E R M Ə N İ ( Y A D ) E L ( L İ ) N A Ğ I L L A R I
69
Gəlin görək, daha sonra Xodzkonun bu məşhur variantının başına
nə oyun açılır.
Bəlli olur ki, müxtəlif elmdənkənar araşdırmalar və
yalançı elmi mühakimələr işə düşür. Xüsusən
Fransada yaşayan şərq-
şünas Q.Berberyan Xodzkonun “Koroğlu” dastanının əslini erməni
“variantları ilə” (onların sayı 40-dan az deyil!) müqayisə edir və öz
“tədqiqatında” Koroğlunun “arşak” kökünü inkişaf etdirir (Q.Berber-
yan, “Arşak və Koroğlu”, Paris, X. Matikunyan nəşriyyatı, 1938.
“Tiran -Arşak” (Tiran-Arşakın atası) əlaqəsi “təhlil olunur” və ...
aydınlaşdırılır ki, V əsr erməni tarixçisi F.Buzandın verdiyi məlumat-
lara əsasən, Atrpatakanın (Azərbaycanın) hökmdarı Varaz Şapux İra-
nın adından erməni çarı Tiranla (339-350-ci illər) danışıqlar aparıb.
Bu danışıqlarda Tiranın adından iştirak edən Pisak öz hökmdarına
xəyanət edərək, gizlincə Varaz Şapuxa deyir ki, o, hədiyyə kimi Tira-
nın gözəl atını tələb etsin. Tiran hiyləgərlik edir və ona başqa bir at
verir. Yenə Pisakın çuğulluğu nəticəsində erməni çarı tutulur və onun
gözləri çıxardılıb kor edilir... Başa düşmək olmur ki, burada hansı
ideya əsasdır: Pisakın satqınlığı və xəyanəti, yoxsa Tiranın hiyləgər-
liyi və ikiüzlülüyü? Əvəzində, at artıq erməni atıdır! Bunun ardınca
Tiranın yerinə onun oğlu Arşak
hakimiyyətə gəlir, indi artıq o, kor
oğludur! Düşünürük ki, hadisələrin belə təsvirinin məqsədlərini şərh
etməyə ehtiyac yoxdur. Üstəlik də, buna bənzər fikirləri “Erməni
tarixi”nin atası M.Xorenskidə də tapmaq olur, əvvəlki paraqraflarda
Herodotun mətnlərinin onun tərəfindən oğurlanması, təhrif edilməsi,
mənimsənilməsi və “erməniləşdirilməsi” haqqında danışmışdıq. Bir
sözlə, M. Xorenskidə də yenə həmin fabuladır: “Tiranın atı”- “Tiran
Arşakın kor edilmiş atasıdır, Arşak isə kor oğludur.”
Dastanla tanış olan Avropa alimləri də ermənilərin eposun bu cür
başa düşülməsini təsdiq etmək cəhdlərini kənara qoymamışlar.
Berberyanın araşdırmalarına müdaxilə edən fransız alimi D.
Dyumezil Koroğlu haqqında xalq rəvayəti və nağılını müqayisəli şə-
kildə öyrənərək, bir neçə son dərəcə aydın nəticələr çıxarmışdır. Bi-
rincisi, “Koroğlu” eposu ilə Arşak haqqında rəvayət arasında heç bir
genezis yoxdur, ancaq “Koroğlu” dastanının Arşak haqqında rəvayətə
böyük təsiri ilə əlaqədar müəyyən uyğunluq vardır. İkincisi, “kor
K A M R A N İ M A N O V
70
oğlu”nun ən erkən süjetinin “Tiran-Arşak”
mövzusuna təsiri tam hiss
olunur! Ancaq necə olursa olsun “Koroğlu” dastanının meydana gəl-
məsini “erməni” kökləri ilə bağlamaq cəhdləri ona gətirib çıxarır ki,
Bərbəryan fransız aliminin gəldiyi nəticələri təftiş edərək, ondan ya-
pışır ki, türk nəşrlərində və oxuculara yaxşı tanış olan Q.Ağayanın
işlərində Koroğlu hökmdar kimi təqdim olunmuşdur. Axı Arşak da
hökmdar olmuşdur. Berberyana görə, Koroğlunun atası da Tiran kimi
hökmdar olmuşdur!? Bu kimi məntiqi fikirlərə söykənərək, belə
nəticə çıxarılır ki, Koroğlunun Çənlibeli elə Arşakın - Arşakavanıdır.
Arşakavanda oğrular və quldurlar yaşamışlar, Çənlibelin dəliləri niyə
soyğunçu olmasınlar və s. və i. a.
Hörmətli
oxucular, bir anlığa bu cür şübhəli, daha dəqiq desək,
cəfəng “dəlilləri” bir yana qoyaraq, hələ Herodotda (b.e.ə V əsr) “Kor
oğulları haqqında” qədim əfsanənin, daha dörusu, “Koroğlu” dastanı
ilə süjet paralelliyinin öz əksini tapdığını xatırlayaq. Yeri gəlmişkən,
burada söhbət skiflərə gedib çatan qədim əfsanədən gedir. Skiflər isə
yalnız rusdilli ədəbiyyatda “skiflər” adlanır. Yunanlar onları “skuzay”
(cəm şəkildə), assuriya və babil mənbələri “aşquzay”, “işquzay” ad-
landırırlar. Bu adların kök hissələrində bir eynilik vardır: “uz-kuz-
quz” (xahiş edirik “oğuz” sözü ilə müqayisə edin).
Koroğlunun erməni köklərinin meydana gəlməsi haqqında Ber-
beryanın “dəlilləri”nə qayıdaraq
qeyd edək ki, o,
gətirdiyi dəlilin lax
vəziyyətdə olduğunu bildiyinə görə, başqa bir sübut da gətirir. Sən
demə, Koroğlu kor oğlu deyilmiş, yeniyetmə çağında o, öz təxəllüsü
ilə deyil, Rövşən (daha doğrusu “işıqlı”) adı ilə çağırılırmış. Koroğlu
adını isə atasının kor edildiyi andan, onun qisasını almaq qərarından
sonra daşımağa başlamışdır. Daha sonra Berberyana görə, əgər xalq
qəhrəmanın adında onun igidliyini, mərdliyini və qəhrəmanlığını
xüsusi olaraq nəzərə çarpdırmaq istəyirsə,
onda ona bu keyfiyyətləri
özündə təcəssüm etdirən ad verərdi. Buradan da belə bir nəticə çıxar-
maq olur ki... Koroğlu nəsillə bağlı soyadıdır. Beləliklə, “əlavə” sü-
butda “Koroğlu” sözünün sülalə etimologiyası, özü işıqla bağlı, təbliğ
olunur. Beləliklə gəlib çatdıq Q.Ağayana, çox əvvəllər o, erməni rə-
vayətinə əsaslanaraq, “sübut etməyə” çalışırdı ki, Rövşənin atası kor
E R M Ə N İ ( Y A D ) E L ( L İ ) N A Ğ I L L A R I
71
yox, erməni, özü də “Xor”olmuş və “Xorxarunidilər” knyaz nəslinə
mənsub olmuşdur. “Xor” isə zaman keçdikcə “kor”a çevrilmişdir (Q.
Ağayan, “Koroğlunun həyatından macəralar“, İstanbul, “Purat” ki-
tabxanası, 1924, erməni dilində). Bu cəfəngiyatın dərinliyinə varma-
dan qeyd edək ki, öz zamanında Baratov bu uydurmanı dəqiq öz
yerinə qoymuş və göstərmişdir ki, şeirlərdə “Mən Koroğlu yox,
xoroğluyam” formasında türk dillərində hərflərin təbii əvəzlənməsi
səbəbindən özbək- türkmən variantına gedib çıxan hərf yerdəyişməsi
vardır.
Koroğlunun “erməniləşdirilməsi” ilə bağlı daha bir maraqlı mə-
qamla tanış olaq. İş burasındadır ki, Çənlibelin yerinin “erməni sayağı”
müəyyən edilməsi və onun eposun meydana gəldiyi yerdən çox uzaq-
lara aparılması üçün həqiqətən var qüvvə ilə tədbirlər görmüşlər.
Burada Camaliyə görə,
Baz da, Arşakavan da Sebastiyanın yanında
olmuşdur.
Ayat isə Çənlibeli gah İranda, Salmastın yanında, gah da
Camali kimi Türkiyədə, Sebastiya yaxınlığında göstərirdi.
Hələ Mu-
şeqyan da Çənlibelin Qars yaxınlığında olduğunu sübut etməyə çalış-
mışdır. Bir sözlə, Çənlibeli, daha doğrusu, dastanın yaranma yerini
Azərbaycandan, yaxud Şərqi Anadoludan “qopartmaq” cəhdi aydın
şəkildə “həyata keçirilirdi.”
“Koroğlu” dastanına olan erməni iddiaları ilə bağlı olan bu pa-
raqrafı yekunlaşdıraraq, qeyd edək ki, nəinki bu dastanın erməni
tərcümələri və yenidən işlənmələri, eləcə də “Koroğlu əsirlikdə”,
“Dəyirmançı Koroğlu”, “Koroğlunun qılıncı” kimi “erməniləşdiril-
miş” nümunələr də dastanın Azərbaycan variantına əsaslanan Xodzko
variantına gedib çıxır. Koroğlu”nun Azərbaycan variantından kom-
pilyasiya edilmiş və Samuelyanın müqəddiməsi ilə 1941-ci ildə Yere-
vanda nəşr olunmuş ən məşhur erməni variantı da belədir.
Burada
Samuelyanın aşağıdakı etiraflarını görmək olar. Birincisi, onun fik-
rinə görə, Koroğlunun mahnıları erməni aşıqlarının-qusanlarının re-
pertuarında əsas yer tutur. İkincisi, “erməni variantlarının xeyli his-
səsini Azərbaycan aşıqlarının ifalarından götürülmüş erməni tərcü-
mələri təşkil edir, Azərbaycan eposu tam erməniləşdirilir, Koroğlu-
nun özü isə erməni qəhrəmanı olur”.
K A M R A N İ M A N O V
72
Çətin ki, buna nə isə əlavə etmək mümkün olsun. Yəqin yalnız
bunu demək lazımdır ki, 1856-cı ildə “Koroğlu” adı ilə nəzmlə das-
tan yazan və onu 1893-cü ildə Peterburqda
nəşr etdirən XIX əsr
erməni şairi R.Patkanyan açıq şəkildə etiraf edərək bildirmişdir ki,
onun yaradıcılığı “Koroğlu”nun Azərbaycan variantı ilə bağlı olmuş-
dur. Böyük Höte də belə demişdir: “Mühüm iş üzərində düşünmək
heç vaxt gərəksiz deyildir.”