15
2. «Kitabi-Dədə Qorqud»
Azərbaycan ədəbi düşün-
cəsinin mərhələsi kimi:
Müasir Azərbaycan cəmiyyəti «Dədə Qorqud» eposu
ilə XX əsrin birinci yarısında tanış olmasına baxmayaraq,
o, ilk növbədə milli ədəbi düşüncənin konkret mərhələ-
sidir. Onun təşəkkül, formalaşma, canlı ifa dövrü var. Bu
cəhətdən, «Kitabi-Dədə Qorqud» eposu həm də Azərbay-
can ədəbiyyatının - ümumədəbi düşüncə tarixinin konkret
bir dövrüdür. Bu cəhətinə görə «Kitabi-Dədə Qorqud»
dastanlarının müasir Azərbaycan ədəbiyyatına təsiri məsə-
ləsinin öyrənilməsi Azərbaycan ədəbi düşüncəsinin kon-
kret tarixi dövrü ilə müasir
dövrünün tarixi-müqayisəli
aspektdə tədqiqi deməkdir.
3. «Kitabi-Dədə Qorqud» Azərbaycan ədəbi düşün-
cəsinin qaynağı kimi:
Bu istiqamət məsələnin «epos» aspektidir. «Kitabi-
Dədə Qorqud» janrı etibarilə qəhrəmanlıq dastanıdır. La-
kin bu dastan eyni zamanda xalqın bütün etnik-mənəvi
dəyərlərini özündə cəmləşdirən, onu yaddaş xəzinəsi kimi
qoruyan eposdur. Bir epos kimi Azərbaycan ədəbi düşün-
cəsinin ilkin estetik normaları, müasir ədəbi növ və janr-
ların «arxetipləri» - «rüşeymləri» bu dastanda qorunmaq-
dadır. O, bir dastan kimi uzun əsrlər boyu canlı ifada ol-
muş, daha sonra öz canlı mövcudluq tarixini başa vurub,
yeni dastanların yaranmasına
səbəb olmuş və orta əsrlərdə
əlyazması halında qeydə alınmışdır. Bu gün «Kitabi-Dədə
Qorqud» eposu artıq bizim üçün milli ədəbi-estetik düşün-
cənin tarixi arxetiplərini özündə qoruyan epos xəzinəsi -
epik yaddaşdır. Bu səbəbdən dolayı «Kitabi-Dədə Qor-
qud» dastanlarının müasir Azərbaycan ədəbiyyatı ilə əla-
qəsini öyrənmək eyni zamanda müasir ədəbiyyatın öz ədə-
bi-estetik qaynağı ilə bağlılığını araşdırmaq deməkdir.
4. «Kitabi-Dədə Qorqud»un Azərbaycan şifahi ədəbi
düşüncə tarixinə təsiri:
16
Müasir Azərbaycan ədəbiyyatı bütün növ və janrlar
sistemi, mövzu, məzmun və ideya qaynaqları etibarilə
qədim və orta əsrlər Azərbaycan ədəbiyyatının davamıdır.
«Kitabi-Dədə Qorqud» özündən sonrakı ədəbi düşüncəyə,
xüsusilə Azərbaycan qəhrəmanlıq və məhəbbət dastanla-
rına çox güclü təsir etmişdir. Bu səbəbdən
müasir Azər-
baycan ədəbiyyatının «Kitabi-Dədə Qorqud»la əlaqəsinin
bir xətti də orta əsrlər Azərbaycan şifahi ədəbiyyatıdır.
Yəni «Qorqud» eposunun təsiri orta əsr Azərbaycan das-
tanlarından keçməklə də gəlib müasir ədəbiyyatımıza çat-
mışdır. Bu, haqqında yuxarıda bəhs etdiyimiz «Qorqud
milli-ədəbi ruhu», yəni XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının
əsrlər boyu varlığında, tarixi yaddaşında,
düşüncəsinin
köklərində həmişə mövcud olan, yaşamını günümüzə qə-
dər sürdürən «Dədə Qorqud ruhu» məsələsidir. «Dədə
Qorqud» eposu ədəbi ruh kimi Azərbaycan ədəbi düşün-
cəsini ən qədim çağlarından tutmuş müasir dövrümüzə,
günümüzə qədər daim müşayiət etmişdir.
5. «Kitabi-Dədə Qorqud»un yazılı ədəbi düşüncə ta-
rixinə təsiri:
Azərbaycan alimlərinin ədəbiyyatımızda «Dədə Qor-
qud ənənələrinə dair apardığı araşdımalar göstərir ki, epos
qədim və orta əsrlər ədəbiyyatımıza da güclü təsir göstər-
mişdir. Məsələnin bu tərəfi məlum edir ki, müasir Azər-
baycan ədəbiyyatının «Kitabi-Dədə Qorqud» eposu ilə
əlaqəsinin bir qaynağı da bu istiqamətdə axtarılmalıdır.
Çünki müasir ədəbiyyat ənənə konktekstində qədim və
orta əsrlər ədəbiyyatının varisidir.
6. «Kitabi-Dədə Qorqud»
və müasir Azərbaycan
ədəbiyyatı.
Tədqiqatın başlıca məqsədini təşkil edən bu istiqa-
mət həm xronoloji, həm də məntiqi-elmi baxımdan sonun-
cu olub yuxarıdakı aspektlərlə sıx şəkildə bağlıdır. Əslin-
də, «Kitabi-Dədə Qorqud» və müasir Azərbaycan ədəbiy-
17
yatı» mövzusu «Kitabi-Dədə Qorqud» və Azərbaycan ədə-
biyyatı» kimi qlobal elmi problemin sözü gedən aspektlə-
rindən biridir. Bu üzdən mövzuya hansı istiqamətdə baxı-
lırsa-baxılsın, bu aspektləri birgə götürmək, bir aspekti öy-
rənərkən digərlərini də öz dərəcəsində nəzərə almaq la-
zımdır.
«Kitabi-Dədə Qorqud» dastanlarının müasir Azər-
baycan ədəbiyyatına təsiri mövzusunun tədqiqi problemə
ilk növbədə «folklor və yazılı ədəbiyyat» aspektində ya-
naşma tələb edir. Bu, çox mühüm yanaşmadır və onun
nəzərə alınması son dərəcə vacibdir. «Kitabi-Dədə Qor-
qud» bütün hallarda folklor abidəsidir. Folklor abidəsinin
bütün quruluş elementləri (mövzu, məzmun, forma, obraz,
süjet, motiv, epizod, bədii dil, onun təsvir və ifadələr sis-
temi və s.) istisnasız şəkildə folklor poetikasının qanuna-
uyğunluqlarına tabedir və heç bir halda ondan qırağa çıx-
mır. Folklor mətninin poetikası ilə yazılı ədəbiyyatın poe-
tikası biri-biri ilə qırılmaz şəkildə bağlı olduğu kimi, on-
ların arasında kəskin fərqlər də vardır. Bu bağlılıq (vəhdət)
və fərqlər «folklor və yazılı ədəbiyyat» modeli çərçivə-
sində reallaşır. Ə.Ələkbərli folklorun və yazılı ədəbiyyatın
özünəməxsusluğunu səciyyələndirən (həm
də müəyyənləş-
dirən) bədii şərtilik amili haqqında yazır ki, «bu, ilk növ-
bədə, ümumiyyətlə, folklor təfəkkürü, folklorun digər bə-
dii yaradıcılıq sahələrindən, o cümlədən yazılı ədəbiyyat-
dan fərqli spesifik poetikası ilə bağlı əlamətdir və dün-
yanın bütün digər xalqlarının şifahi söz sənəti tarixində bu
və ya digər forma və səviyyədə müşahidə olunur. Xüsusilə
qədim dövrlərdə folklorda
gerçəkliyin bizim bugünkü
(bədii - Y.İ.) təfəkkür tərzimizə müvafiq yox, məhz ilkin-
ibtidai təfəkkür prizmasından keçirilərək əks olunduğunu
və bu təfəkkür tərzi üçün bir sıra keyfiyyətlərin (məsələn:
hadisələr arasında səbəb-nəticə əlaqəsinin səciyyəvi olma-
ması; bir sıra anlayış və təsəvvürlər, o cümlədən canlı və
18
cansızlar, insanlar və heyvanlar arasında diferensiasiyanın,
yaxud lazımi səviyyədə diferensiasiyanın yoxluğu və s.)
səciyyəviliyini də nəzərə alsaq, onda folklorun bədii şərti-
lik elementlərindən istifadə özünəməxsusluğundan hətta
onun poetikasının əsas komponenti kimi danışa bilərik»
(116, 162).
Azərbaycan folklorşünaslığında folklor mətnlərinin
folklorun öz poetikasına uyğun yox, yazılı ədəbiyyat
prinsipləri ilə təhlil olunması rast gəlinən haldır. Həmçinin
ədəbiyyatşünaslıqda ədəbi əsərlərdəki folklor «layının»
(folklor motiv və obrazlarının) təhlili zamanı «folklor və
yazılı ədəbiyyat» münasibətlər modelinə bir
çox hallarda
etina edilmir. Nəzərə alınmır ki, hər hansı folklor obrazı
yazılı ədəbiyyata gələrkən yazıçı təxəyyülünə uyğun də-
yişsə də, ədib onun üzərində müxtəlif yaradıcılıq əməliy-
yatları aparıb həmin folklor obrazını öz ideyasının daşı-
yıcısı kimi yenidən yaratsa da, bu folklor obrazının «bət-
nində», «mayasında» (obrazın semantik strukturunda, for-
mal-poetik quruluşunda və s.) folklor poetikasının qanuna-
uyğunluqları yaşamaqda davam edir. Bu amildən irəli gəl-
məklə hər hansı yazılı ədəbiyyat əsərində folklor qatının
araşdırılması, o cümlədən bizim tədqiqatımızda olduğu
kimi müasir Azərbaycan ədəbiyyatında «Kitabi-Dədə Qor-
qud» dastanlarının təsirinin qlobal aspektdə öyrənilməsi
zamanı «folklor və yazılı ədəbiyyat» münasibətlər modeli
hökmən tətbiq olunmalıdır.
Prof. P.Əfəndiyev görkəmli dramaturq C.Cabbarlı
yaradıcılığında xalq ədəbiyyatından istifadə məsələsindən
bəhs edən kitabında yazır: «Yazılı ədəbiyyat
və folklor,
bunların qarşılıqlı əlaqə və təsiri ədəbiyyatşünaslıq və folk-
lorşünaslığı həmişə düşündürmüşdür. Bu problem həm də
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində xəlqilik, realizm, sənətkar-
lıq kimi mühüm məsələlərlə bağlıdır. Ona görə də müxtəlif
dövrlərdə Azərbaycan söz ustalarının xalq ədəbiyyatına mü-