcümələrdə) və Qərbə keçişində yəhudilərin
böyük rolu olduğu kimi, ayrıca İslam
aləminin fəlsəfəsi də doğrudan doğruya yəhudi mütəfəkkirlərinə təsir etmiş, İslam
fəlsəfəsinin təməl fikirlərinə əsaslanan və onları davam etdirən yəhudi filosofları
yetişdirmişdir [1, 169].
İbn Rüşdün şagirdi, yəhudi filosofu İbn Məymun (Maymonid) (1135-1204)
"Çaşqınlara bələdçilik" ("Dəlil əl-hairin") əsərində İslam filosoflarını, başlıca İbn
Sinanı geniş şəkildə tanıdırdı. Latın aləmində həmin əsrdə Abelard ilə Müqəddəs
(Saint) Tomas mübarizəyə girirdi. Bu dövrdə ərəbcədən latıncaya edilən tərcümələr
Qərbin fikir üfüqünü birdən genişlətdi. 1125-1150 illər arasında iki əhəmiyyətli hadisə
oldu: a) "Orqanon"un tam mətni tapıldı; b) ərəbcədən latıncaya
çoxlu sayda tərcümə-
lər edildi, başlıca Farabi ilə İbn Sina tanındı [1, 313].
XIII əsrdən İbn Sina əsərlərinin tərcümələrinin sayının artdığını bildirən Hilmi
Ziya Ülkən İbn Sinanın irsinin avqustinizmi şərhində istifadə edildiyi üçün orta əsr
xristian düşüncəsinə birinci dərəcədə təsir göstərdiyini, İbn Sinaçı avqustinçilərin
filosofun əsas fikirlərini qəbul etməklə birlikdə, bəzilərinə hücum etdiklərini göstər-
mişdir. Türkiyəli alim yazırdı ki, bir çox xristian filosofu Aristotelin bilgi nəzəriyyəsi
yerinə İbn Sinanın bilgi nəzəriyyəsini mənimsədilər. Bu, İbn Sinaçılığın
son dərəcə
inkişafını başlıca Rocer Bekonda görürük. Fəqət bu təsir avqustinizmdə daha qüvvətli
bir şəkil alırdı.
Hilmi Ziya Ülkən İbn Sinanın Qərbdəki təsirinin başlıca olaraq dominikan
sxolastı Albert fon Bolştedtə (1206-1280) etdiyini, onun Aristotelin bir çox əsərlərini
islam fəlsəfəsi zehniyyəti ilə anladığını qeyd etmişdir. Albert fon Bolştedtin İbn Sina
və Qəzali ilə məşğul olması İbn Baccənin əsərlərini tədqiq etməsi ilə əlaqədardır. İbn
Sinanın ruha aid təsnifatı Albert vasitəsi ilə orta əsrin bir çox qərb filosofunda
görünmüşdür. İbn Sinanın Müqəddəs Bonaventura və Müqəddəs
Tomas üzərində də
təsiri hiss edilmişdir. Tomas İbn Rüşdə dair son dərəcə dərin bir tədqiqat apararkən
orada dolayısilə İbn Sinanı tənqid etmiş, “Averroistlərə qarşı” (“Contra averroistas”)
adındakı bu əsərdə İbn Rüşdün bütün Aristotel şərhlərini gözdən keçirmişdi. Ustadı
Albertin fikirlərindən faydalanmış, beləcə İbn Sinaya qədər çıxmışdı [1, 314-315].
Hilmi Ziya Ülkən İbn Sinanın əsərlərindən böyük bir qisminin latıncaya
çevrilməsinin Qərbin fikir həyatında əhəmiyyətli dəyişikliklər etdiyini yazmışdır.
Mütəfəkkir bildirmişdir ki, G.M.Vikkensin çap etdirdiyi “Avicenna” adlı kollektiv
əsərdə IV bölüm “Yəhudi fəlsəfəsinə İbn Sina təsiri” adı ilə Rozental tərəfindən, V
bölüm “İbn Sinanın orta əsr elm ənənəsinə təsiri” Krombie tərəfindən, son bölüm olan
“İbn Sina və XIII əsrdə Qərb düşüncəsi” Kenelm Foster tərəfindən yazılmışdır.