462
rikanlar belə hesab edirdilər ki, Trümen doktrinası üzrə göstərilən yardım türk
ordusunun bir hissəsinin tərxis olunması ilə nəticələndiyindən Türkiyənin iqtisadi
vəziyyəti yaxşılaşacaqdır. Trümen doktrinası çərçivəsində Türkiyəyə göstərilən
yardım amerikanların fikrincə eyni zamanda siyasi əhəmiyyətə malik idi (18).
Marşall planında məsələnin belə qoyuluşu Türkiyə siyasi dairələri və mətbuatı
tərəfindən ciddi tənqidlərlə qarşılandı. Bu tənqid kampaniyası elə geniş xarakter
aldı ki, Marşall planının icraçısı Qofman 1948-ci ilin aprel ayının 20-də Türkiyəyə
10 milyon dollar kreditin ayrılması barəsində qərarı elan etdi. Türkiyə yardım alan
ölkələrin sırasında olmadığından buna nail olunması mühüm əhəmiyyətə malik
idi. Digər tərəfdən yardımın miqdarı Türkiyənin ehtiyacları baxımından simvolik
xarakter daşıyırdı. "Cümhuriyyət" qəzeti haqlı olaraq yazırdı ki, müttəfiqlərə qarşı
vuruşan Almaniya 549 milyon dollar yardım alır, Almaniya və Yaponiyaya
müharibə elan edən, müttəfiqlərin cəbhəsindən ayrılmayan, öz ordusunu 9 il hərbi
hazırlıq vəziyyətində saxlayan Türkiyəyə isə 10 milyon dollarlıq yardım göstərilir
(19). 1948-ci ilin aprel ayının sonlarında Ankaradakı Sovet səfiri ilə görüşdə
E.Vilson Marşall planı üzrə Türkiyəyə 10 milyon dollar kredit verilməsini təsdiq
etdi və dedi ki, bu son hədd deyildir, Türkiyəyə göstərilən yardım bir neçə dəfə
artırılacaqdır. Səfir izah etdi ki, əvvəl Türkiyənin Marşall planı üzrə avadanlıqları
yalnız nəğd hesablaşma ilə alması barədə qərar var idi. E.Vilson dedi ki, Türkiyə
hökuməti ciddi cəhdlə kredit almağa nail oldu və o, səfir kimi bu işdə ABŞ
hökuməti qarşısında Türkiyəni fəal müdafiə etmişdir. ABŞ səfiri Sovet səfirinə
bildirdi ki, Türkiyəyə ABŞ tərəfindən göstərilən yardım əvəzsizdir. O əlavə etdi
ki, Türkiyəyə hərbi materialların göndərilməsi planı artıq həyata keçirilməyə
başlayıb və qarşıdakı yaxın bir neçə ay ərzində yerinə yetiriləcəkdir (20).
ÜİK(b)P MK-nın Siyasi Bürosu mart ayının 29-da yeni səfir qismində
Ankaraya yola düşmək ərəfəsində olan A.Lavrişevə V.Molotov tərəfindən
hazırlanan göstərişləri təsdiq etdi. Doqquz bənddən ibarət olan göstərişlərin birinci
bəndində deyilirdi ki, türk hökuməti ölkəni Sovet İttifaqına və Balkanların yeni
demokratik ölkələrinə qarşı ingilis-amerikanların hərbi əməliyyat meydanına
çevirdiyi üçün Ankaradakı SSRİ səfirliyi Türkiyə ilə münasibətlərin
yaxşılaşdırılması istiqamətində təşəbbüs göstərməməlidir. Orada qeyd olunurdu:
"Türk hökumətinə bəhanə vermək lazım deyil ki, Ankaraya yeni Sovet səfirinin
təyin edilməsini Sovet-Türk münasibətlərinin yaxşılaşdırılması və ya Sovet
hökumətinin Türkiyəyə, onun indiki siyasətinə münasibətdə öz əvvəlki
mövqeyindən geri çəkilməsi kimi şərh etsin. Siyasi Büronun göstərişlərində
deyilirdi ki, Sovet səfirinin və Türkiyədə təmsil olunan Sovet səfirliyi
əməkdaşlarının türk hökumətinə münasibəti rəsmi əlaqələr çərçivəsindən
kənara
463
çıxmamalıdır. Sənədin ikinci bəndində göstərilirdi ki, səfirlik yalnız hakim Xalq
Cümhuriyyətçi partiyasının yüksək rəhbərliyi ilə rəsmi əlaqələr saxlamaqla
məhdudlaşmalıdır. Üçüncü tapşırıqda hakimiyyətə münasibətdə müxalifət
nümayəndələrinin səfirə müraciətlərinə ehtiyatla yanaşılması tövsiyə olunurdu və
bu məsələdə hökumətin öz gizli agentlərini müxalifət adı altında səfirliyə
göndərməsinin mümkünlüyü qeyd olunurdu. Dördüncü bənddə Boğazlarla bağlı
Sovet mövqeyinin 7 avqust və 24 sentyabr 1946-cı il Sovet notalarında olduğu
kimi qüvvədə qaldığı bildirilirdi. Beşinci bənddə deyilirdi: "Əgər türklər Sovet-
Türk sərhədləri məsələsinə toxunsalar, bu məsələnin tənzim olunmamış qaydada
davam etməsi cavabı ilə məhdudlaşmaq lazımdır". Altıncı göstəriş ticarət əlaqələri
ilə bağlı idi. Orada göstərilirdi: "Türklər tərəfindən SSRİ ilə ticarət əlaqələri
məsələsinə toxunulsa, cavab vermək lazımdır ki, belə ticarət SSRİ-nin
kommersiya maraqlarından asılıdır". Yeddinci bənddə səfirə tapşırılırdı ki, o,
Türkiyədə amerikan-ingilis siyasətini və onlar arasında ziddiyyətləri, ABŞ-ın
Marşall-Trümen planları üzrə tədbirlərini diqqətlə izləməli, Marşall-Trümen
planının necə həyata keçirilməsi barəsində mütəmadi olaraq Xarici İşlər
Nazirliyini məlumatlandırmalıdır. Səkkizinci bənddə səfirə ingilis-amerikanların
Türkiyə və İranın iştirakı ilə Şərq bloku yaratmağa yönəlmiş "fitnələrinin"
sistematik müşahidə edilməsi tapşırılırdı. Doqquzuncu bənddə isə Türkiyənin ərəb
ölkələri, İran və Yunanıstanla münasibətlərinin diqqətlə izlənilməsi, bu sahədə
mühüm hesab edilən faktlar barədə XİN-nin məlumatlandırılması tapşırılırdı (21).
Bu mühüm tapşırıqları aldıqdan sonra Aleksandr Lavrişev aprel ayının 3-də
Ankaraya gəldi. Qarşılanma mərasimində Sovet səfirliyinin bütün heyəti, SSRİ-
nin təsiri altında olan Şərqi Avropa və Balkan ölkələrinin səfirləri iştirak edirdilər.
Qarşılanma mərasimində iştirak edən jurnalistlərdən biri yeni səfirin mətbuat
nümayəndələrinə sözü olub-olmadığını soruşduqda o, qeyd etdi ki, əvvəlcə
Türkiyə ilə tanış olacaq və sonra danışacaqdır (22).
Aprel ayının 16-da A.Lavrişev etimadnaməsini prezident İ.İnönüyə təqdim
etdi. Mərasim zamanı İ.İnönü ümidvar olduğunu bildirdi ki, SSRİ ilə Türkiyə
arasında münasibətlərin normallaşması üçün səfir əlindən gələni edəcək və bu
istiqamətdə A.Lavrişev Türkiyə hökumətinin köməyinə arxayın ola bilər.
A.Lavrişev dedi ki, bu məsələ tək ondan asılı deyil, Sovet İttifaqının digər ölkələr
ilə, ilk növbədə qonşu ölkələrlə dostluq münasibətləri ancaq qarşılıqlı qaydada ola
bilər. İ.İnönü cavab verdi ki, Türkiyə həmişə Sovet İttifaqı ilə dostluq
münasibətləri saxlamağa cəhd edib və məlum olduğu kimi, SSRİ ilə Türkiyə
arasında keçmiş münasibətlər dostluğa əsaslanıb. Prezident ümidvar olduğunu
bildirdi ki, səfir Türkiyənin SSRİ ilə münasibətləri yoluna qoymaq istiqamətində