53
Demək, azadlığın sərhədləri və dərəcəsi var. İnsan buna görə də heç vaxt azad deyil, o
yaşadığı ictimai və təbiət mühitinin ona qoyduğu tələblərlə hesablaşmağa məcburdur.
Azadlıq digər ətraf mühit elementləri –qonşular ilə məhdudlaşır. O şey azadddır ki, o
mühitin ona verdiyi yerdə – qaydada konfliktsiz dura –yaşaya bilir. İnsanın biliyinin
artması onun azadlıq dərəcəsini artırır. İnsan üçün azadlıq ancaq şəxsi hissdir- yəni edə
biləcəyi hərəkətləri sərbəst etmə qabiliyyətini dərk etməkdir. Bir adam o birisinin qeyri -
azad olmasını deməsi düz ola bilməz. O insan, hələ özünün azad olmamasını dərk
etməmişsə, o özünü azad sayacaqdır.
Bir şeyin azadlığı, digər şeyin azadlığı ilə məhdudlaşır, yəni azadlıq və məhdudluq asılı
cüt anlayışlardır. Bir hadisə bir şey üşün azadlıqdır, digər şey üıün məhdudluqdur.
Cəmiyyət daxilində insanın bilik və məlumatları çoxalaraq sistemin onun fəaliyyətinə
maneələrini dərk edənə qədər insan azaddır. Mane görəndən sonra o öz qeyri - azadlığını
aşkar edir, yəni dərk edir.
Nəticə: azadlıq subyektiv və şəxsi hissdir. Şeylər Azadlıq və məcburiyyətin birliyidir.
Şeylərin olması Azadlıqın və ətraf mühitin məcburiyyəti nəticəsidir. Əgər birini görmək
istəməsək, digərini görəcəyik. İnsanın bilmədikləri sahəni səviyyələr – qatlar şəklində
ayırsaq, bu qatları insanı məhdudlaşdıran qatlar və ya azadlıq qatları adlandırmaq olar.
Təbii maraq nəticəsində insanın bilikləri artdıqca naməlumluq məlumluğa çevrilir.
Dünyanı - ətrafı dərk etmək, idrak- ağıl azadlığın dərəcəsini artırır. İnsan təkamül
edərək, qeyri - müəyyənlikləri bir - bir açır, müəyyən edir. Lakin növbəti qeyri -
müəyyənlik qatı hələ qalır, bu hələ ki, insanın azadlığını müvəqqəti məhdudlaşdırır. Hər
bir qeyri - müəyyənlik açılandan sonra insanın azadlığı o qədər genişlənir.
Əvvəldən müəyyən edilmə, yoxsa azadlıq. Suallara cavablar
Dünyanı idarə edən
qanunlar, hər şeyin zərurətlər, təsadüflərin olmaması, əvvəldən
müəyyən olunma prinsipi hər bir hadisənin, şeyin gələcəyinin necə olacağı suallarina
səbəb olur.
Biz bilə bilərikmi nə baş verəcək?
- Bizə keçmiş tam məlum olsa və indini tam müşahidə edə bilsək və eyni zamanda hər
bir böyük və alt sistemləri ağıl ilə seçib ayıra bilsək və onların dəyişilmə qaydalarını
bilsək, dünya tamlıq qanununa görə biz gələcəyi bilə bilərik.
Əgər hər şeyin baş verməsi əvvəldən müəyyən edilibsə, insan necə azad hərəkət edə
bilər? Biz qəsdən müxtəlif cür hərəkət etsək, əvvəldən yazılanı pozmuş oluruqmu?
- Əşya, insan, varlıq hökmən müəyyən sistemlərin elementi - iştirakçısı olduğu üçün
qarşılıqlı əlaqələr nəticəsində onun davranışı müəyyən olunur. İnsan sonrakı - gələcək
talesinin müəyyən olunmasında özü də iştirak edir, yəni insan sonra etdiklərini əvvəl
elədiklərinin davamı kimi edir. Eyni zamanda, dərk edərək, könüllü və azad edir. Əgər
biz adi bir neçə alternativ hərəkət etsək və soruşsaq ki ,bu əvvəldən yazılıbmı? Onda
cavab verə bilərik ki, bu alternativ hərəkətlər bizim həmin bu anımızda , bu məkanda-
otaqda, bu şəraitdə edə biləcəyimiz hərəkətlər qrupuna aiddir və biz bunu əvvəl qərar
qəbul edəndən sonra edirik, yəni əvvəldən müəyyəndir. Və əgər biz qəsdən bunları
ediriksə, bu halda da biz hər hərəkətdən əvvəl qərar qəbul edirik, yəni hərəkətimizi
əvvəldən müəyyən edirik. Bununla, qanunu pozmuruq. Yuxarıda qeyd etdik ki, hər bir
şeyin sonrakı vəziyyəti – hərəkəti, addımı məhz, həmin şeyin iştirakı ilə – potensialı -
54
dəyərindən asılı olaraq onun iştirak etdiyi sistemlər çoxluğu
tərəfindən əvvəldən müəyyən
edilir.
Demək, bizim yaxşı və ya pis hərəkətimiz əvvəldən müəyyən olunub və biz belə
davranmağa məhkumuq?
- Bəli. Əgər belə ediriksə, demək, bu zərurət olub və əvvəldən müəyyən olub, lakin bu
bizə məlum ola da bilərdi, olmaya da bilərdi.. Hər kəs öz uğur və səhvlərini araşdırsa,
görər ki, məhz keçmişdə özü belə iştitrak edib - seçib.
Belədirsə, niyə çalışırıq? Bəlkə «anlımıza yazılanın» baş verməsini gözləyək ?
- Biz ancaq sistemin verdiyi öz funksiyamızı yerinə yetirəndə və özümüzün varlığını
saxlamağa çalışanda yaşaya bilərik. Yaşamaq üçün məhz yazılanı etməyə məcburuq. Bu
yazılanlar isə bizim hərəkətlərimizin səbəbləridir. Bizim fəaliyyətimiz məhz «anlımıza
yazılanı» icra etməyimizdir, bu yazılma prosesində biz öz potensialımızla iştirak edirik.
Habelə ata – babalarımız da iştirak etmişdir, lakin biz atdığımız addımın «yazıldığı» vaxt
məqsədyönlü iştirak edə bilsəydik, indi bizim xoşumuza gəlməyən işi tutmazdıq. Bu
mənada bu düz atalar sözüdür ki, nə edirsə, insan özü - özünə edir.
Hər şey idarə olunursa, bizim rolumuz nədir? Biz nə edə bilərik?
- Bizim rolumuz sistemin verdiyi rolu icra etməkdir. Mənə bu rolu yazmışsa, sizə sizin
potensialınıza - xarakter və digər parametrlərinizə görə digər rolu yazmışdır. İmtina edə
bilmərik,. imtina etsək sistemdən çıxmalıyıq. Biz (1) potensialımızı artırıb və (2)
əməkdaşlıq edərək yaranmasında iştirak etdiyimiz sistemi dəyişə bilərik və o bizə başqa
xoş rol yazar.
İsa peyğəmbərin dediyi kimi bir üzümüzə şillə dəydikdə, o biri üzümüzü də şillə altına
tutaq? Və ya birimiz gəlmişik cənnətə getmək üçün, birimiz gəlmişik cəhənnəmə getmək
üçün?
- Həmişə sillənin vurula bilməməsinə, və dəyməməsinə çalışmalıyıq. Ən yaxşısı, belə
fikrin yaranmamasına çalışmalıyıq. Sillə vurulubsa, demək, öz yerimizdə və lazımı
davranışda deyilik və ya gücümüz azdır. Xeyr, heç birimiz nə cənnətə nə cəhənnəmə
gedəcək. Bu anlayışlar uydumadır.Hamının gedəcəyi bir yer var.
Bəlkə səbr edək və əldə etdiklərimizlə kifayətlənək?
- Gözlədikdə hadisələri müşahidə edib, daha aydın anlaya bilərik və düzgün qərar verə
bilərik, lakin səbr etdikdə ya biz qazana bilərik, ya itirə bilərik. Şükr etmək,
kifayətlənmək, ancaq müəyyən zamanlarda xeyirli olardı. Əldə etdiklrimizlə
kifayətlənsək, biz durğunluq vəziyyətiə düşmərikmi? Özümüzü daha yaxşı yaşamaq və
daha yaxşı idarə sistemi qurmaq imkanlarından məhrum etmərikmi? - Burada bir faydalı
məna vardır. Qeyri - müəyyənlik olduqda səbr etmək məsləhətdir, çünki zaman keçdikcə
vəziyyət aydınlaşacaq –müəyyən olacaq və biz düzgün yol seçə biləcəyik. Zəruri
ehtiyaclarımız ödənirsə, müəyyən zaman ərzində daha artıqa çalışmamaq, yəni şükr
etmək məsləhətli olardı, çünki hər bir fəaliyyət risklə əlaqədardır. Adi halda axı insan hər
şeyi bilmir və ya yadında olmur. Demək, o kifayətlənsə, əlindəkini itirmək təhlükəsindən
və ya səhv addımdan xilas olar. Lakin insanın gücünə və ağlına görə hərəkət etməsi -
çalışması və ağıllı hədlərə malik nəticələrə nail olması daha məsləhətdir. Yəni daha düz
olardı: gücündən, imkanlarından artıq çalışma, yeyə bilməyəcəyin və ya həzm edə
bilməyəcəyin yeməyi yemə. Öz ağlınla, gücünə - imkanlara görə yaşa.
Orta Şərq dini təlimlərinin dediyi kimi insanın günahkar olaraq dünyaya gəlib və pis
işlər görməsi əvvəldən müəyyən olunub? - İnsan günahkar kimi gəlmir, tamam günahsız