İdarəetmə mədəniyyəti
125
məğlubiyyəti qüdrətli Babilistan dövlətinin yaranmasının başlanğıcı oldu.
II Navuhodonosorun hökmdarlığı Babilistanın iqtisadi yüksəliş və mədəni dir-
çəliş dövrü hesab olunur. Bu dövrdə Babilistan, Etemenankanın yeddi pilləli
zikkuratı (Babil qalası), Semiramidanın asma bağları, həmçinin möhtəşəm Esa-
gil məbədi, İştar ilahənin əzəmətli darvazası kimi “dünyanın möcüzələri”nin
yerləşdiyi Qədim Şərqin ən iri qala-şəhərinə çevrildi.
B.e.ə. VII-IV əsrlərdə Babilistan cəmiyyəti şəhərlərin tamhüquqlu və-
təndaşlarından, vətəndaşlıq hüququ alınmış azad insanlardan, yarıazad əha-
linin müxtəlif qruplarından və qullardan ibarət idi. Tamhüquqlu vətəndaşlar
ailə və mülkiyyət məsələlərinin həllində məhkəmə hakimliyinə malik olan
bu və ya digər məbəddə mövcud olan xalq yığıncağının üzvləri idilər. Onlar
məbəd gəlirlərindən pay almaq hüququna da malik idilər. Belə vətəndaşlara
dövlət və məbəd məmurları, kahinlər, tacirlər, sənətkarlar və mülkədarlar
aid edilirdi. Onların hamısı irsi statusa malik idilər və hüquqi cəhətdən bə-
rabərhüquqlu sayılırdılar. Tamhüquqlu vətəndaşlar şəhərlərdə yaşayırdılar
və xalq yığıncağı hakimiyyətinin yayıldığı şəhərə bitişik ətraf kənd yerlə-
rindəki torpaqlara sahib idilər. Vətəndaşlıq hüququndan məhrum edilmiş
azad insanlara şahın hərbi kolonistləri, şahın xidmətində olan əcnəbi mə-
murlar, eləcə də Babilistanda yaşayan bütün əcnəbilər aid idi. Bəzən onlar
xüsusi özünüidarə təşkilatı yarada bilərdilər.
Babilistan üslubuna görə Aşşur və Babil şahlarının idarəetmə üslubundan
xeyli fərqlənən, öz dövlət idarəçilik sistemini tətbiq edən farslar tərəfindən
b.e.ə. 12 oktyabr 539-cu ildə istila edildi. Bu yeni üslubun xüsusiyyəti, insan
münasibətləri mədəniyyətinin əhəmiyyətininin və insanların idarə edilməsinə
humanist psixoloji yanaşmaların başa düşülməsinə əsaslanan özünəməxsus
“demokratizm” idi. Fars şahı Kir və onun əhatəsi babilistanlıların dini məra-
simlərinə və bayramlarına hörmət ifadə edirdilər, onların allahlarına qurbanlar
gətirirdilər. Mesopotamiyaya zorla köçürülmüş xalqlara, o cümlədən yəhudilə-
rə də öz doğma yerlərinə qayıtmağa icazə verildi. Fars administrasiyası Babi-
listan üçün ənənəvi olan idarəetmə metodlarını qorumağa, iqtisadi həyatın,
tranzit ticarətinin inkişafı üçün şərait yaratmağa çalışırdı. Əvvəlki vəzifəli şəxs-
lər inzibati aparatda öz mövqelərini saxladılar. Kahinlər öz qədim dini ayinləri-
ni bərpa etmək imkanı əldə etdilər. Əslində Babilistan öz müstəqilliyini itirsə
də, “diplomatik idarəetmə” prinsipləri sayəsində Kirin hakimiyyəti yadelli ha-
kimlik kimi qiymətləndirilmirdi, belə ki, o, qədim müqəddəs ayinlərə əməl
edərək, taxt-tacı Marduk allahın əlindən qəbul etmişdi.
B.e.ə. II minilliyin əvvəlində “alum Aşşur” (alum – şəhər və ya icma)
adlanan Aşşur dövlətinin siyasi quruluş sistemində hərbi demokratiya döv-
rünün xüsusiyyətləri qorunurdu. Hakimiyyətin ali orqanı “Şəhər evi” – kü-
bar ailələrin nümayəndələrindən təşkil olunmuş Ağsaqqallar şurası idi. On-
Fuad Məmmədov
126
ların arasından bir il müddətinə, şəhər xəzinəsini idarə edən hörmətli vəzi-
fəli şəxs - “limmu” seçilirdi. Ağsaqqallar şurası, həmçinin şəhər-dövlətin
məhkəmə və inzibati işlərini idarə edən vəzifəli şəxsi - “ukullumu” da təyin
edirdi. Kahin funksiyalarını, müharibə vaxtı sərkərdə olan hakim “işşiak-
kum” həyata keçirirdi. Lakin b.e.ə. XVIII əsrin əvvəllərində dövlət idarəet-
mə sistemi yenidən təşkil edildi. Mərkəzləşdirilmiş geniş inzibati aparat ya-
radıldı. Padşah həm hökmdar, həm ali baş komandan, həm də hakim idi.
Dövlət, padşah ailəsindən, ali idarə və ya yerli sülalə içərisindən olan cani-
şinlərin başçılıq etdikləri dairələrə və ya əyalətlərə bölündü. Çoxsaylı mə-
mur aparatı vergilərin yığılması, ictimai işlərin təşkili və ordu toplamaqla
məşğul olurdu. Şəhər şurası ümumdövlət orqanı statusundan məhrum edil-
mişdi. Bununla belə, b.e.ə. XV-XIV əsrlərdə şura orta Aşşur qanunlarını
dərc etməkdə davam edirdi ki, bunun əsasında da ağsaqqallar tərəfindən
Aşşurda məhkəmə icraatı həyata keçirilirdi. Orta Aşşur qanunları “böyüklə-
rin” hüquqlarını qoruyurdu. Kənd icması torpaq üzərində mülkiyyət hüqu-
quna sahıb idi və ağsaqqalın və kənd “böyüklər” şurasının rəhbərliyi ilə
özünüidarəyə malik idi. Atanın və ərin, ev sahibinin hökmü bütün ailə üzv-
lərinə şamil edilirdi. İstila olunmuş vilayətlərin idarə edilməsi, assuriya hər-
bi və vətəndaş idarəsinin rəhbərlik etdiyi əyalətlər qismində, məğlub ölkə-
lərin Assuriyanın tərkibinə daxil edilməsi yolu ilə həyata keçirilirdi.
B.e.ə. birinci minilliyin əvvəli üçün qədim şərq dövlətlərinin siyasi və sosi-
al-iqtisadi inkişafında qeyri-bərabərlik müşahidə olunur. Yaxın Şərqin siyasi
səhnəsinə Midiya, Urartu, Persiya, Lidiya, Kuş kimi dövlətlər çıxır. Lakin bu
dövrdə də Yaxın Şərqdə üstünlüyə nail olan ən güclü imperiya Assuriya hesab
edilirdi. Aramey tayfalarının hücumları nəticəsində ikiyüzillik tənəzzül yaşa-
mış Assuriya b.e.ə. X-VII əsrlərdə yeni Aşşur dövründə öz inkişafının, yüksəli-
şin və tənəzzülün vaxtaşırı əvəzlənməsi ilə səciyyələnən yeni pilləsinə qalxdı.
Onun iqtisadi inkişaf, həmçinin kəskin daxili sosial problemlərinin aradan qal-
dırılmasının əsas mənbəyi, Qafqazda və Şərqi-Aralıq dənizi sahilində yerləşən
nisbətən zəif dövlətlərin işğalı və əsarətinə yönəldilmiş təcavüzkar xarici siya-
səti idi. B.e.ə. VIII əsrdə hökmdar III Tiqlatpalasar hakimiyyətin mərkəzləşdi-
rilməsi səviyyəsini qaldıran və Assuriya dövlətini möhkəmləndirən inzibati is-
lahat keçirdi. İdarəetmənin yenidən qurulması canişinliklərin parçalanması, on-
ların vilayət rəisləri adlanmağa başlayan hakimlərinin mərkəzi hakimiyyətə ta-
be etdirilməsi və funksiyalarının məhdudlaşdırılması ilə bağlı idi. Vilayət rəis-
ləri tərəfindən idarə olunan ərazilər xeyli azaldı, onların öz mülkləri parçalandı,
onlara, vergi və mükəlləfiyyətlərdən azad edən toxunulmazlıq fərmanlarını
vermək dövlətin xeyrinə qadağan olundu. Digər islahat ordunun gücləndirilmə-
sinə yönəldilmişdir: əsgər yığma əsasında doldurulmuş və padşahın təminatın-
da olan “hökmdar polku” - daimi ordu yaradıldı, qoşun növünə görə bölgü təs-