66
Yüksək antropogen yük olan zonalarda nümüunə məntə-
qələrinin yaradılması məqsədə uyğundur. Belə halda, bir neçə
məntəqə yaradılır: onlardan biri çirklənmə zonasından 1000 m
yuxarıda, ikincisi isə 500 m aralıda, sonuncu isə çirkli suların
axıdıldığı yerdə.
Göllərdə və su anbarlarında da eyni üsulla su nümunələri
götürülür.
Bir qayada olaraq su nümunələri üst hissədə üfüqi
istiqamətdə götürülür. Qalan nümunə götürülən sahə bir neçə
üfüqi istiqamətdən 5-10 m dərinlikdə olmalıdır. 10 m dərin
yerlərdə isə nümunə aralıq sahələrdən götürülməlidir.
Nümunələrin götürülməsinin bir neçə əsas prinsipi
mövcuddur:
- Analiz üçün götürülən su nümunəsi seçimin şərtlərini əks
etdirməlidir. (temperatur, metetoloji şərtlər) və götürülmə
yeri (mərkəzi hissə, sahil zonası və s)
- Nümunə saxlandıqda və daşındıqda elə etmək lazımdır ki,
onun tərkibi və xassəsi dəyişirilməsin;
- Nümunənin həcmi kifayət qədər olmalıdır ki, analiz üçün
yetərli olsun;
- Nümunə qabları
əvvəlcədə götürüləcək su ilə
yaxalanmalıdır;
Müşahidənin məqsədindən asılı olaraq nümunələr gündə-
lik və ekosistemin monitorinqi üçün mövsümi olaraq götürülür.
Axar sularda (çay və bulaqlar) nümunələr suyun sürətli
axan hissəsindən götürülür. Kompleks məlumatlar aldıqda isə
həm sürətli axan hissədən, həm də durğunluq yerlərindən
nümunələr götürülməlidir.
Bu zaman hər iki nümunə bərabər qarışdırılır. Durğun
sularda isə nümunələr müxtəlif dərinliklərdən götürülür.
Quyu suları yay vaxtı quraqlıq havada götürülür. Əgər
quyu uzun müddət istifadə edilmirsə onun suyu çıxarılaraq
67
yenidən su toplanması gözlənilir. Əgər nümunə krandan götü-
rülürsə, krana şlank keçirilir və digər nümunə üçün qabın dibi-
nə qoyulur. Qab dolub daşana və temperatur stabilləşənə qədər
su axıdılır.
Su borularına daxil olan sularda zəhərli maddələr
yoxlandıqda, nümunəni kranı açan kimi götürmək lazımdır.
Hazırda nümunə qabları kimi 1.5-2.0 litrlik plastik
qablardan istifadə edilir. Bu qablar sintetik yuyucu maddələr
istifadə edilmədən, əvvəlcə distillə suyu ilə yaxalanmalıdır.
Su nümunələri kimyəvi və bakterioliji tədqiqat üçün
laboratoriyaya verilərkən xüsusi etiket göstərilməlidir. Etiketlər
nümunənin üzərinə möhkəm yapışdırılmalıdır.
Etiket aşağıdakı məlumatları əks etdirməlidir:
- Nümunəni verən təşkilatın adı;
- Nümunənin hərflə və nömrə ilə göstərilən şifri bir qayda
olaraq hərfli şifrlə tədqiqatçının adı və soyadını və ya
təşkilatın qısa adını əks etdirməlidir, nömrəli şifr isə
nümunə götürülən yerin nömrəsini göstərməlidir;
- Suyun nümunə tipi: səth suları (çay, göl, gölməçə), yeraltı
sular (hansı dərinlikdə), quyu suyu, su xətti, axar su və s.;
- Nümunənin götürüldüyü yer;
- Nümunənin mövsümü şərtləri;
- Nümunə götürülərkən iqlim şəraiti (havanın və suyun
temperaturu, atmosfer çöküntülərindən sonra keçən vaxt);
- İmkan daxilində, yerindəcə suyun pH, oksigenin qatılığı,
bulanlılıq və iy təyin edilməlidir.
- Nümunənin götürülmə tarixi, əməkdaşın soyadı;
Etiketin bir nüsxəsi laboratoriya jurnalında saxlanmalıdır.
68
Nümunə götürülərkən gün ərzində bir sıra analizlər
aparılmalıdır(pH, suyun rəngi, iyi, həll olan oksigenin miqdarı,
asılqanların miqdarı, ümumi minerallıq, permanqanatla
oksidləşmə, elektrik keçiriciliyi və s.)
Suyun rəngi vizual və ya spektroqrafik təyin edilir.
Nümunənin iyi (xlorluluq, torpaq iyi, fenol, neft məhsulları,
hidrogen sulfid, peyin, çürümüş saman və s.) müəyyən edilir.
Nümunənin iyinin sərhəd həddi aşağıdakı düsturla
hesablanır:
N=(A+B)/A
A - anzliz olunan nümunənin həcmi (ml);
B-iyin yox olması üçün əlavə edilən suyun miqdarı (ml)
2.4.
Atmosfer havasının çirklənməsinin
monitorinqi
Ətraf mühitin əsas obyektlərindən biri də atmosfer
havasıdır. Biosferin davamlılığı onun təmizliyindən asılıdır.
Havanın çirklənməsi bitkilərə, heyvanlara, insanlara, müxtəlif
materiallara və avadanlıqların quruluşuna mənfi təsir göstərir.
Nəfəs aldığımız atmosfer havasının tərkibi müxtəlif
qazların fiziki qarışığından ibarətdir. Havanın tərkibinə atmos-
feri təşkil edən daimi hissələr və dəyişən miqdarda təbii və
antropogen mənşəli müxtəlif qatışıqlar daxildir. Təbii şəraitdə
atmosfer havasının tərkibində həmişə miqdarı tez-tez dəyişən
su buxarı iştirak edir. Atmosfer havasının əsas rol oynayan
tərkib hissələrindən biri oksigendir. O, bir sıra anaerob mikro-
orqanizmlər müstəsnalıq təşkil etmək şərtilə bütün canlı orqa-
nizmlərin nəfəs almaları üçün zəruridir. Atmosfer havasının
çox hissəsini təşkil edən azot Yer səthində həyatın əmələ
gəlməsi ilə sıx surətdə bağlıdır. O, bir sıra azot tərkibli üzvi
birləşmələrin və zülalların tərkibinə daxildir. Azot təsirsiz
qazlardan biri olub, oksigeni durulaşdırmaq rolunu oynayır.
Çünki təmiz oksigendə həyat mümkün deyildir. Digər təsirsiz
69
qazlar (arqon, neon, helium, kripton, ksenon) insan orqaniz-
minə təsir xarakterinə görə azotla eynidir.
Karbon qazı üzvi maddələrin karbon mənbəyidir. O
tənəffüs prosesində, qıcqırma, çürümə, üzvi maddələrin oksi-
genləşməsi, onların parçalanması, yanacaq məhsullarının yan-
ması zamanı atmosferə daxil olur. Digər sabit qazlardan biri
ozondur. O, fotokimyəvi reaksiyaların aralıq məhsuludur, ona
görə də müasir şəhərlərin atmosferin çirklənmə göstəricisi
hesab edilir. Bununla yanaşı ozon atmosferin üst qatlarına
ekran əmələ gətirərək Yeri ultrabənövşəyi şüaların məhvedici
təsirindən qoruyur.
Qeyd olunan qazlardan başqa havanın tərkibində asılı
vəziyyətdə olan maye və bərk maddələrin aerozol hissəcikləri
də vardır. Atmosfer havasının tərkib hissəsinə müxtəlif qazlar,
buxarlar, təbii proseslər nəticəsində (maddələrin az bir hissəsi)
əmələ gələn maddələrinin asılı vəziyyətdə olan hissəcikləri və
həmçinin atmosferdə müxtəlif birləşmələrin qarşılıqlı təsir
reaksiyaları daxildir. Lakin bu komponentlərin bəzilərinin təbii
yolla atmosferə daxil olması, masştabına görə antropogenlər-
dən yüksəkdir. Buna baxmayaraq antropogenlər əhalisi çox
olan rayonlarda atmosfer havasının çirklənməsində böyük rol
oynayırlar.
Daha geniş yayılmış və təhlükəliliyinə görə 8 növ
çirkləndiricilər aşkar edilmişdir:
1- Hissəcikləri atmosferdə asılı olan maddələr. Onlar hissəcik-
lərin səthində adsorbsiya olunan və onlarla həll oluna bilən
digər çirkləndiriciləri daşıya bilərlər;
2- Karbohidrogenlər və digər uçucu üzvi birləşmələr;
3- Dəm qazı (CO);
4- Azot oksidləri (NO
B
x
B
);
5- Kükürd oksidləri, əsasən dioksid (SO
B
2
B
);
6- Qurğuşun və digər ağır metallar;
7- Ozon və digər fotokimyəvi oksidləşdiricilər;
8- Turşular, əsasən sulfat və nitrat turşusu;
Dostları ilə paylaş: |