Himalay Ənvəroğlu __________________________
279
şəhər
məişəti deyil, məhz mövcud ictimai varlığın problemləri əks
etdirilir. Müəllif şüurlu şəkildə varlığı məişətdən xilas edərək onu
"şüurun və qəlbin dialektikası" axınına qoşur. Roman daim
fikirdən hissə və ya əksinə, hissdən fikrə doğru irəliləyən rasional
şüurun son dərəcə dəqiq təhlilləri ilə özünün bədii məntiqini
əmələ gətirir. Müvafiq olaraq yazıçı süjetin çərçivəsindən
"kənara" çıxsa da, romanın özündə olan janr "təhkimliliyini"
qəbul etməli olur. Eyni zamanda Y.Səmədoğlunun "Qətl günü"
romanında aparıcı qəhrəmanın müəlliflə və bilavasitə özü ilə
mükalimə və mübahisə etməsinin əsərin strukturuna ciddi təsir
etdiyini görməmək mümkün deyil. Romanın bu "tipdə qurulması
təkcə "Qətl günü", yaxud I.Hüseynovun "Məhşər" və "Ideal"
romanları üçün deyil, həm də son dövrdə yazılan Azərbaycan
romanının müəyyən qisminin
mühüm kompozisiya və ümumən
bədii struktur prinsipidir. Hərəkətin kəskin mübahisələr, daxili
monoloq və dialoqlar, çoxsəslilik nöqteyi-nəzərlərin və "va-
riant"ların müxtəlifliyi əsasında qurulması müasir romanın
struktur tərzi kimi son dövrdə Azərbaycan yazıçılarının sərf-nəzər
etdiyi üsullardandır. Təkcə "Qətl günü", M.Süleymanlının "Köç",
I.Hüseynovun "Yaşıl teatr", "Ideal", "Məhşər", S.Əhmədovun
"Yaşıl teatr", "Azığa doğru", "Yasamal gölündə qayıqlar üzürdü",
Əfqanın "Katib", "Gülyanaq", C.Əlibəyovun "Mənim analı
dünyam", I.Əfəndiyevin "Sarıköynəklə Valehin nağılı", "Geriyə
baxma, qoca", Ç.Ələkbərzadənin "Çalpaqlı", H.Abbaszadənin
"Burulğanlar", C.Bərgüşadın "Siyrilmiş qılınc" romanlarında
zahiri hadisə və faktlar, tarixin xronikası deyil, məhz fikir və hiss
vurğulanır. Bu, həm "kənd", həm "şəhər" həyatının, həm də elm
və zəhmət adamlarının təsvirində özünü aydın şəkildə göstərir.
Məsələn, "şəhər" mövzusunda yazılan "Beşmərtəbəli evin altıncı
mərtəbəsi" romanında dramatik psixologizm fərdi talelərin
təsvirində təhkiyənin hadisə "vurğusu"nu minimuma endirməklə
bədii çərçivəni daxildən genişləndirmiş və bununla
da predmetin
dəyişməsinə səbəb olmuşdur. Belə halda romanın novator
mahiyyəti ənənəvi situasiya ilə pərdələnir. Məsələn, Təhminə və
Zaur romantik məhəbbət qəhrəmanları kimi iztirab çəkməli
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
280
olurlar. Ənənəvi qəhrəmanlar kimi onlar da məhəbbətin odunda
yanırlar. Lakin Anarın qəhrəmanlarının sakin olduqları real həyat
mərtəbəsi (beşinci mərtəbə) onların səadətinə deyil, iztirablarına
səbəb olur. Qəhrəmanlardan biri – (Təhminə) öz xoşbəxtliyini
mövcud olmayan mərtəbənin (altıncı mərtəbə) sakini olmaqda
görür. Ona görə də ruhi həyata qovuşmağa (altıncı mərtəbə) can
atır. O mərtəbəyə ki, klassik-romantik qadın qəhrəmanları əsil
səadəti orada – ruhlar aləmində arayırdı. Bu mənada Anarın
Təhminəsinin son dərəcə mürəkkəb,
ziddiyyətli, Keşməkeşli və
qeyri-romantik bir aləmdə yaşadığına baxmayaraq stixiyası
məhəbbətin romantikasına köklənməsi onu Nizami və Füzulinin
bəzi "talesiz", lakin ümuminsani məhəbbəti yüksəldən qəhrəman-
larının sakini olduqları mənəvi məkanın övladına çevirir. Bu
baxımdan varlığın fövqünə qalxa bilməyən gündəlik həyat və
onun "şəhər" nəsri göründüyü kimi, fərdi üslubun imkanı sa-
yəsində özünün "ənənəvi" romantik qəlb həyatını qoruyub saxlaya
bilir. Anarın "Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi" romanından
fərqli olaraq Y.Səmədoğlunun "Qətl günü" romanı müxtəlif
zaman proyeksiyaları üzərində qurulub. Məlum olduğu kimi, bu
romanın məzmunu özündə təkcə gündəlik hadisələri və məişət
təfərrüatlarını deyil, məhz bilavasitə ümummilli və ümuminsani
problemləri ifadə edir.
Vaxtı ilə dünya romanı özünün iri həcmli əsərlərində tanın-
mış və məşhurlaşmışdır. Bu mənada romanın poetik dünyasında
"Səfillər", "Hərb və sülh", "Abay", "Sakit Don", "Şamo" mühüm
yer tutur. Bu qəbildən olan əsərlər
uzun müddət və sanki bütün
dövrlər üçün janr nümunəsi, onun ideal modeli hesab edilmişdir.
Lakin zaman keçdikcə romanda özünüdərk prosesi gücləndi və
həcm anlayışına münasibət dəyişildi. Məsələn, Y.Səmədoğlunun
184 səhifədən ibarət olan "Qətl günü" romanını həmin əsərlərlə
nisbətdə götürəndə heyrətlənməyə bilmirsən. Həcmin zahiri mə-
nasında "zəmin-asiman" fərqi vardır. Halbuki, 184 səhifəlik bir
roman müəllif ömrünün nə az, nə çox, düz dörd ilini aparmışdır.
Bu da təsadüfi deyil. Çünki yazıçı həcmi sıxlaşdırmaqla fikrin
meydanını genişləndirib və əsərini elə bir məqam üzərində
Himalay Ənvəroğlu __________________________
281
kökləyib ki, orada həyat, tale, tarix və onun hökmü,
ali məişət
təfərrüatları və müasir insanın əhval-ruhiyyəsi sintez təşkil edib.
Burada hər bir cümlənin, sözün rəmzi mənası var. "Qətl günü"
romanının üzündə verilən göz və onun damlaları təkcə bu əsərin
ideyasını predmetləşdirmir, eyni zamanda insanlığın faciəli tale-
yini predmetləşdirir. Vaxtı ilə böyük Füzuli də "tökər qan çeşmi
giryanım" və "gözümdən axan qanlı su" deyəndə təbiidir ki, təkcə
öz halını deyil, həm də ümumən lirik qəhrəmanın tragik taleyini
ifadə edirdi. Ona görə də insanlığın keçdiyi yola nəzər salan "Qətl
günü" romanının ləyaqətini daxili ideya və məzmunda axtarmaq
qənaəti meydana çıxır ki, bu da birbaşa janrın poetikası ilə bağlı
olan və ona təsir edən məsələdir.
Füzulinin lirik qəhrəmanı da həmdərd tapmayanda, "düş-
mək qəvi", "gövran bisikun" olanda gözündən "qanlı su" axıdır.
Y.Səmədoğlunun romanında şair qətlinə fərman verilir. Edam
zamanı şair "ömrü boyu uca qamətlərini və ala gözlərini vəsf
etdiyi gəlinləri, qızları görəndə gözündən bir damla da yaş axdı:
bu damla da ağ deyildi. Bu damla da qırmızı idi" (124, səh.150).
Ona görə də yazıçı belə qənaətə gəlir ki, "…Şairi zindandan çı-
xarıb edam yerinə aparanda al günəş dağların başında
qan tuluğu
kimi sallanıb durmuşdu". Yeri gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki,
Y.Səmədoğlu ayrı-ayrı şəxslərin əhval-ruhiyyəsilə və konkret
vəziyyətlə bağlı olaraq günəş, qırmızı, göz, külək, ulduz, soyuq,
buz və s. rəmzi atributlardan geniş istifadə edir. Məsələn, "Neçə-
neçə sənələr bundan qabaq günəş elə bir ah çəkmişdi ki, dünyanın
suları yoxa çıxmışdı, yarpaqları qurumuşdu…", Baba Kahanın
dibsizliyində bir külək yatağından baş qaldırırdı…". Şairi edam
etdirəndən sonra "xədim hökmdar"da, xacə Ənvər də saray
zirzəmisində buzlanıb ölürlər. Romanın aparıcı qəhrəmanı xəstə
olası adam (xəstə olan adam) da ölüm ayağında "mənə soyuqdur
doktor…" deyir.
Romanın başlıca ideyası, fəlsəfi qənaəti insanların münasi-
bətinə və tragik talelərinə səbəb olan amilləri göstərməklə bərabər
"tarixin bətninə", güzgü tutmaqdır". Baba Kahanın oyumundan
qopmuş qəfil külək də müsibət gətirir. "Xədim hökmdar"da
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
282
insanlığın qənimidir. Bütün zamanlarda və cəmiyyətlərdə Sədi
Əfəndilərə düşmən kəsilənlər olub. Ona görə də müasirlərimizin
obrazlarından olan "xəstə" qəzəvi-qədərə inanır və dünyanın
faniliyi ideyasını daim özünə təlqin etdirir. Bir halda ki, cəmiyyət
Sədi Əfəndi
kimilərin qətlinə fərman verir, deməli, dünyada haqq-
ədalət yoxdur. Romanın 176-cı səhifəsində Y.Səmədoğlu yazır:
"Və bir də haçansa gözləri açıq qalmış bir şairin, haradasa gün
işığına çıxmış yarımçıq bir misrasını, qara buludlar üzərində
parıldaşan ulduzların gümüşü işığına qovuşurdu; əcəldən möhlət
istədim, möhlətimi əsirgədi…
Zəminəni tələsik o biri otağa qovub, yataq otağının qapısını
arxadan bağlamış Mark Georgiyeviç Berqmanın isə az qalmışdı
ağlı başından çıxsın. Çünki xəstənin açıq qalmış gözlərində hərəsi
alma boyda iki ulduz yanırdı.
Doktor tez əlini uzadıb o gözləri qapadı". Göründüyü kimi
əcəl heç kimə möhlət vermir. Çox-çox sənələr bundan əvvəl
edama məhkum edilən şairə də, iyirminci əsrin tragik qəhrəmanı
olan
Sədi Əfəndiyə də, yaxın müasirimiz xəstə olan adama da və
onun həmkəndlisi "Moşunun qohumu" doxdur Mahmıda da.
Lakin müəllifi düşündürən suallardan biri budur ki, ölüm şərbətini
içib onun körpüsündən keçən adamlar hansı əməllərin sahibidir?
Nə qədər qətl günü olar? Baba Kahanın partladılması günü, nə
üçün qətl günü oldu? Romanda Baba Kaha və insan taleyi qarşı-
qarşıya durur. Bir sözlə əsərin struktur məzmunu elə dərin daxili
ideyalar doğurur ki, bunun nəticəsində nəinki bədii təfəkkürün, o
cümlədən məntiqi idrakın da üfuqləri xeyli genişlənir. Bu isə
bilavasitə janrın poetikasına və estetik tutumuna ciddi müsbət
təsir edir. Baba Kahanın zülmətində baş verən əhvalatlar, gələn
xəbərdarlıqlar insanı müasir dünyamızda romantik, fantasmaqorik
bir aləmə aparır, xəstələnən adam yuxularında
xeyir-şər
dünyasına qovuşur. Ona görə də "Qətl günü" janr tipologiyasına
görə nə "roman hadisə", nə "roman tale", nə də "xarakterlər
romanı"dır. Əsərdə "roman-esse"", "roman-pritça" xüsusiyyəti
üstünlük təşkil edir.