İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
20
Yeddinci prinsip, müəyyən hallarda dövlətlərin bazar fəaliyyətinin nəticələrini
yaxşılaşdıra biləcəyini nəzərdə tutur. Sərbəst bazar münasibətlərinin inkişafı üçün əlverişli
imkanlar yaradan «gözəgörünməz əl» prinsipinin fəaliyyəti şəraitində də dövlətə müəyyən
ehtiyac olduğunu irəli sürənlər vardır. Onların fikrincə bazarda alıcıların və satıcıların
təhlükəsizliyini qorumaq, sahibkarların və fermerlərin rahatlığı naminə dövlət orqanlarının,
polisin, məhkəmələrin olması zəruridir. Eyni zamanda dövlət orqanlarının iqtisadiyyata
müdaxilə etməsi, cəmiyyətin təsərüffat həyatında səmərəliyin, ictimayi-siyasi həyatında isə
sosial ədalətin təmin olunması ilə bağlıdır. Dünya ölkələrinin təcrübəsi göstərir ki, dövlətin
simasında bazarın və iqtisadiyyatın fəaliyyətinə kənar müdaxilə olmadan, bazar gücü öz
təsirini qiymətlərin artmasında, inhisarçılıq meyillərində, elm və incəsənət sahələrinə
biganəlikdə, ətraf mühitin çirkləndirilməsi, ekalogiya problemlərində hökmən göstərəcəkdir.
Ona görə də dövlətin həyata keçirdiyi gəlir vergisi, gömrük rüsumları, əhalinin sosial
müdafiə tədbirləri, iqtisadi resursların və maddi-mənəvi nemətlərin daha ədalətli
bölüşdürülməsinə yönəldilməlidir. Əlbəttə, ayrı-ayrı müəlliflərin haqlı olaraq qeyd etdikləri
kimi dövlətin bu sahədəki fəaliyyəti, hec də həmişə gözlənilən nəticəni vermir. Çünki
«dövlət siyasətini həyata keçirənlər mələklər deyildir, əslində mükəmməl olmayan siyasi
prosesin iştirakçilarıdırlar». Belə vəziyyətdə isə obyektiv-subyektiv xarakterli nöqsanlara,
«güclü olanların mükafatlandırılmasına», tam məlumata malik olmayan liderlərin iradi «xoş
niyyətlərinə» rast gəlinir ki, bunların qətiyyətlə aradan qaldırılması, cəmiyyətin gələcək
demokratik inkişafına, daha yüksək templərlə irəliləməsinə təminat verir.
Səkkizinci prinsip, ölkə əhalisinin həyat səviyyəsinin orada məhsullar istehsali və
xidmətlər göstərilməsi qabilliyyəti ilə qarşılıqlı əlaqəsini aydinlaşdırır. Bu məsələ hər hansı
bir ölkədə ümumi daxili məhsulun (ÜDM) həcmi, əhalinin gəlir səviyyəsi, onun artım
templəri, ölkədə demoqrafik vəziyyət, məşğulluq və inflyasiya səviyyəsi ilə bilavastə yaxud
dolayı yollarla bağlıdır. Təsadüfü deyildir ki, müxtəlif ölkələrin keçdikləri iqtisadi-sosial
inkişaf yolunun nəticəsi sayilan əhalinin həyat səviyyəsi göstəriciləri biri-birindən kəsgin
surətdə fərqlənir. Planetin əhalisinin hər bir nəfərinə hazida orta hesabla təxminən 10.000
dollar həcmində məhsullar istehsal olunur və müxtəlif təyinatli xidmətlər göstərilirsə, bu
rəqəm ayrı-ayrı ölkələrdə bir neçə yüz dollardan 50-60 min dollara qədər fərqlənir.
Azərbaycan Resbuplikasinda isə bu ümumiləşdirici göstərici 5-6 min dollardır.
Ölkə əhalisinin real həyat səviyyəsinin tədricən və davamli sürətdə yüksəldilməsinin
ən sınanmış yolu – əmək məhsuldarliğini, yəni hər bir işçinin müəyyən vaxt (saat, gün)
ərzində məhsul-xidmətlər istehsalını artırmasından, yaxud həmin məhsul-xidmətlər
istehsalına sərf olunmuş vaxtın (başqa şərtlər dəyişməz qalmaqla) azaldılmasından ibarətdir.
Əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi ilə əhalinin həyat səviyyəsi arasındakı qarşılıqlı
əlaqə, hər bir dövlətin daxili və xarici, xüsusilə də sosial siyasəti üçün mühüm rol
oynadığından, elm və texnikanın, qabaqcıl texnologiyaların istehsal-xidmət sferalarında
tətbiqinə, işçilərin peşə-ixtisaslarının təkmilləşdirilməsinə, yeni yaradılacaq elmtutumlu
sahələrin hazırlıqlı gənc kadrlarla təmin olunmasına ciddi diqqət yetiliəməsi zəruridir.
Doqquzuncu prinsip izah edir ki, dövlət həddən artıq pul çap edib dövriyyəyə
buraxdıqda ölkədə qiymətlər qalxır və inflyasiya baş verir. Ölkədə qiymətlərin ümumi
səviyyəsinin artımı ilə bağlı olan inflyasiya hadisəsi kağız pulların öz qızıl tərkibindən
ayrılması, bank-kredit şəbəkəsinin çoxşaxəli fəaliyəti, ölkələr arasındakı iqtisadi-ticarət
əlaqələrinin durmadan genişlənməsi, beynəlxalq turizmin sürətlə inkişafı və dövlətlərin
İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
21
iqtisadi-sosial siyasət xəttindəki obyektiv-subyektiv əyintilərlə bağlıdır. Ötən əsrin
əvvəllərindən başlayaraq dünyanın Almaniya, Meksika, Fransa, ABŞ, İtaliya, Cənubi
Amerika ölkələri vaxtaşırı olaraq bu problemlərə rastlamışlar. Keçmiş Sovet İttifaqı
dağıldıqdan sonra onun ərazisində formalaşmış müstəqil dövlətlərdə, o cümlədən
Azərbaycan Respublikasında da inflyasiya, habelə onun tənzimlənməsi məsələsi aktual bir
əhəmiyyət kəsb edir.
Mütəxəsislərin və iqtisadçıların fikrincə, ölkə iqtisadiyyatında illik inflyasiya
səviyyəsinin 3-5% hüdudlarında olması mümkün, hətta təsərrüfat həyatın canlanmasına bir
təkan amili kimi lazımdır. Bəzi hallarda ölkənin iniqtisadi-sosial inkişaf xüsusiyyətləri və
həll etdiyi problemlərin xarakterindən asılı olaraq, inflyasiyanın təkrəqəmli (8-9%)
səviyyədə saxlanmasına haqq qazandırılır. Lakin tədricən bu səviyyənin artması
iqtisadiyyatın sturukturunda, onun sahələrdaxili və sahələrarası nisbətlərində, xarici ticarətin
quruluşunda, dövlət büdcəsinin formalaşmasında, tədiyyə balansında, nəhayət ölkənin
iqtisadi siyasətinin strategiyası, habelə taktikasındakı müəyyən nöqsanlar, düzgün nəzərə
alınmamış cəhətlərlə əlaqədardır. Ona görə də müasir mərhələdə dünyanın müxtəlif
ölkələrinin iqtisadi siyasətində, inflyasiya prosesinin tənzimlənməsi tədbirlərinə ciddi diqqət
yetirilir.
Onuncu prinsip cəmiyyət həyatında inflyasiya ilə işsizlik (əhalinin məşğulluq
səviyyəsi) arasındakı qısa müddətli və uzunmüddətli dövrdə (perspektivdə) olan seçim
əlaqəsini özündə əks etdirir. İnflyasiya ilə işsizlik səviyyəsi arasındakı qarşılıqlı əlaqəni
1958-ci ildə iqtisadçı Artur Fillips tədqiq edərək, Fillips əyrisi adlanan qrafik sxemdə əks
etdirmişdir. Həmin sxemə görə inflyasiya artdıqda, işsizlik azalmağa doğru meyl edir və
əksinə iflyasiya azaldıqda isə cəmiyyətdə iş qüvvəsinə olan tələb aşağı düşdüyündən əhalinin
məşğulluq səviyyəsi azalır, işsizlərin sayı çoxalır. Bu mənada inflyasiya və işsizlik təsərrüfat
həyatının əks prosesləri kimi fəaliyyət göstərir.
Lakin ötən əsrin 70-80-ci illərindən başlayaraq dünya ölkələrində və xüsusilə keçid
mərhələsində olan dövlətlərdə baş verən proseslər göstərdi ki, inflyasiya ilə işsizlik
arasındakı qarşılıqlı təsir əlaqəsi nisbətən «qısamüddətli» dövr üçün düzgün sayılsa da, lakin
«uzunmüddətli» dövr üçün özünü doğrultmur. Müxtəlif ölkələrin təsərrüfat həyatında
staqflyasiya dövrü həm inflyasiya, həm də işsizlik hadisələrinin eyni bir vaxtda baş verməsi
ilə səciyyələnir. Deməli, Fillips əyrisi qisa müddətdə inflyasiya ilə işsizlik arasındakı əlaqəni
düzgün əks etdirdiyindən, dövlət öz iqtisadi siyasətində, büdcə xərclərində, vergilərdə, bank
faizlərində, gömrük rusumlarında müəyyən dəyişiklər etməklə, həmin prosesləri tənzimləyə
bilər.
Şübhəsiz, yuxarıda qeyd etdiyimiz 10 prinsipin konkret şəraitdən asılı olaraq, seçilib
təsərrüfat həyatında istifadə olunması ilk mərhələdə müsbət nəticələr versə də, lakin onların
son səmərəliliyi birgə, kompleksli surətdə hərtərəfli düşünülüb tədbiq edilməsi ilə bağlıdır.
Unudulmamalıdır ki, cəmiyyət həyatının ən mürəkkəb iqtisadi-sosial problemlərinin təhlili
və onların optimal həlli yolları məhz bu prinsiplərə əsaslanır.
Dostları ilə paylaş: |