Nifrətin göz yaşları
71
ğısan. Nə gizlədim qızım, səni xoşbəxt görmək istər-
dim.
- Nə olub mənə, ata? Ən xoşbəxt qızam. Atam,
anam, bacım, qardaşım, evimiz-eşiyimiz, Allaha şükür
yeməyə çörəyimiz var. Daha nə lazımdır, ata? Səma
incimiş halda atasını öpər və «Bir də elə söz demə,
ata. Səndən küsərəm» - deyib uşaq kimi nazlanar və
yanağını atasının dodaqlarına yaxınlaşdıraraq «Öp,
barışaq». Şəmil Səmanın hər iki yanağından öpər və
«Mənim ağıllı qızım» deyib onu oxşayardı:
- Qızım, Allah səndən razı olsun. Düzdü, sada-
ladıqların var. Axı sənin yaşıdların ailə qurub, ev-eşik,
uşaq sahibidirlər. Sən isə… səsindəki kövrəkliyi qızın-
dan gizlətmək üçün ayağa qalxan Şəmil bağçaya tərəf
yön alardı.
Səmanın tutulduğunu görən anası üzünü qızına
çevirərək:
- Qızım, atan düz deyir. Yaşın keçir. Hər şeyin
öz vaxtı var. Sənin əlinə su tökməyə yaramayanların
çoxu ailə qurublar. Özü də gözəl-göyçək, imkanlı oğ-
lanlarla. Atanın da, mənim də dərdimiz bir sənsən, -
dedi.
- Demək, ana, sizin dərdiniz mənim ərə getmə-
yimdi, hə? Səma güldü.
- Hə başına dönüm… Atan bu barədə daha çox
fikirləşir. Bilirsən, atan ürəkdən əməliyyat olunub.
Ona əsəbiləşmək, fikirləşmək olmaz. Necə ola bilər ki,
sənin kimi gözəl-göyçək qızın adını çəkən olmasın,
qızım? – deyən Sona Səmanın üzünə baxdı.
- Fikir eləmə, ana. Bilirəm, fikirləşirsiniz ki,
bəlkə, qızım özünü yaxşı aparmır. Ona görə adını çə-
kən yoxdur. İndi zaman dəyişib, yaxşı oğlan, yaxşı qız
tapmaq çox çətindi. Ürəyini buz kimi saxla. Qızın elə
Fazil SƏNAN
72
axmaq qızlardan deyil. Qızının dərdindən ölən oğlan-
lar çoxdur. Qızın özü getmir. – dedi, Səma.
Qızının sözlərindən Sonanın ürəyindən keçən
sevinc gözlərində və sifətində özünü göstərdi. Anası-
nın bu sevinci Səmanın gözündən yayınmadı. Sona
dedi:
- Qadan alım. Bəs niyə o oğlanlardan birini seç-
mirsən?
- Ana, düzünü bilmək istəyirsənsə, mən atamı
qoyub ərə gedəsi deyiləm.
- Bıy, başıma xeyir. A bala, bu da təzə çıxdı?
Onda, heç bir qız ata-anasını qoyub ərə getməsin. Bu
nə deməkdir?
- Ana, o qızlar başqa, mən başqa. Mən ərə get-
səm, atama kim baxar?
- A qızım, xoruz yoxuydu, səhər açılmırdı? İn-
diyə kimi atana kim baxıb? Mən baxmamışammı, ba-
şına dönüm?
- Baxmısan, yaxşı eləmisən. İndən sonra özüm
baxacağam, atama.
- Qızım, yaşın ötür. Bu da atana bir dərddi. Ata-
nın ən böyük arzusu sənin toyunu görməkdir. Bu arzu-
nun həyata keçməsi atanın uzun yaşaması deməkdir.
- Demək, ana, mən ərə getsəm atamın ağrı-acısı
sağalacaqdır? Yox, ana, mən atamla nəfəs alıram. Ər
məsələsi mənim başıma girmir. Mənə ata lazımdır. Əri
nə vaxt istəsəm tapa bilərəm, amma, atamı tapa bilmə-
rəm.
- Qızım, söhbət yaşının ötməsindən gedir. Bir
zaman ayılacaqsan ki, hər şey arxada qalıbdı.
- Narahat olma, ana, qızın elə qızdı ki, onun la-
yiqli elçiləri hər zaman ətrafındadır.
Nifrətin göz yaşları
73
- Nə deyirəm, qızım. Təki Allah eləsin. Bizim
arzumuz səni xoşbəxt görməkdi. Sona arvad ayağa
durub evə getdi.
* * *
Neçə gün idi ki, Şəmilin ağrıları kəskinləşmişdi.
Bir ilə yaxın əməliyyat olsa da, vəziyyəti elə də ürək-
açan deyildi. Səma atasının ağrımağını eşidən kimi
zorla da olsa həkimə apardı. Əməliyyatla bağlı daxili
orqanlarda problemlər ortaya çıxdı.
Şəmilin xəstələnməsi, əməliyyat olması ailənin
iqtisadi durumunu çox zəiflətmişdi. Buna baxmayaraq
Səma ümidini və nikbinliyini itirmir. Hətta, bir neçə
dəfə işdən icazə alıb atasını xarici dövlətlərin həkim-
lərinə də aparmışdı. Səmanın əlindən gələni etməsinə
baxmayaraq xəstənin vəziyyəti isə stabilləşmirdi.
Son günlər xəstənin vəziyyətində baş verən də-
yişikliklər heç cür Səmanın xoşuna gəlmirdi. Səma
həkimin dediyi dərmanları alıb tapşırıqlarına əməl etsə
də vəziyyətin ürəkaçan olmaması diqqətindən yayın-
mırdı.
***
Gecədir. Səhərə yaxın xəstənin vəziyyətinin
kəskinləşməsi evdəkilərdən fərqli olaraq Səmanı va-
rından yox eləyıbdi. Yaxınları xəstənin çarpayısının
yanında əyləşiblər. Şəmil özünü tox tutmağa çalışır.
Bir azdan gözünü Səmaya dikdi. Səma atasına yaxın-
laşdı. Xəstə əlini uzadıb Səmanın əlini əlinə aldı. Də-
rindən köks ötürüb, baxışlarını Səmanın solğun sifə-
tində saxladı və yavaş-yavaş pıçıldadı.
Fazil SƏNAN
74
- Sağ ol, qızım. Mənə çox əziyyət çəkdin. Zəh-
mətini halal et. Çox razıyam. Bircə, səni xoşbəxt gör-
səydim, dünyadan rahat köçərdim.
- Ata, mən xoşbəxtəm. Sən yaxşılaş, söz veri-
rəm, tezliklə səni arzuna çatdıracağam. Təki, sən yaxşı
ol. Səma atasının ağ balınca söykənmiş başını ehmalca
qaldırıb, ağarmış sifətini öpüşlərə və göz yaşına qərq
etdi.
- Yox, bu olmadı. Sən ki, ağlayırsan. Ağlama.
Mənə nə olub. Bir az ağrıyıram. Bu ağrılar həmişə var.
Səhər hökmən ayağa duracağam.
Atasının inamlı danışığından Səmanın sifətində
doğan Günəşin işıqları Şəmilin dodaqlarında təbəssüm
yaratdı.
- Bax, belə. Sən həmişə gül. Bu gülüş sənə çox
yaraşır, qızım.
- Ata, mənim gülüşüm səndən asılıdı. Sənin ke-
fin yaxşı olanda, mənim də kefim yaxşı olur.
- Bax, mənim kefim əladı, - deyən Şəmil özünü
cəmləyib çarpayıda oturdu və Səmaya dedi.
- Özün bişirdiyin yeməkdən gətir, acmışam.
Səma tez atasının hər iki üzündən öpərək sevin-
cək mətbəxə keçdi.
İşıqlaşmağa az qalıbdı. Səma tez-tez xəstənin
tənginəfəs olduğunu müşahidə etsə də, ümidinə kölgə
düşməyə imkan vermir.
Şəmil əli ilə su istədiyini işarə etdi. Səma cəld
mətbəxə keçdi. Bir stəkan ilıq su hazırlayıb geri qa-
yıtdı. Otağa daxil olanda xəstənin boynunun balıncdan
düşdüyünü görcək, stəkan əlindən yerə düşdü və
“a…t…a!!!” deyib özündən getdi. Səmanın döşəməyə
yıxılmağı bir göz qırpımında baş verdi.
Dostları ilə paylaş: |