449
kanlarının artması ilə dünya sülhünün də saxlanılacağını təqdir edən böyük
demokratiyanın bizə yardım göstərməyə qərar verməsi ABŞ-ın sülh yolunda
təmənnasız fəaliyyətlərinin yeni bir dəlilidir. Sovet İttifaqı ilə münasibətlərə
gəldikdə İ.İnönü dedi ki, aramızda yaxşı münasibətlərin olmasını səmimi olaraq
dilədiyimiz halda, Sovetlər Birliyi tərəfindən haksız ittihamlarla qarşılaşmaqdayıq.
Keçmiş və bugünkü hadisələrin doğru və ədalətli olmayan formalarda görülməsi
və göstərilməsi açıq bir şəkildə haksız olan istəklərin irəli sürülməsində ifadə
olunur (78).
Prezident İ.İnönünün çıxışı haqqında Moskvaya məlumat göndərən P.Yerşov
"bu təxribatçı bəyanatdan" sonra Türkiyədə Sovet İttifaqına qarşı düşmənçilik
kampaniyasının yüksəldiyini və Türkiyə hökumətinin xalq arasında hərbi təbliğatı
gücləndirdiyini bildirirdi. O yazırdı: "Son zamanlar bu təbliğatın mühüm cəhəti
onun "vətənin müdafiəsinə" çağırışlar adı altında Amerika hərbçiləri tərəfindən
müdafiə olunan qabaqlayıcı müharibəyə çağırış fonunda hücum xarakteri
almasındadır" (79).
1947-ci il noyabr ayının 7-də Türkiyənin Moskvadakı səfiri F.Z.Akduru qəbul
edən SSRİ müdafiə naziri N.Bulqanın danışıqlar zamanı Türkiyəni ABŞ-ın SSRİ-
yə qarşı planlarında fəal rol oynadığına görə ciddi şəkildə tənqid etdi. N.Bulqanin
əvvəllər Türkiyə ilə fəxr etdiyini, lakin indi Türkiyənin ABŞ-ın hegemonluğuna
tabe olduğunu, Amerika ordusuna Türkiyədə bazalar yaratmağa imkan verdiyini
və ABŞ-ın SSRİ əleyhinə müharibə planlarında alət olduğunu söylədi. F.Z.Akdur
cavabında belə bir bəyanatdan çox təəccübləndiyini, onda olan məlumata görə heç
kimin müharibə arzulamadığını və türk hərbi strukturlarının yalnız müdafiə
xarakterli olduğunu bildirdi. Söhbətdə hələ rəsmən Ankarada səfir kimi qalan,
lakin son bir il yarımı Moskvada keçirən S.Vinoqradov da iştirak edirdi.
N.Bulqanin ilə F.Z.Akdurun danışıqları son il yarımda yüksək rütbəli Moskva
yetkilisi ilə Türkiyə rəsmisi arasında SSRİ-nin tələblərinə toxunulmayan ilk
müzakirə idi (80).
Eyni zamanda Türkiyənin xarici işlər naziri N.Sadak noyabr ayında
Amerikanın "Kolumbiya" radiosuna verdiyi müsahibədə Türkiyənin milli
ləyaqətinə uyğun formada Rusiya ilə dostluq münasibətlərinin qurulmasının arzu
olunduğunu bildirmişdi. N.Sadakın bu bəyanatı bir sıra dairələr tərəfindən
Sovetlərlə münasibətlərin yumşaldılması kimi şərh edilirdi. 1947-ci ilin noyabr
ayının 27-də P.Yerşovla keçmiş xarici işlər naziri R.Aras və Türkiyənin
Almaniyadakı keçmiş səfiri H.Arpaq arasında olan danışıqlarda N.Sadakın Sovet-
Türk münasibətlərini normallaşdıra biləcəyinə işarə edilmişdi. Danışıqlar zamanı
R.Aras demişdi ki, onun dostu H.Arpaq böyük bir firma ilə əlaqəlidir və SSRİ ilə
ticarət etmək üçün cəmiyyət və ya firma təsis etmək istəyir. Əgər müvafiq Sovet
orqanları bu firma ilə ticarət etməyə razılıq verərdisə R.Aras da burada iştirak
edəcəyini bildirirdi. R.Aras hesab edirdi ki, kiçik həcmdə olsa da, Sovetlərlə
ticarətin
450
başlanması Türkiyədə Amerika mallarının yayılmasının qarşısını alar və ABŞ-ın
bu ölkədə təsirini zəiflərə bilərdi. R.Arasın fikrincə, Sovet malları keyfiyyətli və
qiymətləri ucuz olduğu üçün Türkiyə əhalisi içərisində özünü yaxşı tanıda bilərdi.
Digər tərəfdən o belə hesab edirdi ki, SSRİ ilə ticarətin başlanması amerikanlar
üçün "gözlənilməz sürpriz" ola bilər və onlara göstərərdi ki, amerikanların
mövqeyi Türkiyədə elə də möhkəm deyil. R.Aras qeyd etdi ki, Sovet mallarının
Türkiyə əhalisi arasında yayılması həm də son zamanlar hökumət mətbuatının,
radiosunun və partiya təbliğatçılarının SSRİ əleyhinə apardığı antisovet təbliğatın
yumşaldılmasında əks təbliğat rolu oynaya bilər. P.Yerşov bildirdi ki, məlum
olduğu kimi Türkiyədə antisovet təbliğat son zamanlar SSRİ əleyhinə müharibə
təbliğatı səviyyəsinə yüksəlib və bu da normal diplomatik münasibətlərə uyğun
deyildir. Bu zaman söhbətə qoşulan H.Arpaq dedi ki, qəzetlər azaddır. SSRİ işlər
vəkili cavab verdi ki, bu azadlıq ancaq antisovet təbliğatda hiss edilir. H.Arpaq
əlavə etdi ki, qəzetlər Sovet İttifaqının xeyrinə də yazı verməkdə azaddırlar və bu
onlara qadağan edilməyib, lakin indiki şəraitdə heç kim belə məqalələr yazmağı və
çap etdirməyi fikirləşmir, ona görə ki, onu həmin dəqiqə "Moskvanın agenti",
"kommunist" və "vətən xaini" elan edəcəklər. O, təklif etdi ki, əgər biz ticarətə
başlasaq, bu gərginliyi bir qədər azaldar və türk mətbuatına da təsir edə bilər.
Jurnalistlər düşünərlər ki, bir halda ticarət əlaqələri başlanib, deməli bunun ardınca
nə isə gözlənilir. Bu zaman onlar SSRİ-yə münasibətdə gözləmə mövqeyi
tutacaqlar, bu da öz növbəsində Sovetlərin əleyhinə yazıların azalmasına gətirib
çıxaracaq. P.Yerşov soruşdu ki, ölkənin ABŞ-dan asılı vəziyyətə düşdüyü şəraitdə
hakimiyyət SSRİ ilə ticarətə icazə verərmi? R.Aras bunu inkar etdi və bildirdi ki,
Türkiyə ABŞ-dan asılı vəziyyətdə deyil. O, israrla sübut etməyə çalışdı ki,
amerikanların təsiri ancaq iqtisadi münasibətlərə aiddir və siyasi məsələlərə
tamamilə toxunmur. O, əlavə etdi ki, indiki Türkiyə idarəçiləri onun siyasi
əleyhdarları olsalar da, onlar öz hakimiyyətlərinin məhdudlaşdırılmasına
getməzlər. P.Yerşov buna etiraz etdi və ABŞ-ın Türkiyənin işlərinə qarışması
haqqında bir sıra misallar gətirdi. Lakin R.Aras və H.Arpaq öz fikirlərində qaldılar
və bir daha təsdiq etdilər ki, Amerika yardımı ölkənin müstəqilliyinə toxunmur.
R.Aras əvvəlki mövzuya qayıdaraq əlavə etdi ki, ticarətin canlandırılması siyasi
münasibətləri yaxşılaşdırmaq üçün "qapıları aça bilər". P.Yerşov bu söhbət barədə
SSRİ Xarici İşlər Nazirliyinə yazırdı: "R.Arasın inamına görə yeni xarici işlər
naziri N.Sadak bu istiqamətdə nə isə edə bilər, baxmayaraq ki, təbii olaraq böyük
məsələləri o həll etmir. R.Arasın fikrincə, N.Sadak Baş nazir və prezidentə təsir
edə bilər, öz fikrini deyə bilər. O, keçmiş jurnalist kimi mətbuatın fəaliyyətinə
təsir edə bilər" (81).
P.Yerşov R.Aras və H.Arpaq ilə danışıqlar barədə SSRİ Xarici İşlər
Nazirliyinə geniş teleqram göndərdi. Teleqramla tanış olduqdan sonra