________________Milli Kitabxana____________________
184
ÇOX TƏZƏLƏR KÖHNƏLİR
Sözümüz, nəğməmiz köhnəlir, ey dad!
Qələmdən kağıza düşən andaca.
Daşatdı sevgi də, atüstü toy da
Köhnəlir gözümün qabağındaca.
Alanın əli yox, satanın malı,
Min şübhə doğulur, heyrət doğulmur.
Təzə söz boğazda tıxanıb qalır,
Doğru doğulmursa, - sənət doğulmur.
Elə bil ilhamın yolu bağlıdır;
Ha gözlə, qayıdıb dalınca gəlməz.
Zaman ağlağanı belə ağladır-
İlham perikdisə ölüncə gəlməz.
İllərlə babalar düşmədi atdan,
Zamanla bu sayaq üz-üzə durduq.
Yığılıb qırmızı bayrağın altda
Yasin oxuyurduq, himn oxumurduq.
Son böyük yazığı xırda millətin,
Sən yığıb nəyin var - bir bənd edəydin.
Yamanın yaxşıya peyvəndi çətin,
Yaxşını yamana peyvənd edəydin.
İllər həsrətinə dözən şerimiz,
Köhnəldi nə yaxşı, susdu nə yaxşı.
Arazdan, Təbrizdən yazan şerimiz,
Köhnəldi nə yaxşı, susdu nə yaxşı.
Qəm hələ nə yanğı, dəmi duyan yox;
Soluxmuş kədəri kim oxuyacaq?
Nimdaş fikirlərə yiyə duran yox,
Cındır nəğmələri kim oxuyacaq!
________________Milli Kitabxana____________________
185
Şüar yazmağınan çörək qazanan,
Çəpik çalmağınan mənsəb haqladı;
Yenə də haqsızdır haqqa qızınan,
Yenə də haqlını qış qucaqladı.
Bu boyda varlığa yalançı dedim,
Hər alqı-satqıya yalan açıqdı.
Nə qədər vədləri yığıb ələdim –
Ələdim, hamısı yalana çıxdı.
Qartal nəfəsidir sözün nəfəsi,
Duyğusuz ürəkdə bayquş uluyur,
Zamanın gözləri mizan-tərəzi,
Çəkin var, yükün var, səsin var, buyur...
9 may, 1996
________________Milli Kitabxana____________________
186
GECİKDİ
Mən tale-bəxt oyununda naşıyam,
Bu torpağın yumruq boyda daşıyam.
Ünvanıma işıq yükü daşıyan,
Xoş xəbərlər, xoş diləklər gecikdi.
Kimə qəmdi, kimə dəmdi bu çağım.
Oyan, könlüm, bu son andı, çal-çağır:
Hanı cərrah, hanı cərrah bıçağı? –
Ağızucu deyəcəklər: "gecikdi..."
Yer düzələr, yox düzəlməz bu kərki;
Vədəsində getməlidi gedərgi,
Mənası yox, nə xahişin, nə ərkin,
Mən tələsdim, gələcəklər gecikdi.
19 iyun, 1996.
Quba-Digah
________________Milli Kitabxana____________________
187
GÖYDƏN DÖRD ALMA DÜŞDÜ
Nağıl istəyirəm, şirin bir nağıl,
Nağıl istəyirəm, təzə bir nağıl.
Köhnə nağılları yeyib qurtardıq
Köhnə nağılları içib qurtardıq:
Bir az duzlu idi, bir az da şirin.
Üç alma düşmədi nağıldan sonra,
Heç alma düşmədi nağıldan sonra.
Xəlbirlə su dartan divlər - görmədik;
Fillər məğlub oldu qarışqalara,
Şirlər təslim oldu qarışqalara,
Dovşan tələsinə canavar düşdü!
İnsan cələsinə sərçə - görmədik;
Üç alma düşmədi göydən - görmədik;
Heç alma düşmədi göydən – görmədik.
Bu il nağılçılar göylə danışıb:
Dörd alma düşəcək nağıldan sonra.
Tələsin, tələsin nağılçı dostlar;
Nağıl dinləyənlər siz də tələsin,
Göyün də vədinə inanmaq olmaz:
Nağıl qurtarmamış düşsə almalar...
Onda nağılçıya kim inanacaq!
Heç alma düşmədi göydən bəlkə də...
Bir şirin nağıl da bitəcək belə.
Üç alma düşəcək, üç alma göydən;
Dörd alma düşərsə, biri bizimdi...
________________Milli Kitabxana____________________
188
İNSAN YALAN DANIŞIR
Qara sözlə, ağ sözün
Yeri dəyişik düşür;
Yalançının dilindən
Söz düşür - düşük düşür, -
İnsan yalan danışır...
İnsan yalan danışır -
Zaman yalan danışır;
Zaman yalan danışır,
İnsan yalan danışır.
Zaman uda bilmir bu yalanları,
Bəzən duya bilmir bu yalanları,
Zaman yuya bilmir bu yalanları,
Zaman küləklərə qoşur yalanı,
Üfüqlər illərə qatır yalanı,
Qara, ağ yalanı, çopur yalanı.
Hardandı bu qədər yalan doğanlar?
Yalanı doğan var!
Boğan da varmı?
Elin zirzəmili ürəkləri bir,
Qalxın ağ gəmili ürəklərə bir.
Yalan tarlasıdır bəy yalanları,
Göy-göy də biçirik göy yalanları.
Qorxun, yalançılar, qorxun yalandan,
Qorxun həm satandan, həm də alandan,
Açıbdı ağzını əjdaha kimi,
Gələr dalımızca - haraya getsək.
Kəsər qarşımızı harda dayansaq,
Dönər dar dalana haraya dönsək.
Dönər ağ yastığa qara qalanlar,
Nə qədər istəsən başını qoy yat;
"Sözdür", nə satan var, nə də alan var,
Özün al, özün sat, özünü aldat.
Bəzən yalançıya gülər yalanlar,
Böyürər, mələyər, hürər yalanlar.
________________Milli Kitabxana____________________
189
Qorxun, yalançılar, qorxun yalandan.
Qorxun, həm satandan, həm də alandan.
Qorxuram bir səhər sökülməyə dan,
Haşa yalançıdan, haşa, bu dünya,
Qorxuram bu yalan ağırlığmdan
Qopub məhvərindən, aşa bu dünya.
1995-1996
________________Milli Kitabxana____________________
190
MİKAYIL ŞEİR OXUYUR...
Mikayıl Mirzənin əlli yaşı tamam oldu. O, Azərbaycanın xalq artisti,
böyük aktyordur, millət vəkilidir, ictimai xadimdir, sənət müəllimidir.
Bunları hamısı məlumdur. Mən şair olduğum üçün onun çoxsahəli
fəaliyyətinin bir qanadından - poeziya qanadından danışmaq istəyirəm, onu
alqışlamaq istəyirəm, onu dinləmək, dinləmək istəyirəm.
Məncə, Mikayılı bir dəfə dinləyən kəs sonra uzun zaman özünü, öz içini
dinləməyə bilmir, çünki Mikayılın oxuduqları yalana, böhtana: riyakarlığa,
nadanlığa qarşıdır, onları daşiyanlara qarşıdır; onlara şillədir, qılıncdır
Mikayılın şeirləri. Onları dinləməmək mümkün deyil...
Doğruya, ədalətə yön tutan insan zəkasıdır Mikayılın müraciətləri; əbədi
işıq, sabahın nuruna çağırışdır. "Mən kiməm" sualına cavabdı. "Təlikdən
barmağını çək" nidasıdır Mikayılın səsi.
Onun söz qalası qaynaqdı yerə,
Onu söz qayası güclüdü gücdən.
Özündan qaçmağı bacaran deyil,
Özünə dönməyi öz əlindədir.
Deyirəm: yüz ildi, yüz əlli ildi,
Dünyanın damına çıxıb Mikayıl,
Yalanla doğrunun səddini çəkir,
Haqq ilə nahaqqın səddini çəkir.
Yığıb söz daşları, söz qayaları,
Vurub bəbəyinə biganələrin,
Atır qulağına eşitməzlərin,
Atır ürəyinə ürəksizlərin.
Mikayıl şeir oxuyur:
Sərhəd xətti ayıqdır.
Daş, qaya da ayıqdır,
Ağaclar da ayıqdır.
Əsgər gözləri ayıq,
Əsgər barmağı ayıq,
Əsgər nəfəsi ayıq,
Əsgər silahı ayıq.
Mikayıl şeir oxuyur...
Bəzən də belədi, belədi dünya
Nəinki damına çıxanı görmür,
Dostları ilə paylaş: |