Fazil SƏNAN
56
Gözlərini açan Dəniz ətrafa boylansa da bir şey
dərk edə bilmədi. Bunu görən Üfüq «Dəniz gözlərini
açdı» – deyib sevincək Lenanı qucaqlayıb öpdü.
- Məni yox, onu öp, onu! – deyən Lena əli ilə
çarpayıda uzanmış Dənizi göstərdi.
Üfüq tez Dənizin gözlərindən öpüb, “Gözlərinin
qadasını alım, Dəniz. Hər şey yaxşı olacaq” - dedi.
Dənizin dodaqlarında görünən
təbəssüm Üfüqün
ürəyində bir inam işığı yandırdı. Üfüq bu işığın sevin-
cini Lena ilə bölmək üçün xəstəxanadan çıxıb harasa
getdi. Bir xeyli keçmiş Üfüq üç böyük gül buketi ilə
qayıtdı.
Xidmətçini çağırıb xahiş etdi ki, buketin birini
Lenanın stolunun üstünə, birini professorun, birini isə
Dənizin yanına qoysun.
Stolun üstündə gülləri görən Lena «Bunu kim
göndərib?» - deyə soruşdu.
- Üfüq göndərib həkim. Xidmətçi cavab verdi.
- Gülləri iyləyən Lena «Gətirdiyi güllər də özü
kimi gözəldir» - fikrini ürəyindən keçirdi.
* * *
Dənizin vəziyyəti yaxşılaşdıqca Lena ilə arala-
rında isti bir münasibət yaranmışdı.
Heç bir şeydən xə-
bəri olmayan Dəniz hər şeyi – Üfüqlə bağlı məhəbbət
macərasını başdan-ayağa Lenaya danışdı. Lenanın
Dənizə ürəyi yanmaqla bərabər qəlbinin dərinliyində,
haradasa bu qıza qarşı gizli bir məhəbbət də yaran-
mışdı. Artıq Lena Dənizə necə bağlanmışdısa, günün
çox vaxtını Dənizin yanında keçirirdi.
Lena da Üfüqlə bağlı macərasını və onu sevdi-
yini Dənizə danışdı. Sözünün sonunda «Üfüq sənindir.
Çünki, sən məndən qabaq onun qəlbini fəth etmisən.