İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
26
ümumi daxili məhsul, həyat səviyyəsi, kapitalist, sahibkar, istehsal xərcləri, kredit,
investisiya, büdcə kəsiri, mənfəət, rəqabət, tələb, təklif, inhisar iqtisadi kateqoriyalardır. Bu
iqtisadi anlayışlar vasitəsiylə həyatda rastlaşdığımız təsərrüfat problemləri aydınlaşdırılır.
2.4. İqtisadi nəzəriyyə fənnini öyrənmə gedişində müxtəlif iqtisadi qanunların adı
çəkilir və onların mahiyyəti, təzahür formaları, habelə fəaliyyət mexanizmi təhlil edilir.
İqtisadi qanunlar – cəmiyyət həyatının iqtisadi hadisə və prosesləri arasında baş
verən, daimi təkrar olunan, sabit, möhkəm, mahiyyəti təşkil edən ən mühüm səbəb-nəticə
əlaqələrini ifadə edir. Başqa sözlə, iqtisadi qanunlar hadisələrin və proseslərin əsl
mənasını, məntiqi ardıcıllığını, onların arasındakı zəruri daxili asılılıq əlaqələrini ifadə
edir.
İqtisadi qanunlardan tələb və təklif qanununu, əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi
qanununu, son faydalılığın azalması qanununu, yığım qanununu, pul tədavülü qanununu,
dəyər qanununu, rəqabət qanununu, tələbatın artması qanununu, torpağın münbitliyinin
azalması qanununu göstərmək olar. Bu qanunlar iqtisadiyyatın və bütövlükdə təsərrüfat
həyatının obyektiv inkişaf meyllərini əks etdirərək, uzun müddətli dövr ərzində məntiqi
ardıcıllıqla, habelə qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərirlər.
Eyni zamanda müxtəlif tədqiqatçıların adları ilə bağlı olub, iqtisadi proseslərin
mahiyyət əlaqələrini aydınlaşdırmağa çalışan Sey qanununu, Qossen qanununu, Engel
qanununu, Oyken qanununu qeyd etmək lazımdır.
Təbiətdə olduğu kimi cəmiyyət həyatının da obyektiv qanunları vardır. Lakin təbiətin
mütləq mənada insan şüurundan və iradəsindən asılı olmayan qanunlarından (planetin
hərəkəti, okeanların qabarıb-çəkilməsi, cazibə qüvvəsi) fərqli fəaliyyət göstərən iqtisadi
qanunları tənzimləmək mümkündür. Bu tənzimləmə prosesi insanların şüurlu və
məqsədyönlü fəaliyyəti, habelə dövlətin düşünülmüş iqtisadi siyasəti ilə həyata keçirilə
bilər.
İqtisadi qanunlar cəmiyyət həyatında bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqə və təsir şəraitində
sistem kimi fəaliyyət göstərirlər. Bu qanunları dərk etməyin başlıca şərti, onların fəaliyyət
göstərdiyi konkret şəraiti, mühiti, ölkəni nəzərə almaqdır. İqtisadi qanunların normal
fəaliyyət göstərməsi üçün müəyyən ilkin zəruri şərtlər olmalıdır. Məsələn, hər hansı bir
ölkədə, yaxud istehsal sahəsində rəqabət qanununun normal fəaliyyət göstərməsi üçün
sərbəst sahibkarlığın, mülkiyyət və investisiya hüququnun, sərbəst bazar qiymətlərinin
mövcudluğu tələb olunur.
Dövlətin ölkənin təsərrüfat həyatını özünün sərt və ciddi nəzarəti altında saxlaması,
şübhəsiz iqtisadi qanunların fəaliyyət, habelə təsir dairəsini məhdudlaşdırır.
Müasir mərhələdə ölkənin təsərrüfat həyatını uğurla və səmərəli idarə etmək üçün
dövlət tərəfindən tənzimləyici hüquqi qanunlar qəbul edilməsinə ehtiyac vardır. Bu
qanumlar isə yalnız o zaman «işləyə» bilər ki, onların fəaliyyəti üçün əlverişli şərait
yaradılsın. Aydındır ki, hüquqi qanunlarla iqtisadi qanunları eyniləşdirmək olmaz. Zaman
keçdikcə və zərurət yarandıqca, hüquqi qanunları təkmilləşdirmək, yeniləşdirmək, hətta
ləğv etmək mümkündür. Lakin tələb və təklif, rəqabət, qiymət kimi qanunları ləğv etmək
olmaz. Ona görə də hüquqi qanunlar, normativ aktlarla obyektiv iqtisadi qanunlar arasında
hökmən müəyyən bir uyarlıq, tarazlıq və ahəngdarlıq olmalıdır.
İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
27
Mövzu 3. İqtisadi problemlərə giriş
3.1 İqtisadi nəzəriyyənin (economicsin) əsasları.Tələbatların sonsuzluğu və
resursların məhdudluğu
3.2 İqtisadi resurslar və onların bölgüsü (təsnifatı, dərəcələri, kateqoriyaları)
3.3 Resurslardan səmərəli istifadə olunması
3.4 İstehsal imkanları və alternativ xərclər
3.5 İstifadə edilməmiş resurslar və iqtisadi artım
3.1. Müasir iqtisadi nəzəriyyənin (economicsin, iqtisadiyyatın, siyasi iqtisadın)
əsasında, şübhəsiz müəyyən fərqlərə baxmayaraq, bir-biri ilə sıx və dialektik vəhdət təşkil
edən 2 amil fakt, reallıq durur. Bu iki qarşılıqlı əlaqədə olan cəhət, economicsin bütün əsas
problemlərini və müxtəlif cəmiyyətlərin iqtisadi proseslərini özündə birləşdirir.
Birincisi
, insan cəmiyyəti yarandığı dövrdən bizim günlərimizə qədər onun ayrı-ayrı
üzvlərinin, müxtəlif təsisatlarının, nəhayət bütövlükdə məcmu maddi-mənəvi təlabatları
artmağa doğru getmiş və bu meyl indi də davam etməkdədir. Təsadüfi deyildir ki, iqtisadi
ədəbiyyatda belə bir fikir xüsusi vurğulanır: tarixən cəmiyyətin maddi-mənəvi tələbatları
sonsuzdur, hüdudsuzdur və görünür heç vaxt tam ödənilməyəndir. Çünki planet
miqyasında əhalinin sayının son 200 ildə 6-7 dəfə artması, insanların zövq, seçim,
tələblərinin dəyişməsi, «arzunun özündən doğan arzular» kimi elmi-texniki kəşflər, yeni
mütərəqqi texnologiyalar bazasında əvvəllər məlum olmayan xüsusi keyfiyyətlərə malik
materiallardan hazırlanmış əmtəələr istehsalı, habelə müxtəlif təyinatlı xidmətlərin
göstərilməsi, bu prosesə istər mütləq, istərsə də nisbi mənada həqiqətən müəyyən bir
sonsuzluq xarakteri verir. Son 100 il ərzində cəmiyyətin iqtisadi-sosial həyatına, gündəlik
məişətinə, mənəviyyatına daxil olmuş saysız-hesabsız məhsullar, xidmətlər, dəyərlər,
habelə bunların durmadan artması gözlərimiz önündə baş verir. Hesablamalar göstərir ki,
hazırda dünyada 40 milyon adda, necə deyərlər iynədən tutmuş hərbi raketlərə qədər və
ərzaq məhsullarından başlamış qiymətli zinyət əşyalarına kimi məhsullar istehsal olunur,
habelə xidmətlər göstərilir. Həmin məhsul-xidmətlərin illik ümumi dəyəri 60 trilyon dolları
ötür.
İkincisi, cəmiyyətin iqtisadi resursları, onun sərancamında olan istehsal vasitələri
(maddi-texniki imkanları), ayrı-ayrı növ və çeşidləri ilə seçilən, habelə müxtəlif təyinatlı
xidmətlər göstərmək üçün tələb olunan xammal, yanacaq, materialları isə qismən, yaxud
tamamilə məhduddur. Məsələn, Qərbi Avropa ölkələrinin, Yaponiyanın, Ukraynanın,
Baltikyanı dövlətlərin yanacaq ehtiyatları çox azdır. Dəmir, mis, qalay, daş kömür, qızıl
ehtiyatları da ölkələr arasında qeyri-bərabər surətdə yerləşmişdir. Aqrar bölmənin bir sıra
məhsullarını da iqlim-torpaq xüsusiyyətləri ilə bağlı ehtiyac olsa belə, dünyanın müxtəlif
ölkələrində yetişdirmək mümkün deyildir yaxud iqtisadi səmərəlilik baxımından
məqsədəuyğun sayılmır.
Deməli, ölkədə iqtisadi resursların (ehtiyatların, sərvətlərin) məhdudluğu, yaxud
obyektiv-subyektiv səbəblər üzündən bunlardan cəmiyyətin tələbatlarını ödəməyin
çətinliyi, ya mövcud imkanlardan son dərəcə qənaətlə (effektli) istifadə olunmasını, ya da
həmin məhsul-xidmətlərə olan tələblərin başqa dövlətlərdən (beynəlxalq bazardan) idxal
edilməsi vasitəsilə yerinə yetirilməsini irəli sürür.
Dostları ilə paylaş: |