153
Bu münasibət klassik mexanikada olan
məlum virial teoremini ifadə
edir. Bu ifadə sistemin ümumi qərarlaşmış vəziyyətində hərəkət
tənliyinin nəticəsi kimi alınır. Məsələn, kütləsi m olan zərrəcik kütləsi
M»m olan böyük kütlə ətrafında dairəvi orbitdə fırlanırsa, V hərəkət
sürəti mərkəzəqaçma və qravitasiya qüvvələrinin tarazlığı şərtindən
təyin olunur (şəkil 2.1).
2
2
r
GMm
F
r
mV
F
grav
m
=
=
=
(2.2)
Burada r- orbitin radiusudur. Bu bərabərlikdən
Şəkil 2.1. M kütləli
mərkəz ətrafında fırlanan
m kütləli cismin
hərəkətini izah edən sxem.
alınır ki,
r
GMm
mV
E
k
2
2
2
=
=
(2.3)
154
Əgər topanın ölçüləri R və qalaktikaların sürət dispersiyası V olarsa,
onda (2.2)-yə görə
M
VT
≈
V
2
RG (2.4)
olar. Bu üsulla təyin olunan kütlə virial kütlə adlanır.
Kütlə təyininin digər üsulu ondan ibarətdir ki, topanın tam
müşahidə olunan işıqlığını bilərək, ayrı-ayrı qalaktikalar üçün alınmış
kütlə-işıqlıq münasibətini standart kimi götürüb topa üçün kütlə
hesablanır. Kütlə-işıqlıq münasibəti müxtəlif qalaktikalar üçün
müxtəlifdir, lakin əgər topada əksər qalaktikaların hansı eyni tipə
məxsus olması məlumdursa, onda topanın ümumi kütləsini bu üsulla
qiymətləndirmək olar. Beləliklə də, məlum olmuşdur ki, bu üsulla
tapılan ümumi kütləsi virial kütlədən həmişə kiçik alınır:
M
VT
> M
L
(2.5)
Bu münasibət (buna virial paradoks deyilir) hələ keçən əsrin 30-cu
illərində Tvikki tərəfindən müəyyən olunmuşdur. Son illərdə aparılan
daha dəqiq ölçmələr bu paradoksu təsdiq etmişdir.
Virial paradoksu o zaman aradan qalxır ki, sistem qərarlaşmış
hesab edilməsin, onda sistemə virial teoremini də tətbiq etmək olmaz.
Bununla belə, əgər topalar qərarlaşmışdırsa, onda kütlələrin
uyğunsuzluğu yalnız bir səbəbdən ola bilər: topalarda işıq
şüalandırmayan gizli kütlə mövcuddur. Hesablamalara görə gizli
kütlə 3-10 dəfə qalaktikalardakı ümumi kütlədən böyük olmalıdır. Bu
fikrin doğruluğunu təsdiq edən bir çox faktlar mövcuddur.
Kosmik strukturun ierarxiyası qalaktika topa və ifrattopalarında
bitir. Metaqalaktikanın çoxlu qalaktikadan ibarət 100-300 Mpk
155
ölçülərdə müxtəlif oblastlarında maddənin orta sıxlığı təxminən
bərabərdir. Bu sıxlığın qiyməti
ρ ≈ 3·10
-31
q/sm
3
–ə bərabərdir. Gizli
kütləni nəzərə alsaq bu kəmiyyət üç dəfə artar. Sıxlığın hər tərəfə
bərabər paylanması onu göstərir ki, Metaqalaktika bütövlükdə
bircinsdir. Bu da bizi əhatə edən Kainatın fundamental xasələrindən
biridir.
Kainatın başqa bir fundamental xasəsi, onun qeyri-stasionar
olmasıdır. Şüa sürətlərinin ölçülməsi nəticəsində məlum olmuşdur ki,
bir-birindən qeyri-bircinslik sərhəddi ilə ayrılan qalaktikalar və
qalaktika topaları bir-birindən uzaqlaşmaqdadır.
İlk dəfə 1912-ci ildə Lovell rəsədxanasında Slayfer tərəfindən
spektral xətlərdə Dopler sürüşməsi əsasında qalaktikanın şüa sürəti
ölçülmüşdür. Onun ölçmələrinə görə Andromeda bürcündəki
qalaktikalardan biri Yerə 200 km/san sürətlə yaxınlaşır. Nəzərə alsaq
ki, ulduzların şüa sürəti əksər hallarda 50 km/san-də çox olmur, bu
fakt çox təəccüblü görünürdü. Başqa qalaktikaların dopler
sürüşməsini də ölçdükdən sonra Slayfer müəyyən etdi ki, onların
əksəriyyətində spektral xətlər qırmızı sürüşməyə malikdir. Bu
sürüşmə çox böyük qiymətlər verirdi. 1914-cü ildə Slayfer 13
qalaktikanın spektrində xətlərin sürüşməsini ölçdü, onlardan ikisi
istisna olmaqla qalan hamısı 300 km/san tərtibində uzaqlaşma
göstərirdi.
Alınan sürətlər astronomiyada ona qədər ölçülən bütün sürətlərdən
böyük idi. Lakin sonrakı ölçmələr bunun son hədd olmadığını
göstərdi. Bu sürətlərin mənası Habblın kəşfindən sonra anlaşıldı.
1929-cu ildə Habbl göstərdi ki, 6 mln işıq ili məsafəsinə qədər
qalaktikaların sürəti onlara qədər olan məsafə ilə mütənasibdir:
V= HR (2.6)
156
H-mütənasiblik əmsalı olub Habbl sabiti adlanır, onun qiyməti o
qədər də yüksək olmayan dəqiqiliklə H=50-100 (km/san)/Mpk qədər
təyin olunmuşdur. Son zamanlar H = 75 (km/san)/Mpk qiyməti ən
ehtimallı hesab edilir.
Habbl sabitinin tərs qiyməti ilə bizim Metaqalaktikanın yaşı
ölçülür:
T = 1/H = 2·10
10
il (2.7)
H kəmiyyətinin istiqamətdən asılı olmaması o deməkdir ki,
Metaqalaktika nəinki bircins, həm də izotropdur.
1965-ci ildə hər istiqamətdən eyni intensivliklə yayılan və
Metaqalaktikanı bircins formada dolduran elektromaqnit fon
şüalanması kəşf olundu. Bu şüalanmanın 0.3 – 20 sm diapazonunda
ölçülməsi göstərdi ki, fon şüalanması temperaturu 2.7 °K olan
qərarlaşmış istilik şüalanmalı Plank spektrinə uyğun gəlir. Bu dalğa
uzunluğu oblastında şüalanmanın izotropluğu faizin onda biri
dəqiqliklə təyin olunmuşdur. Bu Habbl sabitinin izotropluğundan
(20%) daha yüksək dəqiqliklə təyin olunmuşdur.
Qalaktikaların bir-birindən uzaqlaşması göstərir ki, bizim
Metaqalaktika genişlənməkdədir. Bu genişlənmənin əbədi olması və
yaxud bir müddətdən sonra sıxılma ilə əvəz oluna biləcəyi sualı açıq
qalır. Bu hər şeydən əvvəl hazırda Metaqalaktikada toplanan
maddənin sıxlığından asılıdır. Sıxlıq kiçik olarsa Metaqalaktika daim
genişlənəcəkdir, böyük olarsa qravitasiya qüvvəsinin təsirilə
genişlənmə dayanaraq, sıxılma ilə əvəz olunacaqdır. Sıxlığın elə
kritik bir həddi vardır ki, bu iki hadisənin sərhəddini müəyyən edir.