Microsoft Word M?MM?D araz doc
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ________________Milli Kitabxana____________________ 197 SƏNİN ETİBARIN...
- ________________Milli Kitabxana____________________
- ________________Milli Kitabxana____________________ 199 GÜNƏŞ GÜNÜ
- ________________Milli Kitabxana____________________ 203 ƏSGƏR QƏBRİ I
________________Milli Kitabxana____________________ 197 SƏNİN ETİBARIN... Sənin də etibarın bura qədərmiş?, heyif... Dözümünün dözümü çatmadı sənə qədər. Mən aldadım özümü; Qəzaya-qismət deyim, Sən aldat ki, özünü, "naxışdı yanlış qədəm"... Kimsə bilməz kim olub ilk yolçusu bu yolun, Xəyanət sellə yaşıd, Boranla-qarla yaşıd... Bilmirəm bu kəlamı kim yonub, Yaxşı yonub: Qohum badalağından cəllad bıçağı yaxşı! Üzünün üzü gülür, astan qapqaradır, Orda bir ağ kölgəni Bir qara kölgə udur. Kölgələr tulaşında təzə kölgə yaranır: Nə ülfət duyğuludur, Nə hörmət duyğuludur! Dil felə qoşulanda baş əldə diyircəkdi, Dilin behişt vədləri - Bihuşdan olarmış. Bir qarış səddimizi gör zaman hara çəkdi... Zirvə qarı bildiyim -Güney qarı olarmış. Şərəfli tanımıram Şərəf tapdaya bilə, Alçaqlardır- Alçaqlıq axtaran ucalara. Deyin ki: "göyərçindən, leyləkdən ismət dilə, Bir qəlbi viran qoyub, bir qəlbə uçanlara". ________________Milli Kitabxana____________________ 198 Ələdim, dənələdim ötən günləri bir-bir, Harayından dikəldim: Ərlərin, ərənlərin. Bir xatirə təsbehə zor-güclə düzə bildim. Yadıma gələnləri, Yanıma gələnləri... İlk qədəmdə öpüşdü, son qədəmdə tüpürcək, Bir qeyri mükafatın olacaqmı, nə deyim?.. Peşə süpürmək isə, Axtar qızıl süpürgə... Sənin də etibarın bura qədərmiş, heyif! May- iyun, 1984 ________________Milli Kitabxana____________________ 199 GÜNƏŞ GÜNÜ Əkinçi, səpinçi gününə yaxın, Dəmirçi, kömürçü gününə yaxın, Bu günü qoparaq il budağından, Elə adisinin, elə bozunun. Süpürüb qarını, silib tozunu Yuyub gözümüzdə, sözümüzdə biz Sərib qurudub da sinəmizdə biz, O günə ad verək, ad - Günəş günü, Əkək ağlımıza, yaddaşımıza. Bir gün salam verək, - İşığın aydın! Töhfəmiz olmasın işıqdan ayrı. Bir gün işıqlansın zirzəmilər də, Üzü gülər olsun gözü nəmlər də. O gün; Birinci and yeri qoy Günəş olsun, Bir yola çıxacaq iki istəyin... Son dəfə baxdığı qoy Günəş olsun Əlacsız xəstənin, ağır xəstənin. İşıq xərcləməyək cinayətlərə, İşıq xərcləməyək xəyanətlərə, Çörəyo nur qataq, suya nur qataq, Söhbətə nur qataq, Sözə nur qataq! İşıq çaparları meydanı açaq, Ulduzlar tökülsün tamaşasına. A şair, qurutma yaranı duzla, Qaralıq gətirmə sən ağ şerinə. Bir işıq ilinə gələn ulduzlar Yüz işiq ilinə dönməz yerinə. Dünyamız o qədor qatı dumanda: Gözləri tor bağlar ulduzların da. Bir günün nurunu yığsaq bir yerə, Bəs edər ən tutqun planetlərə. Bu bir gün O qədər xoş olsun, o qədər işıq O qədər mülayim, o qədər ilıq... ________________Milli Kitabxana____________________ 200 Pis sözlər küllənsin söz küllüyündə, Pis günlər utansın pis günlüyündən... Haylayıb Nazimin cocuqlarını, Bir gün onlara da işıq içirdək. Bir gün heyrətimiz tuşlansın göyə, Dünyada nə vardır heyrətdən böyük? Qıraq raketlərin qanadlarını, Kürsüdən endirək diplomatları. Dartıb hədə-qorxu nazirlərinin Yarımçıq saxlayaq çıxışlarını, Onların parlament alqışlarını Qapıb əllərindən ütək bir anda, Bu bir gün seçici salonlarında Səssatma, səsalma nırxını alaq. Bu gün dünyamızda Bir rəngli bayraq Bir rəngli hökm olsun, Bir rəngli arzu. Nə üz cırmaqlansın, nə göz yorulsun, Qoy bu gün tərifə öyrənişənlər Günəşin eşqinə sağlıq desinlər, İmzalarla deyil, gözlə görsünlər: Ağlın duruluğu nə təhər olur, Hökmün bulannığı nə təhər olur, Günəşin işığı necə paylanır, Niyə bu işıqlar gecə paylanır? Amma ki satılır toxum yerinə... Hər günün, hər ayın kürəyində yük, Vahimə tuşlanır yerin qəlbinə. Bəşərin inadı qorxudan böyük, Təsəlli məlhəmdir insan qəminə. Deməyin boşalmaz bu dolu boşluq – Zərrəni zərrəyə düysə bu birlik. Bəlkə bu minvalla günə gün qoşub Dünyada işığı qoruya bildik. 1982 ________________Milli Kitabxana____________________ 201 ________________Milli Kitabxana____________________ 202 ________________Milli Kitabxana____________________ 203 ƏSGƏR QƏBRİ I Gördüm Lvov şəhərində o qəbri mən, Ukraynanın uzaq, uzaq bir yerində o qəbri mən qucaqladım. Nə sevindim, nə ağladım: Dondum bir az. Sağlığıyla məzarlığı Görüşən heç olar, olmaz - düşünmədim. Yox, bu mənəm, mənəm - dedim. Elə bil ki, bir cazibə qüvvəsindən qaçammadım, Yoxluğuma yaxınlaşdım addım-addım. Dünənimin qəhrəmanlıq muzeyinə addım atdım... Bura əsl Məzarıstan adlı şəhər. Burda sükut nəqliyyatdır. Sürücüsü - dilsiz qəbir abidələr Öz yerində hərəkətdə, Öz yerində səyahətdə. Bura - bütün evlərinin Odu itmiş daş şəhərcik. Sakinləri tarixlərə Qonaq getmiş daş şəhərcik. Bu şəhərdə sakinlərin söhbətləri daş dilində. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|