486
etibarlı etmirdi, belə ki, onlar bütün anti-kommunist ölkələrin təhlükəsizliyinin
Türkiyənin təhlükəsizliyindən aşılı olduğunu bildirirdilər. Parisdən qayıdarkən
F.Köprülü Frans Press müxbirinin suallarını cavablandıraraq dedi: "Mən həmişə
inamımı saxlamışam ki, Aralıq dənizinin şərqi, Avropa həmrəylik sisteminin
ayrılmaz hissəsidir" (74). F.Köprülü Parisdən qayıtdıqdan sonra DP-nin parlament
qrupu qarşısında yeni hökumətin xarici siyasəti və Paris görüşünün yekunları
haqqında geniş məruzə ilə çıxış etdi.
Yeni prezident C.Bayarın ilk addımlarından birincisi kommunist təhlükəsinə
qarşı mübarizəni gücləndirmək idi. Vaxtilə yanında işlədiyi Atatürkün "Şimaldan
gələcək təhlükəyə qarşı diqqətli olunuz" vəsiyyəti onun yadından çıxmamışdı.
Ona görə də hökumət kabinetinin ilk iclaslarının birində o, Sovetlərlə
münasibətlərin geniş müzakirəsini təşkil etdi. Xarici işlər naziri F.Köprülü və Baş
nazir A.Menderes məsələ haqqında ətraflı məlumat verdilər. Onlar bildirdilər ki,
"Amerika ilə dost, İngiltərə və Fransa ilə müttəfiqik. Fəqət bu müttəfiqlərimizin
bizi öz aralarına almaq istəmədikləri görünür". Belə olduqda A.Menderes qeyd
edirdi ki, Türkiyə durumu yenidən gözdən keçirməli, digər dünya dövlətləri və
ölkələri ilə əlaqələri genişləndirməlidir. Baş nazir A.Menderesin bu cəsarətli
çıxışından sonra C.Bayar Nazirlər Kabinetinin müzakirələrinə yekun vuraraq dedi
ki, "hazır olun arkadaşlar, Atlantik paktına girəcəyik" (75).
1950-ci ilin iyun ayının 25-də Koreyada müharibənin başlanması Türkiyənin
NATO-ya daxil olması üçün əlverişli şərait yaratdı. Yaponiya məğlub olduqdan
sonra 1945-ci ildə Koreyanı 38-ci paralel üzrə iki zonaya bölmək haqqında
müttəfiqlər arasında xüsusi saziş imzalanmışdı. Sazişdə 38-ci paraleldən şimalda
Sovet qoşunları, ondan cənubda isə Amerika qoşunlarının yerləşdirilməsi
razılaşdırılmışdı. 1948-ci ildə Şimali Koreyada SSRİ-dən, Cənubi Koreyada isə
ABŞ-dan asılı olan hökumətlər formalaşdırıldı. 1948-ci ilin sonunda Sovet
qoşunları, 1949-cu ilin yazında isə Amerika qoşunları Koreyadan çıxarıldı. Lakin
son dövrlərdə açıqlanan arxiv sənədləri Sovetlərin Şimali Koreyadan rəsmən
çıxmasına baxmayaraq Kim İr Sen rejimini silah və sursatla, hərbi müşavirlərlə
təmin etdiyini təsdiq edir. Kim İr Senin 1949-cu ilin martında və 1950-ci ilin
aprelində Moskvaya səfərləri, İ.Stalinlə aparılan danışıqlar, habelə SSRİ-də atom
silahının sınaqlarının uğurlu nəticələri, Çinda inqilabın uğurları və sair hadisələr
Şimali Koreyanın ölkənin şimalını silah gücünə Cənuba birləşdirmək niyyətindən
xəbər verirdi. Lakin Kim İr Senin istəklərinin əleyhinə olaraq hələ 1949-cu ilin
martında İ.Stalin göstərmişdi ki, Şimali Koreya xalq ordusu Koreya respublikası
ordusu üzərində üstünlüyə malik olmadığı halda, cənuba hücum etmək lazım
deyildir. İ.Stalinin göstərişi əsasında 1949-cu ilin aprel ayında SSRİ-nin
Pxenyandakı səfiri T.Ştıkov
487
Koreya xalq ordusunun baş hərbi məsləhətçisi təyin olunmuşdu 1949-cu ilin
iyununda T.Ştıkovla görüşdə Kim İr Sen Vahid Demokratik Vətən cəbhəsi yaradıb
ölkənin həm şimalında, həm də cənubunda seçkilər keçirib vahid hökumət
yaratmaq barədə planını açıqladı. Onun fikrincə, Şimalda sol qüvvələr səslərin 80
faizini, cənubda isə 65-70 faizini almalı idi. O belə hesab edirdi ki, Cənubda Lı
Sın Man və amerikanlar bu planın əleyhinə çıxacaqlar və Koreyanın
birləşdirilməməsi ilə bağlı günah onların üzərində qalacaqdır. 1949-cu ilin avqust
ayının 12-də Şimali Koreya rəhbərləri Sovet nümayəndələrinə bildirdilər ki, Vahid
Demokratik Vətən cəbhəsinin birləşmə haqqında təklifi Lı Sın Man tərəfindən
rədd edildiyindən Şimalın ancaq Cənub üzərinə hücum etmək yolu qalır. Bunun
üçün Kim İr Sen Sovetlərdən yeni hərbi sursat və texnikanın gətirilməsinin
sürətləndirilməsini təklif edirdi. Lakin Sovet nümayəndəsi 1949-cu ilin avqust
ayının 27-də Cənuba hücum etməyin vaxtının yetişmədiyini əsaslandırırdı. 1949-
cu ilin fevralından başlayaraq general S.Biryuzov Sovetlərin Sakit okean
gəmilərinin Şimali Koreyaya gizli şəkildə silah və hərbi sursat daşıması haqqında
SSRİ Xarici İşlər Nazirliyinə məlumat versə də, Sovet kəşfiyyat orqanlarının
məlumatları Cənubi Koreya ordusunun güclü olduğunu təsdiq edirdi.
1950-ci ilin aprelində Kim İr Senin Moskvaya səfəri zamanı İ.Stalin "dəyişmiş
beynəlxalq şəraitin təsiri altında" Koreyanın birləşməsi üçün vaxtın yetişdiyini
bildirdi. Eyni zamanda o, əlavə etdi ki, məsələnin müsbət həlli Çinin mövqeyindən
asılıdır. Moskvadan qayıtdıqdan sonra T.Ştıkovla görüşən Kim İr Sen bildirdi ki,
Pekindəki Koreya səfiri Mao Tszedun ilə görüşüb və Mao deyib ki, Koreyanın
birləşməsi ancaq hərbi yolla mümkündür və o, əlavə edib ki, bu məsələdə
amerikanların müdaxiləsindən çəkinmək lazım deyil, Koreya kimi kiçik bir
əraziyə görə onlar üçüncü dünya müharibəsini başlamayacaqlar. Bu məlumatdan
sonra Kim İr Sen 1950-ci ilin may ayının 13-də Pekinə gedib Mao ilə görüşdü.
Çindəki Sovet səfiri İ.Stalinə yazırdı ki, Mao Koreya məsələsinin həll edilməsi
üçün şəraitin yetişməsi barədə Sovet rəhbərliyinin fikri ilə razıdır. Pekindən
qayıtdıqdan sonra 1950-ci ilin may ayının 29-da T.Ştıkovla görüşən Kim İr Sen
bildirdi ki, aprel ayında Moskvada razılaşdırılan silah və hərbi texnika artıq Şimali
Koreyaya gətirilmişdir. Sovet hərbi müşavirlərinin iştirakı ilə Cənuba hücum planı
iyun ayının sonlarına təsdiq edildi. Müharibənin başlamasından üç gün əvvəl,
iyunun 22-də Moskvadan əmr gəldi ki, Pxenyandakı səfirliklə "etibarlı olmayan"
şifrəli yazışmaları təcili olaraq dayandırmaq lazımdır. Bütün zəruri hazırlıq
tədbirləri görüldükdən sonra iyunun 25-də Şimali Koreya ordusunun Cənub
üzərinə hücumu başladı (76). Müharibə başlandıqdan beş gün sonra T.Ştıkovun
İ.Stalinə göndərdiyi məlumatda Kim İr Senin 1950-ci il iyul ayının 10-na qədər
Şimali Koreya ordusu üçün 70 milyon 214 min müxtəlif kalibrli patron, 803.700
top və