E R M Ə N İ ( Y A D ) E L ( L İ ) N A Ğ I L L A R I
73
§ 9.
“...Mənimsədim”də Azərbaycan atalar sözləri
və məsəllərinin mənimsənilməsindən danışılır
Hörmətli oxucular! “Gəldim, gördüm,...mənimsədim” materialı
çərçivəsində
“Azərbaycan mədəni ənənələrinin mənimsənilməsi er-
məni ənənəsi haqqında” danışmağı davam etdirərək, (“... Mənimsə-
dim”, yaxud şəkli dəyişdirilmiş latın ifadəsinin üçüncü hissəsi) biz
imkanlarımız sayəsində Azərbaycan xalqının mənimsənilmiş və “er-
məniləşdirilmiş” əqli mülkiyyətinin bəzi “ardıcıllıqları”nı sizin nəzə-
rinizə çatdırmağa çalışacağıq. İndi biz sizə atalar sözü və məsəlləri-
mizin necə erməni iddialarının obyektlərinə çevrildiyini göstərəcəyik.
Bu geniş yayılmış folklor janrı hər bir xalqa xasdır və bununla ya-
naşı, onun milli xüsusiyyətlərini əks etdirir. Atalar sözü “xalqın canlı
ağlı” və “xalqın səsi”dir. Əbəs yerə deyilməmişdir: “Yaxşı atalar sö-
zü yerində deyilmiş sərrast ifadədir.”
A.Proxorovun redaktəsi ilə çıxan “Ensiklopedik lüğət” (1985)
“atalar sözlərini hikmətli mənaya malik, qrammatik və məntiqi cə-
hətdən tamamlanmış yığcam ritmik formada yaradılmış folklor janrı”
kimi izah edir.
“Məsəllər” atalar sözlərindən fərqli olaraq, ümumləşdirici hik-
mətli məna daşımır, kimisə və hansısa “həyat hadisəsini dəqiq müəy-
yən
edən bədii ifadə, nitq tərzi” kimi şərh olunur.
V. Dalın “Böyük rus xalqının canlı izahlı lüğəti”ndə (1907-ci il)
çox yığcam şəkildə göstərilir ki, “atalar sözləri” qısa kəlam və nəsi-
hətdir...”. O, daha çox ibrətamiz, eyham şəklindədir, yaxud həyatın
hökmüdür”.
Sonra daha incə izah verilir:
“atalar sözləri dilin, xalq
danışığının xüsusi növüdür”, o düzəldilmir, onun özü yaranır” (kur-
siv bizimdir). V.Dala görə isə, məsəl, hər şeydən əvvəl,
“xalq ara-
sında çox işlənən rəvan qısa nitqdir, ancaq onlar tam atalar sözləri,
canlı ifadələrdə qəəbul edilmiş nəsihət deyildir” (kursiv bizimdir).
S.Ojeqovun “Rus dilinin lüğəti”ndə (1952-ci il) “atalar sözü”
anlayışı kifayət qədər oxşar, ancaq daha qısa: “ibrətamiz mənalı xalq
K A M R A N İ M A N O V
74
kəlamı” kimi izah edilir, “məsəl” termininə isə “atalar sözü”ndən
fərqli olaraq, bütöv ifadə kimi işlənə bilməyən bədii ifadə” baxılır.
Azərbaycan xalqı saysız-hesabsız atalar
sözlərinə və məsəllərinə
malikdir.
Onların milli xüsusiyyəti və etnik rəngarəngliyi elədir ki,
heç də həmişə rus dilinin izahlı lüğətlərində verilən izahatlara uyğun
gəlmir. Bu da təbiidir, çünki göstərilən lüğətlər, ilk növbədə, rus ata-
lar sözləri və məsəlləri irsınə söykənir. Təsadüfi deyildir ki, A.Oruco-
vun redaktəsi ilə çıxan “Rusca-azərbaycanca lüğəti”də (1975-ci il)
“atalar sözü” və “məsəl” terminlərini aşağıdakı kimi tərcümə etmişdir:
“poslovitsa”- “atalar sözü”, “zərbi-məsəl”
“poqovorka”- “məsəl”, “zərbi-məsəl”, “atalar sözü”
Başqa sözlə desək,
“atalar sözü” və “məsəl” bir-birini qarşılıqlı
olaraq müəyyən edir və bununla da müəyyən qədər rus lüğətlərində
verilmiş izahatlara uyğun gəlmir.
Üstəlik də, belə çıxır ki, Azərbay-
can dilində “atalar sözü” və “məsəl” arasında elə də xüsusi fərq yox-
dur. Ancaq iş elə bunda yox, hər şeydən əvvəl, dilin spesifik xüsusiy-
yətindədir. Azərbaycan dilində “atalar sözü” deyilərkən nəinki atalar
sözü, eyni zamanda məsəllər, aforizmlər-hikmətlər, nəsihətlər, zərb-
məsəllər və s.,
bir sözlə, xalq müdrikliyi aforizmlərinə aid edilən hər
şey başa düşülür. Bütün bunlara baxmayaraq, rus dilində olduğu kimi
Azərbaycan dilində də “atalar sözü” və “məsəl” terminləri müxtəlif
anlayışlardır. Onlar eyni mənanı daşımır, mənalarına və mənşəyinə
görə də fərqlənirlər. Azərbaycan məsəlləri atalar sözlərindən fərqli
olaraq, verilən fikrin daha çox bitkinliyinə malik olur, başlıcası isə
konkret məqsəd bildirir. Atalar sözü isə konkret məqsədi deyil, daha
ümumi fikri bildirir. Bununla yanaşı, adətən, hər bir məsəlin arxasın-
da hər hansı bir hadisə, hekayət, əfsanə, nağıl və s. durur. Təsadüfi
deyildir ki, ümumiləşmiş tam cümlələr
kimi təqdim olunan məsəllər
atalar sözlərinə, ifadələr isə idioma çevrilir.
Beləliklə, hörmətli oxucular əbəs yerə “atalar sözləri” demirlər,
onların “ruhu və canı xəlqilikdən yoğrulmuşdur”, elə onun həyati
müdrikliyinə və mentallığına da qoşularımız iddia irəli sürürlər.
E R M Ə N İ ( Y A D ) E L ( L İ ) N A Ğ I L L A R I
75
Hələ K.Korş və A.Kirpiçnikov 1892-ci ildə çıxan “Ədəbiyyatın
ümumi tarixi” “kitabında Azərbaycan folklorunda olan atalar sözləri
və məsəllərini xüsusi qeyd edərək onlara çox yüksək qiymət vermiş-
lər. Azərbaycan atalar sözü və məsəlləri zəngin folklorumuzun digər
janrlarına - nağıllara, hekayətlərə, əfsanələrə, rəvayətlərə, lətifələrə
borcludur. Tarixən bizim xalqımız üçün
təbii olan bu gözəl folklor
janrına bu gün də erməni danışıq dilində tez-tez rast gəlinir.
Azərbaycan atalar sözlərinin və məsəllərinin erməni dilinə və
ədəbiyyatına “köç etməsi” nə bu günün, nə də dünənin işidir. Bu pro-
sesin böyük tarixi və ənənəsi vardır. Erməni ədəbiyyatının klassikləri
erməni xalqının istifadə etdiyi əksər atalar sözlərinin Azərbaycan di-
lində səsləndiyini dərk edərək, nəinki onları orijinaldan tərcümə et-
məyə, həm də bu atalar sözləri və məsəllər əsasında “erməniləşdiril-
miş” variantlar yaratmaqla, erməni atalar sözləri irsini zənginləşdir-
məyə can atırdılar.
Qeyd etmək lazımdır ki, X.Abovyan, Q.Ağayan, P.Proşyan, Q,
Sundukyan, M.Nalbaldyan bunun üçün çox iş görmüşlər.
Bununla yanaşı, erməni arxivlərində,
o cümlədən Matenadaranda
xalqımıza məxsus böyük həcmdə yaradıcılıq sərvəti hələ də saxlanıl-
maqdadır. Belə ki, saxlanılan həmin əlyazmalardan biri elə “Türk
atalar sözləri” adlanır. Nəzərə alaraq ki, onlar adətən Azərbaycan di-
lində səslənir və erməni əlifbasında yazıya alınıblar, bir neçəsini mi-
sal gətirək:
“Aş bişirənin, iş bacaranın”;
“Qaşı ayırarkən, gözü çıxartdın”;
“Bir əl ilə iki qarpız tutulmaz”;
“Gün var ayı bəslər, ay var günü bəslər”;
“Gördün yemək, daha nə demək” və s.
Hörmətli oxucular, başqa xalqların atalar sözlərini erməni köklə-
rinə bağlanması üçün çox işlər görmüş A.Qanalanyanın etirafına diq-
qət yetirməyinizi xahiş edirik. Bu akademikin dediklərinə əsasən,
onun üzərində tədqiqat apardığı 500 erməni atalar sözündən 83-ü
gürcü, 30-u isə ingilis dilindən tərcümə olunmuşdur. Ancaq burada
K A M R A N İ M A N O V
76
qəsdən onlardan nə qədərinin Azərbaycan mənşəli atalar sözləri ol-
ması barədə məsələ müzakirə olunmur. Bu da aydındır.
Onlar böyük
əksəriyyəti təşkil edir. Həmin nümunələrdən erməni dilində səslənən
bəziləri bunlardır:
“Bir ı li u, pir ı li”, yaxud “Kefi qon e, kendi kiovxanı”, ermənicə
səslənməsinə görə çox asanlıqla tanınır ki, bu, Azərbaycan atalar söz-
lərinin orijinallarıdır: “Bir olsun, pir olsun” və “Kef sənindir, kənd
kovxanın”.
Hələ “Xasan keçal, keçal Xasan”ı (“Həsən keçəl, keçəl Həsən”)
haqqında heç nə demirik. Əgər bunlara Azərbaycan dilindən tərcümə
olunmuş, həmçinin bilavasitə Azərbaycan dilində səslənən atalar
sözlərini əlavə etsək, onda istənilən qədər misal çəkmək olar. Ola
bilsin ki, “erməni” atalar sözlərinin bu cür səslənməsi A.Qanalanyanı
etiraf etməyə məcbur etmişdir ki, yuxarıda misal göstərilən üç atalar
sözü Azərbaycan atalar sözlərinin “erməniləşdirilmiş” variantlarıdır.
Azərbaycan atalar sözləri ilə oxşar səslənməsi Burada, necə deyərlər,
başqa yol da yoxdur: erməni dilində “kənd”, “bir”, “pir”
sözləri sadə-
cə olaraq yoxdur. Akademik Ter-Teryanın “Abovyanın yaradıcılığı”
kitabındakı təsdiqi təsadüfi deyil: ”Ermənilər ünsiyyətdə və danışıq
dilində həmişə Azərbaycan atalar sözü və məsəllərinə müraciət
edirdilər...”
İndi isə erməni ədəbiyyatı klassiklərinin Azərbaycan atalar söz-
lərini necə istifadə etmələrinə qayıdaq və əvvəlki paraqraflarda gə-
tirilən misallar seriyasını davam etdirək.
X.Abovyan: “El ağzı, çuval ağzı” (Azərbaycan orijinalı ilə eynidir);
“Pul ki var pasdır, əl çirkidir” (Azərbaycan orijinalı: “Pul əl çir-
kidir”);
Q.Ağayan: “Başqası üçün quyu qazan özü içinə düşər” (Azər-
baycan orijinalı: “Özgəyə quyu qazan özü düşər”);
“Bir görəndə yoldaş, ikincidə qardaş” (Azərbaycan orijinalı: “Bir
dəfə gələn yoldaşdır, iki dəfə gələn qardaş”);