164
Göy məscid və İrəvanın digər məscidləri
Xanlıq dövrünə aid fəsildə bu tarixi mədəniyyət
abidəsinin tikintisi, quruluşu, daxili strukturu barədə
bəzi məsələlərə toxunmuşduq. Son illərdə İran İslam
Respublikası ilə Ermənistan arasında bağlanmış
müqaviləyə uyğun olaraq İslam Cümhuriyyətinin mə-
dəniyyət abidələri üzrə mütəxəssislərindən ibarət
nümayəndə heyəti Göy məscidin qalıqlarını tədqiq
etmiş, onun yenidən qurulması və bərpası ilə bağlı
təkliflər paketi hazırlamışdır. Heyət üzvlərindən ağayi
Bağır Ayətullahzadə Şirazinin şəmsi tarixi ilə 1375-ci
ilin şəhrivər və aban aylarında hazırladığı iki cildlik
"İrəvan məscidinin tədqiqatı, təmiri və yenidən
qurulması layihəsi" adlı əsəri bu mənada xüsusi
əhəmiyyətə malikdir. Bu fəsildə həmin əsərin bəzi
hissələrindən istifadə edilmişdir.
Əsərdə bu mədəni-tarixi abidə Came məscidi, Göy
məscid, Xan və Hüseynəli xan məscidi adları ilə təq-
dim olunub. Onun özünəməxsus quruluşu və memarlıq
üslubu barədə geniş danışılıb: "Məscidin xüsusi
quruluşa malik mərkəzi hissəsi (günbəzxana, onunla
yanaşı olan dua otağı) bütövlükdə 13 metr uzunluqda
olmaqla 34 kvadratmetrlik yaraşıqlı və geniş salona
malikdir. O, yeni və orijinal dəsti-xəttə malik olsa da,
islam dövrü memarlığının bitkin nümunəsi sayıl-
malıdır.
Məscidin üslubu islam memarlığının bütün ölçülə-
rini özündə əks etdirir. Məscidin digər yerləri – mədrə-
sə də bu xüsusiyyətlərə malikdir. Mərkəzi hissənin hər
üç tərəfi günbəzlə örtülüb. Mərkəzi günbəzin diametri
11,5 metr, hündürlüyü isə məscidin mərkəzi döşəmə-
sindən sayılmaqla 20 metrdir. Günbəz iki örtüklə (ör-
165
tüklər arasında məsafə 3 metrdir) örtülüb. Günbəzxa-
nanın ərazisi kvadratşəkilli olmaqla 20 guşəli dairəvi
quruluşdadır. Günbəz sadə bəzəklərlə bəzədilib və
bütövlükdə kaşı ilə örtülüb.
Başdan-başa türk-müsəlman mədəniyyətini əks et-
dirən binanın hicri -qəməri tarixi ilə 1305-ci ildən son-
ra 1330-cu ilə qədərki dövrdə quraşdırılmış qapı və
divarında təkrar-təkrar müxtəlif formada həzrəti Əlinin
(ə.) adı yazılıb.
Bəri başdan etiraf edək ki, binanın qalıqları və
onun haqqındakı tarixi məlumatlar tədqiqatçılara kö-
mək edə, onların işini asanlaşdıra bilər. Xüsusilə də,
İranın Tarix Muzeyində saxlanılan 1885-ci ilə aid
qeydlər olduqca önəmlidir. Doğrudur, həmin mənbələr
1930-cu illərə qədər yaxşı mühafizə olunsa da, sonrakı
proseslərdə korlanmış, bir çoxları yararsız hala
salınmışdır. Həmin sənədlərdə məscidin dəqiq yeri,
görkəmi verilmişdir. Tədqiqatçı yazır: "Köhnə İrəvanın
mərkəzi, onun çox axarlı-baxarlı məhəllələrindən biri
olmuş Köhnə məhəllədə bu gün Əli Came məscidinin
qalıqlarından savayı başqa bir nişanə qalmamışdır.
Sürətli dəyişikliklər nəticəsində İrəvan şəhərinin siması
xeyli dəyişib, xüsusilə də 1921-ci ildən bu yana İrəvan
fərqli bir şəhərə çevrilmişdir.
XIX yüzilliyin sonlarında və XX yüzilliyin əvvəl-
lərində çəkilmiş şəkillər İrəvan Came məscidinin yer-
ləşdiyi ərazini təsəvvür etməyə imkan verir. Şəkilləri
xronoloji ardıcıllıqla nəzərdən keçirdikdə həmin yerin
tədricən dəyişdiyini görürük. Beləliklə, hicri-qəməri
tarixi ilə 1330-cu ilə qədər (miladi tarixi ilə 1911-ci il)
İrəvan sakinlərinin əksər hissəsinin müsəlman olmasını
təsdiqləyən məsciddən indi heç bir nişanə qalmayıb.
Bu təsvirlər müsəlmanlar yaşayan məhəllələrin və
166
məscidin ətrafının necə viranəliyə çevrilməsini də
əyani şəkildə göstərir".
Bu gün məscidin ətrafı onun öz ərazisindən iki
metr hündürdür (Yəqin ki, bu, geoloji proseslər nəticə-
sində baş vermişdir). Tarixi faktlar həmin məscidin bir
zamanlar necə bir qaynar məkan olduğunu təsdiqləsə
də, fəqət bu gün onun keçmiş əzəmətindən əsər-əlamət
qalmayıb. Bu əraziyə daxil olmaq qadağan edilmişdir.
Fikrimizcə, imkan yarandığı halda, bu yerlərdə arxeo-
loji qazıntılar aparmaqla müsəlman sakinli tarixi
İrəvan şəhərinin əslini bərpa etmək olar.
1885-ci ilə aid (hicri-qəməri tarixi ilə 1303-cü il)
sənədlər (şəkillər) İrəvan Came məscidinin o zaman
hələ dağılmadığını və işlək olduğunu göstərir. Bu
vəziyyət hicri-qəməri tarixi ilə 1330-cu ilə qədər
(miladi tarixi ilə 1912-ci ilə qədər) davam edib. Həmin
dövrə qədər müsəlmanlara Came məscidindən istifadə
etməyə rəsmən icazə verilibmiş.
İlk tədqiqat zamanı məlum olub ki, İrəvan Tarix və
Təbiət Muzeyi məscid-mədrəsə kompleksinin ərazisini
bütünlüklə işğal edilib. Binadan muzey kimi istifadə
olunduğu bu 65 il ərzində ona vəhşi münasibət bəslə-
nilib. Dağıdıclıq elə bir səviyyədə olub ki, bu, faktiki
olaraq məscidin fiziki mövcudluğuna son qoyub...
Məsciddə çoxlu kitabələr var. Cənub-şərq tərəfdəki
şəbistanın cənub divarında mehrabşəkilli daşın
üzərində nəstəliq xətti ilə Hüseynəli xan, İrəvan şəhəri,
"Came məscidi", məscidin tikilməsinə çəkilən xərclər
haqqında məlumatları özündə ehtiva edən 12 beytlik
bir şeir həkk olunub. Onun sonunda kitabəni yazan
katibin adı, yazılma ili (1179-cu il) və binanın tikilmə
tarixi göstərilib.
167
Məscidin tikinti xərci bəylərbəyi, İrəvan hakimi
Hüseynəli xan Qacar tərəfindən ödənilib. Həmin
məbləğ 6 min tüməndən çox olmuşdur. Kitabələrdə
yazıdığına görə, günbəzxana və iki qonşu şəbistandan
ibarət olan məscidin əsas hissəsi Zəndiyyə dövrünün
əvvəllərində Hüseynəli xan Qacar tərəfindən tikilib və
istifadəyə verilib.
Bu məsciddə bir neçə qəbir daşına da rast gəlinib.
Məsələn, iki qəbir daşı dəhlizdədir. Onlardan birinin
üzərində hicri-qəməri tarixi ilə 1204-cü il yazılıb, qərb
eyvanının şimal hissəsindəki digər qəbir daşında isə bu
sözlər nəqş edilib:
Va fədət aləlkərim Bəğirzad
Mən əl-həsənat valğəlb-ül islam.
Vəl həml-ül zad əğbəh koll-i şeyin
İza Kan əl-vofud il-əl kərim.
Zamanın əşrəfi nəcib cənnətməkan xanın
Mələk sifəti heç bir bəyana sığmaz.
O, mələk əxlaqı bəyənilmiş bir insan idi,
O, insan libası geyinmiş bir mələk idi.
1330
Dostları ilə paylaş: |