İdarəetmə mədəniyyəti
127
bit edildi. Məmur aparatında və orduda and içmək nəzərdə tutulurdu. Xarici si-
yasət sahəsində xalqların assimilyasiyası və mədəniyyətlərin qarışması üçün ilk
dəfə olaraq, xalqların bir vilayətdən digərinə köçürülməsi tətbiq edilməyə baş-
landı. B.e.ə. VIII əsrin sonu üçün V Salamansarın dövründə zəngin tacirlərin
və kahinlərin təsir dairəsini məhdudlaşdırmaq məqsədi ilə, Assuriya və Babilis-
tanda məbədlərin və özünü idarə edən ticarət şəhərlərinin imtiyaz və toxunul-
mazlıqları hökmdar tərəfindən ləğv olundu ki, bu da şahın devrilməsi ilə başa
çatan kahin-ticarət və hərbi dairələr arasında siyasi mübarizənin kəskinləşməsi-
nə gətirib çıxardı. Yeni hökmdar II Sarqon, hakim sinfin bu iki təbəqəsi arasın-
da tarazlığın saxlanılması yolu ilə dövlətdə olan daxili siyasi mübarizənin tən-
zimlənməsinə nail ola bildi. B.e.ə. VII əsrin əvvəllərində Babilistanda baş ver-
miş dağıntıları bərpa edən və b.e.ə. 671-ci ildə Misiri işğal edən şah Asarhadon
daxili siyasi sabitliyə eyni idarəetmə strategiyası: hərbi partiyanın maraqlarıyla
sələmçi-ticarət və kahin dairələrinin maraqlarının məharətlə əlaqələndirilməsi
ilə nail ola bilmişdi. Lakin Assuriyadakı nisbətən uğurlu dövlət idarəçiliyi,
yüksək təhsilli (o vaxt üçün), yalnız siyasəti və dövlət işlərini deyil, həm də dil-
ləri, riyaziyyatı, astronomiyanı və digər elmləri yaxşı bilən Aşşurbanapalın
(b.e.ə. 669 - 635/27-ci illər) padşahlığı vaxtına düşür. Qədim Şərqdə, 300 000-
dən artıq gil lövhəciklərin hesablandığı ən geniş kitabxananın Nineviyada yara-
dılması xidməti ona məxsusdur.
Bununla yanaşı həmin dövrdə - əmlak təbəqələnməsi, icma mülkiyyətinin
aradan qalxması və şəxsi mülkiyyətin inkişafı, sələmçiliyin genişlənməsi, tor-
pağın və şəxsin girovu ilə verilən borclarla əlaqədar, dövlət idarəçiliyində
ciddi çatışmamazlıqlar və çətinliklər yer almışdı. Assuriya iqtisadiyyatının
qarətlərə əsaslanan parazit xüsusiyyətləri istehsal qüvvələrinin inkişafına im-
kan yaratmırdı. Hərbi qənimətin qeyri-bərabər paylanması ictimai münasibət-
lərin tənzimlənməsində çətinliklərə səbəb olurdu. Hərbi, xidməti, kahin və ti-
carət zadəganlarının ayrı-ayrı təbəqələrinin monopolizmi, həm hakim sinfin
daxilində, həm də onunla və xırda istehsal sinifləri arasında sosial-siyasi zid-
diyyətlər əmələ gətirirdi. Sosial-siyasi yanaşmada, bütün bunlar yekunda,
müstəbid aşşur dövlətini son dərəcə dayanıqsız etdi. Özünü “şahlar şahı” ad-
landıran hökmdarın, orduya və böyük bürokratik aparata söykənən qeyri-
məhdud hakimiyyəti, müəyyən şəhərlər, məbədlər və saray rütbələri üçün im-
tiyazlara əsaslanan ədalətsiz daxili siyasəti Assuriyanın inkişafına “içi boş
müqəvva” kimi yardım edirdi. İqtisadiyyatın birtərəfli inkişafı, sonsuz sosial
münaqişələr, siyasi birliyin olmaması, böyük dövlətin dövlət idarəçiliyi təşki-
lindəki yanlış hesablamalar, həmçinin istila edilmiş xalqların artan mübarizə-
si son hesabda Assuriyanı məhvə gətirib çıxardı. B.e.ə. VII əsrdə Midiya və
Yeni Babilistan şahlığı ilə mübarizədə dağıdıcı məğlubiyyətə uğrayaraq,
Assuriya öz mövcudluğunu sona yetirdi və tarixdə heç bir əsəri qalmadı.
Fuad Məmmədov
128
Kiçik Asiya, Aralıq dənizi, Ərəbistan,
Yaxın və Orta Şərq dövlətləri
Avropa və Asiya materikləri arasında aralıq mövqe tutan, Kiçik Asiya
ərazisində öz dövlətlərini yaradan hetlər, hürritlər, frigiyalılar, lidiyalılar və
digər xalqlar bir çox cəhətdən Şumer-Mesopotamiya və Misir mədəni eta-
lonlarını mənimsəmişdilər, amma öz xüsusiyyətlərinə də malik idilər. B.e.ə.
II minillikdə Qədim Het şahlığı zamanı şahlar idarəetməni - əyanlara, xalq
yığıncaqlarına və müntəzəm olaraq "pankus" yığıncağına toplaşan xalq yığ-
ma qoşununa arxalanaraq, həyata keçirirdilər. Aralarında şahın ailə üzvləri-
nin xüsusi rol oynadığı əyanlar, “tuliya” adlanan zadəganlar şurası yarat-
mışdılar. Şura xalq yığıncağının işinə də əhəmiyyətli dərəcədə rəhbərlik
edirdi. Tuliyada birləşən Het aristokratiyası padşahın hakimiyyətini məh-
dudlaşdırırdı. Het hüququna əsasən, əhali iki kateqoriyaya bölünürdü: zadə-
gan nümayəndələrinin, şah əyanlarının, kahinlərin və iri mülkədarların aid
edildiyi azad insanlar və qeyri-azad statuslu insanlar – vergi ödəyən əhali.
Dövlət strukturunun boşluğu və tez-tez baş verən sülalə münaqişələri güclü
monarxiya hakimiyyətinin yaradılmasına mane olurdu. Yeni Het dövründə
mixi mətnlərdə ilahiləşdirilmiş hökmdar “Günəş” adlandırılsa da, mərkəz-
dənqaçma qüvvələrinin üstünlüyü b.e.ə. XIII –XII əsrlərin hüdudunda Het
dövlətinin süqutuna gətirib çıxardı.
B.e.ə. X əsrin əvvəlində mərkəzləşdirilmiş yəhudi monarxiyası siyasəti
yürüdən David şahın kültü yaradılmış Fələstində əks mənzərə müşahidə
olunurdu. Dövləti idarə etmək üçün ali əyanın başçılıq etdiyi mərkəzi döv-
lət aparatı təşkil edilmişdi. Hökmdarın yanında şəxsən ona sadiq muzdlu-
lardan ibatət qvardiya yaradılmışdı. Davidin oğlu Solomonun idarəçiliyində
İsrail-Yəhudi çarlığı 12 dairəyə bölünmüş və şah ailəsinin xeyrinə əmək
mükəlləfiyyəti tətbiq edilmişdi. Əmtəə münasibətlərinin inkişafı və şəxsi
mülkiyyətin meydana çıxması sosial inkişaf proseslərini idarəetmə sistemi-
nin mürəkkəbləşməsinə səbəb olurdu. İdarəetməni qaydaya salmaq məqsə-
dilə b.e.ə. VIII-VI əsrlərdə Yəhudi çarlığının azad əhalisi dörd silkə bölün-
dü. Birincini kübar aristokratiya (əyanlar və knyazlar) təşkil edirdi. İkincini -
ruhani aristokratiyası (kahinlər və gələcəyi peşəkar xəbər verənlər). Üçün-
cünü - “torpaq xalqı” – icma nadellərinə malik, yığma qoşunda xidmət et-
məyə və vergiləri ödəməyə borclu olan azad əhalinin əsas kütləsi. Dördün-
cünü – hüquqlarda məhdud əcnəbilər (gəlmələr və mühacirlər).
Müqayisəli kulturoloji təhlil baxımından, Finikiya dövlətinin mədəniy-
yəti müəyyən maraq doğurur. Dünya mədəniyyətində finikiyalıların tarixi
rolunu, hər şeydən əvvəl, hələ b.e.ə. II minillikdə onlar tərəfindən icad edil-
miş və demək olar ki, dünyanın bütün məlum əlifbalarının əsasını təşkil