376
Əşrəfin anadan olduğu Füzuli rayonunun Veysəlli kəndi 15
ildən çoxdur ki, işğal altındadır. Qarabağ mövzusunun onun
poeziyasında yanıb közərməsi bu itki ilə birbaşa əlaqəli olsa da,
torpaq itkisi ilə bağlı ağrılar şairin ürəyində yaradıcılığının lap
əvvəlindən qövr eləyir:
Hanı qoç Koroğlu, hanı qoç Nəbi?
Yağılar başıma qılınc endirir.
Bölüb Vətənimi siqaret kimi
Hərə bir tərəfdə tüstüləndirir...
“Bağrının başında çat olan, siyasət oyununda mat olan, yanıb
qara baxtına qatılan Qarabağ”dan ağrılı şeirlər yazan Əşrəf
Veysəlli, bu dərdin onun əllərini üzündə xışa döndərməsinə
baxmayaraq inanır ki, tezliklə böyük qələbə gələcək. Buna görə
də əsgər oğlunun komandirinə üz tutub deyir:
Bu Vətən eşqinə, bu yurd eşqinə,
Qələbə çalmağı öyrət oğluma.
Şahintək şığıyıb düşmən üstünə,
İntiqam almağı öyrət oğluma.
Sevməyi də öyrət əsgər balama,
Yurd üçün canından keçər sevənlər.
Zirvədə bir şahin göstər balama,
Görsün ki, vətəni necə sevərlər!..
“İki dostun bir ürəyi” kitabında mərhum jurnalist dostu
Feyzi Mustafayev yazırdı: “Azərbaycanın azadlığı uğrunda
gecə-gündüz çarpışan, özünü və oğlunu bu müqəddəs amal
üçün qurban verən böyük şairimiz Xəlil Rza Ulutürk həbs edilib
Moskvanın Lefortovo zindanına atılan zaman Əşrəf Veysəlli
hayqıraraq meydanlarda, parklarda şeir oxuyurdu:
377
Vətən başdan-başa qanlı yuxudur,
Yoxdurmu bu yurdun yuxuyozanı?
Vəhşi generallar kimi qorxudur,
Zindana atmaqla Xəlil Rzanı?!
Bu da Lefortovo zindanından şairə Xəlil Rzanın cavab şeiri:
Sağol, qardaşım Əşrəf,
Ağlatdı şeirin məni....
Növ-növ istintaqların,
Qan içən, ət çeynəyən
Stajlı alçaqların
Ağlamadım önündə.
Ağlatdı, şeirin məni..
Sağol qardaşım Əşrəf,
Çıraq oldun gözümə,
Hərlənən planetin
Gücü gəldi dizimə..”
“Ürəyim Allah evidir” kitabındakı bir çox şeirlər beləcə adamı
hünərə, qeyrətə səsləyir:
Səngərdə göyərib bitər kişilər
Vətənin kədərli ağır günündə.
Güllə qabağına gedər kişilər,
Kişilər dayanmaz güzgü önündə.
Yaşının bu çağında qələmi ilə döyüşən, qələbəyə can atan
Əşrəf Veysəllinin bu misraları onun hiss və həyəcanlarının
həmişəki kimi ürəkdən gəldiyini göstərir:
378
Şair nəğmə kimi, günəş kimidir
Dindimi, daşı da yandırar-yaxar!
Şair alov kimi, atəş kimidir,
Aşağı tutsalar, yuxarı qalxar!
Bu, düşünən və düşündürən, atəşlərə yaxan və duyğulandıran
poeziyadır.
ƏLİ NƏCƏFXANLI
“Xalq” qəzeti
28 fevral, 2009-cu il
379
«Лишь бы поняли тебя…»
-так называется сборник стихов нашего сумгаитского
поэта, члена Союза писателей СССР Ашрафа Шафиева,
выпущенный издательством «Язычы». В него вошли около 60
стихов и лирическая поэма «Разлука на одну ночь».
Широк диапазон поэзии А.Шафиева. Он пишет о жизни и
быте народа, о связи поколений, о дружбе, любви и
преданности, о борьбе добра и зла. И во всех его стихах в
центре внимания-духовный мир человека.
Человек всемогущ, утверждает поэт, он может преодолеть
все трудности, открыть путь даже к солнцу,- лишь бы его
поняли и отнеслись с доверием к нему окружающие.
Память поэта свято хранит то, что он видел в детстве в
годы войны. В стихотворении «Тендир» рассказывается о
том, как сурово испытывала война людей тыла, когда
пустовали и не зажигались сельские тендиры, где выпекался
хлеб.
Вся жизнь тендира в горении была,
А когда тушили его,
Напоминал он пушки дымящее дуло,
И томился от безделья..
«Красный снег»- так называется стихотворение,
посвященное А.С Пушкину. В нем звучит большой
гражданский пафос.
С интересом читается поэма «Разлука на одну ночь». С
психологической
точностью
раскрывает
А.Шафиев
переживания двух людей, сумевших подняться над мелкой
обидой, чуть было не заслонившей все лучшее, что их
связывало.
А.Наджафханлы
Член Союза журналистов СССР
380
İKİ ŞAİRƏ BİR TƏBRİK
Şair ömrünün ağrısı çəkiləsi dərd
deyil. Şair boyuna biçilmiş kədər rən-
gi “Qınamayın İskəndəri, yaman olur
anlamaq dərdi” R.Rza qədərində tünd
görünür. Ürəkdən asıla qalmış daş
sıxılıb, cilalanıb misra-misra qopur.
Ondan sonra qəlb toxtaya, ya toxta-
maya?
Vətən yağı düşmən tapdağında
inləyəndə də, millətin dili təhqir olu-
nanda da, mənəvi-etik, əxlaq norma-
ları əndazəsindən çıxanda da, şairin ürəyi sancır.Yanan da şair,
yaman da şair. Hayqırır, çığırır, etiraz edir, fəqət nə qədər qüssə
girdabında karıxsa da sözün naza ehtiyacını unutmur, poetik
sığalını əskik etmir:
... Bu ki, atasından xəbərsiz olan
Xırsız adamların dünyası imiş.
Məkrli qarıymış, pəri deyilmiş,
Pəriymiş, vəfalı pəri deyilmiş
Kasıbın, yoxsulun yarı deyilmiş,
Sizin kimilərin yeri deyilmiş,
Mən niyə gətirdim sizi, a bala?
Bu etiraz, peşmançılıq hissi, doğru-düzgün adamları göz-
ləyən bədbin ovqat Əşrəf Şəfiyevə məxsusdur. Allah-Təalanın
verdiyi ömür payından 60-nı kişi kimi yaşamış istedadlı şair
Əşrəf Veysəlliyə:
...Hardasan, ay haqqa zaval?
Səninkidir bu cah-cəlal
Bu dünyada bircə halal
Adam varsa... o da yoxdur
Dostları ilə paylaş: | 
