Azərbaycan SSR sovet gömrük sistemi şəraitində (1920-1991)
65
Zaqafqaziya Sovet Sosialist Respublikası İttifaq
Sovetinin sədri
Nəriman Nərimanovun imzası ilə təsdiq olunan 1922-ci il 24 sentyabr tarixli
“Zaqafqaziya Sovet Respublikası Gömrük İdarəsinin təşkili haqqında”
Dekret sovet respublikalarının gömrük münasibətlərinin uyğunlaşdırılması
və birləşdirilməsi sahəsində atılan ilk addımlardan biri oldu. Sənədin 1-ci
bəndində göstərilirdi ki, Zaqfqaziya Sovet Sosialist Respublikası İttifaq
Sovetinin Rusiya Sosialist Federativ Respublikası ilə 1922-ci il 5 sentyabr
tarixli razılaşmasına əsasında, Zaqafqaziya hüdudlarında bütün gömrük
məsələlərinin tənzimlənməsi məqsədilə ZSFSR Xalq Xarici Ticarət Komis-
sarlığının tərkibində RSFSR-in gömrük orqanları ilə birləşdirilən vahid
Zaqafqaziya Gömrük İdarəsi yaradılır. Respublikaların Zaqafqaziya Maliy-
yə Komissarlığı nəzdində olan gömrük şöbələri
ləğv edilir və yerlərdəki
bütün gömrük müəssisələri birbaşa Zaqafqaziya Gömrük İdarəsinə
tabeçiliyinə verilirdi.
Zaqafqaziya Gömrük İdarəsi Zaqafqaziya Sovet Federativ Sosialist
Respublikasının Xalq Xarici Ticarət Komissarlığına tabeliyinə verilirdi.
Gömrük gəlirlərinin toplanılmasına nəzarət etmək hüququ ZSFSR Xalq
Maliyyə Komissarlığının səlahiyyətinə daxil edildi. Gömrük nəzarəti qay-
daları Zaqafqaziya Sovet Federativ Sosialist Respublikasının Xalq Xarici
Ticarət Komissarlığı və Xalq Maliyyə Komissarlığının birgə hazırladığı və
ZSFSR İttifaq Sovetinin təsdiq etdiyi xüsusi təlimatla müəyyən olunurdu
[29, 113-114 ].
1922-ci ilin fevralında RSFSR xarici ticarət komissarlığının
Azərbay-
candakı səlahiyyətli nümayəndəsi S.Çasovennı Azərbaycan SSR Gömrük
İdarəsinin rəisinə ünvanlandığı 1125 saylı məktubda yazırdı:
“Azərbaycan
KP MK-nın qərarı ilə neft məhsulları, dəmir, boş dəmir çəlləklər, manu-
faktura, taxta-şalban və şəkərin xüsusi şəxslər tərəfindən İrana aparılması
qadağan edilib. Bu malların ixracı istisnasız olaraq RSFSR XXTK və
Cənubi Qafqaz Sosialist Respublikası vilayət xarici ticarət idarəsinə
məxsusdur” [33, 98]. Həmin nümayəndənin Azərbaycan SSR Maliyyə
komissarı Tağıyevə ünvanlanan 1922-ci il 15
aprel tarixli digər bir
məktubunda yazılırdı:
“…Azərbaycan və Rusiya Respublikaları arasında
imzalanan 30 sentyabr 1920-ci il müqaviləsi, ASSR Ali İqtisad Şurası və
XKŞ-nin mövcud qərarları ilə RSFSR XXTK-n ASSR ərazisindən daşıdığı
mallardan rüsum tutulmadan maneəsiz buraxılmalıdır, belə ki, sovet
respublikaları arasında gömrük yoxdur və ola da bilməz. Yuxarıda göstə-
rilənləri nəzərə alaraq “Dağıstan” gəmisi ilə İrandan gətirilən 630 pud
düyünün rüsumsuz buraxılması haqqında Azərbaycan gömrüyünə müvafiq
sərəncam vermənizi Sizdən xahiş edirik”. Növbəti dəfə RSFSR-in xarici
ticarət nümayəndəsi 1922-ci il 21 may tarixli məktubda Azərbaycan
Gömrük idarəsinə İrana şəkər, şüşə və dəmir məmulatları, kibrit və digər
malların davamlı olaraq buraxılmasına etirazını bildirir
və qeyd olunurdu ki,
Azərbaycan dövlətçiliyi tarixində gömrük işi
66
bu kimi hallar qanunsuz olmaqla, RSFSR XXTİ və Cənubi Qafqaz vilayət
xarici ticarət idarəsi üzərinə Mərkəz tərəfindən qoyulan tədarük işini iflic
edir [33, 82].
Azərbaycan SSR Mərkəzi Pambıq İdarəsinin Bakı gömrükxanasına
ünvanlandığı 1922-ci il 8 iyun tarixli məktubunda XKS-nin “Bakinski
raboçi” qəzetinin 7 iyun tarixli 123-cü sayında dərc olunmuş qərarında
Qarabağ ətrafından Tiflis istiqamətinə yaxın vaxtlarda göndərilməsi ehtimal
olunan pambığın sərhəddən buraxılmaması üçün
müvafiq gömrük mən-
təqələrinin xəbərdar edilməsi və pambığın Azərbaycan respublikası sər-
hədlərindən buraxılmaması üçün qəti tədbirlər görülməsi xahiş edilirdi
[33,99].
Azərbaycan Gömrük İdarəsinin rəisi Əhməd Rzayevin 1922-ci il
iyunun 13-də Hökumətə göndərdiyi hesabatda xarici ticarətin mərkəz
tərəfindən inhisara alınmasının və bir neçə qrup mal növünün (şəkər,
pambıq parça, meşə-ağac materialları, metal məmulatlar, bidonlar və s.)
dövlət inhisarına alınması, yəni lisenziyasız buraxılmasının qadağan
edilməsi və gömrük rüsumundan azad edilməsinə münasibətini bildirmişdi.
Hesabatda göstərilirdi ki, bunun əsas səbəbi xüsusi
tacirlərə Cənubi Qafqaz
Xarici ticarət idarəsi tərəfindən xüsusi məbləğ müqabilində gömrükdən
keçirilən malların dövlətə məxsus olması haqqında vəsiqələrin verilməsi idi.
Məsələn, Tiflisdə yerləşən həmin idarə tərəfindən vətəndaş Mir-Həbibova
İrana 1000 pud şəkər tozunun ixracına verilən 1 iyun 1922-ci il tarixində
verilmiş 24 saylı lisenziya vəsiqəsinə görə 700 mln. manat alınmış, o isə öz
növbəsində həmin sənədi vətəndaş Seyfulla Hüseynova satmışdı. Yaradıl-
mış “əlverişli şəraitdən” istifadə edən tacirlər RSFSR XXTK-nin Bakı
şöbəsindən qeyri-qanuni yolla əldə etdikləri vəsiqələrlə valyuta tutumlu
malları heç bir gömrük rüsumu ödənilmədən sərhəddən keçirirdilər.
Statistik
rəqəmlərə əsaslanaraq qeyd etmək olar ki, qadağanedici tədbirlərə
baxmayaraq, idxalın ümumi həcmində dövlət sektoru xüsusi ticarətdən xeyli
geri qalırdı.
Azərbaycan hökumətinin birbaşa nəzarətində olan gömrükxanalarda
xarici ticarət əməliyyatlarından gömrük rüsumlarının yığılması RSFSR
hökumətini narahat etməyə bilməzdi. ZSFSR İttifaq Soveti sovet respub-
likaları arasında ticarəti sərbəst elan
edərək bütün gömrük məhdudiy-
yətlərinin ləğv edilməsini nəzərdə tutan qərarı qəbul etdi. N.Lederin
imzaladığı 1922-ci il 28 avqust tarixli 3031/325 saylı teleqramda sovet
respublikaları arasındakı daxili sərhəd xətlərində gömrük nəzarəti məntə-
qələrinin fəaliyyətinin təcili olaraq dayandırılması və daşımalarla bağlı
məhdudiyyətlərin 48 saat ərzində ləğvi, qərarın dövri mətbuatda dərc
edilməsi tələb olunurdu. Qərarın həyata keçirilməsinə maneçilik törədildiyi
halda, gömrükxana rəisi ictimai asayişi qoruyan məsul əməkdaşlara
müraciət etməli idi.
Beləliklə, Moskvanın göstərişi ilə Azərbaycan SSR-nin