Microsoft Word Hazir secilmis eserleri mir celal doc



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/121
tarix14.06.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#48965
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   121

128 
 
- Sən də danışdın ha! Ramiz sənə qız uşağı-zad deyil ki, qaxılıb vaqonda 
otursun, kənara çıxmasın. Yoldur, səyahətdir. Düşəcək də, minəcək də! 
Yolda, məsələn, xoşuna gələn bir meyvə oldu, alacaq da. 
Sən niyə indidən uşağı sinsidirsən, yoxsa pulun xəsisliyini eləyirsən?! 
Namazovun rəngi dəyişdi. Dediyinə peşman oldu. Ramiz də: "Heç nə 
lazım deyil" - dedi, başını  aşağı saldı.  Ətrafındakılar güldülər.  Ərknaz 
xanım özü də güldü. İrəli yeriyib, oğlunun kürəyindən bir şapalaq vurdu: 
- Qorxma, oğul, puldan özünə korluq vermə. Anan ölməyib ki! 
Vallah, öz canım üçün düz deyirəm! 
Axırıncı  zəng vurulana yaxın bir gödək, çalbaş kişi, bir də ortaboylu 
qoca qadın tələsik özlərini səkiyə yetirdilər. Iri bir bağlamanı ehtiyatla 
vaqona çıxarıb, Ramizin yerinə apardılar. Onların dalınca Ərknaz xanım da 
çıxdı. "Uşağın" kupesini, rahatlığını bir də yoxladı. Çox çəkmədi ki, axırıncı 
zəng çalındı, yola salanlar vaqondan düşdülər. Ramiz əvvəl kənardakılarla, 
sonra da valideyni ilə əl verdi, öpüşdü. Ərknaz xanım həyəcan keçirirdi: 
- Qadan alım, Ramiz, qalarsan, tez ol! 
Ramiz qatarın hərəkətini görən kimi cəld vaqonun pilləsinə atıldı. 
Dəsmal eleyə-eləyə vidalaşdı. Vaqon bir an içində onu götürüb getdi. 
Qohumlar, tanışlar, yoldaşlar - hamısı vaqon gözdən itənəcən Ramizə  əl 
eləyir, xeyir-dua verirdilər. Yalnız  Ərknaz xanım gah qırmızı haşiyəli 
balaca ipək dəsmalını gözünə basıb ağlayır, gah da sağ  əlini havada 
tərpədirdi. 
 

  
Kim desə ki, mən övladımı istəmirəm, inanmayın. O, yalan deyir. Elə 
adam ola bilməz ki, doğma balasını istəməsin. Övlad şirin  şeydir. Nəinki 
insan, hətta bütün yaranmışlar balasını istəyir,  əziz tutur. Amma istəmək 
var, istəmək var. 
Ərknaz xanımın oğluna məhəbbəti ayrı bir məhəbbətdir. Qardaş 
görmədiyindənmi, tək bir oğul anası olduğundanmı, Ramizin göz qabağında 
necə tez boy atıb böyüməyini yoldaşlar arasında fərəhlə dönüb-dolaşmasını, 
oxumasını, çalmasını, oynamasını gördüyündənmi, nədənsə, söz və 
söhbətinin  əvvəli də, axırı da Ramizdir. Məclis olmaz ki, Ramizdən 
danışmasın. Hər yerdə deyir ki: 
  
 
  


129 
 
- Ramiz çox qeyrətli, fərasətli uşaqdır. Çox qanacaqlı, mərifətli uşaqdır. 
Çox rəhmli, qabiliyyətli uşaqdır. Onun telefonla ibarəli danışmağını, 
cürbəcür kino artistlərinin təqlidini çıxarmağını,  şəkil çəkməyini, maşın 
sürməyini, qəşəng-qəşəng məktub yazmağını, kostyum seçməyinimi deyim,  
səliqə-sahmanınımı, kefi gələndə çalmağını, oxumağınımı, oynamağımı 
handa bir dəvətnamə ilə konsertlərə getməyinimi, lap baş cərgədə handa bir 
qızla oturmağınımı deyim, ədəb-ərkanını, mərifətini, qanacağınımı, hansını 
deyim!.. 
Münasib məclisin münasib bir yerində söhbət düşəndə  Ərknaz xanım 
oğlundan həvəslə, şirin-şirin danışır. Həmişə eyni sözləri danışsa da, elə bir 
vəcdlə danışır ki, deyərsən bu sözlər "xoruz səsi eşitməmiş" təzə 
xəbərlərdir. "Söhbət düşəndə" dedik. Əslinə baxsan söhbət düşmür, onu 
Ərknaz xanım özü salır. Özü də yeri oldu, olmadı baxmır. Bəlkə ayrı bir 
adam bunu bacarmaz. Ayrı bir mətləb danışılan zaman, yuyulmamış qaşıq 
kimi, aralığa girmək hər adamın işi deyil, "nə  dəxli var!" Amma Ərknaz 
xanım bunu demir və düşünmür. O, Ramiz söhbətini elə ustalıqla başqa 
mətləblərə qatır ki, danışanda, bir də görürsən Ərknaz xanım aralığa girdi: 
- Balam, indikilərə paltar bəyəndirmək olmur. Ramiz iki dəst xalis 
baston, triko kostyum tikdirmiş, bir dəst də atası Tiflisdə komissiyonnudan 
alıb, lap əcərri! Di gəl heç birini bəyənmir. Neyləyəsən, məcbursan ayrısını 
alasan. Cavandır... 
Adamlar Qubanın alma bağlarından, bu il meyvəcatın bol gəlməyindən 
danışanda Ərknaz xanım şikayətini başlayır: 
- Bizim Ramiz bazardan alınan meyvəyə  məhəl qoymur. Vallah, öz 
canım üçün, məhəl qoymur. O deyir: gərək üzümü, özü də  ağ  şanını ya 
dərbəndini meynədən özüm dərəm: almanı, ağacdan özüm üzəm. Atası ona 
keçən il Qusarda bir bağ tutmuşdu, iki minə. Başdan-ayağa almalıq, 
armudluq... 
Camaat beynəlxalq vəziyyətdən, hökumətlər arasında sülh 
yaranmasından danışıb, şükür eləyəndə, Ərknaz xanım fikrini belə bildirir: 
- Bə nədi, o gün hamınınkını Allah saxlasın, Ramiz qəzeti almışdı əlinə, 
sülhün barəsində bülbül kimi elə oxuyurdu, elə oxuyurdu, adamın canına 
yağ kimi yayılırdı. Qonum-qonşu tökülüb, deyəsən lap leksiyadı. Gədənin 
döşündə də mərmər göyərçin qanad açıb, elə biləsən bu saat uçub taxtapuşa 
qonacaq, öz canım üçün! 
Məktəbdən söhbət açılanda, Ərknaz xanımın dəftər-kitabı lap uzanır: 
  


130 
 
- Bizimki ayrı cür uşaqdır! Müəllimlər danışa, görəsən! Belə, bir özgə 
cür uşaqdı. Direktorlar lap məəttəl qalıblar. Bu yaşda uşaqda belə  fərasət! 
Görünməyib axı. Professorlar indidən Ramizin üstündə dava salıblar. Biri 
deyir: mənim institutuma gələcək, o biri deyir: yox, onu özüm dərs 
verəcəyəm. Biri deyir: gərək akademiyalar yanında dərs ala. Səs-sədası 
şəhəri götürüb, bilmirəm necə olacaq, öz canım üçün nənəsi gədənin 
köynəyinə gözmıncığı tikməkdən yorulub.  Özü qoymur, biləndə söküb atır 
bir qırağa. Görmüşdük oğlan üstündə  qızlar sözə  gələr, indi daha 
professorların gözü qalıb gedədə! Vallah, öz canım üçün, elə biləsən bənd 
olublar... 
- Ərknaz xanım, hansı dərsə Ramizin meyli çoxdur? 
- Elə hamısına! Dərs var ki, o bilməsin? Kitab var ki, oxumasın? 
Müəllimlər heyrandır ki, aya, bu yaşda belə baş!.. Belə lap özgə cürdür, 
allah hamınınkını saxlasın... 
 
* * * 
 
Vaqona əyləşəndə adamları zəfəran iyi vurdu. Zəfəran iyi gəlirdi, amma 
birtəhər gəlirdi. Deyəsən bu zəfəran ya qaynanmış, ya qovrulmuş, ya da yağ 
içinə qoyulmuşdu. Sərnişinlər soruşurdular: 
- Bu nə ətir ola, yoldaş konduktor? 
- Mənim də burnuma dəyir. 
- Yoxsa vaqon-restorandan gəlir bu? 
- Xeyr, vaqon-restoranda belə şey yoxdur 
Konduktor vaqonun o biri başına yaxınlaşanda, zəfəran iyinin daha da 
tündləşdiyini duyanda düşündü ki, bu təzə müsafirin, oxumağa gedən 
tələbənin kupesindən gəlir. Ötəndə gözucu nəzər saldı. Pəncərə qabağında 
baş-başa verən, konyak stəkanlarını çaqqıldadan iki gəncin zəfəran-plov 
yediyini görüb, tez ötdü. Çalışdı ki, gənclər onun nəzər yetirdiyini görüb
narahat olmasınlar. 
 

 
Doğrudur,  Ərknaz xanım hər yerdə  oğlunu ağız dolusu tərifləməkdən 
doymurdu. Tərifli cavanların heç birindən  əskik saymırdı ki, artıq sayırdı. 
Amma buna onun əsası yox idi. Ramiz orta məktəbdə miyana və  bəlkə 
miyanadan bir pillə  aşağı oxuyan uşaqlardan idi. Ərknaz bunu bilməmiş 
deyildi. Bilsə də, Ramizi tərifləməkdən əl çəkmirdi. Ona 
  


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   121




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə