Nifrətin göz yaşları
75
* * *
Aradan bir aya yaxın vaxt keçsə də Səma heç
cür atasının ölümü ilə barışa bilmirdi. Əlləri qoynunda
olan Səmanın baxışları qeyri-ixtiyari uzaqlara dikilir-
di. İş yerində bir neçə dəfə Atəş Səmanı kənara çəkib
təskinlik vermişdi.
- Yox, dözə bilmirəm. Yaşamağımı da mənasız
hesab edirəm, - deyən Səma hönkürərək iş otağına get-
mişdi.
Atəş Səmanın bu az müddət ərzində qızılı saç-
larının ağ saçlarla əvəz olunmasını gördükcə içindən
qara qanlar axırdı. Qız günü-gündən şam kimi əriyirdi.
Bir gün iş yerinə xəbər gəldi ki, Səmanın vəziyyəti
ağırdı. Özü də xəstəxanadadır. Xəbəri eşidən kimi
Atəş özünü xəstəxanaya çatdırdı. Qapının ağzına yı-
ğılmış adamlardan öyrəndi ki, Səma içəridədi. Xeyli
vaxtdan sonra çölə çıxan həkimin «Xəstənin vəziyyəti
ağır olaraq qalır, amma Allahdan ümid üzülməz. Əsas
məsələ isə bu gecəlikdi. Əgər xəstə səhərə salamat
çıxsa, qorxusu yoxdur» dediyi sözləri eşidən Sona
xanım irəli yeriyərək:
- Həkim, başına dönüm. Mən xəstənin anası-
yam. İcazə verin bu gecəlik balamın yanında özüm qa-
lım. Bəlkə, bir sözü var. – dedi.
- Olmaz, xala. Onsuz da xəstə özünü bilmir. Nə
sözü olacaqdı. Yaxşısı budur ki, gedin evə. Səhər əla-
qə saxlayarsınız. Həkim sözünü tamamlayıb əməliyyat
otağına daxil oldu.
Naəlac qalan xəstə sahibləri yavaş-yavaş evləri-
nə getdilər. Atəş də evə yollandı.
Fazil SƏNAN
76
* * *
Gecə əl-ayaq çəkiləndən sonra Atəş xəstəxanaya
gəldi. Növbətçi həkimin otağına daxil oldu.
- Həkim, xəstənin vəziyyəti necədi?
- Hansı xəstəni soruşursunuz?
- Səma Muradlının. Reanimasiyada yatan xəs-
təni deyirəm.
- Hə bildim. İndi gəlirəm yanından. Hələ ayıl-
mayıbdı. Fikrimizcə səhərə yaxın ayılmalıdı. Güman
bu gecəyədir. Nə lazımsa etmişik.
- Həkim icazə verərsiniz xəstənin yanına ge-
dim? Atəş yalvarıcı, ümiddiləyici baxışlarını həkimin
üzünə dikdi.
- Yox, olmaz.
- Xahiş edirəm, deyən Atəş daha da yazıqlaşdı.
- Xəstənin nəyisiniz?
Həkimin gözlənilməz sualından çaşan Atəş «ya-
xınıyam» dedi.
- Hə, başa düşdüm. Sevgilisiniz. Düzmü deyi-
rəm. Həkim gülümsündü.
- Elə bir şeydi. Atəş cavab verdi və başını aşağı
dikdi.
- Sevənlərə kömək etmək lazımdır. Dur gedək.
Həkim ayağa qalxdı.
Atəş də ayağa durub həkimin arxasınca getdi.
Həkim cibindən açarı çıxardıb palatanın dəmir bar-
maqlıqdan düzəldilmiş qapısını açdı və üzünü yanında
dayanmış Atəşə tutdu.
- Keç içəri. Bir saat bəsdimi?
- Bəsdi. Sağ olun həkim. Atəş razılığını bildirdi.
Atəş palataya daxil oldu. Həkim isə qapını
bağlayıb otağına qayıtdı.
Atəş çarpayıda halsız vəziyyətdə uzanmış Sə-
maya yaxınlaşdı. Uzun kirpiklərin ağarmış üzə kölgə
Nifrətin göz yaşları
77
salması, ağ, zərif qolların yanına uzadılması, mələfə-
nin sinədən aşağı sürüşməsi və yumru döşlərin açıqda
qalması, qızılı saçların balınca dağılması Atəşin daxi-
lində gözlənilməz bir fırtınaya çevrilərək gözlərindən
Səmanın açıq sinəsinə, üzünə damcılamağa başladı.
Əli ilə Səmanın başını qaldırıb sağ qolunun üstünə
alan Atəş «Qurban olum Səma, aç gözünü. Aç, mə-
nəm. Sənə gələn mənə gəlsin, Səma. Sənə bir şey olsa
mən bir gün də yaşaya bilmərəm. Aç gözlərini Səma.
Kirpiklərinə canım qurban».
Səmanın yumulu gözlərini, solğun sifətini, sinə-
sinə dağılmış qızılı saçlarını göz yaşları içərisində
öpüşlərə qərq edirdi Atəş.
Həkim saata baxdı. Ayağa qalxdı və gələrək
palatanın dəmir qapısını açdı, taxta qapının ağzında
dayanıb pəncərədən içəriyə baxdı. Həkim gözlərinə
inanmadı. İlahi, bu necə sevgidi? Oğlanın yanaqların-
dan yaş sel kimi axaraq xəstənin sinəsinə tökülürdü.
Oğlan xəstəni duz kimi yalayırdı. Yalvarırdı: «Aç gö-
zünü, canım-gözüm, ürəyim. Məni öldürmə. Mənə ya-
zığın gəlsin. Eşidirsən, Səma? Sən yaşamalısan! Mənə
görə yaşamalısan! Məni yaşatmaq üçün yaşamalısan!
Yoxsa, mən heç bir gün, bir saat da səndən artıq ya-
şamaram. Aç gözünü, Səma! Solğun dodaqlarına ürə-
yim qurban». Atəş dodaqlarını Səmanın solğun dodaq-
larına söykədi.
Bunu müşahidə edən həkim kövrəldi və qapını
açıb içəri daxil olaraq xəstənin yanına gəldi. Atəşin
qolundan tutub çarpayının yanından ayağa qaldırdı.
- Cavan oğlan, əgər bu qız həyata qayıtsa, bil ki,
sənin yalvarışlarına görə, sənə görə Tanrı bağışlayır.
Mən hər şeyi gözümlə gördüm və qulağımla da eşit-
dim. Hamı sevir. Allah bu qızı sənə bağışlasın. Sənə
necə deyim ki, get? Deyə bilmirəm. İşıqlaşana kimi
Fazil SƏNAN
78
qal xəstənin yanında. Elə ki, gördün dan yeri ağarır,
qapını bağla və açarı mənə gətir. Oldu?
- Sağ ol, həkim. Allah sizdən razı olsun. - deyən
Atəş həkimdən açarı alıb cibinə qoydu.
Həkim gedəndən sonra, Atəş stulu çarpayının
yanına qoyub əyləşdi. Başladı Səmanın qollarını, əllə-
rini, ayaqlarını yavaş-yavaş ovxalamağa. Arada bir
pambığı isladıb qızın dodaqlarını silir. Qulağını qızın
sinəsinə söykəyib ürək döyüntüsünə qulaq asır.
- Aç gözlərini Səma, aç! Mənəm. Qadan ürəyi-
mə gəlsin, aç! - deyərək Atəş gah Səmanın gözlərin-
dən öpür, gah da Tanrıya yalvarır.
Səmanın göz qapaqları yavaş-yavaş açıldı. Bunu
görən Atəş sevincək özünü həkimin otağına salaraq:
«Qurban olum, həkim! Səma gözlərini açdı!» dedi.
Həkim tələsik Atəşlə birlikdə xəstənin yanına
gəldi. Səma gözlərini açmışdı. Amma ətrafı dərk et-
mirdi.
- Atəş, bu sənin göz yaşlarının Tanrı tərəfindən
nəzərə alınmasıdır. Qorxma, daha qorxu arxada qaldı.
Bir-iki saata özünü dərk edəcək. Bir az da xəstəxanaya
gec çatdırsaydılar, heç bir köməyin xeyri olmayacaq-
dı.
- Həkim, o atasını çox sevirdi. Atasının ayrılığı-
na heç cür dözə bilmirdi. Ona görə intihar edibdi. Bil-
diyimə görə yuxu həbləri udub. Bir neçə dəfə təskinlik
mövzusunda mənim də söhbətim oldu. Amma hiss
etdim ki, xeyri yoxdur.
- Var! Elə adamlar var ki, sevdikləri adamın
itkisini qəbul edə bilmir. Psixoloji gərginlikdən yaxa
qurtara bilmirlər. Axırda çıxış yolunu intiharda görür-
lər. Maraqlıdır ki, intiharı da sevinc hissi ilə qəbul
edirlər. Səhər açılır, daha siz gedin. Baş həkim bilər,
yaxşı olmaz.
Dostları ilə paylaş: |