2. Azərbaycanda yayılmış sosial ədalətlə səciyyələnən dini-etik təlimlərdə
tolerantlıq və multikulturalizm ideyaları.
Zərdüştilik.Bu dinin banisi Zərdüştün anadan olduğu yer, həyat və fəaliyyət
zamanı məsələsi onu tədqiq edən alimlər üçün uzun müddət qaranlıq qalmış və indi
də tam aydınlaşmır.Orta əsrlərin bir çoxmüsəlman müəllifləri, eləcə də Əbu
Reyhan Biruni (973-1048/50) bu peyğəmbərin vətəninin Azərbaycan olduğunu
demişlər. ngilis şərqşünası Cekson da bu fikirdədir.Onun təsdiq etdiyinə görə, bu
peyğəmbərin anadan olduğu, uşaqlığını və gəncliyini keçirtdiyi yer
Azərbaycandakı Savalan ətrafıdır.Müasir alimlər bu məsələ haqqında fikir
yürütmək məsələsində iki düşərgəyə bölünürlər. Zərdüştiliyin rus tədqiqatçısı
E.O.Berzin özünün «Zərdüşt nə öyrədirdi?»məqaləsində Azərbaycanın Zərdüştün
vətəni olduğuna şübhə etmir. Bu fikrə Azərbaycan alimlərindən A.Əhədov,
A.Şükürov və G.Abdullazadə, S.Qasımova da qoşulurlar.
Ə
ks düşərgədən olan başqa alimlər onlara qarşı çıxış edirlər.Belələrinə
ingilis alimi Meri Boysu misal göstərmək olar.Həmvətənimiz tarixçi .Əliyev də
onunla həmrəydir. Onların fikrincə, Azərbaycanda «yanmış kömürləri» və
«çoxsaylı maqları (atəşpərəstləri)» olan zərdüştilik məbədlərinin olduğuna
baxmayaraq, haqqında söhbət gedən bu dinin vətəni Azərbaycan olmaya bilər.
Baxışlarını Zərdüştün yazdığı himnlərin məzmunundan və dilindənçıxış edərək
möhkəmləndirirlər.Meri Boys hətta çox uzağa gedərək belə deyir ki, bu peyğəmbər
həqiqətdə Volqa çayından şərqdəki Asiya çöllərində yaşamışdır.Zərdüştün
anadanolma tarixini tədqiqatçıların çoxu zərdüştiliyin müqəddəs kitabı Avestaya
görə hesablayırlar.Bu təxminən b.e.ə. 1500-1200, yaxud b.e.ə. 1000-600-cü illər
arasına düşür.
Hələ yoxsul bir uşaq ikən, görünür, yeddi yaşına yaxın onu ruhani (din
xadimi) olmağa hazırlayırdılar.Artıq 15 yaşında Zərdüşt ruhani olur.20 yaşından 30
yaşadək o, tərki-dünya həyat tərzi keçirərək bütünlüklə öz hisslərinə, duyğularına
qapılır. Saatlarla daldığı düşüncələrini və bunun nəticəsində əldə olunan
özünüdərkin nəticələrini gil lövhəciklər üzərində yazır.
O özü qatalarda başlanğıcda özünü atsürvan – ruhani (din xadimi), mantran
–mantr(ovsun) yazan, sonda isə vaedemna – «ilahi ilhamlı müdrik müqəddəs»
adlandırır. Rəvayətlərə görə, Zərdüşt həqiqət axtarışında diyar-diyar dolaşarkən
dəfələrlə zorakılıqlarla, müharibələrlə, qarət və qətllərlə, mal-qara oğruları ilə
qarşılaşmışdır.Bütün bu hallarda o özünün gücsüz olduğunu görürdü. Ancaq
ə
dalətə, əxlaqi təmizliyə can atması onu tanrının – Ahurun güclülərə də, zəiflərə də
eyni dərəcədə aid olan, təmiz ideyaların təntənəsinə yönələn, əmin-amanlıq və
qayda-qanun yaradan, dinc həyatı təmin edən qanununu axtarmağa sövq edirdi.
Budur, artıq 30 yaşında ikən ona vəhy gəldi. Bu hadisə qatalardan birində
(Yasna, 43) belə təsvir edilir: bahar bayramında iştirak edən Zərdüşt dan söküləndə
çaya yemək hazırlamaq üçün su gətirməyə yollandı. O, axının ortasından su
doldurub sahilə qayıtmağa başladı. Elə bu zaman yaz səhərinin təmiz havasında
onun qarşısında bir xəyal görünüb onu işıq saçan Ahura- Mazdanın (Azərbaycan
dilindəki mənbələrdə, eləcə də ASE-nin X cildinin 279- cu səhifəsində Hürmüzd,
Hörmüzd, Hormuz variantları vardır) və başqa beş zatın yanına gətirdi. Bu zaman
bu yeddi tanrı (ilahə) ona vəhy verdilər.
Zərdüşt bu uca tanrıların (ilahələrin) verdikləri bütün o təlimləri və vəhyləri
bəşəriyyətə verməyə (ötürməyə) çalışaraq onları ayrıca bir vəhylər kitabında
«Avesta»da yazır.
Bu iki başlanğıc arasındakı mübarizə son nəticədə bir ümumi, dünya
miqyaslı münaqişəyə (konfliktə) çevrilir.Bu dünya miqyaslı böyük ümumi
prosesdə insana böyük rol verilmişdir. Zərdüşt qatalarda deyir: «Mən varlığın
başlanğıcındakı iki ruh haqqında danışmaq istəyirəm. Onlardan işıqlı ruh (Spenta-
Manyu) şər ruha (AnhraManyuya, Ahra Manyuya) dedi: "Bizim fikirlərimiz də,
təlimlərimiz də, iradəmiz də, əqidələrimiz də, sözlərimiz də, işlərimiz də,
inancımız da (dinimiz də), canlarımız da bir-birinə uyğun gəlmir…" Bu iki ruhdan
Druc (yalan, hərc-mərclik) ruhu şər işini, Artu (həqiqət, qayda-qanun) isə səmanı
paltar kimi geyinən ən müqəddəs ruhu və Ahura-Mazdanı (xeyir Allahını) öz
düzgün işləri ilə razı salanları seçdi.Bu iki ən ilk ruh düşüncədə də, sözdə də, işdə
də biri xeyirxah, o biri yaramaz olan əkizlər kimi meydana gəldilər.Onlardan
yaxşısını bədniyyətlər yox, xoşniyyətlər düzgün seçdilər».
Zərdüşt öz təliminin başlanğıcında hind- ran tayfa dinində sayı çox olan
bütün allahları ataraq xeyir allahı (tanrısı, məbudu) Ahura-Mazda kainatı və bütün
canlı varlıqları, insanları və heyvanları yaradıb onlara xeyirlə şər, həqiqətlə (doğru
ilə) yalan arasında azad seçim imkanı vermiş vahid bir Allah araya gətirmişdi.
Burada onu qeyd etmək yerinə düşərdi ki, dini ideologiya tarixində ilk dəfə məhz
zərdüştilikdə ictimai bəla problemi irəli sürülmüşdü. Belə ki, zərdüştiliyə qədərki
sayı çox olan xeyir və şər allahları (tanrıları) cürbəcür qurbanlarla razı salınırdılar:
onlardan bəzilərinə ehtiram əlaməti olaraq, başqalarına isə dəhşət və qorxudan
qurban kəsirdilər. Ancaq onlarda ümumdünya xeyir və şər ideyaları hələ yox
idi. nsanlar taleyə boyun əyərək onun bütün «hədiyyələrini» dinməz-söyləməz
qəbul edir, hətta, nə yollasa, ona təsir göstərməyə belə çalışmırdılar.Birinci olaraq
Zərdüşt öz təlimində ictimai bəla ilə mübarizənin bütün imkanlarından söz
Dostları ilə paylaş: |