Microsoft Word Sahin Fazil. Yaponiya Sefernamesi doc
Yüklə 213,4 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Йапонийа сяфярнамяси
- Şahin Fazil
- Tokio, 26 fevral
- («Üçüncü Divan», səh. 612)
Йапонийа сяфярнамяси 197 təcəssümü hesab edirlər. Məhz buna görə qədim zamanlardan bəri geyşanın 1 əsasən paltarı başqalarından onunla seçilir ki, kimonosunun (yapon milli qadın libası – Ş.F.) yaxası arxadan xeyli açıq olur». Yapon qadınları haqqında, əlbəttə, çox yazılmışdır. Həsən Seyidbəyli «onlar mənim xoşuma gəlirdi» sözləri ilə öz istəyini yapon qadınlarına bildirdi. Yapon qadınları elə mənim də xoşuma gəldilər. Mən də istəyimi onlara bildirdim, amma şe’rlə: Heyrətlərimi eyləyirəm car bu diyarda, Heyrətlərə layiq neçə yar var bu diyarda. Baxdıqca gözəlliklərə aşiq havalandı, Eşq zəncirinə oldu giriftar bu diyarda. Söhbət nə səmimanədi, tə’zim necə tə’zim!.. Allah, nə nəvaziş, necə rəftar bu diyarda!.. Tumgiz bu gözəllərdə məlahət haradandır? Məst etdi məni pakizə rəftar bu diyarda. Heyran eləyən qəlbimi burda – ədəb oldu, Söz yox ki, ədəb insana me’yar bu diyarda. 1 Эейша – Бу сюзцн щярфи тяръцмяси «инъясянят адамы» демякдир. Эейша олмаг мящарятли олмаг сайылыр, кишиляри яйляндирмяк, щям дя тякъя охумаг вя рягс етмяк баъарыьы иля йох, еляъя дя юз билийи иля яйляндирмяк мящарятидир. Онлары ня фащишя гадынлара охшатмаг, ня дя цмумиййятля актрисалара тай тутмаг дцзэцн дейил. Лакин диэяр тяряфдян эейша ады юзлцйцндя пак яхлага да дялалят едя билмяз (Бах: Сакура будаьы, сящ.133). Şahin Fazil 198 Bir dəfə gələn seyrinə istər yenə gəlsin, Xoşlar ki, müsafir ola təkrar bu diyarda. Şahində qapanmışdı bəsirət gözü çoxdan, Şadəm, gözümü açdı yaponlar bu diyarda. Tokio, 26 fevral Saat 12 oldu. Düşünürdük ki, hələ saat 13-dək vaxtımız var. Amma, görün başımıza nə gəldi. Yaponiyaya gediş və qayıdış biletim fevralın 18- dən 26-na qədər olmalı idi. Mən gərək bu gün Moskvaya uçaydım. Biletdə uçuşumun Moskva vaxtı ilə saat 17 25 -də olacağı yazılmışdı. Amma, mən də, Şaiq də səhlənkarlıq ucbatından bu uçuşun Tokio vaxtı ilə bu gün saat 13 00 -də olacağını büsbütün unutmuşduq, fikrimiz 17 25 – rəqəmində qalmışdı. Belə olan halda biz əgər oteldən saat 10 00 -də çıxsaydıq, Narita aeroportuna gedib çatardıq. Amma, belə olmadı. Biz oteldən çox uzaqdaydıq. Olsa-olsa otelə saat 12 00 -dən tez çata bilməzdik. Oteldəyik. Saat 12-ni keçib. Biletimə bir də nəzər yetirdim. Orada «Tokio-Narita» sözləri, kompüterin səhvi üzündən, «26 fevral» yazılmış tarixdən bir sətir yuxarıda yazıldığından, səhv etdiyimizi və məsələnin olduqca qəlizləşdiyini gördüm. İndi saat 13 00 -dür. Deməli, Tokio- Moskva istiqamətinə uçan təyyarə artıq havadadır. Biz isə oteldəyik. Biz gərək bu gün ən azı saat 11 00 -də Narita aeroportunda olaydıq. İndisə saat 14-ə işləyir. Tez Şaiq qalan otağın qapısını döydüm. O, qapının taqqıltısını eşitmədi. O, arxayın-arxayın çimirdi. Nəhayət, mənim səsimi eşidib qurulandı və qapını açdı. Məsələnin Йапонийа сяфярнамяси 199 nə yerdə olduğunu anlayıb mənə «narahat olma» dedi. Dedim «neçə yə’ni narahat olma, uçacağım təyyarə artıq havadadır». Hər ikimiz pərt və həyəcanlı idik. Şaiq bir də «narahat olma» deyərək, narahatlıqla məndən xanım Ayuminin vizit kartını götürdü, ona zəng etdi. Xanım Ayumi də öz növbəsində Senday şəhərinə zəng vurdu və prof. T.Kuroda ilə danışdı, T.Kuroda da müəyyən təşkilatlarla danışıq apardı. Görürdüm ki, Şaiqin özü narahat idisə də, yenə mənə tez-tez «narahat olma» deyirdi. Yapon xasiyyətinə dərindən bələd olan bu Yaponiya magistrantı vəziyyətin tez vaxtda, özü də yüksək səviyyədə düzələcəyini yaxşı bilirdi. İki saat keçdi. Xanım Ayumi zəng edib bildirdi ki, otelə, bizim yanımıza bir nəfəri göndərir və məsələ həll olunacaqdır, amma uçuş qaldı sabaha. Bir saatdan sonra xanım Ayuminin yanımıza göndərdiyi adam gəldi. Tanıdım. Dünən mə’ruzəmi diqqətlə dinləyən Kentaro İndo idi – Keyho Universiteti Tarix Fakültəsinin tələbəsi. Qaşlarını almış, gözünə yaşıl rəngli kirşan çəkmişdi. Onun niyə belə etdiyini Şaiqdən soruşdum. Dedi ki, özü bilər, tam sərbəst cavan tələbədir və gənclər arasında belə oğlan tələbələr az deyil. Nə isə, Şaiqə adi görünən mənimçin qeyri-adi idi. Kentaro bizim onunla birlikdə Rusiya Aeroflot kompaniyasının Tokio nümayəndəliyinə gedəcəyimizi bildirdi. Metroya minib bir neçə stansiya dəyişdik, iki-üç saatdan sonra kompaniya nümayəndəliyinin binasına gəlib çatdıq. Orada artıq məsələdən xəbərdar idilər. Dərhal mənim adıma təzə bilet yazıldı, köhnə biletlə yeni bilet qiyməti arasındakı pul fərqi Tohoku Universiteti hesabına Şahin Fazil 200 Kentaro tərəfindən ödənildi. Mən Yaponiyaya 250 dollar ziyan vurmuşdum. Dərdləndim. Öz səhlənkarlığım (həm də Şaiqin səhlənkarlığı) məni dərdləndirdi. Dərdlənməliydim. İnsanam, daş deyiləm ki... Ömrüm boyu dərdlənmişəm, Elə bil ki, cocuqluqda mən anamın döşlərindən dərd əmmişəm. Dərdim mənim – mənə doğma, Ey çəlimsiz, qoca əlim, Gücün çatmaz, dərdi boğma, dərdi boğma, qoy yaşasın, Başqa bir əl görməyirəm mənim kimi dərd daşısın. İnsanlara dərdsiz olmaq deyil asan. Gərək dərdsiz olmaq üçün daş olasan... («Üçüncü Divan», səh. 612) Bu vaxt prof. T.Kuroda Şaiqin mobil telefonuna zəng vurdu, məsələnin nə yerdə olduğunu soruşdu, uçuşumun sabaha qaldığını öyrəndi. Şaiqdən mənim keyfimi xəbər aldı, dedi ki, məsələ gözlədiyi yaxşı sonluqla qurtardı, narahat olmağa dəyməz. Onunla danışıb qurtaran Şaiq adətincə yenə də «narahat olma» dedi. Bu an böyük şairimiz Bəxtiyar Vahabzadəyə müraciətlə Yüklə 213,4 Kb. Dostları ilə paylaş:
|