Microsoft Word haluk tezw 1



Yüklə 372,99 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə13/16
tarix02.06.2018
ölçüsü372,99 Kb.
#47103
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   16

34 

 

Çalışmamızda erlihyoz için risk faktörü olabilecek diğer durumlar da sorgulandı. Kedi, 



köpek, büyükbaş hayvan, küçükbaş hayvan, kümes hayvanı, at/eşek besleme ve doğada 

uğraşma analiz edildi. HGA IFA pozitif çıkan grup ile negatif grubun karşılaştırılmasında; 

at/eşek besleme hariç yukarıda bahsedilen çeşitli özellikler arasında istatistiksel anlamlı fark 

bulunmadı. At/eşek besleyenlerin %75’inde HGA IgG antikorları pozitif bulundu. Bakken ve 

ark. (125) Wisconsin’de yaptığı seroprevalans çalışmasında son bir hafta içerisinde atlarla 

vakit geçirmeyi risk faktörü olarak belirlemişler ve atlarla vakit geçirmeyi istatistiksel olarak 

anlamlı bulmuşlardır. Bu durum bizim çalışmamızdaki bulguya benzerdir. HGA’nın atlarla 

ilişkisi  A. phagocytophilum’un yeni bir tür olarak tanımlandığı dönemlerde yapılan 

çalışmalarda da (116-118) açık şekilde görülmektedir.  



35 

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

SONUÇLAR 

 

 

Trakya Bölgesi’nde kene ısırığı öyküsü olanlarda insan granülositik anaplazmoz varlığını 

göstermek için Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji 

Anabilim Dalı’nda yapılan çalışmada aşağıdaki sonuçlar elde edildi. 

1-Yüksek oranda (%25) seropozitiflik saptandı.  

2-Seropozitif olgularda at/eşek besleme bir risk faktörü olarak belirlendi. 

3-Kene  ısırığı öyküsü olan kişilerde HGA seropozitifliğinin diğer kene kaynaklı 

enfeksiyonlarla (Riketsiyoz ve Lyme) birlikte bulunabileceğinin serolojik kanıtları elde edildi.   

4-Yapılan bu çalışma ile Trakya Bölgesi’nin HGA ve diğer kene kaynaklı enfeksiyonlar 

açısından önemli bir endemik bölge olduğu görüldü. Kene ısırığı olan hastalarda HGA’nın da 

ayırıcı tanılar arasında daha fazla düşünülmesi ve tanı testlerinin yaygınlaştırılması gerektiği 

sonucuna varıldı.  




36 

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

ÖZET 

 

Trakya Bölgesi kırsal alanlarnda kene ısırığı öyküsü olan 116 kişi çalışmaya dahil edildi. 

Bu kişilerin sözlü onaylarının alınmasını takiben indirekt floresan antikor yöntemi ile 

serolojik olarak Anaplasma phagocytophilum antikorları araştırıldı.  Anaplasma 



phagocytophilum’a karşı immünglobulin G pozitifliği olan serumlarda, çapraz reaksiyon veya 

koenfeksiyon açısından  Rickettsia conorii,  Treponema pallidium ve Borrelia burgdorferi 

antikorları da arandı. 

A. phagocytophilum antikorları 29 kişide (%25) pozitif bulundu. Seropozitiflerin 17’sinde 

R. conorii ve 2’sinde B. burgdorferii antikorları pozitif bulunurken, hiçbirinde T. pallidium 

antikorları saptanmadı. Bir olguda A. phagocytophilum,  R. conorii ve B.  burgdorferii 

türlerinin üçüne karşı da antikor belirlendi. Anaplasma phagocytophilum seropozitifliği için 

at/eşek beslemek bir risk faktörü olarak belirlendi.  

Sonuç olarak, Trakya Bölgesi’nin kırsal alanlarında yaşayan, kene ile ısırılmış insanlarda 

A. phagocytophilum ve R. conorii daha fazla olmak üzere kene kaynaklı enfeksiyonlar yüksek 

oranlarda saptanmıştır.  



 

Anahtar kelimeler: Erlihyoz,  Anaplazmoz, Seropozitiflik,  Kene kaynaklı hastalıklar 

 



37 

 

 



 

 

 

 

 

 

 

SEROPOSITIVITY OF EHRLICHIOSIS IN POPULATION WITH TICK 

BITE HISTORY IN RURAL AREAS OF THRACE REGION 

 

SUMMARY 

 

A total of, 116 individuals who have tick bite history in rural areas of Thrace Region were 



included in this study. Antibodies to Anaplasma phagocytophilum were investigated by IFA 

after verbal approval of participants. Antibodies to Rickettsia conorii,  Treponema pallidum 

and Borrelia burgdorferi were investigated for cross reaction and coinfection in Anaplasma 

phagocytophilum immunoglobulin G positive sera. 

Antibodies to A. phagocytophilum were positive for 29 individuals (25%). Of 29 

seropositivite sera, 17, 2 were reactive for antibodies to R. conorii, and B. burgdorferii

respectively. None of them were reacted for T. pallidum. Triple seropositivity was detected 

for A. phagocytophilumR. conorii and B. burgdorferi in one case. Exposure to horse/donkey 

is defined as a risk factor for Anaplasma phagocytophilum seropositivity. 

In conclusion; tick borne infections especially of A. phagocytophilum and R. conorii were 

found in high rate in people exposure to tick bite in rural areas of Thrace Region. 

    

Key words: Ehrlichiosis, Anaplasmosis, Seropositivity, Tick borne diseases 

 

 

  



38 

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

KAYNAKLAR 

 

1.



 

Bakken JS and Dumler JS. Human granulocytic ehrlichiosis. Clin Infect Dis 

2000;31:554-60. 

2.

 



Parola P, Davoust B and Raoult D. Tick- and flea-borne rickettsial emerging zoonoses. 

Vet Res 2005;36:469-92. 

3.

 

Olano JP, Hogrefe W, Seaton B, and Walker DH. Clinical manifestations, 



epidemiology, and laboratory diagnosis of human monocytotropic ehrlichiosis in a 

commercial laboratory setting. Clin Diagn Lab Immunol 2003;10:891-6 

4.

 

Blanco JR and Oteo JA. Human granulocytic ehrlichiosis in Europe. Clin Microbiol 



Infect 2002;8:763-72. 

5.

 



Akalın H. Erlihiyozis. Mikrobiyol Bul 1995;29:424-8 

6.

 



Anderson BE, Dawson JE, Jones DC and Wilson KH. Ehrlichia chaffeensis, a new 

species associated with human ehrlichiosis. J Clin Microbiol 1991;29:2838-42. 

7.

 

Dumler JS, Barbet AF, Bekker CP, Dasch GA, Palmer GH, Ray SC et al. 



Reorganization of genera in the families Rickettsiaceae and Anaplasmataceae in the 

order Rickettsiales: unification of some species of Ehrlichia with Anaplasma, Cowdria 

with Ehrlichia and Ehrlichia with Neorickettsia, descriptions of six new species 

combinations and designation of Ehrlichia equi and 'HGE agent' as subjective synonyms 

of Ehrlichia phagocytophila. Int J Syst Evol Microbiol 2001;1:2145-65. 

8.

 



Dumler JS, Choi KS, Garcia-Garcia JC, Barat NS, Scorpio DG, Garyu JW et al. Human 

granulocytic anaplasmosis and Anaplasma phagocytophilum. Emerg Infect Dis 

2005;1:1828-34. 

9.

 



Chen SM, Dumler JS, Bakken JS and Walker DH. Identification of a granulocytotropic 

1994;32:589-95. 




Yüklə 372,99 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   16




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə