İdarəetmə mədəniyyəti
133
xeyirxahlığı, biliyi və həqiqəti rəmzləşdirən müdriklik allahı) ayininin mər-
kəzləşdirilməsinə yönəldilmiş dini islahat müvəffəqiyyətsizliyə uğramış oldu.
Dövlət idarəçiliyinin əsas alətlərindən biri hüquq idi. Yunan müəllifləri-
nə görə, hələ Əhəmənilər imperiyası yaranana qədər şah qanunlarının əsası-
nı adi hüquq təşkil edirdi. Şah yeni qanunlar tətbiq edir, daha mühüm işlə-
rin təhqiqatı üçün hakimləri təyin edirdi. Farsların hüquqi həyatında şah şu-
rasına daxil olan yeddi tanınmış qəbilə böyük rol oynayırdı. Lakin imperi-
yanın yaradılması dövlət idarəçiliyinin hüquq kimi mühüm sahəsində dəyi-
şikliklərin həyata keçirilməsini tələb edirdi. Ölkənin idarə edilməsi onun
satraplıqlarının mədəniyyətinin, həmçinin sosial-iqtisadi inkişafının qeyri-
bərabərliyi ilə mürəkkəbləşirdi. İstilaya qədər öz dövlət idarəçiliyi mədə-
niyyəti olan Misir, Babilistan, Elam, Suriya, Finikiya, Kiçik Asiya dövlətlə-
ri kimi inkişaf etmiş regionlarla yanaşı, qəbilə quruluşunun dağılma dövrü-
nü yaşayan ərəb, skif və başqa tayfalar imperiyaya daxil idi. Böyük imperi-
yanın müxtəlif regionlarında təmsil olunan, mədəniyyətin müxtəlif səviyyə
və xarakteri, müxtəlif mentallıq, dinlər, dünyagörüşü və dəyərlər sistemi ilə
şərtlənən sinkretik mədəniyyət bacarıqlı hüquqi tənzimləmə tələb edirdi. Bu
problemin həlli vahid deyil, geniş imperiyanın ərazisində mövcud olan
müxtəlif hüquqi sistemlərlə həyata keçirilirdi ki, bu da dövlət idarəçiliyinin
effektivliyində özünü göstərməyə bilməzdi. Buna görə də I Daranın döv-
ründə fəth edilmiş ölkələrin və xalqların qanunlarının Hammurapi qanunla-
rı və digər qədim qanunlar əsasında kodifikasiyası həyata keçirilirdi. İmpe-
riyada qüvvədə olan qanunlar bir formaya salındılar, zəruri hallarda isə şa-
hın siyasətinə uyğun dəyişdirilirdilər.
Dövlət idarəçiliyində mülkədarlıq məsələlərinin tənzimlənməsi mühüm
yer tuturdu. Bir çox Qədim Şərq ölkələrində olduğu kimi, fars şahları da is-
tila edilmiş xalqlardan ən məhsuldar torpaqları alır və onları, tamhakimiy-
yətli və irsi sahiblik üçün mülk halında, sahibkarları dövlət vergilərinin
ödənişindən azad edərək, şah ailəsi üzvlərinə, iri məmurlara, fars zadəgan
nümayəndələrinə verirdilər. Özlərinin məhkəmə-inzibati idarəsinə və hətta
xüsusi ordusuna malik olan iri mülkədarlar adətən torpaq sahibliyindən gə-
lən gəlirlər hesabına dolanırdılar. İmtiyazlı olmayan təbəqələr üçün I Dara
yeni dövlət vergiləri sistemini tətbiq etdi. Onun əsasında, becərilən torpağın
və onun məhsuldarlığının nəzərə alınması hesabı ilə, satraplıqlar tərəfindən,
onlar üçün ciddi surətdə müəyyən edilmiş pul vergilərinin ödənilməsi prin-
sipi dururdu. Bu sistemə uyğun olaraq farslar, hakim xalq kimi, pul vergisi
ödəmirdilər, lakin natura ilə ödəmədən azad edilməmişdilər. Ölkədə könül-
lü xarakter daşımayan və natura ilə ödənilən hədiyyələr sistemi qəbul edil-
mişdi. Real iqtisadi dəyişikliklərə baxmayaraq, mükəlləfiyyətin həcmi də-
yişmirdi ki, bu da sosial gərginlik yaradır, yoxsulluğu və əsarəti artırırdı.
Fuad Məmmədov
134
I Dara tərəfindən keçirilən pul islahatı əmtəə-pul münasibətlərinin inkişafı-
na səbəb oldu. Hərçənd ki, b.e.ə. VI-V əsrlərdə Fars imperiyasının bir çox
ölkələrinin pul tədavülündə, əsasən, yunan gümüş sikkələri idi, şah təfəfin-
dən tətbiq edilən, bütün imperiya üçün pul vahidi - “qızıl darik” - Qədim
Şərqin ticarət dünyasında bir neçə əsr ərzində əsas qızıl sikkə mövqeyini tu-
turdu.
Dövlət idarəçiliyində əsas yeri, üzərində Persiya dövləti qüdrətinin da-
yandığı ordu idarəçiliyi tuturdu. Ordunun əsasını farslar və midiyalılar və
onun özəyini müxtəlif iran qəbilələrinin və elamitlərin nümayəndələrindən
yığılmış 10 min “ölməzlər” təşkil edirdi. “Ölməzlərin” ilk min nəfəri yalniz
fars zadəgan nümayəndələrindən ibarət idi və şahın şəxsi mühafizə dəstəsi
idi. Finikiyalıların, kiprlilərin, Egey dənizi adaları sakinlərinin, misirlilərin
gəmilərindən istifadə edərək farslar, onlara dənizdə də hakim mövqe tutma-
ğa imkan verən güclü hərbi-dəniz donanması yaratdılar. Zəbt edilmiş ölkə-
lərdə yerləşən qarnizonlarda adətən həmin vilayətin sakinləri olmurdu, döv-
lət sərhədlərində yerləşdirilən əsgərlər isə torpaq sahələrindən pay alırdılar.
Zaman keçdikcə idarəetmədəki səhvlər, sistemin durğunluğu və onda
zamanın adekvat tələblərinə uyğun yeniliklərin olmaması, şah ailəsi üzvləri
arasında hakimiyyət uğrundakı daimi mübarizə, ola bilsin, dövlət idarəçiliyi
üçün liderlərin xüsusi hazırlığının olmaması - imperiyanı zəifləməyə gətirib
çıxardı. Buna həm də daxili və xarici qarşıdurmaların və münaqişələrin art-
ması, daimi müharibələr və üsyanlar, zəbt edilmiş ölkələrin müflisləşməsi,
Kiçik Asiya satraplarının separatizmi, fars ordusunun səhlənkarlığı və kifa-
yət etməyən mütəşəkkilliyi səbəb oldu. Dövlətin zəifləməsi b.e.ə. IV əsrin
ikinci yarısında yaranan yeni tarixi şəraitdə - III Daranın (Kordomanın) ha-
kimiyyəti dövründə daha aydın göründü. Siyasətin zorakı vasitələrlə davam
etdirilməsi üsulu olan müharibədə, silahlı qüvvələrin idarə edilməsi ilə ya-
naşı, ideoloji, diplomatik və iqtisadi idarəetmə metodlarından da fəal surət-
də istifadə olunur. B.e.ə. IV əsrdə özündə iki müxtəlif idarəetmə sistemləri-
ni əks etdirən Yunanıstanla Persiya arasındakı müharibə təcrübəsi sübut
edir ki, qələbənin həlledici amili, - liderin, ordunun və bütövlükdə xalqın
intellektual səviyyəsidir. Aristotelin tələbəsi - Makedoniyalı İsgəndərin ki-
çik ordusunun III Daranın böyük ordusu üzərindəki qələbəsi, gücün kəmiy-
yətdə deyil, keyfiyyətdə olduğunu göstərərək, intellektual mədəniyyətin üs-
tünlüklərini inandırıcı tərzdə nümayiş etdirdi. Ordunun igidliyi və şücaəti
ilə yanaşı, daha yüksək intellektual mədəniyyətə, daha yüksək biliklərə,
texnologiyalara, mütəşəkkilliyə, iradəyə, özlərinin daha yüksək mənəvi
ruhlu liderlərinə malik olan tərəf qalib gəlir.
Bir sıra digər ölkələrdə olduğu kimi, İranın dövlətçilik mədəniyyəti ta-
rixində hələ açılmamış və oxunmamış səhifələr çoxdur. Belə ki, 2003-cü il-