490
Sovet hökumətinin Koreya hadisələrində aktiv iştirakı bütün dünya ictimai
fikrini ona qarşı döndərmiş oldu. Koreya müharibəsi Təhlükəsizlik Şurasında
müzakirə edilən zaman qərarın qəbul edilməsinə maneçilik törətmək məqsədilə
iclası tərk edən SSRİ nümayəndəsi avqust ayında Moskvanın tapşırığı ilə yenidən
iclaslara qayıtdı. Burada əsas məqsəd Koreya müharibəsi ilə bağlı Sovetlərə qarşı
başlanmış geniş təbliğat kompaniyasını zəiflətmək üçün BMT tribunasından
istifadə etmək idi. Koreya müharibəsi ilə bağlı təbliğat kompaniyasını ələ almaq
üçün ÜİK(b)P MK-nın Siyasi Bürosu 1950-ci ilin avqust ayının 15-də məsələni
müzakirə edib SSRİ Xarici İşlər Nazirliyinə müvafiq tapşırıqlar verdi. İlk növbədə
BMT-dəki Sovet daimi nümayəndəsi Y.Malikə göndərilən teleqramın mətni təsdiq
edildi. A.Vışinskiyə tapşırıldı ki, Sovet hökuməti adından Polşa, Çexoslovakiya,
Çin Xalq Respublikası, Rumıniya, Bolqarıstan, Macarıstan, Albaniya,
Monqolustan hökumətlərinə SSRİ nümayəndəsinin Koreya məsələsinin dinc yolla
tənzim edilməsi haqqında Təhlükəsizlik Şurasına təqdim etdiyi təklifin müdafiə
edilməsi haqqında TŞ-nın sədrinin və BMT Baş katibinin adına teleqramlar
göndərmələri tövsiyə olunsun. Eyni zamanda həmin hökumətlərə tövsiyə edilsin
ki, Koreya şəhər və yaşayış məntəqələrinin amerikanlar tərəfindən
bombalanmasının dayandırılması haqqında KXDR-nin tələblərini müdafiə
etsinlər. Siyasi Büro SSRİ Xarici İşlər Nazirliyinə tapşırırdı ki, qeyd edilən
teleqramlar müxtəlif vaxtlarda göndərilsin. Hətta teleqramların göndərilmə
ardıcıllıqları belə Siyasi Büronun qərarında göstərilirdi. Orada deyilirdi: "İlk
növbədə Polşa, Çexoslovakiya və Çindən, sonra Albaniya və Monqolustandan,
daha sonra isə Bolqarıstan, Macarıstan və Rumıniyadan teleqramlar göndərilməli
idi". Siyasi Büronun Xarici İşlər Nazirliyinə verdiyi göstərişə uyğun olaraq
T.Ştıkov vasitəsi ilə KXDR hökumətinə tövsiyə edilirdi: 1) köhnə Lı Sın Man
hökumətinin və parlamentinin üzvlərinin Koreyada Amerika təcavüzünü və Lı Sın
Manın xalqa zidd siyasətini ifşa edən, Koreyada müharibənin qurtarmasını tələb
edən məktublarını Təhlükəsizlik Şurasına göndərsinlər; 2) Amerika hərbi əsirləri
qrupunun ABŞ prezidentinə, Təhlükəsizlik Şurasının sədrinə və BMT Baş katibinə
Amerika və digər xarici qoşunlar tərəfindən Koreyada müharibəni dayandırmaq,
xarici qoşunların Koreyadan çıxarılması tələbləri ilə müraciətini göndərmək; 3)
Amerika təcavüzkarlarının vəhşiliklərini təhqiq edən xüsusi komissiyanın
sənədlərinin dərcini sürətləndirmək, bu sənədləri TŞ-nın sədrinə və BMT Baş
katibinə göndərmək; 4) Amerika silahlı qüvvələrinin Koreyanın şəhər və
kəndlərində törətdiyi dağıntıları və dinc əhaliyə münasibətdə digər qəddarlıqları
sənədləşdirmək (83). Siyasi Büronun bu tapşırıqlarından sonra Sovetlərin TŞ-da
fəallaşmasını haqlı olaraq Türkiyənin siyasi dairələri "bolşeviklərin yeni oyunu"
adlandırırdı. Eyni zamanda türk mətbuatı SSRİ-nin Koreya məsələsində
491
fəallaşmasını Şimali Koreya qoşunlarının Seuldan geri çəkilməsi, bütövlükdə
"rus siyasətinin məğlubiyyəti" ilə əlaqələndirirdi.
1950-ci ilin sentyabr ayının 15-18-də Nyu Yorkda keçirilən Atlantik paktı
ölkələrinin xarici işlər nazirlərinin görüşündə Türkiyənin üzvlüyü məsələsi
müzakirə edildi. Lakin görüş ərəfəsindəki müzakirələrdən aydın oldu ki, NATO
ölkələri, ilk növbədə isə ABŞ, İngiltərə və Fransa hələ də, Türkiyənin bu bloka
tam üzvlüyü məsələsinə müsbət yanaşmırlar.
Nyu York konfransı ərəfəsində üç dövlətin, ABŞ, İngiltərə və Fransa xarici
işlər nazirlərinin görüşündə Atlantik paktının coğrafiyasının genişləndirilməsi
məqsədəuyğun sayılmamışdı. Sentyabr ayının 11-də ABŞ səfiri Corc Uadsvortla
görüşən prezident C.Bayar bildirdi ki, "Atlantik paktı xarici işlər nazirlərinin
müşavirəsində istəyimizi geri qaytararlarsa, əhvali-ruhiyyəmizin ciddi şəkildə yara
alacağından açıqca qorxuram. Biz təbliğatdan asanca təsirlənən bir millət deyilik.
Ancaq bu məsələdə geniş bir təşviş və şübhələr yaşanmaqdadır. Gələcəyimizin
təhlükədə olduğunu hiss edirik". C.Bayar səfirə izah etdi ki, Türkiyə Koreya
müharibəsində ABŞ-la səmimiyyətlə birləşərək saf niyyətini nümayiş etdirdi. İndi
hər hansı təhdid qarşısında Türkiyənin tək qalmaq qorxusu ABŞ-ı
qayğılandırmalıdır (84).
Türkiyənin NATO-nun tam hüquqlu üzvü olması haqqında müraciətinə müsbət
cavab alınmadıqda C.Bayar Baş qərargah rəisi N.Yamut və xarici işlər naziri
F.Köprülü ilə müzakirələr keçirdikdən sonra təcili olaraq Nazirlər Kabinetinin
iclasını çağırdı. Sovet səfirliyi öz məlumatında göstərirdi ki, Türkiyənin Atlantik
paktına qəbul edilməməsi türk siyasi dairələrinin çox ağrılı reaksiyasını
doğurmuşdur. Ölkədə mətbuat aparıcı NATO dövlətlərinin Türkiyəyə ədalətsiz
münasibəti haqqında xeyli yazılar vermişdi. Bəzi mətbuat orqanları belə
uğursuzluğa görə hətta A.Menderes hökumətinin istefaya göndərilməsi məsələsini
gündəliyə gətirmişdir.
Nyu York müzakirələri zamanı Türkiyənin NATO-ya daxil olmasına müsbət
yanaşmayan blok ölkələri Birləşmiş Ştatların təzyiqilə onun Aralıq dənizi hərbi
planlarına qoşulmasını mümkün hesab etdilər. Sentyabr ayının 20-də ABŞ Dövlət
katibi D.Açeson Türkiyənin Aralıq dənizi təhlükəsizliyi məsələlərində iştirakının
mümkünlüyü, Türkiyə Baş qərargahının Atlantik paktı Aralıq dənizi hərbi
komitəsi ilə "xüsusi hərbi əlaqələr" qurması barədə NATO ölkələrinin xarici işlər
nazirlərinin təklifini Vaşinqtondakı türk səfiri F.C.Erkinə təqdim etdi. Orada
göstərilirdi ki, Türkiyə Atlantika paktının bu komitəsində ABŞ, Fransa, İtaliya və
Britaniya ilə birlikdə Aralıq dənizi rayonunun təhlükəsizliyi məsələsində iştirak
edə bilərdi.
D.Açesonun türk səfirinə təqdim etdiyi notada deyilirdi ki, Şimali Atlantika
paktı şurası özünün beşinci iclasında təhlükəsizlik məsələlərinin