114
kompleks formalarının öyrənilməsi hesab olunur. Yeni tektonik strukturların
belə kompleks indikasiyası nisbətən inandırıcı, relyefin kompleks formalarının
geoloji interpretasiyası isə çox vaxt yeganə olur. Məsələn,
kosmik təsvirlərdə
dağlıq zonaların iri müsbət fəal strukturlarını, praktiki olaraq, həmişə aşkar
etmək mümkündür (şəkil 44); onların zirvə səviyyələrini formalaşdıran geniş
denudasiya və ya seçmə denudasiya səthləri; bütövlükdə mərkəzəqaçan xətti və
ya dendritəoxşar hidroşəbəkə rəsmləri əmələgətirən dərin çoxpilləli eroziya
kəsimləri və s. Dağarası çökəkliklərin əksəriyyəti zonalkonsentrik
relyefə malik
olur.
Müxtəlif mənşəli, nisbətən kiçik relyef formalarının sahəvi uyğunluğunun
təhlili lokal neotektonik strukturları aşkar etməyə imkan yaradır. Neft axtarış
və neft proqnozlaşdırma tədqiqatlarında bu analiz xüsusilə aktualdır. Burada
müsbət lokal strukturlara karbohidrogenlərin potensial tələləri kimi baxmaq
olar.
Bu halda, relyef formalarnın birliyinin, bəzi hallarda nəinki səthi, hətta
dərinlik strukturlarının indikatoru olması xüsusilə mühümdür.
Şəkil 44. KŞ-də dağlıq vilayətlər:
a – Hinduquş və Cənubi Pamir, b – Qərbi Pamir, v – Kun-Lun, q – Cənubi Tyan-Şan.
115
8.4. Lokal ən yeni strukturların relyefinin
deşifrələnməsi və tektonik təhlili
Landşaft xəttiliyinin təhlili. Cavan dağ qırışıqlıq zonaların nisbətən
hamarlanmış rayonlarının çökəklikləri dağətəyi adlanır. Horizontal selektiv-
denudasiya səthləri və həmçinin platforma düzənliklərinin bəzi rayonlarının
ortamiqyaslı kosmik şəkillərində, nazik, paralel cizgili görünüşü olan təsvirin
özünəməxsus rəsmləri aşkar edilir. Mobil əyalətlərin relyefində bu görünüşlərə,
uzunluğu
bir neçə kilometrlərlə ölçülən, nisbətən kiçik eroziya çökəklikləri
cavab verir ki, onlar da aydın sahəvi nizamlanmaya malikdir. Sonuncu, nə-
zərdən keçirilən çökəkliklərin paralelliyi və onlar arasındakı məsafənin təx-
minən eyni olmasında öz əksini tapır. Relyefin bu sistem elementləri lokal
inkişafa malik olaraq, əksərən xətti, nisbətən kiçik izometrik sahələr tuturlar.
Bəzən belə sahələrin yığımı aydın görünən xətti konsentrik rəsm əmələ gətirir.
İrimiqyaslı aeroşəkillərin dəqiq təhlili və çöl müşahidələri göstərir ki,
kosmik şəkillərin paralel cizgiləri iki növ eroziya formansını birləşdirir.
Bunlar
ya əsas mezorelyef formalarını əmələ gətirən paralel erozion çökmə,ya da ikinci
dərəcəli paralel cizgilər kimi görünən kiçik dərələr və başqa erozion şəbə-
kələrdir ki, onların da arasındakı münasibət mürəkkəb ola bilər.
9-cu fəsildə 43a saylı şəkildə Suraxan dərə çökəkliyinin (Orta Asiya) bir
rayonunun deşifrələmə sxemi göstərilmişdir. Burada, ümumiyyətlə, cənub-şərq
istiqamətli əsas su axımları və onların cənub-qərbə doğru
eninə və digər səmtli
qolları tərəfindən yaranmış qanadvari hidroşəbəkə müşahidə olunur. Sub-
meridional erozion çökəkliklər daha az inkişaf etmişdir və çox zaman onlar az
dərinlikli kor dərələr şəklində olmaqla, xüsusi su ayırıcılarında yerləşərək, əsas
hidroşəbəkəyə çatmırlar.
Kosmik şəkillərdə, məhz meridional istiqamətin nazik cizgilənməsi müşa-
hidə olunur. Bu, görünür ki, çökəkliklərin yüksək
sahəvi düzülüşü ilə əlaqədar
olub, həm də nisbətən cavan çat şəbəkələrini əks etdirir. Çöl müşahidələrinin
nəticələrinə görə, landşaft xəttiliyini, o cümlədən onlarla qanunauyğun bağlı
olan digər səmtli xətti çökəklikləri əmələ gətirən erozion formalara nəzarət edən
çatlar və kiçik amplitudlu qırılmalar, ümumiyyətlə səthə yaxın hesab olunur.
Dağətəyi və dağarası çökəkliklərin kiçik relyef formalarının nizamlan-
ması hadisəsi mütəxəssislərin diqqətini çoxdan cəlb etdiyi üçün,
onlar kosmik
şəkillərin yaranmasından çox əvvəllər öyrənilirdi (S.S.Şults, A.S. Kes, Q.Lyuis
və s.) (şəkil 45). Bu tədqiqatların nəticələri N.P.Kostenkonun işlərində öz əksini
tapmışdır.
N.P. Kostenko xəttiliyin sırf ekzogen mənşəli olmasını inkar edərək,
onları struktur amillərlə əlaqədar hesab edir. Lakin belə bir sual meydana çıxır
ki, altdakı lay qatına toxunmayan, qalınlığı cəmi bir neçə metr olan süxurların
səthəyaxın horizontlarında çat şəbəkəsi necə inkişaf tapır. Bu məsələnin həllinin
116
ən inandırıcı fərziyyəsi odur ki, çatlar yuxarıdan aşağıya doğru inkişaf edərək,
yalnız səth geodinamikası effektlərilə əlaqədardır.
Landşaftın kiçik xətti elementlərinin sahəvi paylanması və quruluş xüsu-
siyyətləri, onların əmələ gəlməsini fərqli gərginlik vəziyyəti şəraitində süxur-
ların səthi parçalanma səciyyəsi ilə bağlamağa əsas verir.
Eksperimentlər göstə-
rir ki, gərginlik sahəsi həmişə diskret səciyyə daşıyır. Bu da materialda paralel
və ya konsentrik güc xəttlərinin inkişafı ilə əlaqədar olduğundan, ona potensial
enerjinin özünəməxsus tələsi (toplayıcısı) kimi baxmağa imkan verir.
Şəkil 45. KŞ-də cavan dağarası çökəkliklər:
a – Tacikistan depressiyası, b – Bausun çökəkliyi (24-cü şəkildə deşifrələmə sxeminə bax), v
– Kulyab çökəkliyi, q – Düşənbə çökəkliyi (Qissar vadisi), d – Alay vadisi.
Kosmik şəkillərdə aşkar edilmiş nazik paralel cizgilər gərginlik sahəsinin
strukturunun landşaft əksi «şəkli» ola bilər ki,
bu da onun gələcək öyrənil-
məsinə perspektivlər açır.
Son zamanlar qədim platforma sahələrində landşaftın xətti formaları aşkar
edilmişdir. V.N.Qubin və E.A.Levkov qədim materik buzlaşması əyalətində
(Belorusiya) fototəsvirlərin paralelzolaqlı şəklini tədqiq etmişlər. Onların fik-