148
qalmalıdırlar. Ona görə də bu cür tikililərdə yaşayanların radonla şüalanma risqini
azaltmaq üçün xüsusi mühafizə tədbirləri həyata keçirilməlidir. Bunun üçün döşəməyə
xüsusi örtük çəkmək və otaqların vaxtaşırı havasını dəyişmək lazımdır. Qeyd edək ki,
otağın havasının hər 2‐3 saat ‐dan bir dəyişdirilməsi radonun konsentrasiyasının 3‐4
dəfə azalmasına imkan verir. Əgər otaq havasında radonun konsentrasiyasının 400
Bk/m
3
‐dan aşağı salmaq mümkün olmursa, onda evin sakinləri mütləq oradan
köçürülməlidir.
Qeyd edək ki, evin daxili və xaricindəki təzyiqlər fərqinin hesabına torpaqdan
və tikinti materiallarından azad olan radon hava vasitəsilə evlərə dolur. Radonlu hava
isə kip bağlanmayan qapı və pəncərələrdən, boru və elektrik xətləri daxil olan
yarıqlardan və s. otaqlara daxil olur. Bu zaman həmçinin də nəzərə alınmalıdır ki, qapı
və pəncərə çərçivələrinin kipləşdirilməsi, müxtəlif yarıq və deşiklərin doldurulması
havanın təmizlənmə sürətini azaldır və nəticədə radonun otaqda miqdarı artır.
Torpaqdan çıxan radonun evlərə daxil olma sürəti, faktiki olaraq,
mərtəbələrarası örtüklərin qalınlığı və bütövlüyü (yəni yarıq və mikro çatların sayı) ilə
müəyyən olunur. Deyilənlərdən məlum olur ki, döşəmə və divarlardakı yarıq və
çatların doldurulmasından sonra otaqda radonun miqdarı azalmalıdır. Bu istiqamətdə
aparılmış tədqiqat işləri dediyimiz fikri təsdiqləyən nəticələr əldə etməyə imkan
vermişdir. Döşəmədəki deşiklərdən sızan radonun miqdarının azaldılmasının bundan
da effektiv yolu evin zirzəmisində ventilyasiya qurğularının yerləşdirilməsidir.
Bunlardan əlavə, divara poliamid, polivinilxlorid və ya polietilen tipli plastiki
materiallardan üzlük çəkilməsi, divarın epoksid əsaslı boya və ya üç qat yağlı boya ilə
rənglənməsi radonun divardan emissiyasını 10 dəfəyə qədər azalda bilir. Divarın dıvar
kağızı ilə örtülməsi də radonun emissiyasını təxminən 30 % azaldır.
Tikinti materiallarından, atmosfer havasından və sudan başqa radonun yaşayış
binalarına daxilolma mənbələrindən biri də, az əhəmiyyətli olsa da, təbii qazdır.
Şəkil 5.15.‐ də adı çəkilən mənbələrin binalarda radonun ümumi miqdarına
verdiyi pay diaqramı təsvir edilmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, qazın ilkin emalı prosesində və istifadəçilərə
verilməzdən əvvəl saxlanma müddətində radonun çox hissəsi uçur. Buna baxmayaraq,
əgər mətbəx sobaları, qazla işləyən qızdırıcı cihazlar və sistemlər sorucu qurğularla
təmin olunmayıbsa, radonun otaqda miqdarı kifayət qədər arta bilir. Ətraf mühitlə
əlaqəsi olan sorucu qurğular olan halda isə qazdan istifadə otaqda radonun
konsentrasiyasına, demək olar ki, təsir etmir. İlkin emal prosesində təbii qazdan
ayrılan böyük miqdarda radon bu emalın əlavə məhsulu olan mayeləşdirilmiş qaza da
daxil olur. Buna baxmayaraq, daha geniş istifadə edildiyinə görə təbii qazdan evlərə,
daha radioaktiv olan mayeləşdirilmiş qazla müqayisədə, 10‐100 dəfə çox radioaktiv
maddə daxil olur.
Otaqlarin germetik olması və onların havasının vaxtaşırı dəyişdirilməməsi otaq
havasında radonun miqdarının kəskin artmasına səbəb olur. Bu hal evlərin yüksək
germetikliyinə xüsusi diqqət yetirilən İsveç üçün xarakterikdir. Evlərin inşasında tikinti
materialı olaraq, giltorpaqdan istifadə edilmədiyindən, hesab olunurdu ki, bu ölkədə
149
Şəkil 5.15.
Binalarda radonun miqdar göstəriciləri
belə bir problem olmamalıdır. Buna görə də 50‐ci illərdən başlayaraq İsveçdə enerjiyə
qənaət məqsədi ilə evlərin germetikliyini artırmaq kampaniyası başlandı və 70 ‐ci
illərin ortalarında bunun nəticəsi kimi evlərdə radonun miqdarınin 3 dəfədən də çox
artması aşkar edildi
(Радиация. Дозы, эффекты, риск, 1990) (şəkil 5.16).
Şəkil 5.16. Otaq havasının ventilyasiya sürətinin azalması zamanı İsveç
evlərində radonun konsentrasiyasının artmasının sxematik təsviri.
Təbii qaz
Su
Atmosfer
havası
Tikinti
materialları
və bina
altindakı
torpaq
3 kBk/sutka
4 kBk/sutka
10 kBk/sutka
60 kBk/sutka
150
Binaların germetikliyinin artırılması hesabına qənaət edilən hər Qiqavatt∙il
elektrik enerjisi isveçlilərin əlavə 5600
insan∙Zv şüalanma dozası qəbul etməsinə
səbəb oldu. Son illərin tədqiqatları göstərdi ki, İsveç problemi heç də, bir vaxtlar hesab
edildiyi kimi, müstəsna hal deyil. Digər ölkələrdə də etiraf etməyə başladılar ki, bu
sahədə onlarda da ciddi problemlər mövcuddur. Sadəcə olaraq, İsveç fenomeninin
yaranmasına səbəb həmin ölkədə, digər ölkələrlə müqayisədə, radioekoloji
tədqiqatların tez başlanması olmuşdur.
Müxtəlif
ölkələrdə
radonun
və
onun
parçalanma
məhsullarının
konsentrasiyasının 1000‐10000 Bk/m
3
intervalında olduğu evlərin sayı ümumi sayın
0.01‐0.1% ‐ni təşkil edir. Belə çıxır ki, yaşadığı evlərdə radonun yüksək konsentrasiyası
hesabına şüalanmaya məruz qalan insanların sayı heç də az deyildir.
Heç kimə sirr deyil ki, radon qazı, digər təbii radiasiya mənbələri ilə
müqayisədə, daha yüksək çəki əmsalına malikdir.
ARTEK
‐ın hesablamalarına görə radon özünün radioaktiv parçalanma
məhsulları ilə birlikdə əhalinin Yer mənşəli radiasiya mənbələrindən aldığı illik
individual effektiv ekvivalent şüalanma dozasının ¾ hissəsini təşkil edir. Bu, bütün
təbii radiasiya mənbələrinin yaratdığı şüalanmanın təxminən yarısına bərabərdir. Bu
dozanın böyük hissəsini insan əsasən havası dəyişdirilməyən otaq havası ilə nəfəs
alarkən orqanizmə daxil olan radionuklidlərdən alır (НКДАР ООН, 1982 ).
Təqribi hesablamalar insanın nəfəs yollarına sutka ərzində 20 milyon ‐a qədər
radon atomlarının daxil olmasını göstərir. Yüksək su təhcizatı olan hallarda isə canlı
toxumaları məhv edə bilən bu zərrəciklərin sayı milyarda çata bilir.
Dediklərimiz radon probleminin kifayət qədər ciddi problem olması fikrini
söyləməyə əsas verir və bu qazın (həm də onun parçalanma məhsullarının) insan
orqanizmi üçün ciddi fəsadlar törədə biləcəyinə heç bir şübhə yaratmır.
Radonun və onun parçalanma məhsullarının bioloji təsirinə dair məlumatlarla
sonrakı Fəsillərdə tanış olacağıq.
5.2.3. Daxili şüalanmada ayrı ‐ ayrı radionuklidlərin payı. Artıq qeyd
etdiyimiz kimi, daxili şüalanma dedikdə, insan orqanizminə nəfəsalma, qida – su
qəbulu və dəri örtüyünün zədələnməsi nəticəsində daxil olan radioaktiv elementlərin
yaratdığı şüalanma başa düşülür. Atom bombalarının partladılması (həm də onların
sınaqlarının keçirilməsi) və AES‐lərin nüvə reaktorlarında qəzalar radionuklidlərin
insan orqanizminə nəfəs yolları ilə daxil olmasının ən ehtimallı yollarıdır.
Qeyd edək ki, təbii radiasiya mənbələrindən insanın aldığı effektiv şüalanma
dozasının təxminən 60‐70% ‐i (orta hesabla 2/3 hissəsi) orqanizmə qida, su və hava
vasitəsilə daxil olur. Bu dozanın çox az hissəsi kosmik radiasiyanın təsiri ilə yaranan
karbon‐14 və tritium kimi radioaktiv izotopların, əksər hissəsi isə Yer mənşəli
radioaktiv elementlətin payına düşür.
İnsanlar ildə orta hesabla 180 mkZv dozanı, demək olar ki, bütün qida
məhsullarının tərkibində olan yalnız kalium ‐ 40 izotopunun hesabına alır (cədvəl
5.29). Bu izotop orqanizmə onun həyat fəaliyyəti üçün zəruri olan kaliumun radioaktiv
Dostları ilə paylaş: |