_____________ Milli Kitabxana_____________
128
evləri sanki Kabuki teatr kompleksini orqanık şəkildə
tamamlayırdı.
Kabuki teatrının içində isə üstün mövqe ənənəvi üç rəngli
pərdəyə məxsusdur. Yaponlar bu pərdəyə “coşiki-maku”
deyirlər. Pərdə şaquli istiqamətdə düzülmüş qara, yaşıl və
kərpici rəng zolaqlarından ibarətdir. Tokuqava nəslinin
hakimiyyəti müddətində Yaponiyada üç əsas rəsmi teatr
fəaliyyət göstərirdi. Üç teatrın hamısı Edo şəhərində yerləşirdi.
Yapon teatr sənətçilərinə yaxşı məlumdur ki, Nakamura-ca,
İçimura-ca və Morita-ca adlanan bu teatrların hər birinin
müəyyən bir rəngə malik pərdəsi olub. Truppalar birləşərkən
qərara alınıb ki, hər teatrın pərdəsinin rəngi vahid teatrın
ümumi pərdəsində təmsil edilsin. Bunun nəticəsidir ki, Kabuki
teatrının pərdəsi üç rəngə boyanıb. Üç rəngli pərdə artıq
Kabuki teatrının simvoludur, rəmzidir; haradan asılsa, Kabuki
teatrını nişan verər. Bu pərdənin arxasından həmişə səhnə
quraşdırıcılarının hay-küyü və çəkiclərin səsi eşidilir. Pərdənin
qaldırılacağı an yaxınlaşarkən tamaşanı idarə edən kögen-
sakuşa, əgər düzgün bədii tərcüməni saxlasaq, dramaturq,
əslində isə quruluş hissə müdiri və ya səhnə meneceri,
aktyorların qrim otaqlarının yanından keçib əlində gəzdirdiyi
uzununa yarıdan bölünmüş dördkünc kərpici xatırladan şümal
taxta parçalarını sintoist ayinlərində olduğu kimi bir-birinə
vurub taqqıldadır. Bu, bir növ ilk zəngin işarəsidir. Kabuki
teatrında kögen-sakuşanın faydalandığı bu taxta parçalarını
“hyoşi-gi” və ya “ki” adlandırırlar. Taqqıltını ikinci dəfə
eşidən aktyorlar bilirlər ki, artıq bütün xırda işləri qurtarıb
kulislərdə hazır dayanmaq vaxtıdır. Kögen-sakuşanın siqnalını
seyrçilər də aydınca eşidirlər. Bu, onları diqqətli olmağa,
diqqətlərini bir yerə toplamağa çağırır. Hərçənd ki, bəzi xüsusi
hallarda, məsələn, təntənəli açılış mərasimlərində və ya yeni
pyesin təqdimi zamanı səhnə coşiki-makudan əlavə ağır qalın
_____________ Milli Kitabxana_____________
129
pərdə ilə örtülür. Bu, qısa bir müddət çəkir. Ənənəvi pyeslərin
oynanıldığı digər halların hamısında zərif üç rəngli pərdə
həmişə öz yerini tutur. Coşiki-maku yüngül və nazik parçadan
tikildiyindən işıq sayrışmaları zamanı səhnə arxası ara-sıra
görünür və bu, seyrçiləri heç nədən coşdurur, vəcdə gətirir,
onların maraq duyğusunu qıcıqlandırır.
_____________ Milli Kitabxana_____________
130
10. Kabuki teatrının səhnəsi
Kabuki teatrının təşəkkül prosesi Kioto məhəllələrindən
başlasa da, bu teatr yeni bir oyun janrı kimi Osaka şəhərində
meydana gəlmişdir. Onun səhnəsi Noh teatrının səhnəsi kimi
unikal olmasa da, bir sıra nadir, bənzərsiz əlamətlərə malikdir.
Bunlardan biri hanamiçidir.
“HANAMİÇİ”
yapon dilində
“çiçək cığırı” deməkdir. Əsas səhnə ilə 90 dərəcəlik bucaq
altında bitişiyi olan hanamiçinin eni təqribən bir metrə yaxındır.
Bu yol seyrçilər arasından keçib düz foyeyə qədər uzanır.
Hanamiçidə tamaşaların ən gərgin məqamları güzgülənir.
Onun bir ucu coşiki-maku ilə, digər ucu isə qalın foye pərdəsilə
tamamlanır. Noh dramlarından təbdil edilmiş pyes və “taxta
qapı” səhnələrində hanamiçidən yararlanmırlar. Foye və ya
hanamiçi pərdəsi böyük həlqələrdən asılır. Pərdəni kənara çə-
kəndə bu həlqələrin səsi bütün tamaşaçı salonuna yayılır. Bu
səs personajın tezliklə hamanaçi yolunda görünəcəyinə işarədir.
Hanamiçi yolu seyrçilərə maksimal şəkildə yaxınlaşmaq və
gurultulu uğur qazanmaq şansıdır. Bir çox aktyorlar bu şansdan
qədərincə bəhərlənirlər.
Hanamiçi cığırının hər iki kənarına sıra ilə düzülmüş
işıqlar da aktyorun gəlişilə bağlı yandırılır. Bu, təbii ki,
hanamiçi cığırı ilə addımlayan aktyorun yerişinə bir rövnəq,
təmtəraq gətirir. Foye və ya hanamiçi pərdəsinin arxası həmişə
iri bədənnüma güzgülərilə bəzədilir. Aktyorlar seyrçilər
arasında görünməmişdən öncə son dəfə bu aynalar qarşısında
güzgülənir və əgər ehtiyac varsa, qrimlərini, üst-başlarını
düzəldirlər. Teatrın bu hissəsi haradasa Noh teatrında
“hasiqakari” adlanan eyvan-dəhlizin sonunda yerləşən güzgülü
və ya “yaşıl otağa” oxşayır. Bundan əlavə hasikaqarilə
hanamiçi arasında da həm bənzər, həm də fərqli cizgilər,
_____________ Milli Kitabxana_____________
131
keyfiyyətlər aşkarlamaq mümkündür. Hanamiçi cığırı ilə gedən
aktyoru seyrçi çox yaxından görür və hətta əlini uzadıb öz
sevimli aktyoruna toxundura bilir. Kabuki teatrının möcüzəsi
hanamiçidir, hanamiçi cığırının seyrçilərə verdiyə
maksimal yaxınlıq, maksimal təmas imkanıdır. Hanamiçi
aktyorla tamaşaçı arasında son dərəcə intim ünsiyyət
zolağıdır. Onun üzərində davranan aktyor həqiqətən
tamaşaçıya yüksək emosional təsir göstərir. Bu zaman öz
istəkli aktyorlarının oyunundan aldıqları həzzi seyrçilər belə
ifadələrlə biruzə verirlər: “Sən Yaponiyanın günəşisən”, “Bax,
bayaqdan biz elə bunu gözləyirdik”, “Yaponiyada ən dahi
aktyor elə sənsən” və s. və i.a. Hanamiçi əsas səhnəyə
münasibətdə tez-tez yol, küçə, çay kimi topoqrafik bölgələrin
şərti bildiricisi qismində seyrçilərə təqdim olunur. Çiçək
cığırına daxil olarkən və ya oranı tərk edərkən Kabuki aktyoru
həmişə “şiçi-san” adlanan pauza götürür. Bu pauzanın
hanamiçidə yeri yeddi-üç pozisiyasıdır. Aktyor seyrçilərin
arxasından (yəni foyedən) gələrkən yolun onda yeddisində,
səhnədən çıxarkən isə hanamiçinin onda üçündə dayanır.
Bu nöqtədə aktyorun jestləri, pozaları və nitqi xüsusilə təsirli,
suggestiv, emosional olur. Elə buradaca fövqəl təbiətə malik
xarakterlərin qəfildən, möcüzəli bir tərzdə araya gəlməsindən
ötrü lift işlədilir. Kabuki teatrında bu lift “kiri-ana” adlanır.
Bəzi Kabuki tamaşlarında eyni vaxtda iki hanamiçidən istifadə
edilir. Tamaşaçı salonunun sağ böyründən keçən ikinci çiçək
cığırına “ryö-hanamiçi” deyilir. Dünya mədəniyyəti tarixində
ilk dəfə məhz Kabuki teatrında hərlənən səhnə aktyorların
istifadəsinə verilir. Tamaşanın ən gərgin məqamları burada
vaqe olur. Sürətli davranış və ya döyüşün ardıcıllığı
illyuziyasını yaratmaq üçün hərlənən səhnə-nin imkanları
hüdudsuzdur. “İtalyan qutusu” çərçivəsində Kabuki səhnəsinin
digər gözəçarpan xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, səhnə planşeti
Dostları ilə paylaş: |