70
Atmosfer çirkləndiriciləri və havanın təbii qatışıqları bir
sıra mürəkkəb qarşılıqlı təsirə, yuyulmaya və s. məruz qalır.
Hava oksidləşdirici mühit olub, onu çirkləndirən maddələrin
kimyəvi və fotokimyəvi çevrilmələrinin əsas səbəbi havanın
üzvi maddələrlə çirklənməsi (əsasən neft və karbohidrogen ilə)
yüksək temperaturlu yanma prosesi zamanı azot oksidlərinin
əmələ gəlməsidir.
Çirklənmə dərəcəsi zamandan və məsafədən asılı olaraq
kəskin dəyişir. Bu dəyişikliklər havanı çirkləndirən maddələrin
daxil olma mənbəyinin xüsusiyyətlərindən, meteoroloji və
topoqrafik faktorlarının təsiri ilə əlaqədardır: küləyin sürəti,
temperatur, təzyiq, havanın nəmliyi, ərazinin relyefi, çirklənmə
mənbəyindən olan məsafə.
Atmosfer havasının vəziyyətinə nəzarət aşağıdakılardan
ibarətdir:
çirklənmə mənbəyinin öyrənilməsi; çirkləndirici
maddələrin fotokimyəvi və kimyəvi çevrilmələrin tədqiqi; daha
çox toksik maddələrin aşkar edilməsi; hava axını ilə
çirkləndiricilərin öyrənilməsi;
Çirkləndiricilərdən nümunələrin götürülməsi və onların
analiz:
Digər amillərin tədqiqi ilə müqayisədə havanin tədqiqi
zamanı nümunələrin götürülməsi daha çətin və məsuliyyətli
prosesdir. Çirklənməyə nəzarətin etibarlılığı nümunənin götür-
ülmə üsulundan çox asılıdır. Bu nümunənin götürülmə prose-
sində bəzi çirkləndirici maddələrlə qatılaşması ilə əlaqədardır.
Havanın güman edilən çirklənməsindən asılı olaraq nümunənin
götürülməsi qatılaşmanı nəzərə almaqla və yaxud onsuz yerinə
yetirilə bilər. Axırıncı halda nümunələr şüşə şprisə, qaz pipet-
kalarına, polietilen torbalarına yığılır. Bu halda xətalar nümunə
götürən quruluşun kipliyinin pozulması, onun daxili səthindən
maddələrin mikroqatışıqlarının sorbsiyası nəticəsində baş verir.
Xətalar tətbiq olunan havadan nümunə götürən tutumun çox
asılı yuyulması, həmçinin nümunənin saxlanılma şəraitinin və
buraxıla bilən müddətinin təyin olunması ilə kənar edilir.
71
Havanın mikroqatışıqlarla qatılaşmasında iştirak edən fak-
torlar onun digər mühitlərin qatılaşması nəticəsində xətaları törədə
bilən faktorlardan daha çoxdur. Havanın analizində havada
mikroqatışıqların 96 %-dən az olmayaraq qatılaşmasına imkan
verən səmərəli üsullar tətbiq edilir. Havada nümunə götürmənin
əsas üsulları aspirasiyalı üsullardır ki, burada havanın qovulması
(sorbsiya) havauducu qurğu (uducu qab, qatılaşmış borucuq, süz-
gəc) vasitəsilə müəyyən sürətlə yerinə yetirilir.
Atmosfer çirkləndiricilərinin tədqiqində birdəfəlik maksi-
mal və orta gündəlik qatılıq təyin edilir.
Zərərli qatışıqların qatılıqlarını təyin olunması üsulunda
ümumi xəta +25%, qatılıq 0.8 BOH şərti daxilində maksimal
birdəfəlik qatılıq təyin edildikdə 20-30dəqiqə müddətində hava
nümunəsinin götürülməsi, orta gündəlik qatılıq təyin edildikdə
isə sutka ərzində nümunələrin götürülməsi təmin olunmalıdır.
Atmosferin çirklənməsinə nəzarət stasionar, marşrut və
hərəkət edən məntəqələrdə yerinə yetirilir.
Aşağıda atmosfer havasının monitorinqinə aid nümunələr
verilir.
Toz aerozol hesab edilir. Aerozollar maddələrin (bərk və
maye) asılı vəziyyətdə olan hissəcikləridir. Onlar havanın üst
qatında troposferdə və atmosferdə geniş yayılmışdır. Onların
yaşama müddəti müxtəlifdir: bir neçə saatdan uzun illərə kimi.
Troposferdə hissəciklərin yerləşməsinin 3 növü vardır. Hissə-
ciklər atmosferə hazır şəkildə daxil olur, lakin onların əsas
hissəsi su buxarı daxil olmaqla qazvari, maye və bərk maddə-
lərin arasında gedən kimyəvi reaksiyalar nəticəsində əmələ gəlir.
Aerozolların ən çox hissəsi təbii proseslər nəticəsində əmələ
gəlir ki, onların əksər hissəsi antropogen mənşəlidir. Hər il
insanın fəaliyyəti nəticəsində hava hovuzuna düşən hissəcik-
lərinin miqdarı ildə 1 milyard tona yaxındır. Hissəciklərin
kimyəvi tərkibi müxtəlif olub, silisium dioksiddən - qumdan,
toksiki metaldan, pestisidlərdən, karbohidrogenlərdən və s.
ibarətdir.
72
Antropogen çirkləndirici aerozolların stratosferdə maksi-
mal miqdarı sulfatların payına düşür. Stratosferdə troposferə
nisbətən aerozollar daha az müxtəlifliyə malikdir. Stratosferin
əsas bərk komponenti ammonium sulfatdır. Antropogen aero-
zolların əsas mənbəyi yanma prosesidir. Energetika və
nəqliyyat aerozolların 2/3 hissəsini təşkil edir.
Aerozolların digər mənbəyi – metallurgiya, kimya
sənayesi və tikinti materialların istehsalıdır.
Aerozolların Yer kürəsinin havasını dəyişmə qabiliyyə-
tinə malikdir. Onlar ağciyər toxumalarına çökərək insanlarda
ən ağır xəstəlik hesab edilən pnevmokonuoz əmələ gətirir.
Aerozol hissəciklər özlərində radioaktivlik, viruslar, mikroblar,
göbələklər daşıyıcıları olub, turş yağışlar əmələ gətirərək,
nəinki canlılar üçün, eyni zamanda maşın, mexanizm, cihazlar
və saf materialların keyfiyyəti üçün təhlükə yaradır. Bundan
əlavə tozlar tullantılarla birlikdə dəyərli materialları daşıyaraq
məhvedici partlayışlara səbəb ola bilər. Havanın tozlanmasını
miqdarı xarakteristikası təyin etmək üçün hal-hazırda əsasən
çəki analizi (qravimetriya ) üsulundan istifadə edilir.
Bundan əlavə hesablama metodu da mövcuddur. Çəki
göstəriciləri vahid hava atmosferi həcmindəki tozların kütləsini
təyin edir. Bu tozlanmanı təyinin dolayı üsullarıda vardır. Dolayı
yollara, müxtəlif fiziki hadisələrin (şüalanmanın intensivliyi,
elektrik sahəsi, optiki sıxlıq və s.) köməyi ilə tozlanma kütləsinin
havadan tozları ayırmaqla və ayırmadan təyin edilməsi aiddir.
Ən geniş yayılmış üsul tozların çəki qatılığını təyin etmək
üçün istifadə edilən qravimetrik üsuldur. Analitik süzgəcdən
havanın müəyyən həcmi qovulur. Süzgəcin kütləsinin artması
hesabına fraksiyalara ayırmadan bütün tozların kütləsi
hesablanılır. FPP parçasından hazırlanan süzgəclər daha yaxşı
hesab edilir. Bu metoddan 0.04-10 mq/m
P
3
P
sanitar-mühafizə
diapozonu zonasıda və əhalini yerləşdiyi sahələrdə havadakı
tozların birdəfəlik və orta gündəlik qatlığını təyin etmək üçün
istifadə edilir.
Dostları ilə paylaş: |