16
Onları fəth etməkdən ötrü, insan onların arasında təbiətin başqa
cisimlərini yerləşdirir.».
Ekosistemə yad olan maddə, enerji və birləşmələrin ətraf
mühitə (atmosferə, litosferə və hidrosferə) gətirilməsi, yerləş-
dirilməsi və atılması nəticəsində mühit amillərinin fiziki
parametrlərinin, kimyəvi xassələrinin və daxili qanunauy-
ğunluqlarının pozulması çirklənmə adlanır.
Biosferin çirklənməsi insan cəmiyyəti yaranan gündən
mövcuddur. Ətraf mühitə antropogen təsirin zəruriliyi irəli
gəlir:
• cəmiyyətin ətraf mühitdən təcrid olunmuş avtonom şəkildə
yaşamasının qeyri-mümkünlüyündən;
• tullantıların və əlavə təsirin aradan qaldırılmamasının
qanunauyğun xarakter daşımasından. Bu qanuna əsasən
təsərrüfat fəaliyyətinin bütün sahələri tullantıların
yaranması və aradan qaldırılması, prinsip etibarilə, qeyri-
mümkün olan əlavə təsirlərlə nəticələnir. Həmin tullantılar
və əlavə təsirlər ya bir formadan digərinə keçirilə bilər, ya
da hər hansı bir məkanda yerləşdirilə bilər.
Antropogen təsirin yaranması tarixi xarakter daşısa da,
sənaye dövrünə qədər (XVIII əsr) ətraf mühitin çirklənməsi
lokal yayılaraq geniş əraziləri əhatə etmirdi. Əhalinin sayının
az, təbii sərvətlərin isə bol olduğu dövrlərdə antropogen təsirin
nəticələri də o qədər nəzərə çarpmırdı:
• yeni yaranan ibtidai insan təbiətdə «həll olaraq» biosferə
adi bioloji növ kimi təsir göstərirdi;
• bioloji növ kimi formalaşmış insan (Homo sapiens)
intensiv şəkildə ovçuluqla və bitki toplamaqla məşğul olsa
da, ekosistemlərdə köklü dəyişikliklər yaratmırdı;
17
• əkinçilik və heyvandarlığın yaranması ilə bağlı biosferə
təsir intensivləşmişdir. Geniş ərazilərdə mal-qaranın otarıl-
ması, meşələrin qırılaraq yandırılması, çəmənliklərin
şumlanması nəticəsində əkin sahələrinin genişləndirilməsi
təbii ekosistemlərin sıradan çıxması və biosferdə tarazlığın
pozulması ilə nəticələnmişdir;
• antropogen təsirin sənaye dövrü son 300 ili əhatə etməklə
kulminasiya həddinə XX əsrdə çatmışdır. Bu mərhələdə
biosferdə bütün ekoloji komponentlər güclü antropogen
təsirə məruz qalaraq qlobal ekoloji təzadlar yaranmışdır.
XVII əsrə qədər biosferdə ekoloji tarazlıq qlobal şəkildə
pozulmamış qalır, ətraf mühitin çirklənməsi isə lokal
xarakter daşıyırdı. Lakin XVII əsrdən başlayaraq sənayenin
surətli inkişafı və onun törəməsi olan güclü urbanizasiya
biosferin sabitliyini pozan başlıca amilə çevrilmişdir.
İqtisadiyyatın bütün sahələrinin, o cümlədən kənd təsərrü-
fatı istehsalının da sənayeləşdirilməsi və iri şəhərlərin
yaranması biosferə antropogen təsiri artırmaqla XX əsrin
ortalarından başlayaraq ekoloji bəlalar yaratmışdır.
Biosferə antropogen təsirin nəticələri aşağıdakı formalarda
özünü büruzə verir:
- litosferin sturukturunun dəyişdirilməsi, xam torpaqların, çöl
və çəmənliklərin əkilməsi, meşə örtüyü məhv edilərək
geniş sahələrin meşəsizləşdirilməsi, səhralaşma və bozqır-
laşma, meliorasiya və irriqasiya işlərinin aparılması, süni su
hövzələrinin və dəryaçaların yaradılması və s. nəticəsində;
- biosferi təşkil edən komponentlərin əlaqələrinin və maddə-
lər mübadiləsinin balansının pozulması, faydalı qazıntıların
çıxarılması, sənaye və məişət tullantılarının litosferdə
toplanması, çirkləndirici maddə və birləşmələrin atmosferə
və hidrosferə atılması, quraqlaşma və s. nəticəsində;
18
- Yer kürəsinin ayrı-ayrı regionlarında və planetdə bütövlük-
də enerji, o cümlədən istilik, balansının pozulması: atmos-
ferdə karbon qazının (CO
B
2
B
) qatılığının artması nəticəsində
«parnik» (istixana) effektinin yaranması, iqlimin istiləş-
məsi, ozon təbəqəsinin deqradasiyaya uğraması üzündən
dəliklərin açılması və s. nəticəsində;
- biotanın (bitki və heyvanlar aləminin məjmusu) dəyişdiril-
məsi: bir çox bitki və heyvan növlərinin məhv edilərək
itirilməsi, yeni heyvan cinslərinin və bitki sortlarının
yaradılması, bioloji müxtəlifliyin sıradan çıxması, ətraf
mühitdə (torpaq, su, hava) arzuolunmayan biogenlərin və
hansısa ərazidə yeni orqanizmilərin peyda olması, kənd
təsərrüfatı bitkilərinin və mal-qaranın infeksion və parazitar
xəstəlik törədicilərinin və ziyanvericilərinin yayılması,
mikrobioloji çirklənmə və s.
Hal-hazırda 200-ə qədər təbii sərvətdan istifadə olunur.
Müasir texnologiyanın təkmilləşməməsi mineral xammalın tam
emalı və istifadəsini təmin etmir. Onun əksər hissəsi tullantı
şəklində təbiətə qaytarılır. Bəzi mənbələrə görə, istehsal olunan
məhsul istifadə olunan xammalın yalnız 1-2%-ni təşkil edir,
yerdə qalanı isə tullantıya gedir. Bu fakt ətraf mühitin çirklən-
məsini təsdiqləməklə yanaşı, təbii sərvətdən qeyri-rasional isti-
fadəyə münasibətin olmasını, qənaətedici yanaşmanın yaran-
mamasını göstərir.
Elmi-texniki tərəqqinin inkişaf səviyyəsi bu gün 10 mln.
yaxın maddə sintez etməyə imkan verir. Ümumdünya Səhiyyə
Təşkilatının məlumatlarına əsasən hazılrda 500 minə yaxın
kimyəvi birləşmə praktiki tətbiqini tapır. Onlardan 40 minə
yaxın birləşmə insan üçün zərərli, 12 mini isə toksik hesab
olunur.
19
Biosferin antropogen çirklənməsinə əsasən sənaye,
energetika və nəqliyyat vasitələri (birlikdə 76%) səbəb olur.
Onların iştirakı təşkil edir:
• sənaye - 38%;
• energetika - 22%;
• nəqliyyat vasitələri - 16%;
• kənd təsərrüfatı - 14%;
• məişət tullantıları - 7%;
• digər mənbələr - 3%.
Biosferə antropogen təsirin nəticələri və miqyası (1 ildə):
• Yerin təkindən 300 mlrd. ton mineral sərvət çıxarılır;
• o cümlədən, 100 mlrd ton dəmir filizi;
• tikinti və dağ-mədən işləri zamanı 4 min km
P
3
P
qrunt və
süxur daşınır;
• 800 mln. ton metal (müxtəlif) əridilir;
• 50-70 min km
P
2
P
torpaq səhralaşma, şoranlaşma, tikinti
və s. nəticəsində itirilir;
• 18 mln. hektar meşə sahəsi məhv edilir;
• Minə yaxın bitki və heyvan növü itirilir;
• Dünya okeanına 10 mln. ton neft məhsulları düşərək
onu çirkləndirir;
• 7 mlrd. ton şərti yanacaq yandırılır;
• 4 mln. ton pestisid istifadə olunur;
• 30 mlrd. ton sənaye və məişət tullantıları bərk, maye və
qaz halında atmosferə, hidrosferə və litosferə atılaraq
biosferi çirkləndirir.
Böyük şəhərlərin böyük də ekoloji problemləri
mövcuddur. İri şəhərlərin yaranmasına sənayenin inkişafı,
urbanizasiya və demoqrafik partlayış başlıca səbəb olmuşdur.
Demoqrafik partlayış planetimizdə əhalinin sayının
sürətli artımı deməkdir. Başlanğıcı XVIII-XIX əsrlərdə müşa-
hidə olunmaqla XX əsrdə əsl sıçrayışa – demoqrafik partlayışa
çevrilmişdir. Buna başlıca səbəblərdən biri əhalinin təbii artım
Dostları ilə paylaş: |