Microsoft Word Sahin Fazil. Yaponiya Sefernamesi doc

  Йапонийа сяфярнамяси 
 
 
207 
Tokio-Moskva istiqaməti, 27 
fevral 
 
Təyyarə  on  saat  on  dəqiqə  uçdu,  amma  kələyim 
kəsildi.  Nə  qədər  oturmaq  olar?  Yanımda  bir  yapon 
biznesmeni  əyləşib.  Rus  dilində  yaxşı  danışır.  Yaponiya 
barədə təəssüratımı soruşdu. Dedim ki, son dərəcə müsbət! 
Amma, təəssüf ki, Bakıdan Yaponiyaya yol çox uzaqdır. 
Gülümsündü:  -  Bu  məsələdə  Yaponiyanın  heç  bir 
qüsuru 
yoxdur, 
sizin 
Allahınız 
günahkardır 
ki, 
Azərbaycanı Yaponiyadan uzaq salıb. 
Gülüşdük.  Bir  qədər  də  söhbət  etdik.  Mən 
Allahdan,  o  Allahlardan  danışdı.  Sonra  özünün  Rusiya 
biznesmenləri ilə əlaqələrindən danışdı. Gedib çıxdı Kuril 
adalarına. Dedi ki, o adaların hamısı bizimdir... 
Yadıma yenə də Qarabağ düşdü. Qarabağ da bizim 
idi.  Amma,  hələlik  bizim  deyil.  Qarabağ  hələ  ki,  yad 
əllərdədir.  Ruslar  Kuril  adalarına  sahibləndikləri  kimi 
ermənilər də sahibləniblər Qarabağa. 
Qarabağ. Zor  gücünə işğal altına alınan torpaq. Bir 
neçə  il  bundan  qabaq  «Qarabağı  satdılar»  ifadəsi 
işlədilirdi.  Hətta,  Surət  Hüseynoa  «Biz  Qarabağı  əlborcu 
vermişik  ermənilərə»  deyirdi.  Yalan!  Qarabağımızı 
ermənilər  deyil,  ruslar  alıb  verdilər  ermənilərə.  Əlbəttə, 
arada  bir  neçə  xainimiz  də  olub.  Tarixi  həqiqəti  Yeni 
Cavanşirlər, Babəklər, Koroğlular  bəyan edəcək  inşallah. 
2004-cü ildə yazdığım «Bəla» adlı bir şe’rimi xatırladım: 
 
Qarabağ bəlası… 
Qarabağ yası… 
Və xristian-müsəlman qovğası… 
Şahin Fazil 
 
 
208 
Bu bəlanın, 
Bu yasın  
görünmür sonu, 
Analarımız  
igid oğlu doğmağı yadırğayıblar, 
daha doğmurlar Koroğlunu. 
 
14.12.2004 
Üçüncü 
Divan, 
səh.538 
 
Koroğlular  doğulacaq,  yağılar  boğulacaq  inşallah. 
Qarabağ yenə bizim olacaq inşallah! 
Aerobusda  100-dən  çox  yapon  tələbəsi  var.  Parisə 
uçmalıdırlar.  Tələbələrin  qış  tətilləri  qurtarıb.  İndi 
evlərindən geri qayıdırlar. Yapon biznesmen dedi: - Tokio-
Moskva-Parij marşrutu ilə uçuş ucuz başa gəlir. 
Nəhayət,  Şeremetyevo-2!  Burada  sulu  qar  yağır. 
Yağışdan  çıxıb  yağmura  düşdüm.  Soyuqdan  xoşum 
gəlmir. 
Mən yenə də aeroportun tranzit zalındayam. Bakıya 
uçuşun başlanmasına hələ 10 saatdan da çox var. Sonra isə 
Moskva-Bakı hava yolu... 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

  Йапонийа сяфярнамяси 
 
 
209 
 
 
XII 28 fevral 
 
Təyyarə.  “  Dəmir  Quş”.  Bakıya 
uçuş.“Dəmir quşda uçuş” şeiri.“ Dörd-
lük”  adlı    ikinci  şeir.  Nəhayət,  Heydər 
Əliyev  adına  Beynəlxalq    Bakı  aero-
portu.  Salam,  Bakı!  (  Sürücü  dostum 
Həmid məni gözləyirdi). 
 
Uçuruq.  Bakıya  uçuruq.  «Dəmir  quş»  bizi  Bakıya 
aparır. Yeni şe’r yazdım: 
 
Dəmir quşda uçuş 
 
Bu gün vətənimə gedirəm, şadam, 
Uçuruq. 
Bir quş ağuşunda neçə yüz adam, 
Uçuruq. 
 
Bayaq haradaydım, indisə harda... 
Dəmir quş buluddan yuxarılarda... 
Uçuruq. 
 
İnsan zəkasına heyrətdəyəm mən, 
Dəmir quş yaradan qüdrətə əhsən! 
Uçuruq. 
 
Dünən yolda idim, bu gün Bakıya! 
Şahin Fazil 
 
 
210 
Əlvida, Gündoğar yurd – Yaponiya! 
Uçuruq. 
 
Bu gündən hicrana nöqtə qoyulsun, 
Uçuruq. 
Səfərin əvvəli uğurlu oldu, 
Sonu da, sonu da uğurlu olsun, 
Uçuruq, uçuruq, uçuruq... 
 
28 fevral 
Moskva-Bakı istiqaməti, 
 
Bir  saatdır  uçuruq.  İrəlidə  doğma  Bakı  ilə  görüş. 
Görəsən  hicrana  nöqtə  qoyacağammı?  Hələ  bilmirəm. 
Bilirəm  ki,  yaxın  diyarlara  gedib-gələcəyəm  (əlbəttə 
«inşallah!»).  Bəs  uzaq  ölkələrə  necə?  Gedəcəyəmmi? 
Yaponiyanı bir də görəcəyəmmi? Sakura ağacının çəhrayı-
çəhrayı  çiçəklənməsini  seyr  edəcəyəmmi?  «Azərbaycan 
haykuları»  kitabımın  Tokioda,  yaxud  Sendayda  tərcümə 
və  çap  olunması  nəzərdə  tutulmuşdur.  Olunacaqmı? 
Professor  T.Kuroda  da,  diplomat  İ.Çursel  də,  magistrant 
C.Şaiq də söz veriblər. Verdikləri sözə əməl edəcəklərmi? 
 
Dördlük 
 
Bağla – mən dərvişə, yarəb, yenə hicrin yolunu, 
Nə Sinay istəyirəm mən, nə də ki, Çin yolunu. 
Başqa yerlərdə məkan etməyə meylim yoxdur, 
Yapona aç aça bilsən yenə Şahin yolunu. 
 

---

  Йапонийа сяфярнамяси 
 
 
211 
Allahdır,  istəsə  açar,  niyə  açmır  ki?  Allah  istəsə, 
nəinki bir də Əfqanıstana, yaxud Yaponiyaya açar qapımı, 
istəsə lap bu dünyanın qapısını açar üzümə, çıxıb gedərəm 
onun  məsləhət bildiyi yerə, qərar  tutaram cənnətdə, ya da 
cəhənnəmdə  (Cəhənnəmlik  olmağıma  əsas  varmı?  O  ki, 
qaldı cənnətlik olmağıma, özü bilən məsləhətdir). 
 
Aç qapını gedim, dünya 
 
Dünyanın qapısı varmı görəsən? 
Bəs pəncərə necə, varmı dünyada? 
Qapısı yoxdursa, pəncərəsindən 
Çıxıb həyatımı verərdim bada. 
 
Barışa bilməyir dünya mənimlə, 
Mənsə səbəbini tapa bilmirəm. 
Bəlkə küsən mənəm dünyadan elə? 
Ürəyimdə qübar, gözlərimdə nəm. 
 
Kədər qoşun-qoşun, qəm ləşkər-ləşkər, 
Yenə artdı dərdim, çoxaldı dərdim. 
Dünyanın qapısı olsaydı əgər 
Açıb gedərdim, 
Qaçıb gedərdim. 
28.10.1998 
(«İkinci Divan», səh. 541) 
 
Saat  yarımdır  uçuruq.  Dünyanı  fikirləşirəm.  Bu 
dünyanı.  Dünya  haqqında  şe’rlərim  çoxdur.  Aktyor 
dostum Əli Nura ithaf etdiyim bir şe’rimi xatırladım: 
 
Şahin Fazil 
 
 
212 
Demirəm ki, biri vardır, biri yox, 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm. 
O dünyaya qoymasalar yeri var, 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm. 
Dünya mənə zülm edəndə arabir, 
Zahir olur qəzəb məndə arabir. 
İşlərimi salır bəndə arabir, 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm. 
 
İnsanları bir-birini yeyəndə, 
Millət yerli-yersiz tə’rif deyəndə, 
O dünyanı molla tə’rifləyəndə 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm. 
 
Yaltaqları xəli kimi görəndə, 
Cahilləri zəli kimi görəndə, 
Aqilləri dəli kimi görəndə 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm... 
 
Neçə-neçə əməldə əngəl görüb, 
Tüfəng tutan, güllə atan əl görüb, 
Tikanını gülündən əvvəl görüb, 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm. 
 
Adam var ki, yolunda ölsən – dəyər, 
Adam da var «yerimə öl sən» deyər... 
Yaxşısını görməyibən müxtəsər 
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm... 
 
Adam gördüm onda ilan dişi var, 
Düzündən çox əyri-üyrü işi var... 

---