466
adından isə səfir E.Vilson imzaladılar. Saziş imzalandıqdan sonra E.Vilson dövlət
katibi C.Marşalın Türkiyə hökumətinə müraciətini oxudu.
Bir qayda olaraq
Amerika yardımı alınması ilə bağlı ABŞ-la ikitərəfli sazişlər imzalayan ölkələrə
C.Marşall məktubla müraciət edirdi. Bu müraciətdə ABŞ Dövlət katibi sazişin
imzalanmasın bərpa proqramının həyata keçirilməsində mühüm addım kimi
qiymətləndirirdi. N.Sadak öz cavab çıxışında Türkiyənin bu sazişi imzalamaqla
beynəlxalq əməkdaşlığa hazır olduğunu, Avropanın yalnız ABŞ kimi böyük
dövlətin yardımı ilə bərpa oluna biləcəyini qeyd etdi, Türkiyənin yardım
proqramında iştirakına görə türk xalqı adından Amerika xalqına minnətdarlığını
bildirdi. Marşall planı üzrə yardım sazişi imzalandıqdan üç gün sonra Türkiyə
Millət Məclisi onu müzakirəyə çıxartdı. Məclisdəki müzakirələr zamanı.Sadak
saziş haqqında deputatlara geniş məlumat verdi. O bildirdi ki, ABŞ tərəfindən
təqdim edilmiş ilkin layihədə irəli sürülən bir sıra müddəaları bir neçə həftəlik
müzakirədən sonra dəyişdirmək mümkün oldu. N.Sadak dedi ki, Türkiyə
başlanğıc olaraq 10 milyon dollar Amerika kreditini alır, lakin hökumətin illik
kredit ehtiyaclarının 85 milyon dollar olması barədə ABŞ hökumətinə məlumat
verilmişdir. O, deputatların qarşısındakı çıxışını belə yekunlaşdırdı: "Türklərin
dünyanın bu hissəsində sülhün qorunmasına münasibətdə baxışları və maraqları
ABŞ-la eynidir, biz indiyə qədər göstərilən və saziş imzalandıqdan sonra
göstəriləcək yardımlara görə təşəkkür edirik". İyul ayının 7-də Türkiyə
Məclisində təsdiq edilən saziş 11 maddədən ibarət idi. Yardımın məqsədi,
göstərilmə qaydaları, tərəflərin öhdəlikləri və s. məsələlər bu maddələrdə təsbit
olunmuşdu. 11-ci maddəyə görə, Sazişin fəaliyyət müddəti 1953-cü ilin iyun
ayının 30-na qədər idi. Yardımın həcmi böyük olmasa da, Türkiyənin Marşall
planı üzrə kredit alan ölkələrin sırasına daxil edilməsi və bütövlükdə ABŞ-ın
siyasi dəstəyini qazanması "türk diplomatiyasının böyük qələbəsi" kimi
qiymətləndirilirdi. Bərpa proqramı üzrə iqtisadi yardım haqqında saziş
imzalandıqdan dərhal sonra ABŞ müdafiə nazirinin müavini general Drayper
Amerika ordusu Baş qərargahının əməliyyat şöbəsinin müdiri general
Bedemeyerin və yüksək rütbəli digər Amerika zabitlərinin, habelə Dövlət
Departamentinin nümayəndələrinin müşayiəti ilə Ankaraya, admiral Şermanın
komandanlığı ilə Birləşmiş Ştatların eskadrası isə İstanbula gəldi. Ankaraya gələn
Amerika heyəti Türkiyə müdafiə naziri, Baş qərargahın rəisi və xarici işlər naziri
tərəfindən qəbul edildilər (28). Bundan az sonra isə 1948-ci ilin avqustunda
Ankaraya gələn ABŞ-ın aviasiya naziri Siminqton, Amerika hava qüvvələri Baş
qərargahının rəisi general Vandenberq türk ordusunun Baş qərargah rəisi general
Omurtak, Baş nazir H.Saka və prezident İ.İnönü tərəfindən qəbul edilmişdilər.
Görüş zamanı başlıca olaraq hərbi yardım məsələləri müzakirə edilmiş, Siminqton
467
nəzərdə tutulmuş hərbi yardımın artıq 77 faizinin türk ordusuna çatdırıldığını, "P-
47" tipli ən müasir təyyarələrin Türkiyəyə gətirildiyini bildirmişdi. O demişdi:
"Bu təyyarələri almaqla Türkiyə istənilən təhlükəyə qarşı dayana biləcək.
Türkiyənin hava qüvvələri quru qoşunları ilə qarşılıqlı fəaliyyətdə hər hansı
gözlənilməz hücuma tab gətirə bilər".
1948-ci ilin avqust ayında Türkiyə-Amerika münasibətlərinin inkişafında
müstəsna rol oynamış ABŞ səfiri E.Vilsonun bu ölkədə diplomatik fəaliyyət
müddəti başa çatdı. O, mətbuata verdiyi açıqlamalarda bildirdi ki, 1948-ci ildə
Türkiyəyə göstərilən yardım proqramı noyabr ayında yerinə yetiriləcək, ondan
sonra isə 1949-cu ilin proqramı yerinə yetirilməyə başlayacaqdır. E.Vilson bildirdi
ki, hazırda Türkiyəyə böyük həcmdə materiallar gətirilir və müasir silahlarla
təchiz olunma baxımından demək olar ki, türk ordusu hər gün möhkəmlənir.
Türkiyə-Sovet münasibətlərinə toxunan E.Vilson qeyd etdi ki, Türkiyə Sovet
İttifaqı ilə dostluq münasibətləri qurmağı arzulayır. Türkiyə son bir neçə ildə
davam edən güclü və inadlı Sovet təzyiqlərinə qarşı cəsarətlə müqavimət
göstərmişdir. E.Vilsonun fikrincə, Balkanlarda, Yaxın və Orta Şərqdə mühüm rol
oynayan Türkiyənin xarici siyasəti uzaqgörən xarici siyasət idi. O, Türkiyənin
dövlət xadimlərinin siyasi baxımdan ağıllı və təcrübəli olduqlarını yüksək
qiymətləndirirdi (29).
ABŞ-ın ardınca 1948-ci ilin avqustunda Türkiyə də Vaşinqtona yeni səfir təyin
etdi. Uzun müddət Türkiyə Xarici İşlər Nazirliyinin Baş katibi işləmiş təcrübəli
diplomat Firudin Cemal Erkin öz etimadnaməsini prezident Trümenə təqdim
etdikdən sonra sentyabr ayının 17-də Amerika jurnalistləri üçün mətbuat,
konfransı keçirdi. F.Erkin bir sıra beynəlxalq məsələlərə və Qərb ölkələrinin
bloklaşma siyasətinə toxunduqdan sonra qeyd etdi ki, Türkiyə hökuməti rusların
Boğazlarda baza yaramaq tələblərinə qarşı sərt mövqeyini davam etdirəcəkdir
(30).
Yeni Sovet səfirinin özü ilə yeni təkliflər gətirəcəyinə Türkiyə siyasi
dairələrinin bəslədiyi ümidlər özünü doğrultmadı. Türkiyə xarici işlər naziri
N.Sadak A.Lavrişevin fəaliyyətsizliyini müşahidə edərək bir sıra xarici mətbuat
orqanlarına müsahibələrində bildirirdi ki, Türkiyə Sovet səfirinin Ankaraya yeni
missiya ilə gələcəyinə, Sovet-Türk münasibətlərinin normallaşdırılması ilə bağlı
təkliflərlə çıxış edəcəyinə ümid bəsləyirdi. Lakin bu baş vermədi və Sovet-Türk
münasibətlərində heç bir dəyişiklik yoxdur (31).
1948-ci ilin noyabr ayında A.Lavrişevlə Baş nazir H.Sakanın görüşündə Sovet-
Türk münasibətlərinin bəzi məqamları müzakirə edilsə də, tərəflərin mövqelərini
uzlaşdırmaq istiqamətində elə bir irəliləyiş baş vermədi. H.Saka qeyd etdi ki, o,
Atatürkün köhnə qvardiyasının nümayəndəsi kimi Sovet İttifaqı ilə Türkiyə
arasında münasibətlərin əhəmiyyətini yaxşı başa düşür. A.Lavrişev dedi: "Ola
bilsin ki, Türkiyədə Sovet-Türk