_____________ Milli Kitabxana_____________
125
9. KABUKİ TEATRI
XVI əsrin sonu XVII yüzilliyin əvvəlləri yapon
mədəniyyəti tarixində
KABUKİ
janrının (teatrının) təşəkkül
tapıb formalaşdığı dövrdür. Tarix sintoist məbədinin
O-KUNİ
adlı rəqqasəsini Kabuki teatrının əfsanəvi banisi sayır. Bu
qadın vaxtilə məbədgah divarlarını tərk edib Kioto küçələrində
cəsarətlə erotik xislətli rəqslər göstərməkdən çəkinməmişdi.
Tezliklə onun şöhrəti çoxsaylı rəqqasə truppalarının meydana
gəlməsini şərtləndirmişdi. Qadınlar bu cazibədar xanıma
bənzəmək istəyirdilər. Deyilənə görə O-kuni bəzən öz
çıxışlarını daha da maraqlı etməkdən ötrü səhnədə kişi
qiyafəsində görükərmiş. Beləliklə, O-kuninin Kioto
məhəllələrində ifa etdiyi rəqslərin sorağı qısa zaman kəsimində
Edo, Senday, Kanacava kimi şəhərlərdə də eşidilir. Sonucda
məhz gözəl qadınlardan ibarət rəqqasə truppaları Yaponiyada
Kabuki janrının yaranması üçün zəmin hazırlayır, məhz onların
konsert tipli nömrələri mü- təmadi şəkildə dramatik səhnələrin
nümaişilə müşayət olunur. Bu münvalla Yaponiyada ilk
Kabuki tamaşası oynanılır. Yaponlar bu teatrı “onna-kabuki”,
yəni “qadın Kabukisi” adlandırmağa başlayırlar. Amma çox
çəkmir ki, Tokuqava höküməti şəhərlərdə həddini aşmış
əxlaqsızlıq ucbatından 1629-cu ildə “onna-kabuki”ni qadağan
edir.
Lakin buna baxmayaraq az bir zaman içində onna-kabuki
vakasyu-kabukilə əvəzlənir. Vakasyu-kabuki yeniyetmə oğlan
uşaqlarının Kabukisi idi. Tokuqava hökuməti eyni səbəb
üzündən 1652-ci ildə vakasyu-kabuki truppalarını da qapadır.
Bu vaxt artıq yetkin, püxtə kişilərin Kabukisi tarix meydanına
adlayır. Yaponlar kişi Kabuki-sini “yaro-kabuki” adlandırır.
Təəssüf ki, bu şəkildə də Tokuqava hökuməti Kabu- kini qəbul
_____________ Milli Kitabxana_____________
126
etmir və 1656-cı ildə “yaro-kabuki”ni də fərmanla bağlatdırır.
Ancaq hər necə isə yapon teatr mədəniyyəti məhz bu Kabuki
formasına görə dünyada tanınır.
Öncə, hələ təşəkkül tapdığı ilk çağlarda, Yaponiyada
“kabuki” sözü orijinallığa, qeyri-adiliyə meyl edən mənasında
işlənirdi. O zaman ki, O-kuni əlvan, cazibəli geyimdə səhnəyə
çıxdı və gözlənilməz, açıq-saçıq erotik hərəkətlərlə rəqs elədi,
xalq bunu “Kabuki” rəqsi adlandırdı. Sonralar bu sözü Çin
heroqliflərilə yazmağa başladılar. Bu, sözün bildirdiyi mənaları
daha da konkretləşdirdi. Çin heroqliflərilə yazılan “kabuki”
sözü bu sayaq anlaşılır: “ka” – mahnı, “bu” - ənənvi yapon
rəqsi, “ki” – aktyor məharəti, aktyor texnikası deməkdir.
Kabuki stilizə olunmuş jestlər, cilalanmış davranışlar,
mimikalar, kanonik qrimlər teatrıdır. Bu janrın bütün təbiəti
coşqun hisslərdən, emosiyalardan yoğrulub. Kabuki teatrı üçün
forma kamilliyi, dəqiqlik, suggestivlik, vizual gözəllik və
hərtərəfli harmoniya ən xarakterik cizgidir. Kabuki səhnəsində
oynanılmaq üçün yazılan pyeslər, ilk növbədə, emosional
keçidlərin füsünkarlığı və cazibədarlığı ilə fərqlənir. Bu teatrda,
daha dürüst olar, desəm, Kabuki tamaşalarında pauza böyük
yer tutur. Haradasa
PAUZA
yapon əlbəyaxa döyüşlərində eşidi-
lən
KİAY
çığırtısına bənzəyir, oxşar psixofizioloji funksiya da-
şıyır. Teatrda pauza, döyüş sənətində isə kiay gözəlliyin fizio-
loji dərkinin ifadə prinsipidir. Kabuki tamaşalarında pauza ilə
gözəlliyin mənası və mənanın gözəlliyi bildirilir.
Müəyyən dövrün memarlıq nümunəsi kimi Kabuki
teatrının görkəmində əsas gözüçəkən dekorativ obyekt
yaponların “yaqura” adlandırdıqları gümbəzdir. Bu gümbəz-
yaqura öz forması etibarı ilə sünbül dərzini xatırladır və hər
hansı bir məkan içərisində Kabuki teatrının embleminə,
işarəsinə, simvoluna çevrilir. Tokuqava hökumətinin (1603-
1867) hakimiyyəti dövründə bu yaqura-gümbəzlər teatrın rəsmi
_____________ Milli Kitabxana_____________
127
dövlət strukturlarından icazəsi olduğuna dəlalət edən başlıca
sənəd-faktor idi. Kabuki teatrının memarlığı yerli ənənələrin
təcəssümü kimi meydana çıxmışdır. Əsrlər boyu Kabuki teatr
binalarının inşasında heç bir dəyişiklik baş verməmişdir. İndi
də Kabuki teatrlarının binası yalnız ağacdan, özü də yapon
çinarından, bir dənə də olsun mismar və daşdan istifadə
edilmədən, tikilir. Nədən ki, s(ş)intoizm ağacdan savayı digər
tikinti materiallarını öz müqəddəs məbədgahlarından ötrü
məqbul saymır. Ağac emalında yapon sənətkarları bütün
dünyada birincidirlər və elə ona görə də oyma naxışlarla
işlənilmiş Kabuki teatrının üz divarları əsl sənət əsərləridir.
Bina, sözün bugünki mənasında, Kabuki teatrının yarandığı
ilkin çağlarda yox idi. Çünki səhnə həmişə üç tərəfdən açıq
qalırdı. Sonradan bu səhnə binanın içinə daxil edilir və
Yaponiyada zahirən Avropanın “italyan qutuları”na bənzəyən
Kabuki teatrları görünməyə başlayır.
Kabuki teatrının üz divarlarında digər gözəgəlimli obyekt
fasad boyunca uzununa asılmış “bayraq”lardır ki, yaponlar
onlara “nobori” deyirlər. Bu “nobori”ləri (ipək-şal parça
topalarını) Kabuki teatrının pərəstişkarları, himayədarları öz
sevimli aktyolarına göndərərdilər. Onların üzərində isə həmin
aktyorun ad və soyadını iri heroqliflərlə yazardılar. Beləliklə,
parça bayrağa çevrilərdi. İndi belə bayraqlara bir o qədər də
fikir verilmir. Lakin pərəstişkar və himayədarlar yenə də
aktyorlara bahalı, layiqli hədiyyələr, parçalar göndərməkdə
davam edirlər. Bu hədiyyələr heç vaxt aktyorun şəxsi əmlakı
olmur. Onları daima teatrın girəcəyindən bəzək kimi asırlar;
təbii ki, aktyoru və onun himayədarını şərəfləndirməkdən ötrü.
1920-ci ilə kimi Kabuki teatrları ənənəvi çay evlərilə əhatə
olunardı. Bu evlər teatrın işçi personalını isti xörək və içkilərlə
təmin edər, istirahət guşəsi funksiyasını yerinə yetirərdi. Çay
Dostları ilə paylaş: |