Ihyou ulumid-din. Zakot sirlari kitobi. Imom G’azzoliy
www.ziyouz.com кутубхонаси
7
zohirlarga hujum qilishdan saqlanish lozim bo‘ladi.
Sakkiztadan ikkita sinf ko‘p mamlakatlarda topilmaydi. Bular: qalblari ulfat
qilinganlar; zakot yig‘uvchilar. Boshqa mamlakatlarda esa to‘rt sinf mavjud: faqirlar;
miskinlar; qarzdorlar; musofirlar. Ikki sinf esa ba’zi mamlakatlarda bo‘lib, boshqasida
topilmaydi. Ular g‘oziylar; mukotablar. Agar, masalan, beshta sinf topilsa, zakotining
molini ular o‘rtasida teng yoki yaqin qilib beshga taqsimlaydi. Va har bir sinf uchun bir
qism tayin qiladi: So‘ng har bir qismga uch hissa yoki ko‘proq belgilaydi. Bu taqsimot
teng yoki yaqin bo‘ladi. Unga sinf kishilari o‘rtasida tenglikka rioya qilishi shart emas.
O’ntaga yoki yigirmataga taqsim qilishi mumkin. Har birining nasibasini kamaytira oladi.
Ammo sinflarning o‘zi esa ziyoda va nuqsonni qabul qilmaydi. Agar topilsa, har bir sinfda
uchtadan kam qilmaslik lozim bo‘ladi. Fitr sadaqada ham beshta sinf topilsa, undagi
kishilar sonini o‘n beshtaga yetkazish vojibdir. Agar imkoni bo‘la turib ularni bittaga
kamaytirsa, ana shu bir kishining nasibasiga jarima to‘laydi. Agar unga vojib o‘laroq
beradigan moli kamligi uchun qiyin bo‘lsa, zakot berishi lozim jamoaga sherik bo‘lsin
hamda o‘z molini ularniki bilan aralashtirsin. So‘ng olishga haqli kishilarni yig‘ib, ularga
molni topshirsinki, bunda ular hissador bo‘lsinlar. Chunki zakotda shunday qilmoq
lobiddir (Imom Abu Hanifa mazhablarida zakotni sakkiz sinfdan biriga bersa bo‘ladi.
Ulamolarimiz aytishlaricha, mol egasi ixtiyorlidir. Agar xohlasa, sakkiz sinfning
hammasiga beradi. Xohlasa, bir sinf bilan chegaralanadi. Shuningdek, xohlagan sinfidan
faqat bir kishiga ham berishi mumkin. Bu sahobalardan Umar ibn Xattob, Ali, Ibn Abbos,
Maoz ibn Jabal, Huzayfa va boshqalarning so‘zlaridir. Bu to‘g‘rida ular o‘rtasida ixtilof
bo‘lmaganidan ushbu hukm ijmoan sobitdir. «Al-Kanz» sharhida shunday deyilgan.).
Zakotdagi nozik botiniy odoblarning bayoni
Bilgilki, oxirat yo‘lining muridiga zakotda bir necha vazifalar bor:
Birinchi vazifa -
zakotning vojibligi va ma’nosini fahmlamok. Undagi imtihon
mazmunini tushunmoq hamda uning badaniy ibodat emas, faqat moliyaviy tasarruf
bo‘lgani holda nega Islom binolaridan qilinganini anglamoq. Bu uch xil sharhlanadi.
Birinchi ma’no: shahodat kalimasini talaffuz etmoq, ya’ni tavhidni shart qilmoq,
ma’bud yolg‘izligiga iqror bo‘lmoq va muvahhid uchun Yakka, Yolg‘iz Zotdan o‘zga
mahbub qolmasligi vafo komilligining shartidir. Chunki muhabbat sheriklikni qabul
etmaydi. Til bilan bo‘lgan tavhidning manfaati kamdir. Balki muhibning darajasi
mahbubdan ayrilish bilan sinaladi.
Mol xalq nazdida mahbubdir. Chunki u dunyodan lazzat olish asbobidir. U sababli
olam bilan do‘stlashishadi, mahbubga yo‘liqish bo‘lgani holda o‘limdan nafratlanishadi.
Bas, bunda mahbub to‘g‘risidagi da’volarida sinovga yo‘liqdilar hamda ohanrabo va
ma’shuqalari bo‘lmish moldan ayrildilar. Shuning uchun ham Alloh taolo:
«Albatta Alloh mo‘minlarning jonlarini va mollarini ulardan jannat
barobariga sotib oldi», (Tavba surasi, 111-oyat) deydi. Bu esa jihod yo‘li Allohga
yo‘liqishga shavq etgani uchun nafs bilan saxiylik qilmoqdir. Mol bilan saxovat qilish esa
yengilroqdir.
Bu ma’no tushunilganda odamlar mol sarfiyoti bo‘yicha uch qismga bo‘lindilar.
Birinchi kism - tavhidda rost bo‘lib, ahdi vafo qildilar. Va barcha mollaridan voz
kechib, bir dinor yoki dirham ham saqlamadilar. Zimmalariga zakot vojib bo‘lishkdan
bosh tortdilar. Hatto birlaridan: «Ikki yuz dirhamga qancha zakot vojib bo‘ladi?» deb
so‘rashganida, shunday degan ekanlar: «Ommaga bo‘lsa, shariat hukmi bilan besh
dirham. Bizga esa hammasini sarf etmoq vo-jib bo‘ladi». Shu bois Abu Bakr Siddiq (r.a.)
mollarining hammasini, Umar (r.a.) esa yarmini sadaqa qildilar. Payg‘ambar (s.a.v.):
Ihyou ulumid-din. Zakot sirlari kitobi. Imom G’azzoliy
www.ziyouz.com кутубхонаси
8
«Ahli ayolingga qanchasini qoldirding?» deganlarida, Umar (r.a.) «Shunchasini», degan
javobni berdilar. Abu Bakrga (r.a.) ham: «Ahli ayolingga qanchasini qoldirding?»
deganlarida, u kishi: «Faqat Alloh va Uning rasulini», deb javob qildilar. Shunda
Rasululloh (s. a. v.): «O’rtangizda aytgan so‘zlaringizchalik farq bordir», dedilar. Siddiq
mukammal sidqqa vafo qildilar, nazdlaridagi mahbubdan boshqasini, Alloh va Uning
rasulidan boshqasini tutmadilar.
Ikkinchi kism: bularning darajasi ularnikidan quyiroqdadir. Bular mollarini saqlab
turadilar, ehtiyoj vaqtlari, xayriyat mavsumlarini kutadilar. Molni saqlashdan maqsadlari
hammasini emas, hojat miqdoricha infoq etmoqdir. Ehtiyojdan ortganini qanday
bo‘lmasin, yaxshilik yo‘llariga sarflamoqdir. Bular zakot miqdorida chegaralanib
qolmaydilar. Tobe’inlardan Sha’biy, Naxa’iy, Ato va Mujohid kabi bir jamoa molda
zakotdan ham boshqa huquq borligini aytganlar. Sha’biyga: «Molda zakotdan ham
boshqa haq bormi?» deyishganida, u zot: «Ha! Alloh taoloning:
«O’zi yaxshi ko‘rib turib molini karindosh-urug‘lariga ... beradigan», (Baqara
surasi, 177) degan oyatini eshitganmisan?» dedilar. Ular yana Alloh taoloning quyidagi
so‘zlarini ham dalil qilishadi:
«Biz ularni bahramand qilgan narsalardan infoq-ehson qiladilar» (Anfol
surasi, 3-oyat).
«Biz sizlarga rizq qilib bergan narsalardan infoq-ehson qilingiz!» (Munofiqun
surasi, 10-oyat.) Va bular zakot oyati bilan mansux bo‘lmagan, balki u muslimning
muslim ustidagi haqqiga doxil deyishadi. Buning ma’nosi boy kishi qaerda muhtoj kishini
topsa, uning hojatini zakot molidan tashqari ham chiqarishi lozim, deganidir.
Fiqhda bu bobdan sahih bo‘lgani shuki, uni (kambag‘alni) hojat qanchalik qiynasa,
qiyinchilikni ketkazish farzi kifoya bo‘ladi. Lekin boy kishiga hojatni ketkazadigan narsani
qarz bermoq kerak, deb aytilishi ham ehtimol qilinadi. Unga o‘zidan zakotni soqit
etganidan keyin sarfiyot lozim bo‘lmaydi. Va yana ehtimol qilinadiki, darhol sarfiyot
lozim bo‘ladi, unga qarz berish joiz emas, ya’ni kambag‘alga qarz qabul etishni taklif
etish joiz bo‘lmaydi deb aytilishi ham mumkin. Bu ixtilofli masala. Qarz berish avom
darajasidan oxirgi darajaga tushishdir. Bu uchinchi kism darajasi bo‘lib, bunga
kirganlar vojibni ado qilish bilan kifoyalangan, undan ko‘paytirmaydigan va
kamaytirmaydigan eng past rutbada bo‘lgan darajadadir. Avomning molga baxilligi,
unga moyilligi va oxiratga muhabbati zaif bo‘lgani uchun bu bilan kifoyalanishadi. Alloh
taolo aytadi:
«Agar (Alloh) sizlardan (mol-dunyolaringizning barchasini) so‘rab, sizlarni
qiynaydigan bo‘lsa, sizlar baxillik kilursizlar» (Muhammad surasi, 37-oyat).
Ikkinchi ma’no - baxillik sifatidan poklanish. Chunki bu halok qiluvchidir. Rasululloh
(s.a.v.) aytadilar: «Uch narsa halok qiluvchidir: itoat qilinadigan baxillik; ergashiladigan
kibr-havo; kishining o‘zi bilan mag‘rurlanishi». Alloh taolo aytadi:
«Kim o‘z nafsining baxilligidan saqlana olsa bas, ana o‘shalar najot
topguvchilardir»
(Hashr surasi, 9-oyat). Uning halok qiluvchilik sababi va undan saqlanish kayfiyati
«Halok qiluvchilar choragi»da keladi. Baxillik sifati molni sarflashga o‘rganish bilan
ketadi. Bir narsaga muhabbat hatto odatga aylanguncha nafsni o‘sha narsadan ajrashga
majburlash bilangina to‘xtaydi. Za-kot shu ma’no bilan poklovchidir, ya’ni egasini halok
qiluvchi baxillik razolatidan poklaydi. Uning poklashi sarfiyot miqdori va chiqarib
berishga xursandligi hamda Alloh taolo yo‘lidagi xarajatga xursandligi miqdoricha
bo‘ladi.
Uchinchi ma’no - ne’matga shukr. Chunki Alloh azza va jallaning bandasi ustida nafsi
va moliga oid ne’mati bordir. Badaniy ibodatlar - badan ne’matiga shukr bo‘lsa,