mündən sonra, imperiya, xalqın öz hüquqları uğrunda mübarizəsi və
köhnə irsi
aristokratiyanın keçmiş qaydaları yenidən bərpa etmək cəhdi ilə əhəmiyyətli
dərəcədə şərtlənən böhran vəziyyətinə düşdü.
Antisin üsyanlar nəticəsində b.e.ə. 202-ci ildə Qədim Çinin ərazisində,
əsası keçmiş xırda məmur, Hao-tszu imperatoru titulunu qəbul edən Lyu
Bann tərəfindən qoyulmuş yeni - Xan imperiyası yarandı. Daxili siyasi sa-
bitlik və ölkə iqtisadiyyatının bərpası məqsədilə imperator Hao-tszu aşağı-
lara güzəşt etmək, vergi mükəlləfiyyətini azaltmaq siyasətini həyata keçir-
məyə başladı, həmçinin Sin inzibati sistemindən əhəmiyyətli dərəcədə fərq-
lənən, lakin müəyyən ikitərəflilik büruzə verən yeni dövlət idarəçilik siste-
mini tətbiq etdi. İdarəetmə yeniliklərindən biri, yeddi iri sərkərdəyə van ti-
tulunun, və özünün - “xou” adlandırılmağa başlanan 130 arxadaşına irsi
mülklərin verilməsi idi. Bununla yanaşı Sin inzibati sistemi bərpa olundu.
Nəticədə bir tərəfdən Sin zamanı mövcud olan, yenidən bərpa edilmiş mər-
kəzi inzibati aparat fəaliyyət göstərirdi, digər tərəfdən isə - birlikdə imperi-
yanın yarısını təşkil edən irsi mülkiyyətin hər biri öz xüsusi hakimiyyət oq-
ranlarına malik idilər. Vanlara (baş nazir üstisna olmaqla) məmurları təyin
etmək və vəzifədən kənarlaşdırmaq, əhalidən vergi toplamaq və öz mükəl-
ləfiyyət sistemini qurmaq hüququ verilmişdi. Bu, mərkəzi hakimiyyətin zə-
ifləməsinə və separatçılıq tendensiyalarının inkişafına səbəb oldu.
Bu dağıdıcı proseslərin öhdəsindən gəlmək - idarəçiliyi Xan imperiyası-
nın ən yüksək tərəqqi dövrü hesab edilən imperator U-diyə (b.e.ə. 140-67-ci
illər) müyəssər oldu. Xan quldarlıq cəmiyyəti hakim sinfinin ali təbəqəsini
titullu əyanlar təşkil edirdilər. Ölkədə zadəganlığın, dövlət imtiyazlarının
uyğun səviyyələri ilə təmin olunan 20 dərəcəsi var idi. Bu sistemin xüsusiy-
yəti ondan ibarət idi ki, zadəganlıq titulu xidmətlərinə görə yalnız imperator
tərəfindən verilmirdi, onu həm də satın almaq olurdu, bunun sayəsində sadə
insanlar özlərinin sosial statusunu dəyişə və cəmiyyətin imtiyazlı təbəqələ-
rinin tərkibinə daxil ola bilərdilər. Bununla yanaşı imperatorun narazılığına
səbəb olan əyanlar və onların qohumları qullara döndərilə bilərdilər. Döv-
lətçiliyin möhkəmləndirilməsi və hakimiyyətin mərkəzləşdirilməsi məqsədi
ilə U-di vanların və xouların irsi statusunun yeni qaydasını tətbiq etdi, nəti-
cədə vərəsəlik mülklərinin ölçüsü kəskin şəkildə azaldı və vanlar, praktik
olaraq, real hakimiyyətdən məhrum oldular. Eyni zamanda imperator döv-
lət idarəçilik aparatının mərkəzləşdirilməsini asanlaşdıran, müfəttişlik ida-
rəsinin bərpası kimi bir sıra digər islahatlar tətbiq etdi. Çox güman ki, başlı-
ca “demokratik” yenilik məmurların vəzifəyə təyin edilməsi sisteminin dəyiş-
dirilməsi oldu. Yeni qaydaya görə məmur vəzifələrinin əvəz edilməsi daha qa-
biliyyətli gənclərin içərisindən namizədlərin tövsiyə edilməsi əsasında həyata
keçirilməyə başladı. Paytaxtda başlıca olaraq məmur kadrların hazırlanmasının
Fuad Məmmədov
154
həyata keçirildiyi Akademiya yaradıldı. Dövlət idarəçiliyi aparatının yüksək
vəzifəli şəxslərinin səlahiyyətlərinə, baş məsləhətçinin hüququnu məhdudlaşdı-
ran dəyişikliklər daxil edildi. Xüsusi imperator dəftərxanasının yaradılması,
dövlət başçısına, ölkənin inzibati idarəçilik sistemi idarəsinin müxtəlif subyekt-
lərinin fəaliyyətinə şəxsən özünün nəzarət etməsi imkanını verdi. Hakimiyyətin
mərkəzləşdirilməsi məqsədilə, həmçinin dövlət idarəçiliyinin mühüm vasitəsi
olan ideologiyanın unifikasiyası cəhdinə təşəbbüs edilmişdir. Vahid dövlət ide-
ologiyası kimi konfutsiçilik qəbul edilmişdir. Xüsusilə, “idarəetmə birliyini,
qanunların şəffaflığını və onun vəzifələrinin xalq üçün aydınlığını” ehtimal
edən “altı incəsənət” konfusiya konsepsiyasından istifadə edilirdi. Bununla bə-
rabər ölkəni idarəetmə vasitəsi kimi, qanunun əhəmiyyəti haqqında legizmin
bəzi müddəaları tətbiq edilmişdir. Daxili siyasətdəki nailiyyətlərə baxmayaraq
qonşularla uzunsürən müharibələr iqtisadiyyata mənfi təsir göstərirdi. Özünün
siyasi və iqtisadi qüdrətinin apogeyini yaşayan Xan imperiyası b.e.ə. I əsrin
ikinci yarısında böhran vəziyyəti qarşısında qaldı.
Qədim Çin dövlətçiliyinin inkişafında elm, texnika, ədəbiyyat və incəsə-
nət sahəsində əldə edilən nailiyyətlərlə zənginləşən ruhi mədəniyyət mü-
hüm rol oynamışdı. Artıq b.e.ə. XIV-XI əsrlərdə məlum olan, b.e.ə. II-I əsr-
lərdə Xan yazısına dəyişdirilmiş İn yazısı, prinsipcə, müasir yazıdan az
fərqlənirdi. Yeni eranın hüdudunda kəşf edilən və istifadəyə daxil edilən
kağız - təhsilin, təsərrüfat həyatının və dövlət kargüzarlığının imkanlarını
xeyli genişləndirdi. İdarəetmənin mühüm ideoloji aləti konfutsiçilik, bud-
dizm və daosizm, Səma sitayişinə dəyişdirilmiş ali səcdəgah Diyə inam idi.
Xüsusən riyaziyyatın inkişafında böyük nailiyyətlər var idi. B.e.ə. II əsrdə
tərtib edilmiş “Riyaziyyat doqquz kitabda” elmi əsəri riyazi biliklərin zən-
gin xülasəsini təşkil edirdi. Astronomiya, təqvim tərtibi və tibbin inkişafı
sahəsində əhəmiyyətli müvəffəqiyyətlər əldə edilmişdi. Hələ b.e.ə. IV-III
əsrlərdə Çin təbibləri ənənəvi Çin təbabətinin məhək daşı olan iynəbatırma-
nı tətbiq etməyə başladılar.
Baxmayaraq ki, ilk Qədim Koreya dövləti b.e.ə. III əsrdə formalaşmışdı,
b.e.ə. V-I əsrlərə aid olan Koqure, Stilla və Pyakçe dövlətləri daha çox inki-
şaf əldə etmişdilər. B.e.ə. II-I əsrlərdə Koqure dövlətində idarə, cəmiyyətin
siniflərə bölünməsini və xüsusi mülkiyyəti müdafiə edən hakim sinfin imti-
yazlarını möhkəmlədən qanunlara əsaslanmışdı. Van hökmdarın bütün ha-
kimiyyətindən faydalanırdı. Cəmiyyətdə qəbilə cəmiyyəti sonunun hərbi
demokratiya ənənələri aradan qaldırılmışdı. Dövlətin bürokratik aparatını
12 dərəcəyə bölünən hərbi-xidməti zadəganlar təşkil edirdi.
İdarəetmə mədəniyyəti
155