Microsoft Word safruh. Inama dogru doc
Yüklə 2,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Sabir
_________________Milli Kitabxana ________________
368 gülürlər). Həmin şeydi da!.. Deyir: “Sənə heç salam verməyə dəyməz! Get sən insanlar arasında yaşa!” (Yenə bərkdən gülürlər).
qərar qəti surətdə verilmişdi, Aydın da dəyyusluğu qəbul etməliydi, ya da məhv olmalıydı. O isə birincidən də, ikincidən də yaxa qurtarmağa çalışdı.” Yəni həm dəyyus olmasın, həm də məhv olmasın. “Bəs nəticə nə oldu? Nəticə belədir: Aydın məhv oldu və Gültəkini də oraya eyirsiniz ki, onlar Aydın kimi deyillər.
yoxdur də! Safruh: (Dəftərindən Sabirin sözünü oxuyur) “Dünyada elə bir quduz ideya yoxdur ki, üzünə Xeyir, Ədalət maskası taxmasın”. Mən burdan özüm üçün belə bir nəticə çıxardım: İnamçılığı (İnamçılıq mən Asifçiliyə deyirəm) bundan qorumalıyıq — quduzluqdan, maskalıqdan qorumalıyıq. Sabir müəllimin şallağından gərək özümüzü qoruyaq. Sabir Yanardağ qadın azadlığından, qadın-kişi hüquq tənliyindən danışır — Cəfərin “Yaşar”ıyla bağlı. “Fikrimizcə məsələni Tərəqqi və tərəflərin bir-birinə ehtiramı həll edə bilər”. “Yaşar”dakı İmamyardan söz edib yazır: “Onlar Şər yolu tutur, uğur qazanır, qələbələr çalır, uğursuzluğa yaddırlar. Lakin bu yolun saxtalığı özünü orada biruzə verir ki, Şər heç bir zaman məğlub olmasa da, hər bir bitkin hadisənin sonunda iflas edir. Halbuki daim özünün eyni olub qalan Dünya heç bir zaman iflas etmir. Xeyirin və Tərəqqinin şərə qarşı üstünlüyü burasındadır. Ardı-arası kəsilməyən zərbələr altında qalan, həyatını uğursuzluqlar müşayiət edən Xeyir və Tərəqqi sonda qələbə çalır”. Mənim indi suallarımdan biri də bununla bağlı olacaq, sonralardan olacaq, ona görə qabağa qaçmaq istəmirəm. “İstedadın taleyini bəşəri qanunlar idarə edir” — Sizin fikrinizdir. — “Bəzən sənətdə dramatik ixtilafdan söhbətlər gedir. Biz sənətə yaradıcılığın bir hissəsi kimi baxdığımıza görə ixtilaf söhbətlərinə o qədər də etina etmirik. Bəzən deyirlər ki, aranı filankəs qarışdırmışdır, o evyıxan adamdır. Halbuki insanın taleyini araqarışdıranlar, evyıxanlar yox, onun öz qabiliyyəti həll etməlidir. Tərəqqinin aşağı səviyyəsində cəmiyyətdə intizamın pozulduğu zaman fərdlər arasındakı münasibətlər şəxsiyyətin taleyinə təsir göstərir. Bu isə yenə də Tərəqqinin naqisliyinə işarədir… İfşa olunmuş İmamyar işini insani…”. Sabir: Sən mənim bunlarla bağlı yazımı oxudun da? Safruh: Kim, nəynən? Sabir: Bunun varisliyi haqqında sual verirlər… Safruh: Yox. Sabir: Hə. Sonra baxarıq. Safruh: Hə, Sabir müəllimdə Sultan Əmirli — İmamyar qarşılaşdırması coşğun, parlaq, hızlı Asif Ata üslubundadır. O biri səhifələrdə düzənlikdə axan çay kimi, amma bu, qarşılaşdırma…
_________________Milli Kitabxana ________________
369 Sabir: Orda monoloqlar gedir da… Düz 30 il bundan əvvəl olan yazılardır. Safruh: “Eyni zamanda iki gözü birdən axıtmaq” — “gözü çıxartmaq” əvəzinə “axıtmaq” kimi işlədirsiniz deyəsən? (Sabir: Hə) “Eyni zamanda iki gözü birdən axıtmaq üçün iki barmaq yetər. Halbuki insanın iki gözü, on barmağı var. Öz ağlının işıqlanmasına meyl etməyən adam on barmaqla iki gözünü çıxartmış olur”.
sənə yaxın olan adamları atmaq, onları köməksiz buraxmaq… Əgər yaradıcılıq insana zalımlıq hesabına başa gəlirsə, bəs bu kimin üçün, nə üçün, nə məqsədlə həyata keçirilir?” Sənə yaxın uşağı atır, fərz eləyək ki, “mən teatra lazımam”… Heylə deyir, ərin atır, uşağın atır; ya arvadın atır, uşağın atır ki, mən teatra lazımam… Bu da deyir ki, sən bunu insan üçün eləyəcəkdin, insanın ikisini bəri başdan… pis günə qoyursan. Elə şey var — sənətə belə yüksək qiymət vermək. Bu, əslində şöhrətə böyük qiymət verməkdi. Sabir: Məsələn, Jan-Valjan bütün şəhəri buraxıb, Kozettanı xilas edir. Şəhərin məsuliyyəti mənim üstümdə deyil. Kozettanın məsuliyyəti mənim üstümdədi.
yaradıcılığın xatirinə də onu dağıtmaq olmaz.” Var ol, Sabir bəy! Orada Sizin sözünüzdən coşmuşam: Var ol, Sabir bəy! Həyatın heç bir sahədə, heç bir məqamda çaşmaması, daim düz yol ilə detməsi Sabir kimi ərənlərin varlığını tələb edir. İndi yenə sizin sözünüzdü, kitiabınızın 1235-ci səhifəsində: “Cəmiyyət həyatında qaydanı gözləməyib sürət, temp götürənlərə tarix dişini ağardıb istehza edir. Elm də cəmiyyət həyatında bir sıçrayış olacağını seçdikdə arada arxaya da baxmağı məsləhət bilir”. Sabir: Bu mənim əsərimin ən zəif yeridi. Oranı bir də işləyəcəm. “Dönüş”lə bağlıdı o, “Dönüş” peysi ilə bağlıdı. Safruh: “Bəşər aqibəti” və ya sadəcə “Aqibət” kitabını — makinada yazılıb cildlənmiş — Sabir müəllim iş yerinə gətirmişdi — onun arasında Asif Atanın 80-ci ildə bu kitaba dair çox dəyərli fikirləri var. Orda üç konsepsiya məsələsini deyir… Sabir müəllim, belə bunlar adda-budda qeydlərdir. Mən suallarımı sonra deyəcəm.
başqa məsələdi”. Bu, Sabirin başlıca yanlışıdır. Mən özümçün yazmışam. Sabir elə bil İstibdad adında, İstila adında nəysə bir varlıq icad eləyib, onu insanla qarşılaşdırır. İstilanın müşahidə edildiyi yerlər” insanın zəifliyinə, tarixin də naqisliyinə işarədir”. Ardınca yazır: “İstibdada qədər dağınıqlıq. dərəbəylik, istibdaddan sonra isə diktatura və cılız bir demokratiya müşahidə olunur, bu, tarixin
Yüklə 2,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|