16
koordinatlarda razılaşmaları meydana gətirə-gətirə inkişafı
təmin edən amilə çevrilir.
İnsan hüquqları dialektik əsaslarla inkişaf edir, öz tərkibini
müəyyənləşdirərək genişləndirir. İnsan hüquqları yeni-yeni
ideyalarda meydana gəlir. Bu ideyalar həm material aləmin
inkişafında mövcud olur, həm də nəzəri baxışlarda inkişaf edir.
Hər iki istiqamətdə vəhdətlik var. Hər iki istiqamətin özündə
bir əlaqəlilik mövcuddur. Eyni zamanda iki istiqamət arasında
vəhdət meydana gəlir. İnsan hüquqlarının dialektik əsası
tərəflərin hüquqlarının müdafiə eləməsində də meydana gəlir.
Məsələn, məhkəmə prosesləri, çəkişmələri elə dialektik
məzmunu ortaya qoyur və aşkarlamanı müəyyən mərhələyə
qədər açılmanı formalaşdırır. Tərəflər arasında hüquqi
mübahisələr, həqiqi hüquqların aşkarlanmasına gətirib çıxarır.
Hesab etmək olar ki, dialektika epistemoloji biliklərin
formalaşmasının kökündə dayanır. Dialektika sübutların
aşkarlanmasının və sübutlar zəncirinin meydana gəlməsinin
bazasında dayanır. Həqiqi hüquqlar dialektik tərkib olaraq
istinadlara, koordinat nöqtələrinə söykənir. Hesab edə bilərik
ki, həqiqət elə ədalətin özündədir. Həm də aşkarlıq mənasında
həqiqət qeyri-ədalətdədir. Hər bir aşkar olunan şey eyni
koordinatdan ədalətli ola bilməz. Koordinatların dəyişməsi ilə
ədalət mütləqlikdən nisbiləyə və əksinə doğru keçidlər edir.
Ədalətin axtarışı isə tərəflərin mübarizələrinin nisbi son
hədəfidir. Məsələn, son dövrlərdə Ukrayna böhranı ilə əlaqədar
olaraq Qərblə Rusiya arasında beynəlxalq hüquq əsas
götürülməklə haqlı tərəflərin aşkar olunması uğrunda gərgin
mübarizələr davam edir. Hər iki tərəf öz siyasətinin haqlı
olduğunu və hərəkətlərinin hüquqi, ədalətli olduğunu bəyan
edir. Hələlik dialektik gərginliyin sonuna yaxınlaşılmayıb.
Burada dialoq yaranır və dialektik qaydada hüquqların
aşkarlanması və genişlənməsi prosesləri həyata keçirilir. Bu
mübarizə sonda həqiqətin aşkarlanması və yeni həqiqətlərin
meydana gəlməsi ilə bitə biləcəkdir. Buradan belə nəticə
17
meydana gəlir ki, inkişaf əslində yeni həqiqətlər zəncirini
özündə ehtiva edən bir prosesdir. Həqiqətin isə mütləq son
həddi yoxdur, hərəkət davam etdikcə həqiqət də aşkarlana-
aşkarlana davam edir. Həqiqətlərin aşkarlanması prosesləri elə
məhz dialektik qaydada təmin olunur. Ümumiyyətlə isə həqiqi
biliklər və həqiqətlər mütləq olmaqla bərabər, həm də
nisbidirlər; çünki proseslərin gedişatı məzmun və forma
baxımından daima dəyişəndir. Dəyişkənlik düşüncələrdə və
əməldə nəticələr olaraq yenilikləri meydana gətirir. (Qeyd:
həqiqətin özü də subyektlərə münasibətdə universal və məxsusi
ola bilər. Universal həqiqətlər o həqiqətlərdir ki, əslində bütün
insanların daxillərində təbii olaraq mövcuddir. Bütün dəyişən
proseslərdə meydana gələn gerçəkliklərdən asılı olmayaraq
həmin gerçəkliklərə münasibətdə baza (hamının yanaşdığı
nisbi bir forma) bir həqiqət var. Bu həqiqət də qəbul etməkdən
və razılaşmadan meydana gəlir. Məxsusi həqiqətlər də əslində
universal həqiqətlərdən tam kənara çıxa bilməz. Çünki
insanların özləri elə təbii nizama tabedirlər. Dəyişənləri
sadəcə olaraq qəbul edirlər və bütün dəyişənlərdə həqiqət bir
dəyər norması kimi tətbiq olunur. Bununla yanaşı, hesab etmək
olar ki, tarazlığın pozulması ilə meydana gələn gerçəkliklər də
vardır. Bu aşkarlıqlar əslində elə sərf edən tərəflər üçün
ədalətli görünür, çünki ondan fayda götürürlər. Bu tarazlıqlar
sərf edən tərəflər üçün faydalı həqiqətlər hesab olunur. Digər
tərəf üçün isə faydasız həqiqətlərdən ibarətdir).
İnsan hüquqlarının dərk olunmasının sistemli mahiyyəti
həm də onun strukturlaşmasında özünü göstərir. Strukturlaşma
proseslərində məqsədlər və vəzifələr, funksiyalar və əhatə
predmetləri şərtləndirici qaydada və sistemli əsaslarla
strukturlaşdırılır,
iyerarxik
olaraq
qruplaşdırılır.
İnsan
hüquqlarının
nəzəri
fikirlərdə
və
hüquqi
normalarda
strukturlaşması prosesləri həm onun tərkiblərinin meydana
gəlməsinin (aşkar olunmasının) əsaslarını təşkil edir, həm də
şaxələnməsini üzərə çıxarır. Strukturlaşma bir proses modeli
18
kimi bütün sahələrdə tətbiq olunur. Strukturlaşmanın özü də bir
sistemləşdirici
model
rolunu
oynayır
və
təfəkkürün
konstruksiyasına çevrilir. Təfəkkürün konstruktiv mahiyyəti
insan davranışında və obyektə yanaşmada özünü büruzə verir.
Təfəkkürün konstruksiyası məhz quruculuq və yaradıcılıq
qabiliyyətinin formalaşmasında əks olunur.
Obyektlər
üzərində
olan
resurslar
isə
insanların
hüquqlarının
aşkarlanması
dərəcəsini
və
hüquqların
aşkarlanmsı kəmiyyətini ifadə edir. Hüquqların fəlsəfi-məntiqi
metodlarla dərk olunması onun mahiyyətinin müəyyən
səviyyələrdə başa düşülməsini və hüquqların faydalı dəyərlər
kimi istifadəsini zəruri edir. Dərk etmək həmçinin hüquqların
nizamlı prinsiplər kimi insanların fəaliyyətini tənzim edən
vasitələr kimi anlaşılmasının bazasında dayanır. Dərk etmək
hüququn insanlar üçün gündəlik yaşadıqları məkanlarda, bu
baxımdan ailədə, cəmiyyətdə və dövlətdə faydasını müəyyən
etməkdən ibarətdir.
Hüquq insan fəaliyyətinə müvafiq olaraq hər zaman
genişlənir, sistemlərdə daxilən müəyyən stereotiplərdən
təmizlənir və yenilənir. Bu baxımdan da dərk olunmanın
zaman amili meydana gəlir. Gələcək zaman hüquqları
anlayışı formalaşa bilir. İnsan hüquqları insan həyatında baş
verən dəyişikliklərə müvafiq olaraq daima yeni əsaslarla
aşkarlanır. Bu aşkarlanma isə hüququn baza mahiyyətinə
xidmət edir. Yəni hər bir anda, məqamda baza hüquq və
azadlıqların təmin edilməsi əsas prinsipə çevrilir. Gələcək
hüquq fəlsəfi konsepsiyası dövlətin və cəmiyyətin gələcək
zamanda fərdə verə biləcəyi hüquqi dəyərlərdən asılı olur.
Hüquqi dəyərlər maddi-mənəvi mövqeni və statusu müəyyən
edir. Hər bir zaman anında dövlətin öz vətəndaşlarının və
xaricilərin hüquqlarını müdafiə edə bilmək imkanlarının
trayektoriyası məhz gələcək hüquqi inkişafın trayektorik
bağlılığını meydana gətirir. Gələcək hüquq anlayışının
Dostları ilə paylaş: |